اثبات ناحق بودن خلافت عمر و ...☼

[حيدر کرار]

بسم الله الرحمن الرحيم

آيه 124 سوره بقره :

إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ .

خداي عالم در اين جا مي‌فرمايد :

امامت من به كسي كه متلبس به ظلم شده باشد ، نمي‌رسد . «لا ينال عهدي الظالمين» مطلق است . پس اگر كسي از اول عمرش يك لحظه متلبس به ظلم بشود و ظلمي از او سر بزند ، امامت به او نخواهد رسيد .

در قرآن هم داريم كه :
[
وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ . [الطلاق 1]

هر كس حدود خدا را تجاوز كند‌ ، به نفسش ظلم كرده است .

الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ [لقمان 13]

شرک، ظلم بزرگى است.

حد اقل مرتبه گناه،ظلم به نفس خويش است . يعني كسي اگر در تمام عمرش يك بار گناه بكند ، با اين گناه به خود ظلم كرده است و مصداق ظالم مي‌شود و عهد الهي كه امامت باشد به متلبس به ظلم نمي‌رسد .

و همه مي دانند که به جز حضرت علي (ع) هيچ کدام از خلفا معصوم نبوده اند.براي مثال عمر حدود 30 سال بت پرستيده بود.و تمامي خلفاي ديگر نيز به جز حضرت علي(ع) گناهکار بوده اند.

از مجموع جملات بالا نتيجه مي گيريم که خلافت مختص حضرت علي(ع) و ائمه(ع) بوده است.

خدايا چشمان ما را بر روي حقايق بگشاي تا آن ها را ببينيم و سپس انصاف و شهامتي به ما عطا فرما تا آن ها را بپذيريم.

[حيدر کرار]

بسم الله الرحمن الرحیم

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من،به خدا قسم،خدا را

مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ به شرار قــــهر سوزد همه جان ما سوا را

[بنده ي خدا]

با تشكر
من امام علي (ع) را خيلي دوست دارم ولي سوالي در ذهنم پيش آمد كه ممنون مي شوم اگر پاسخ بشنوم.
چرا امام علي (ع) در دعاي كميل مي فرمايند:" ظلمت نفسي "
اگر براي اين بوده كه به ما اين گونه صحبت كردن با خدا را آموزش بدهند، چرا خود هم اين صحبت را كرده اند. ايشان كه ظلمي به خود نكرده اند.البته مي دانم كه علي به خاطر همين تواضع در برابر تنها كسي كه لياقت تواضع را دارد ،يعني خدا، به اين درجه ي عالي رسيده اند.
از راهنماييتان ممنون مي شوم.

[moridenur]

سلام و ارادت بر بنده خدا.پاسخ تخصصی را به عهده اساتید می گذارم.اما مقام مراقبه در میان اولیاءالله بسیار والاتر و شدیدتر است از سایر مردم.اشاره حضرت در دعای کمیل در خصوص ظلم به نفس و عباراتی دال بر خواهشهای نفسانی و تجری به حدود الهی و خارج شدن از ان نه از حیث فردی بلکه در مقام انسانیت است.بنده خدا در هر آن حتی عالی ترین سطح توجه همواره مراتب سپاس و قدردانی و شکرگزاریش نسبت به ذات حق تعالی ناقص و محدود است و هرچه مقام بالاتر باشد شدت این توجه و نقصان در خود فرد نسبت به معرفتی که پیدا کرده بیشتر است.
مولا علی در اینگونه عبارات علاوه بر آموزه اخلاقی دارد به نحوی ظریف اشاره میکند که من به خودم ظلم کردم چون نتوانستم ترا آنچنان که شان و مقامت اقتضا میکند بشناسم و ادای دین کنم و این امور را ناسپاسی در مقام بنده خاص و خالص خدا عنوان میکند.اشاره حضرت به حق نفس عالی انسانی است در کسب معرفت و شناخت به خداوند که در هیچگاه نمی تواند چنانکه شان الهی اقتضا دارد به آن برسد.
چنانکه ارباب سلوک و طریقت متذکر شده اند که حتی در دم و بازدم غفلت از یاد حق برای واصلان خسران و ظلم به خودشان است.
یارب

[شهابی مهر]

با سلام
دوست عزیز ، به این نکته توجه فرمایید که هنگام زیارت ائمه (ع) میگوییم اشهد انک اقمت الصلوة ،
خوب واقعاَ نماز خواندن امام نیاز به شهادت ما دارد که امام نماز می خواند یا نه . مسلماَ جواب منفی است.نکته در این است که وجود امام سراسر ایثار ، فداکاری ،از خود گذشتگی و فروتنی است تا جاییکه با این گونه عبارات سعی دارند به دیگران مقام والای انسانی را به عنوان شاهد و ناظر اعمال دیگران بدهند تا بدینوسیله متوجه اعمال خویش گردند.
دوست گرامی جملات امام علی (ع) در دعای شریف کمیل جهت به باور رساندن انسانها نسبت به ظلم به خویشتن در قالب مورد خطاب قرار دادن وجود مبارک خود است.