پدر و مادر رسول خدا

[yeganeh]

«آمنه» دختر «وهب» بن عبد مناف بن زهرة بن كلاب» كه ده سال و به قولى ده سال و اندى پس از واقعه حفر زمزم، و يك سال پس از آن كه «عبد المطلب» براى آزادى «عبد الله» از كشته شدن صد شتر فديه داد، به ازدواج «عبد الله» در آمد.

خبرگزاري شبستان: پدر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم
عبد الله بن عبد المطلب، مادرش: «فاطمه» دختر «عمرو بن عائذ بن عمران ابن مخزوم» است، يكى از پنج فاطمه‏اى كه در نسب رسول خدا بوده‏اند (1) . «أبو طالب» و «زبير بن عبد المطلب» و پنج نفر از دختران «عبد المطلب» جز «صفيه» مادر «زبير» از همين بانو تولد يافته‏اند، كنيه «عبد الله» را: «أبو قشم» و «أبو محمد» و «ابو احمد» و لقبش را: «ذبيح» نوشته‏اند.

«عبد الله» پدر رسول خدا در بيست و پنج سالگى، در مدينه نزد دائى‏هاى پدرش طايفه «بنى النجار» در خانه‏اى معروف به «دار النابغه» وفات كرد (2) به قول مشهور، وفات وى پيش از ميلاد رسول خدا روى داد، اما يعقوبى همين قول مشهور را خلاف اجماع گفته، و به موجب روايتى از «جعفر بن محمد» عليهما السلام، وفات او را دو ماه پس از ولادت رسول خدا دانسته (3) و سپس قول يك سال پس از ميلاد را هم از كسانى‏نقل كرده است: قول 28 ماه پس از ميلاد و قول هفت ماه پس از ميلاد هم نقل شده است (4) .

علت وفات عبد الله را در مدينه چنين نوشته‏اند كه براى تجارت با كاروان قريش رهسپار شام شد، و در بازگشتن از شام در اثر بيمارى، در مدينه در ميان «بنى عدى بن النجار» توقف كرد، يك ماه بسترى بود، و چون كاروان قريش به مكه رفتند و «عبد المطلب» از حال وى جويا شد، بزرگترين فرزند خود حارث را نزد وى به مدينه فرستاد، اما هنگامى «حارث» به مدينه رسيد كه «عبد الله» وفات كرده بود.

به قول واقدى: از «عبد الله» كنيزى به نام «أم ايمن» و پنج شتر و يك گله گوسفند و به قول ابن اثير: شمشيرى كهن و پولى نيز به جاى ماند كه رسول خدا آنها را ارث برد (5) .

[yeganeh]

مادر سول خدا صلى الله عليه و آله و سلم
«آمنه» دختر «وهب» بن عبد مناف بن زهرة بن كلاب» كه ده سال و به قولى ده سال و اندى پس از واقعه حفر زمزم، و يك سال پس از آن كه «عبد المطلب» براى آزادى «عبد الله» از كشته شدن صد شتر فديه داد، به ازدواج «عبد الله» در آمد، و شش سال و سه ماه پس از ولادت رسول خدا (6) ، در سفرى كه فرزند خويش را به مدينه برده بود تا خويشان مادرى وى (از طرف مادر عبد المطلب) يعنى «بنى عدى بن النجار» او را ببينند، هنگام بازگشتن به مكه در سى سالگى در «أبواء» وفات كرد و همانجا دفن شد. «علامه مجلسى» مى‏گويد: شيعه اماميه بر ايمان «أبو طالب» و «آمنه» دختر «وهب» و «عبد الله بن عبد المطلب» و اجداد رسول خدا تا آدم عليه السلام اجماع دارند (7) .


پى‏نوشت‏ها:

1 ـ ر.ك: ترجمه تاريخ يعقوبى، ج 1، ص 520 و الكامل، ج 2، ص .22
2 ـ و نيز در همان دار نابغه جعدى دفن شد (الكامل) .
3 ـ كلينى نيز همين قول را اختيار كرده است (ر.ك: اصول كافى، ج 1، ص 439) .
4 ـ اسد الغابة، ج 1، ص 13، و بحار الانوار، ج 15، ص 125، به علاوه مسعودى قول يك ماه پس از ميلاد و سال دوم ميلاد را نيز نقل كرده است (التنبيه و الاشراف ص 196) .
5 ـ ر.ك: بحار، ج 15، ص 125، اسد الغابة، ج 1، ص .14
6 - و به قول كلينى در كافى، ج 1، ص 439: چهار سال.
7 ـ ر.ك: به: مرآت العقول (شرح كافى) جلد 1 جزء 3، ص 364 سال 1321، در اين خصوص روايات بسيارى هم وارد شده است، ر.ك.به: اصول كافى، چاپ آخوندى ج 1، ص 444 به بعد حديث 17 و 18، 21، 28، 32 و 33 و......و به بحار الانوار، ج 15، باب 1، ص 3 حديث 2 به بعد.م.