پوشش پیامبر

[yeganeh]

مقدمه:
حجاب و پوشش تاريخي به درازاي عمر انسان دارد و خاستگاه آن فطرت و سرشت آدمي است. انسان ازآن هنگام که خويشتن را شناخته است، هرگز به صورت عريان زيست نکرده و همواره با تن پوشي مناسب با زمان و اقليم زندگي خود به سر برده وبدن خويش را پوشانيده است.

لباس، بدن انسان را از سرما و گرما محفوظ مي دارد و به آدمي شخصيت، امنيت، زيبائي، وقار و آراستگي مي بخشد. از ميان اديان الهي به خصوص اسلام بر حفظ حجاب و پوشش تاکيد فراوان نموده، سيره و سنت پيامبر اسلام (ص) در اين زمينه الگوي مناسبي براي انتخاب پوشش است. ويژگي هاي لباس آن حضرت را مي توان در تنوع، رنگ، زيبائي، آراستگي، تميزي، سادگي و جنس آن جستجو کرد.

[yeganeh]

از رواياتي که در زمينه سيره عملي پيامبر (ص) داريم استفاده مي شود که آن حضرت همواره به يک جامه بسنده نمي کرد، بلکه لباس هاي متنوعي داشت که درهنگامه هاي مختلف جنگ و صلح يا جمعه و جماعت مي پوشيد و در جامعه ظاهر مي شد و همچنين بر مي آيد که آن حضرت در انتخاب رنگ، زيبائي، آراستگي، تميزي، سادگي و جنس تن پوش خود اهتمام ويژه اي داشت. ما در اين نوشتار کوشيده ايم به برخي از اين ويژگي ها اشاره کنيم.

1- سادگي، نوع و آداب پوشش:
پيراهن هاي آن حضرت تا بالاي قوزک پا بلند بود و روي آن روپوشي مي پوشيد که تا نصف ساق پايش را مي گرفت و بند آن را روي پيراهن خود مي بست و گاهي هم درحال نماز و غيرآن، بند را مي گشود.
بسيار مي شد که تنها يک روپوش و يا يک عبا مي پوشيد. غير از پيراهن و روپوش آن، هر نوع لباسي که برايش فراهم مي شد مي پوشيد، مانند لنگ، جبه، قبا، عبا و امثال آن.
دو جامه داشت که مخصوص جمعه ها بود و نيز عباي کهنه و وصله داري داشت که گاهي مي پوشيد و مي فرمود: من بنده ام و لباس بندگان مي پوشم.
انس بن مالک گويد: بسياري از اوقات آن حضرت نماز ظهر را با يک قطيفه مي خواند در حالي که دو طرف آن را به هم گره زده بود.
عرقچين مي پوشد، گاهي آن را زير عمامه و بعضي اوقات تنها به سر مي نهاد و گاهي نيز آن را از سر بر مي داشت و دستمالي را به سر و پيشاني مي بست.
عمامه اي داشت که آن را سحاب مي گفتند. آن را به علي (ع) بخشيده بود. چون آن حضرت (ع) با آن عمامه مي آمد، رسول خدا(ص) مي فرمود: علي(ع) در سحاب پيش شما آمد.
تشکي از پوست داشت که از ليف خرما پر شده بود، به طول دو ذراع و عرض يک ذراع و يک وجب که روي آن مي نشست و گاهي روي يک حصير، بدون فرش ديگري مي خوابيد.
خود آن حضرت عمامه سياهي داشت که به سر مي بست و با آن نماز مي خواند. در مورد اندازه عمامه، روايت شده که طول آن به اندازه اي بود که سه دور يا پنج دور به سرش مي پيچيد.
همواره لباس را از طرف راست مي پوشيد و مي گفت: «اَلْحَمْد لله الَّذي کَسٰاني مٰا اُواٰري بِهِ عَوْرَتَي و اَتَجمَّلُ بِهِ فِي النّاسِ؛ شکر خداي را که مرا به چيزي که عورتم را با آن بپوشانم و خود را در ميان مردم بدان زينت دهم، پوشانيد». و آن را از سمت چپ از تن خويش بيرون مي آورد.
رسول خدا (ص) چون لباس جديدي تهيه مي کرد و مي پوشيد، لباس قبلي خويش را به فقيري مي بخشيد و مي فرمود: «هر مسلماني براي رضاي خدا، از لباس هاي خويش فقير مسلماني را بپوشاند، مادامي که آن لباس در تن اوست، در ضمانت و نگهداري و خير خداوند خواهد بود، خواه دهنده زنده باشد يا مرده».
در کتاب «مکارم الاخلاق» از امام رضا (ع) نقل شده که رسول خدا (ص) در وصيت خود به ابوذر(ره) فرمود: «اي اباذر من لباس خشن به تن مي کنم، روي زمين مي نشينم، انگشتان خود را پس از غذا با زبانم پاک مي کنم، مرکب بدون پالان سوار مي شوم و رديف خود ديگري را نيز سوار مي کنم، هر کسي از سنت من روي گردان شود، از من نيست....». در اين روايت رسول خدا (ص) به ابوذر و تمامي پيروان خويش درس تواضع و فروتني آموخته است.

[yeganeh]

2- رنگ پوشش:
آن حضرت (ص) لباس سبز رنگ را دوست داشت، ولي بيشتر لباس هايش سفيد بود و مي فرمود: «به زندگان و مردگان خود سفيد بپوشانيد».

و قباي سبز رنگي داشت که چون مي پوشيد سفيدي چهره اش در آن نمايش جالبي از زيبائي داشت.
روپوشي داشت که با زعفران رنگ شده بود و گاهي با همان لباس با مردم نماز جماعت مي خواند.
همچنين آن حضرت را عباي سياه رنگي بود که به کسي بخشيد. روزي ام سلمه گفت: پدر و مادرم فدايت، آن عبا چه شد؟ حضرت فرمود: «آن را به کسي بخشيدم»، ام سلمه گفت: هرگز زيباتر از سفيدي چهره شما در سياهي آن عبا نديدم. آن حضرت از لباس سرخ رنگ کراهت داشت.

از امام صادق عليه السلام نقل شده که فرمود: «کفش سياه و نعلين زرد رنگ سنت است». هم چنين امام باقر عليه السلام فرمود: «ما در منزل، لباس زرد رنگ مي پوشيم».
در روايتي آمده که آن حضرت (ص) از پوشيدن چيزي که به رنگ سياه باشد، کراهت داشت مگر در سه چيز: عمامه، کفش و عبا

[yeganeh]

3- جنس پوشش:
در مورد جنس لباس از امام صادق (ع) روايت شده که امير المومنين (ع) فرمود: «لباس پنبه بپوشيد، زيرا لباس رسول خدا(ص) از پنبه بود و لباس ما اهل بيت نيز از پنبه است».
در روايت ديگري آمده که آن حضرت (ص) لباس پشمي و مويي به تن نمي کرد، مگردرحال ضرورت.
همچنين لباس کتاني نيز توصيه شده است. از اما م صادق (ع) روايت شده که« لباس کتان از پوشاک پيامبران است».