جهت مشاهده مطالب کارشناسان و کاربران در این موضوع کلیک کنید







موضوع: وظايف و مسئوليتهاي شيعه علي عليه السلام
-
۱۳۸۷/۰۶/۱۸, ۰۰:۵۰ #1
- تاریخ عضویت
تير ۱۳۸۷
- نوشته
- 505
- مورد تشکر
- 1,183 پست
- حضور
- نامشخص
- دریافت
- 17
- آپلود
- 0
- گالری
- 0
وظايف و مسئوليتهاي شيعه علي عليه السلام
بسم الله الرحمن الرحيم
و اما مسئوليت شيعه يا مسئوليت ما :
مسئوليت ما که شيعه علي هستيم و به آن افتخار مي کنيم،
مسئوليت ما که شيعه علي هستيم و دنيا ما را به جهت اميرالمؤمنين شناخته است که :
(و معروفين بتصديقنا إياکم)
مسئوليت ما که شيعه علي هستيم و خداي را بر تمسک به ولايت اميرالمؤمنين حمد مي کنيم:
الحمدلله الذي جعلنا من المتمسکين بولايه أميرالمؤمنين
آيا همين افتخار و اعتقاد و تمسک ما را بس است و ديگر مسئوليتي بر دوش ما نيست؟
پس علي وار بودن، علي وار زيستن و علي وار مردن چه مي شود؟
آيا همين که بگوييم علي به عثمان بن حنيف که از خواص اصحاب اوست فرموده شما نمي توانيد مثل من عمل کنيد و اينکه امام سجاد زين العابدين در مقابل زهد و عبادت اميرالمؤمنين احساس عجز مي کنند، اينکه امام باقر (عليه السلام) مي فرمايد: از ما معصومين هم هيچ کس توان انجام دادن اعمال علي (عليه السلام) را ندارد، آيا براي توجيه بي مسئوليتي ما کافي است؟
پس فرمايش علي (عليه السلام) چه مي شود، که مي فرمايد :
إن لکل مأموم إماماً يقتدي به
هر پيروي را امامي است که به او اقتدا مي کند و از او پيروي مي نمايد.
علي (عليه السلام) خود پاسخ ما را داده است و پس از ذکر سيره خود و ذکر اينکه شما توانايي چنين عمل کردني را نداريد، مي فرمايد :
و لکن أعينوني بورعِ و إجتهادِ و عقهِ و سدادِ
اما با پرهيزکاري و تلاش فراوان و پاکدامني و راستي مرا ياري دهيد.
پس سخن در اين نيست که ما يا جامعه ما بتواند خود را همگون و همسان با علي بن ابيطالب کند. سخن در پيدا کردن سمت و جهت حرکت است،يعني :
مسئوليت ما و جامعه شيعي و علوي ما قرار گرفتن در سمت وسويي است که به علي (عليه السلام) منتهي مي شود.
مسئوليت ما قرار گرفتن در جبهه اي است که علي (عليه السلام) علمدار اوست. پس اگر جامعه ما جامعه اي شيعي و حکومت ما حکومتي علوي است،با توجه به بارزترين شاخصه هاي اميرالمؤمنين در دوران حکومتش، مسئوليت فعلي ما چيست؟
1- تلاش جهت برقراري عدالت اجتماعي و تبديل آن به فرهنگ ملي
عدالت اجتماعي يعني يکسان بودن نظر و نگاه حکومت نسبت به آحاد مردم در مقابل قانون، امتيازات و برخوردها از يکسو و يکسان بودن حرکت و نگاه و اشاره مسئولين از بالاترين رده ها تا پايين ترين رده ها در پرداختن به مشکلات مردم از سوي ديگر. يعني اينکه همه مردم جامع احساس کنند که به طور يکسان از برکات نظام اسلامي بهره مند مي گردند و براي رسيدن به چنين مرتبه اي بايد هيچ يک از اصول و ارزشها تحت الشعاع ملاحظه کاري و شخصيت افراد صاحب نفوذ قرار نگيرد. و البته همين عدالت اميرالمؤمنين بود که موجب شد کساني که صاحب نفوذ بودند نتوانند او را تحمل کنند و در پايان هم (قتل في محراب عبادته لشده عدله). گر چه توده هاي مردم از عدالت اميرالمؤمنين مسرور بودند اما متاسفانه به علت ضعيف بودن قدرت تحليل مردم، افراد صاحب نفوذ برافکار مردم اثرمي گذاشتند و آنها را به انحراف و مخالفت مي کشيدند.
پس مسئوليت ما اجراي عدالت در هر مقام و منصب به مقدار توان و طاقت است.
بايد عدالتي را که مي شود اجرا کرد ، به اجرا در آورد و براي رسيدن به آن ، مردم بايد معناي عدالت را بفهمند تا عدالت به صورت يک فرهنگ در آمده و قابل تحمل شود و مردم براي رسيدن به آن تلاش کنند.
2- علاج بيماريهاي اساسي جامعه اسلامي از طريق زهد علوي
اگر چه اکثريت مردم زمان اميرالمؤمنين کساني بودند که از لذتهاي دنيا محروم بودند، اما اميرالمؤمنين همچنان بر زهد تأکيد مي کرد و خطابش در اين تأکيد با متمکنين و ثروتمندان جامعه بود. امروز هم اکثريت مردم ما از يک سري امکانات اوليه زندگي محرومند، اما برخورداران از امتيازات دنيا، همچنان هم مورد خطاب کلام مولا علي (عليه السلام) مي باشند و کساني که مسئوليت دولتي دارند،بار مسئوليتشان سنگين تر است.
اجراي اين دو سيره، مسئوليتي است که در پيش روي همه ماست.
اميرالمؤمنين اين دو مشعل را روشن کرده است تا همه تاريخ را روشن کند و اگر کساني سرپيچي کنند خودشان ضرر خواهند ديد.
چرا که :
نام علي ، ياد علي و درس علي در تاريخ فراموش نخواهد شد.
-
تشکرها 2
-
۱۳۹۰/۰۱/۲۰, ۱۱:۳۸ #2
- تاریخ عضویت
دي ۱۳۸۸
- نوشته
- 2,245
- مورد تشکر
- 5,583 پست
- حضور
- 19 روز 19 دقیقه
- دریافت
- 12
- آپلود
- 0
- گالری
- 0
واژه شيعه به معناي پيروي كردن و دنباله رو بودن است و از نظر كلامي و اعتقادي , شيعه به كسي گفته مي شود كه اولين خليفه و جانشين پيامبر(ص ) را علي (ع ) بداند. و در اصطلاح اخلاقي شيعه علي (ع ) بودن به معني پيرو آن حضرت بودن است، يعني اين كه انسان شيوه زندگي و رفتار و اخلاق خود را بر اساس زندگي علي (ع ) تنظيم نمايد; يعني آن حضرت و اولاد طاهرينش را عملا" راهنما و الگوي زندگي خويش قرار دهد و بكوشد تا كيفيات نفساني , اخلاقي و همچنين ظواهر زندگي خود را به كيفيات و كمالات آن حضرات (ع ) نزديك نمايد; يعني اين كه انسان در زندگي فردي و اجتماعي اش و همچنين در زندگي طبيعي و معنوي , پايش را جاي پاي آن اوليائ معصوم (ع ) بگذارد و شيعه و دنباله رو ايشان باشد; منتهي نكته قابل توجه اين است كه اين تشيع , دنباله روي و همانند سازي , بدون محبت , عشق , دلبستگي و ارادت قلبي به ايشان هرگز ميسر نمي باشد و از لوازم بسيار ضروري و اساسي شيعه بودن همانا محبت و علاقه قلبي به ايشان است.
آنچه از مجموعه روايات درباره صفات شيعه ميتوان فهرست نمود به شرح زير است:
1- محافظت بر وقت نمازها
2- حفظ اسرار
3- بذل اموال و مواسات با برادران ديني
4- عبادت و شب زندهداري و روزه فراوان
5- گريه و زاري بسيار در برابر خداوند
6- دوري از شهوات و پرخوري
7- اطاعت و پيروي كامل از ائمه (ع) و اوامر آنها
-
۱۳۹۰/۰۲/۱۶, ۱۶:۳۱ #3
- تاریخ عضویت
فروردين ۱۳۸۹
- نوشته
- 3,215
- مورد تشکر
- 9,897 پست
- حضور
- 99 روز 15 ساعت 4 دقیقه
- دریافت
- 15
- آپلود
- 0
- گالری
- 0
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
یک بار یک مردی به پسر کوچکی(البته به شوخی) گفت پس تو ریشت کو؟(ریش نداری؟)
پسر لبخند زد و گفت ریش برای چی...
مرد گفت:بابا ریش نشان علی(ع) هست!!!
بنده شاهد اون قضیه بودم...البته میدونم مرد از روی شوخی اون حرف رو زد ولی کمی ناراحت شدم
باید امیر المومنین (ع) رو شناخت بعد فهمید که وظیفه ی شیعه چی هست
علی (ع) شاه مردان هست...و مردانگی هم به خواص فیزیکی (صدای کلفت و...) هیچ ربطی نداره
آیت الله العظمی شاه آبادی (ره) استاد اخلاق امام خمینی (ره) همیشه در صورتشون لبخند بود و همیشه به صدای آروم حرف میزدند و همیشه مهربون و کلا شخصیت لطیفی داشتند ولی وقتی رضا خان ملعون پیش ایشون رفت با یه ابهت و شکوهی ظاهر شدن که رضا خان مثل بید مجنون میلرزید و حتی کاملا دولا شد و به ایشون احترام گذاشت و بدون هیچ حرفی رفت
این یک نمونه ی ضعیف شده از مردانگی علی (ع) هست...در هر موقعیتی با اقتضا شخصیت به کار بردن...همان شخصی که در خیبر رو از جا میکنه تا پیاده و سواره از روش رد بشن یا در روایاتی در رو پرت میکنه همون شخص هم با یتیمان طوری بازی میکنه که انگار خودش هم بچه است
یا مثلا گفته شده حضرت علی (ع) خیلی اهل شوخی و مزاح بودند و حتی ظاهرا سلمان (رض) هم بهشون گفته بود که یا علی دلیل نرسیدنت به مقام خلافت در وقت مناسب شوخی های زیاد بود...ولی همون علی (ع) شب ها محاسن به دست گریه میکرده و دردهاش رو به چاه میگفته
(فکر میکنم) آیت الله طباطبائی در مورد شیخ السالکین آقای قاضی (ره) گفتن: شب ها صدای گریه های بلندش رو میشنیدیم و صبح ها صدای خنده های بلندش رو...!!!!
علی وار بودن با اخلاق علوی درست میشه و باید علی (ع) رو شناخت...
سرباز سعی میکنه با فرمانده سنخیت داشته باشه و سنخیتش تشابه با فرمانده هست
نمیشه گفت شیعه ی علی (ع) هستم و با علی (ع) سنخیت و تشابه ندارم...
یا علی(ع)
شبی مجنون به لیلی گفت کِی معشوق بی همتا
تو را عاشق شود پیدا ولی......
-
۱۳۹۰/۰۲/۱۶, ۱۶:۳۳ #4
- تاریخ عضویت
فروردين ۱۳۸۹
- نوشته
- 3,215
- مورد تشکر
- 9,897 پست
- حضور
- 99 روز 15 ساعت 4 دقیقه
- دریافت
- 15
- آپلود
- 0
- گالری
- 0
آیت الله العظمی بهجت (ره):
از علی (ع) بگویید تا از علی (ع) بشنوید
شبی مجنون به لیلی گفت کِی معشوق بی همتا
تو را عاشق شود پیدا ولی......
-
۱۳۹۰/۰۲/۱۶, ۲۲:۰۵ #5
- تاریخ عضویت
دي ۱۳۸۸
- نوشته
- 2,245
- مورد تشکر
- 5,583 پست
- حضور
- 19 روز 19 دقیقه
- دریافت
- 12
- آپلود
- 0
- گالری
- 0
حضرت آيت الله شيخ محمد كوهستاني- رحمة الله عليه-:
« خدا يك علي داشت،الحمد لله آن هم امام ما شد».
ویرایش توسط مقداد : ۱۳۹۰/۰۲/۱۶ در ساعت ۲۲:۰۶
-
تشکر
اطلاعات موضوع
کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
اشتراک گذاری