امام زمان (عج) در قرآن

[a3emoon]

آيا قرآن كريم در خصوص ظهور اصلاحگر بزرگ تاریخ انسانیت و بنیاد حكومت جهان گستر و عادلانه او، خبر نداده و در مورد آن ساكت است؟
هرگز چنین نیست.... .

بشارت به ظهور امام عصر در قرآن و کتب آسمانی دیگر بوده است و می باشد. در میان اهل سنت، روشنفکران اهل سنت و برخی از افرادی که نسبت به مسایل قرآنی خیلی عمیق نیستند، این اعتقاد وجود داشته که قرآن نسبت به مهدویت ساکت است و چیزی بیان نشده و این را نقطه ضعف مهدویت می دانند. حال آنکه چنین نیست و ما در طی پنج نکته زیر و بيان آيات و روايات آن را رد می کنیم.

[a3emoon]

آيا قرآن كريم در خصوص ظهور اصلاحگر بزرگ تاریخ انسانیت و بنیاد حكومت جهان گستر و عادلانه او، خبر نداده و در مورد آن ساكت است؟

حال آنکه چنین نیست و ما در طی پنج نکته زیر و بيان آيات و روايات آن را رد می کنیم.

نکته اول: اعتقاد به امامت در بین همه مسلمانان.

به اعتقاد همه مسلمانان از کتب اهل سنت روایت «من ماته و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه» آمده البته سنی ها اینگونه نقل می کنند: «من مات و لا امام له مات میته الجاهلیه» و آنها هم این اعتقاد را دارند که باید امام هر زمان را شناخت. پس هیچ مسلمانی در نقل این حدیث شکی ندارد

قرآن از همه کتب آسمانی دیگر اکمل است و تصدیق کننده سایر کتب است، همانگونه که می بینید از تورات و انجیل بعنوان کتب آسمانی نام برده می شود.
قرآن خود را در سوره نحل آیه 89 اینگونه شرح می دهد:

وَنَزَّلْنَا عَلَیْكَ الْكِتَابَ تِبْیَانًا لِّكُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ
و{یاد کن}روزی را که در هر امتی گواهی از خودشان بر آنان بر می انگیزیم ، و تو را {ای پیامبر اسلام} بر اینان گواه می آوریم، و این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیانگر هر چیزی و هدایت و رحمت ومژده اى براى تسلیم شدگان{ به فرمان هاى خدا} است.

همچنین در سوره نمل 75 آمده است که:

وَمَا مِنْ غَائِبَةٍ فِی السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِلَّا فِی كِتَابٍ مُّبِین
هیچ پوشیده و پنهانی در آسمان و زمین وجود ندارد مگر آنکه در کتابی روشن { چون لوح محفوظ} است.

پس قرآنی که همه چیز را بیان می کند، مهدویت را بیان نمی کند؟ از طرفی پیامبر اکرم که در خصوص مهدویت بیاناتی فرموده اند، و ما اعتقاد داریم که علم ایشان از قرآن است، پس قرآن باید مطالبی در زمینه مهدویت داشته باشد.


نکته دوم: قرآن نیاز به مبین دارد (کسی که توضیح دهد).

قرآن همیشه بیان تفضیلی ندارد. بلکه بسیاری از موارد موضوعات را اجمالی بیان کرده است. مثلاً لا اله الله. اگر کسی بپرسد الله چیست؟ ما سکوت می کنیم، چون قرآن توضیح نمی دهد که الله کیست. یا در الله اکبر، خدا را با چه مقایسه کرده ایم؟ مگر می شود خدا را با چیزی مقایسه کرد که بگوییم خدا برتر از اوست؟ پس باید این عبارت معنی دیگری داشته باشد.
به این اجمال می گوییم. در برخی موارد قرآن اشاره ای کرده و با خواندن این اشارات نمی توان به تمام واقعیت ها و جزئیاتی که در آیات گذشته پی برد.
مثلاً داستان عُزَیز را در سوره بقره می خوانیم. کسی آمد و فوت کرد و بعد زنده شد اما جزئیاتی برای آن بیان نشده است.
ما شیعیان اعتقاد داریم که دلیل اجمالی بودن و فشرده بودن برخی مفاهیم آن به این علت است که مردم را مجبور کند تا به در خانه معلمان قرآن بروند.

در سوره نحل 44 آمده:

بِالْبَیِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنزَلْنَا إِلَیْكَ الذِّكْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ
{ همه پیامبران را} با دلایل روشن و كتاب هاى آسمانى {فرستادیم}، و قرآن را{ هم }به سوى تو نازل كردیم به خاطر اینكه براى مردم آنچه را كه براى {هدایتشان} به سویشان نازل شده بیان كنى و براى اینكه {در پیامبرى تو و آنچه را به حق نازل شده} بیندیشند.

بنابراین قرآن یک کتاب خود آموز نیست که آن را برداشته و به خواندن آن بپردازیم و آن را بفهمیم. البته بهره هایی را می بریم، اما آیا «ما اراد الله» را هم می فهمیم؟ خیر اینگونه نیست.
«حسبنا کتاب الله» که در صدر اسلام گفته شد کلام درستی نیست. چرا که خود قرآن می گوید ای پیامبر تو باید در کنار قرآن باشی. پس در زمان پیامبر ایشان مبین قرآن بودند. اما بعد از ایشان چه کسی این مسئولیت را بر عهده دارد؟

در آیه 164 سوره آل عمران می خوانیم:

لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَكِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُّبِینٍ
یقیناً خدا بر مؤمنان منّت نهاد كه در میان آنان پیامبرى از خودشان برانگیخت كه آیات او را بر آنان می خواند و {از آلودگى هاى فكرى و روحى} پاكشان می كند، و كتاب و حكمت به آنان می آموزد، و به راستى كه آنان پیش از آن در گمراهى آشكارى بودند.

همانطور که می بینید در خود قرآن آمده که پیامبر برای آموختن کتاب (قرآن) و حکمت آمدند. پس بعد از ایشان چه می شود؟ همه آیات قرآن که در زمان پیامبر توضیح داده نشده است؟ چه کسی مفسر قرآن خواهد بود؟ همین آیه ثابت می کند که باید کسی باشد تا این آیات را تفسیر کند. پس اوصیای پیامبر بعد از ایشان این مسئولیت را بر عهده دارند و توضیح دهنده آیات هستند. شیعه معتقد است که معلم قرآن امامان هستند و برای فهم قرآن باید به امامان مراجعه کرد.

[a3emoon]

آيا قرآن كريم در خصوص ظهور اصلاحگر بزرگ تاریخ انسانیت و بنیاد حكومت جهان گستر و عادلانه او، خبر نداده و در مورد آن ساكت است؟

حال آنکه چنین نیست و ما در طی پنج نکته زیر و بيان آيات و روايات آن را رد می کنیم.

نکته سوم: تفسیر نکته دوم.

خداوند در قرآن وعده هایی کرده و این وعده ها حق است چرا که «ان الله لا یخلف المیعاد» پس چرا برخی از این آیات اتفاق نیفتاده است؟
بعنوان مثال در سوره توبه آیه 33می خوانیم:

هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُون
اوست كه پیامبرش را با هدایت و دین حق فرستاد، تا آن را بر همه ادیان پیروز گرداند، هر چند مشركان خوش نداشته باشند.

در زبان عربی اگر «ال» در اول چیزی بیاید، یعنی همه.« ناس» یعنی مردم، «الناس» یعنی همه مردم. «دین» اسم جنس است، «الدین» یعنی همه ادیان. حال سوال اینجاست که آیا پیامبر اکرم بر همه دین ها چیره شد؟ حداکثر بر یهودیان و مسیحیان حجاز چیره شدند و نه بر تمام ادیان.
این آیه در حقیقت وعده الهی است و این وعده محقق نشدو خداوند وعده خود را خلف نمی کند. پس اشاره به زمان ظهور دارد. روایات اهل سنت و شیعه ذیل این آیه فراوان است.

یک مثال دیگر در سوره انبیا آیه 105 آمده است:

وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ
و همانا ما پس از تورات در زبور نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به میراث می برند.

تا کنون کدام صالحی وراثت زمین را گرفته؟ حتی در زمان خود پیامبر اسلام هم رخ نداده و در هیچ جای تاریخ نیامده که این اتفاق افتاده باشد. این مساله بجز در زمان حکومت امام عصر اتفاق نمی افتد. و این آیه هم وعده الهی است.

مثالی دیگر، در سوره نورآیه 55 می خوانیم:

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم فِی الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَیُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضَى لَهُمْ وَلَیُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا یَعْبُدُونَنِی لَا یُشْرِكُونَ بِی شَیْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُون
خدا به كسانى از شما كه ایمان آورده و كارهاى شایسته انجام داده اند، وعده داده است كه حتماً آنان را در زمین جانشین{دیگران} كند، همان گونه كه پیشینیان آنان را جانشین {دیگران} كرد، و قطعاً دینشان را كه براى آنان پسندیده به سودشان استوار و محكم نماید، و یقیناً ترس و بیمشان را تبدیل به امنیت كند، {تا جایى كه} فقط مرا بپرستند {و} هیچ چیزى را شریك من نگیرند. و آنان كه پس از این نعمت هاى ویژه ناسپاسى ورزند {در حقیقت} فاسق اند.

خدا وعده داده است. اما رخ نداده. اگر بخواهیم از این دست آیات را بیابیم، موارد زیادی یافت می شود.

نکته چهارم: تفاسیر اهل سنت از آیات قرآن به امام زمان (عج).

دانشمندان اهل سنت، راجع به مهدویت کتاب های زیاد نوشته اند. بعنوان مثال قندوزی حنفی متوفی 1298 ه ق رئیس سلسله ی نقشبندیه از عرفای اهل سنت ترکیه بوده است و الآن قبر او در ترکیه زیارت گاه اهل ست است. او بزرگترین دانشمند قرن 13 اهل سنت است و کتابی به نام ینابیع المودة دارد که در این کتاب 54 آیه از قرآن را که به امام مهدی علیه السلام مربوط است را با روایات ذیل آن که از رسول خدا رسیده ثبت کرده.
کتاب بعدی که هم بین شیعیان و هم اهل سنت بسیار معروف است عِقْدُ الدُّرَر سَلْمى شافعى است که خصوصیات حضرت را بسیار نقل کرده است.
کتاب بعدی المهدی فی القرآن نوشته آیت الله شیرازی (شیعه) است که از مدارک اهل سنت، متجاوز از 100 آیه را جمع آوری کرده اند که نشان می دهد اهل سنت نسبت به امام زمان اعتقاد دارند.

نکته پنجم: تفاسیر شیعیان از آیات قرآن به امام زمان (عج).

روایاتی که دانشمندان شیعی بیان کرده اند، چون از روایات ائمه هم استفاده کرده اند تعداد بیشتری از آیات را بیان کرده اند و این آیات را بیشتر از 300 آیه بیان کرده اند. کتاب معجم الامام المهدی در پنج جلد نوشته آقای علی کورانی (لبنانی ساکن قم)است. جلد پنجم درباره امام مهدی علیه السلام است و 264 آیه را با سند از کتب شیعی نقل کرده.

پس طی پنج نکته بالا ما ثابت کردیم که در قرآن آیاتی که مرتبط با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و لزوم حضور ايشان مي باشد بیان شده است.

[a3emoon]

آيا قرآن كريم در خصوص ظهور اصلاحگر بزرگ تاریخ انسانیت و بنیاد حكومت جهان گستر و عادلانه او، خبر نداده و در مورد آن ساكت است؟
هرگز چنین نیست.... .

ما در طی آيات و روايات آن را رد می کنیم.

آيه ي ظهور حق:

هُوَ الّذي أرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدي ودينِ الحَقّ لِيُظهِرَهُ عَلَي الدّين كلِّهِ ولوكَرِهَ المُشرِكوُن ؛
او كسي است كه پيامبرش را با هدايت و دين درست، فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز گرداند، هر چند مشركان خوش نداشته باشند.

محمدبن فضيل در حديثي نقل ميكند كه امام موسي كاظم در تفسير اين آيه:

ليظهرهُ علي الدين كله فرمود: هنگام قيام قائم اين دين را بر ساير اديان غلبه دهد.

شيخ بزرگوار قمي در تفسير خود ميگويد:
اين آيه درباره ي قائم آل محمد نازل شده است و او تنها امامي است كه خداوند او را بر همه ي اديان پيروز خواهد نمود. او زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد، بعد از آنكه از ظلم و جور پر شده باشد و اين از آياتي است كه تأويل آن بعد از تنزيل خواهد بود.

رشيدالدين ميبدي، در تفسير كشف الاسرار در شرح اين آيه گويد:
رسول، در اين آيه، محمد است، و هدي و هدايت، قرآن و ايمان است. و دين حق، اسلام است. خدا اين دين را بر ديگر اديان برتري دهد، چنانكه ديني نماند مگر اينكه اسلام بر آن غالب آيد. و اين امر، بعد از اين خواهد شد، و هنوز نشده است و قيامت نخواهد آمد، مگر اينكه اين كار بشود.

ابوسعيد خِدري روايت كرده است كه پيامبر از بلايي ياد فرمود كه به اين امت رسد، تا بدانجا كه از بسياري ظلم و ستم، كسي براي خويش پناهي نيابد. چون چنين شود، خداوند مردي از خاندان مرا برانگيزد، و به دست او زمين را از عدل و قسط به پا كند، آنسان كه از ستم آكنده باشد. همه ي ساكنان آسمان، و همه ي ساكنان زمين، از او خرسند باشند. در روزگار او، قطره ي باراني در آسمان نباشد، مگر اينكه بر زمين فرو بارد و گياهي در زمين نباشد، مگر اينكه برويد. چنان روزگاري خوش و با بركت پديد آيد كه كسان آرزو كنند كاش مردگانشان زنده شوند و به اين جهان باز گردند...

ذخيره ي الهي:

بَقيّتُ الله خَيرٌ لّكُم إن كُنتُم مّؤمِنينَ وَمَآ أنَا عَلَيكُم بِحَفيظ
اگر مؤمن باشيد، باقيمانده ي [حلال] خدا براي شما بهتر است، و من بر شما نگاهبان نيستم.

در تفسير "نور الثقلين" از "اصول كافي"، نقل شده است:
مردي از امام جعفر صادق درباره ي قائم پرسيد، كه آيا ميتوان او را به هنگام سلام دادن، يا اميرالمؤمنين خطاب كرد؟ امام صادق فرمود: نه، اين نامي است كه خداوند آن را فقط به اميرالمؤمنين اختصاص داده است. آن مرد گفت: فدايت شوم، به هنگام سلام دادن به او، چه بگويم؟
امام صادق فرمود: بگو السلام عليك يا بقية الله! سپس امام اين آيه را تلاوت كرد: بقيت الله خير لكم إن كنتم مؤمنين.
شيخ ابومنصور طبرسي، در كتاب الاحتجاج از اميرالمؤمنين نقل كرده است كه فرمود: بقيةالله، يعني مهدي، كه پس از گذشتن اين دوره خواهد آمد و زمين را از قسط و عدل پر خواهد كرد، همانگونه كه از ظلم و جور پر شده باشد.

hawzeh.net

[a3emoon]

آيا قرآن كريم در خصوص ظهور اصلاحگر بزرگ تاریخ انسانیت و بنیاد حكومت جهان گستر و عادلانه او، خبر نداده و در مورد آن ساكت است؟
هرگز چنین نیست.... .

ما در طی بيان آيات و روايات آن را رد می کنیم.

مستضعفان وارثان زمين:

و نريدُ أن نَمُنَّ عَلي الّذينَ استُضعِفوا فِي الأرضِ و نجعَلَهُم أئِمّةً وَ نَجعَلَهُمُ الوارِثينَ ؛
و خواستيم بر كساني كه در آن سرزمين فرودست شده بودند منّت نهيم و آنان را پيشوايان [مردم] گردانيم، و ايشان را وارث [زمين] كنيم.



امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ در تأویل این آیه شریفه می فرماید:
«دنیا پس از چموشی و سركشی، بسان شتری كه از دادن شیر به دوشنده اش خودداری می كند و آنرا برای بچه اش نگه داری می كند، به ما روی خواهد آورد.»

«ابن ابی الحدید» در این مورد می نویسد:
«بزرگان دینی و همفكران ما بر این واقعیت تصریح می كنند كه این بیان امیرمؤمنان ـ علیه السلام ـ نوید از آمدن امام و پیشوای بزرگی است كه فرمانروای زمین و زمان می گردد و همه كشورها در قلمرو قدرت او قرار می گیرند.... »

و نیز از امیرالمؤمنین آورده اند كه فرمود:
«مستضعفان یاد شده در قرآن كریم كه خداوند اراده فرموده است آنان را پیشوای مردم روی زمین قرار دهد،‌ ما خاندان پیامبریم. خداوند سرانجام «مهدی» این خانواده را بر می انگیزند و به وسیله او، آنان را به اوج شكوه و عزت و اقتدار می رساند و دشمنانش را به سختی، به ذلت می كشد.»

مقصود از تضعیف شدگان در آیه شریفه، خاندان پیامبرند. مردم آنان را تضعیف نموده و بر آنان ستم كرده و آنان را به قتل رسانده و رانده و سخت ترین بیدادگری را در مورد آنان روا داشته اند.

پیامبر گرامی اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ در تبیین این مطلب فرمود:
«انتم المستضعفون بعدی.»
یعنی: شما تضیف شدگان پس از من هستید.
و این واقعیت تاریخی كه پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ از آن خبر داد، هیچ نیازی به اثبات ندارد.
تاریخ اسلامی و روند آن، به صراحت و با رساترین صدای خویش گواهی می كند كه مردم از همان روز رحلت پیامبر، خاندان او را با كمال تأسف مورد هجوم قرار دادند و آنان را به سختی تضعیف كردند.

hawzeh.net
http://niknaman.blogfa.com

[a3emoon]

آيا قرآن كريم در خصوص ظهور اصلاحگر بزرگ تاریخ انسانیت و بنیاد حكومت جهان گستر و عادلانه او، خبر نداده و در مورد آن ساكت است؟

حال آنکه چنین نیست و ما در طی بيان آيات و روايات آن را رد می کنیم.

مضطر كيست؟:

أمّن يُجيبُ المُضطرَّ إذا دَعاهُ وَيَكشِفُ السّوءَ وَيَجعَلُكُم خُلَفُآء الأرضِ أءلَهُ مّعَ اللهِ قليلاً مّاتَذَكّروُن ؛

يا [كيست] آن كس كه درمانده را ـ چون وي را بخواند ـ اجابت ميكند، و گرفتاري را برطرف ميگرداند، و شما را جانشينان اين زمين قرار ميدهد؟ آيا معبودي با خداست؟! چه كم پند ميپذيريد.

محمدبن مسلم نقل ميكند كه: امام باقر فرمود:

اين آيه ي شريفه: أمّن يُجيبُ المُضطرَّ إذا دَعاهُ وَيَكشِفُ السّوءَ... درباره ي حضرت قائم نازل شده است.

علي بن ابراهيم قمي در تفسير خود مي نويسد: امام صادق درباره ي تفسير آيه ي مزبور ميفرمايد: اين آيه درباره ي قائم آل محمد نازل شده است. به خدا سوگند! او مضطر است زماني كه در مقام، دو ركعت نماز بگزارد و خدا را بخواند و خداوند دعاي او را مستجاب ميكند و رنج او را برطرف مينمايد و او را در زمين خليفه قرار ميدهد. و در حديثي ديگر از امام صادق [بعد از بيان مطالب فرق] چنين روايت شده است كه: و اين از چيزهايي است كه هنوز نيامده و اگر خدا بخواهد، خواهد آمد.

8. منظور از فجر، ليالٍ عشر، شفع و وتر چيست؟

والفَجرِ وَلَيَالٍ عَشر والشَّفعِ وَالوَترِ ؛ سوگند به سپيده دم، و به شبهاي دهگانه، و به جُفت و تاق.

جابر جعفي گويد: امام باقر در تفسير اين آيه ي شريفه: والفجر و ليال عشر فرمود: اي جابر! سپيده دم، جدّ من است و شبهاي ده گانه، ده امام است و منظور از شفع زوج اميرالمؤمنين و وتر فرد اسم حضرت قائم است.

[a3emoon]

آيا قرآن كريم در خصوص ظهور اصلاحگر بزرگ تاریخ انسانیت و بنیاد حكومت جهان گستر و عادلانه او، خبر نداده و در مورد آن ساكت است؟

حال آنکه چنین نیست و ما در طی بيان آيات و روايات آن را رد می کنیم.

مراد از روز در آيه ي والنهار اذا تجلّي چيست؟:

والّيلِ إذا يَغشي والنّهارِ إذا تَجلّي ؛
سوگند به شب چون پرده افكند. سوگند به روز چون جلوه گري آغازد.

جابر گويد: امام صادق در تأويل اين دو آيه: "قسم به شب وقتي كه فراگيرد و روز وقتي كه روشن شود." فرمود: مراد از شب، دولت شيطان است تا روز قيامت صغري كه همان روز قيام حضرت قائم است و مراد از روز، قيام حضرت قائم است هنگامي كه قيام ميكند.

روشن كننده ي زمين:

والشَّمسِ وَضُحهَا و‌القَمَرِ إذَا تَلَهَا وَالنَّهارِ إذَا جَلَّهَ ؛
سوگند به خورشيد و تابندگياش، سوگند به مَه چون پي [خورشيد] رود، سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند.

فضلبن عباس گويد: امام صادق در تأويل اين آيات: قسم به خورشيد و روشنايياش و ماه چون از پي آن در آيد و روز چون زمين را روشن كندفرمود:

مراد از خورشيد، اميرالمؤمنين است و منظور از ضُحها نور خورشيد قيام حضرت قائم است و ماه كه از پي آن درآيد، امام حسن و امام حسين هستند و روز كه زمين را روشن كند، نيز قيام قائم است.

آيات ياد شده و پاره اي ديگر از آيات قرآن كريم به مهدي موعود و مسايل و رخدادهاي آخرالزمان و وقايع مقارن ظهور و پس از ظهور، تفسير شده است. و در شرح و تفسير آنها، به احاديث نبوي، و سخنان امام عليبن ابيطالب و ديگر ائمّه طاهرين:، و ساير علما و محدثان و بزرگان اسلام، استناد شده است. شايد كتاب تفسيري، از تفاسير عالمان شيعه يافت نشود كه در آن، به مناسبت آيات ياد شده، سخن از حضرت مهدي و مسايل آن امام، به ميان نيامده باشد؛ خوانندگان محترم ميتوانند به كتاب المَحجة، في ما نزل في القائم الحجّة تأليف عالم بزرگ، سيد هاشم بحراني مراجعه نمايند. همچنين در تفسيرهاي معتبر اهل سنت نيز، برخي از آيات مذكور، و پاره اي از آيات ديگر به حضرت مهدي و ظهور او تفسير شده است؛ از جمله:

1. تفسير غرائب القرآن، نظام نيشابوري. 2. تفسير كشّاف، جارُالله زمخشري. 3. تفسير كشف الاسرار، رشيدالدين ميبدي. 4. تفسير الكشف والبيان، ابواسحاق ثعلبي. 5. تفسير مفاتيح الغيب، فخر رازي. 6. تفسير الدّرالمنثور، جلال الدين سيوطي. 7. تفسير المنار، شيخ محمد عبده مصري. 8. تفسير روح البيان، اسماعيل حقي. 9. تفسير روح المعاني، شهاب الدين آلوسي بغدادي. 10. تفسير الجواهر، طنطاوي مصري.

[askari110]

مطالب بسیار ارزنده ای همکار محترممان در اینجا قرار دادند که معمولا از این زاویه به اعجاز قرآن کمتر توجه می شود.اگر دوستان دیگر مطلبی به نظرشان می رسد مطرح کنند تا این بحث هم کامل شود.....ممنون از همه دوستان قرآنی

[sanaz shahin]

با سلام وخسته نباشید.

میخواستم بپرسم دیدگاه قرآن در مورد ظهور امام زمان چیه؟

ممنون میشم اگه یک پاسخگو به طور دقیق و بدون شبهه پاسخ سؤالم رو بدن.

[پاسخگوی اعتقادی 3]

با سلام وخسته نباشید.

میخواستم بپرسم دیدگاه قرآن در مورد ظهور امام زمان چیه؟

ممنون میشم اگه یک پاسخگو به طور دقیق و بدون شبهه پاسخ سؤالم رو بدن.

با سلام و عرض ادب

«وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُون».( انبیا/ 105)

ما پس از ذکر (تورات یا همه ی کتاب های آسمانی) در زبور نیز نوشتیم که زمین را بندگان صالح من به ارث خواهند برد.

در قرآن کریم بشارت به ظهور مهدی علیه السلام فراوان ذکر شده است دانشمند بزرگ شیعه در قرن یازدهم علامه سید هاشم بحرانی در کتاب ارجمند خویش المَحَجةُ فی ما نزل فی القائم الحجة صد و بیست آیه را از قرآن مربوط به حضرت مهدی علیه السلام می داند(اين كتاب با نام: «سيماي حضرت مهدي عليه السلام در قرآن» به فارسي ترجمه شده است) و با ذکر روایاتی سخن خویش را به اثبات رسانیده است. یکی از دانشمندان معاصر، تعداد این آیات را تا دویست و شصت و پنج شماره کرده است.( معجم احاديث الامام المهدي (علي كوراني ) در حالی که هنوز آیاتی را می توان یافت که جای آن ها در این گونه آثار خالی است.

این آیات فراوان، بیانگر اهمیت و جایگاه اعتقاد به مهدویت است. در روایاتی که در تفسیر این آیات آمده است، اصل ظهور و غیبت آن حضرت، اهداف حکومت ایشان، خصوصیات و حوادث عصر غیبت و ظهور، صفات یاران، اندیشه و اقدامات دشمنان، وظایف ما در برابر آن حضرت و ... طرح گردیده است.

تفسیر یا تأویل آیات مورد نظر به حضرت مهدی علیه السلام و ابعاد گوناگون نهضت آن حضرت مخصوص شیعه نیست. دانشمندان سنی نیز در تفاسیر و آثار خویش، دلالت بسیاری از آن ها را بر مهدی علیه السلام پذیرفته اند. یکی از این دانشمندان شیخ سلیمان قندوزی حنفی (1294 ق) است. او در جلد سوم کتاب ینابیع الموده بابی را به بحث مهدویت در قرآن اختصاص داده و در آن پنجاه و پنج آیه را از قرآن در شأن مهدی علیه السلام دانسته است.

پایان بخش این گفتار، نقل دو آیه از آیاتی است که شیعه و سنی آن ها را به قیام حضرت بقیه الله تفسیر کرده اند:

1. خدای متعال در وصف ظهور و حکومت حضرت مهدی علیه السلام می فرماید:

«وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثين‏» .(قصص/ 5)

و ما می خواهیم که بر ضعیف نگه داشته شدگان در زمین منت نهیم و آن ها را به پیشوایی برسانیم و وارث (زمین) گردانیم.

مفسران، منظور از «کسانی را که وارث گذشتگان بوده، به پیشوایی می رسند» را امام مهدی علیه السلام دانسته اند.( - از علماي سني: شواهد التنزيل (حاكم حسكاني) 1: 431 ح 590 ؛ و از شيعه: معاني الاخبار (شيخ صدوق) : 79 ، ح 1)

2. خدای بزرگ درباره ی قیام و مبارزات پیروز آن حضرت علیه السلام می فرماید:

« وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّه‏ ...»( انفال/ 39)

و با آن ها بجنگید تا آن که فتنه ای بر جای نماند و دین یکسره از آن خدا گردد.

بنابر تفاسیر شیعه (كافي 8 : 201، ح 243) و برخی کتب اهل سنت (ينابيع المودة (قندوزي): 423) این پیکار و نتیجه ی آن – که از بین رفتن همه ی فتنه ها و گمراهی هاست- در عصر ظهور امام مهدی علیه السلام محقق خواهد شد.

به امید آن که خداوند بزرگ ظهور موعود همه ی ادیان حضرت مهدی علیه السلام را نزدیک فرماید.