چه ضرورتي دارد قرآن را حفظ كنيم ؟

[بچه با حال]

پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

اذا التبستْ علَیکمُ الفِتَنُ کِقِطَعِ المُظْلِم فعَلیکُم بالقرآن

آن زمان که فتنه ها چون پاره های شب تاریک به شما رو می آورند به قرآن پناه برید.

امروزه شاهدیم که جهان مادی به لحاظ دوری از ارزشهای انسانی و الهی همچون کلافی سردرگم در مشکلات اجتماعی و فرهنگی آشفته و سرگردان است. و این سخن که سختی و بدبختی ما به دست خداوند است مورد قبول نیست چرا که خود می فرماید:

إنّ الله لایُغیّر مابقومٍ حتی یُغیّروا ما بأنفسهِم و اذا ارادَ الله بقَومٍ سُوءً فلا مردّله و ما لَهم منْ دونه منْ والٍ.

بدرستی که خداوند تغییر نمی دهد سرنوشت هیچ قومی را مگر اینکه خود آن قوم نفسشان را تغییر دهند و زمانی که خداوند اراده بدی به بندگان خود نماید بدی را به آن ردّ نمی کند و جز خدا دوستی برای انسان نیست.

بنابراین تغییر هر قومی به دست خود آنان است و خداوند هیچگاه بدبختی انسانها را نمی خواهد و این خود انسانها هستند که ذلت و بدبختی را برای خود بوجود می آورند. و حافظان کلام شفابخش الهی پیام آوران نورند و می توانند در هر زمان و مکان نسخه شفابخش الهی را برای جانها و روانهای مشتاق تلاوت کرده و راه سعادت و هدایت را به آنها عرضه کنند.

کشورهای اسلامی و عربی از حافظان قرآن کریم به عنوان یکی از برنده ترین سلاحهای تبلیغی استفاده می کنند. از این رو سزاوار است در دامان مطهر انقلاب اسلامی، دوستداران قرآن بکوشند تا با حفظ و قرائت قرآن، آنان را خلع سلاح کرده و مبلغین راستینی برای اسلام عزیز باشند و طلّاب حوزه های علمیه کشورمان باید در این رابطه یعنی حفظ قرآن اهتمام بیشتری ورزند و بهتر است حفظ قرآن یکی از رشته های تحصیلی حوزه های علمیه باشد زیرا حضور طلاب حافظ قرآن در صحنه های داخلی و خارجی تاثیری بیش از دیگر حافظان دارد. با صرف تنها دو ساعت در روز کافی است که بتوان تمامی قرآن را در مدت چهار سال و شاید کمتر حفظ کرد. و تاکید می شود طلّاب عزیزی که استعداد حفظ قرآن را دارند این امر مهم را شروع کنند و مطمئن باشند خداوند آنها را کمک و یاری خواهد نمود و می توانند بهره های فراوانی از حفظ قرآن ببرند.

استدلالی بهتر و محکم تر از ایات قرآن وجود ندارد چنانکه خداوند می فرماید:

یا ایّها الناسُ قد جاءَکم برهانٌ منْ ربکم و أنزلنا الیکُم نوراً مُبیناً.

ای مردم به تحقیق شما را حجت و دلیلی از ناحیه خداوند آمد و نازل کردیم بر شما نوری روشن.

بنابراین قرآن برهان است و از آن برای استدلال و پاسخگویی به سئوالات و مشکلات مختلف می توان بهره برد.

چون حفظ قرآن نیاز شدید به تمرین و تکرار دارد لذا توفیق سر و کار زیاد با قرآن را به وجود می آورد که این خود باعث نورانیت ظاهری و باطنی است.

از همه مهمتر حفظ قرآن یکی از راههای آشنایی انسان با مفاهیم عالیه قرآنی و به کار بستن دستورات آن است. حضرت علی (ع) نیز می فرماید:

الله، الله بالقرآنِ لایَسبِقکُم بالعَملِ به غیرکُم.

خدا را ! خدا را! درباره قرآن که دیگران با عمل به آن بر شما پیشی نگیرند.

نویسنده : کاظم گرامی ، حافظ کل قرآن کریم (به نقل از سایت رادیو قرآن)

[مجیب]

یکی از مهمترین ویژگیهای قرآن، زبان عاطفه و تأثیرگذاری آن بر عواطف و احساسات و تلطیف کردن آنها است1؛ چنان که خود میفرماید:
یا ایهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْکُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَشِفَاء لِّمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًی وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ؛
ای مردم! از سوی پروردگارتان پندی برای شما و شفابخش دلها و رهنمود و رحمتی برای مؤمنان آمده است یونس/57.
این شفابخشی هنگامی کامل میگردد که دل در محضر قرآن باشد و داروهای قرآنی را به خود تلقین و یادآوری کند.
بنابراین توصیه میشود، حداقل آیاتی که بر جان خود مؤثر و در درمان مشکلات روحی خود مفید تشخیص میدهید، را به حافظه و خاطر خود بسپرید. بکوشید آن را از حد حافظه ذهنی، به باور قلبی تبدیل کنید تا در اثر این تلقین، قلب درمان شده و آثار شفابخش آن را شاهد باشید.

1. ر.ک: تفسیر قرآن، استاد شهید مطهری، ج10، بخش اول.