گزارشي از سفر به ديار عشق

[Divine Love]

ه سمت تنگه كوه احد به راه مي‌افتيم، جايي كه پيامبر در آن جا عبادت مي‌كردند، براي امتناع از زيارت، وهابيون در اين مسير دائما قير تازه مي‌ريزند تا صعب‌العبور شود! عده‌اي از كودكان وهابي نيز به دانشجويان زائر سنگ‌پراني مي‌كنند.

يكي از شب‌هايي كه در مدينه بوديم، براي اقامه نماز مغرب و عشا به حسينيه شيعيان مدينه مي‌رويم.

هرچند شيعيان يك سوم جمعيت عربستان را تشكيل مي‌دهند، اما به دليل عدم نفوذ در قدرت، بسيار مهجور و غريب هستند.

حسينيه شيعيان شمال يك باغ آباد پر از نخل‌هاي خرما و نهري است كه از آن آب رواني مي‌گذرد. در اين حسينيه اولين باري است كه در اين چند روز در عربستان مهر براي نماز مي‌بينيم و اينقدر ذوق زده شده‌ايم كه انگار در مسجدي در تهران نماز مي‌خوانيم.

با گفتن اذان و جمله اشهد ان عليا ولي الله نا خودآگاه خيلي‌ها صلوات مي‌فرستند و خيلي‌ها هم اشك در چشمانشان حدقه مي‌زند.

«شيخ عمري» گردآورنده اين حسينيه اقدامات زيادي براي شيعيان انجام داده است و اين سئوال در ذهن ما بود كه چطور دولت سعودي در برابر اين اقدامات با وي كنار آمده است كه روحاني كارو‌ان نكته جالبي را تعريف مي‌كند: "شيخ عمري به دليل اقداماتش در سال‌هاي نه چندان دور به اعدام محكوم مي‌شود، اما وقتي وي را دار مي‌زنند، طناب دار پاره مي‌شود و وي نجات مي‌يابد و اين دليلي مي‌شود بر بي‌گناهي وي، به همين خاطر دولت سعودي پس از آن كاري به شيخ عمري و اين حسينيه ندارند."

روز چهارمي كه در مدينه هستيم، به زيارت دوره مي‌رويم، مدينه جاهاي بسيار زيادي دارد كه بايد آن‌ها را ديد و توضيحاتش را شنيد.

اولين جايي كه مي‌رويم مزار شهداي احد و حمزه عموي پيامبر است، روحاني حديثي را نقل مي‌كند كه پيامبر فرمودند؛ هر كس مرا زيارت كند و به ديدار عمويم حمزه نرود، در حق من جفا كرده است.

روحاني توضيح مي‌دهد كه در جنگ احد درسي هست كه سرپيچي از فرمان ولي امر مسلمين و اشتياق به دنيا و غنائم آن، شكست را به عهده دارد. نكته‌اي هم درباره جنگ رواني كفار براي تبليغ براي كشته شدن پيامبر مي‌دهد و آن را با موضوعات روز ربط مي دهد.

بعد از زيارت احد نوبت به مساجد سبعه مي رسد، محلي كه در جنگ احزاب، به پيشنهاد سلمان فارسي و دستور پيامبر دور تا دور مسجد خندق حفر شد و اميرالمومنين با عمروبن عبدود پيكار كردند.

اينجا هفت مسجد هست كه محل حضور اين افراد در اين جنگ بوده است، مساجدي كه به نام فاطمه زهرا(س) و اميرالمومنين عليهم السلام بوده هم اكنون بسته هستند و شيعيان از پشت در به مناجات مي‌پردازند، دو مسجد هم به نام خليفه اول و دوم است و مسجدي بنام حضرت سلمان، مسجد فتح كه بشارت پيروزي به حضرت رسول(ص) در آن داده شد هم ششمين مسجد از اين مجموعه است.

هفتمين مسجد، «ذوقبلتين» است كه پيامبر در آنجا به سمت بيت‌المقدس نماز مي‌خواندند و به فرمان خدا جهت قبله در آن به سمت كعبه تغيير يافت و بهمين خاطر به اين نام مشهور شد، هرچند وهابيت به بهانه گسترش مسجد، محراب كه در آن پيامبر(ص) به بيت المقدس نماز مي‌خوانده را تخريب كرده است.

بعد از اين به زيارت دوره مخصوصه مي‌رويم كه در اين دوره با همكاري بعثه رهبري به كاروان تشكل‌ها اختصاص يافته است.

جواني كه 26-27 ساله است توضيحات اين برنامه را به عهده دارد، اولين مكان مسجد اجابه يا مسجد مباهله است. راهنما توضيح مي‌دهد كه دراين واقعه پيامبر چه شأن و مرتبتي براي زنان قائل بوده است، اما الان زنان در عربستان چه وضعيتي دارند كه حق رانندگي، حق رأي و حتي شناسنامه مستقل از پدر يا شوهر خود ندارند و در دانشگاه هم فقط يا دبير مي‌توانند بشوند يا پزشك مخصوص زنان و بقيه امور براي آنها ممنوع است.

مسجد ابوذر غفاري كه امير المومنين و حسنين در هنگام تبعيد ابوذر به ربذه او را بدرقه كردند، مكان بعدي زيارت دوره مخصوصه بود.

راهنما ساختماني را نشان مي دهد و مي‌گويد سيستم تبريد مسجد النبي اينجاست، 6 كيلومتر خارج از حرم، كه به وسيله يك كانال 4 در 6 از زير زمين به حرم منتقل مي‌شود و مي افزايد كه مسجد النبي با حياط‌ها و پشت بام يك ميليون و ششصد هزار نفر گنجايش دارد.

مسجد بنوحارثه كه پيامبر در مسير برگشت از جنگ احد در آنجا استراحت كردند، اميرالمومنين آنجا زره خون آلود پيامبر را از تن ايشان درآوردند را هم از داخل ماشين مي‌بينيم و به احد باز مي‌گرديم.

كوه احد با طول 40 و عرض 3 كيلومتر و ارتفاع از سطح دريا 476 متر و 300 متر از سطح زمين بلند است و بنا به روايات دري از درهاي بهشت است.

روبروي احد، جبل رمات است كه مسجدي آنجا بوده كه پيامبر در آن عده‌اي را عفو كردند كه الان توسط وهابيون تخريب شده است. مسجد ديگري هم بوده است كه محل شهادت حضرت حمزه سيدالشهدا بوده و آن هم توسط وهابيون تخريب شده و اثري از آن باقي نمانده است.

به سمت تنگه كوه احد به راه مي‌افتيم، جايي كه پيامبر در آن جا بودند و مي‌گويند هنوز بوي خوشي ار آن به مشام مي‌رسد، راهنما توضيح مي‌دهد كه براي امتناع از زيارت اين ناحيه از سوي وهابيون دائم در مسير قير تازه مي ريزند تا صعب العبور شود!

به راه كه مي افتيم عده‌اي از كودكان وهابي به دانشجويان سنگ‌پراني مي‌كنند، يكي از دانشجوها مي‌گويد اينها احتمالاً نسل همان عده‌اي هستند كه به پيامبر در احد سنگ زدند.

يكي ديگر از دانشجويان درحاليكه بغض كرده مي گويد: اينها نسل متمدن اعرابند و اين‌قدر آزار و اذيت مي‌كنند، ببينيد 14 قرن پيش آن عرب جاهلي چه بر سر پيامبر و اهلبيت آورده‌اند؟

راهنما جايي را نشان مي‌دهد كه پيامبر بعد از جنگ احد به آنجا آمده و نماز خوانده است و قبلا مسجد بوده، اما اكنون به دست وهابيون تخريب شده است. راهنما مي‌گويد: اينجا كه امامزاده و قبرستان نبود كه خراب شده، مسجد كه ديگر شرك نيست! كه تخريبش كردند.

محل اردوگاه سپاه اسامه را از داخل ماشين نگاه مي‌كنيم و به سرعت عبور مي‌كنيم، باغ عريض را هم مي‌بينيم كه توسط امام باقر(ع) وقف شيعيان مدينه شده بوده است و مقبره علي بن جعفر عريضي پسر امام صادق(ع) هم اينجا بوده كه توسط وهابيون تخريب شده است.

در ادامه راه محل تقريبي دو سه مسجد ديگر را هم مي‌بينيم كه توسط وهابيون تخريب شده و اثري از آن نمانده است.

وادي را مي‌بينيم كه پيامبر آن را به اميرالمؤمنين داده بودند و حضرت در آنجا 24 حلقه چاه حفر كردند كه هنوز هم مورد استفاده است و به ابيارعلي معروف است و نخلستان‌هاي مدينه از آن ارتزاق مي‌كنند.

راه‌آهن در مدينه مقارن با حكومت عثماني‌ها وجود داشته است، كه توسط وهابيون بدليل "شرك بودن قطار" ! تخريب شده است.

چند جاي ديگر را هم مي‌بينيم و برمي‌گرديم به سمت هتل، به محض رسيدن به هتل يكي از دانشجويان مي‌گويد، الحمدلله كه وهابيون هنوز هتل را تخريب نكردند.

منبع رجانيوز