روياي واقعي

[valayat]

حجة الاسلام و المسلمين آقاي شيخ محمد صادق شيدائيان آراني، از پدرش مرحوم محمد رضا، معروف به «چاوش» چنين نقل مي‌كند:«قبل از سال 1320 و بعد از آن كه بهايي‌ها در آران فعاليت تبليغي گسترده‌اي داشتند، ايشان با اخلاق و رفتار و گفتار خوش خود، خيلي از افراد را جذب و تحت تأثير اعتقادات خود قرار داده بود.در آن هنگام من نسبت به اعتقاداتم به حالت ترديد و دودلي مبتلا شده بودم.
در اين حال و فكر بودم كه شبي از شب‌ها از خدا خواستم كه خدايا! راهي به من نشان بده كه از اين ترديد و دودلي نجات پيدا كنم.درست در همان شبي كه از خدا اين درخواست را كردم، در عالم رؤيا آيت الله ملامحمد جعفر آراني را كه از علماي زاهد و پرهيزكار و صاحب نفس مؤثّر بود ديدم كه روي زمين نشسته و رحلي با قرآن بزرگ جلوي او قرار دارد.چون مرا ديد شناخت و با نگاهي مخصوص در حالي كه به آن قرآن اشاره مي‌كرد گفت:چاوش! راه اين است.چرا مردّدي؟
از خواب برخاستم.متوجّه شدم كه راه و روش و عقيده بهايي‌ها منحرف و غلط است و از آنها فاصله گرفتم و خواب خود را براي ديگران نيز نقل كردم.صبح همان روز يكي از بهايي‌ها را ديدم كه كتابي به شكل همان قرآن كه در خواب ديدم به دست دارد و به من گفت:چاوش!اين كتاب را مي‌فروشم.از او پرسيدم چقدر مي‌فروشي؟گفت:چهار تومان.گفتم:آن را مي‌خرم.خوب به آن كتاب نگاه كردم ديدم همان قرآني است كه در عالم خواب روي رحل جلوي آقاي ملامحمد جعفر ديدم.قرآن را گرفتم.دو تومان به او دادم و روز ديگر دو تومان بقيه را به او پرداختم» اين قرآن هنوز موجود و در اختيار من مي‌باشد.