جوان وفرصت جوانی

[علی ولی زاده]

جوان،وفرصت جوانی،...

آئین مقدس اسلام درچهارده قرن قبل ضمن برنامه های جامع وسعات بخش خود

توجه مخصوصی به نسل جوان معطوف داشته وجوانان راازنظرمادی ومعنوی،

روانی وتربیتی،اخلاقی واجتماعی،دنیو ی واخروی وخلاصه ازکلیّۀ جهات ،

تحت مراقبت کامل قرارداده است.

اؤلیای گرامی اسلام جوانی را

یکی ازنعمتهای پرارج الهی

وازسرمایه های بزرگ سعادت درزندگی بشرشناخته اند

واین موضوع راباعبارات مختلفی به مسلمین خاطرنشان نموده اند:

قالَ عَلیُّ عَلَیهِ السَّلامُ

شَیئانِ لایَعرِفُ فَضلَهُمااِلاّمَن فَقَدَهُما؛

اَلشَّـبابُ وَالعافِیةُ.(غررالحکم ص-449)

دوچیزاست که قدروقیمت شان رانمی شناسند مگرکسی که آن دو راازدست داده باشد

یکی جوانی ودیگری تندرستی وعافیت است

دراین حدیث علی علیه السلام نعمت جوانی رادر ردیف بزرگترین نعمتهای الهی،

یعنی صحت وسلامت،آورده است

وبه اندازه ای آنرامجهول القدردانسته که می فرماید:

تنهادرموقع فقدان جوانی می توان به ارزش آن پی برد.

به پیری خاک بازیگاه طفلان می کنم برسر

کـه شـایـدبشنوم زآنخـاک بوی نوجوانی را

قالَ رَسولُ اللهِ صَلّی اللهُ عَلَیهِ وَآلِهِ:

اِنَّالعَبدَلاتَزُولُ قَدَماهُ یَومَ القِیامةِ

حَتّی یَسألَ عَن عُمرِهِ فیمااَفناهُ

وعَن شَبابِهِ فیمااَبلاهُ:

(تاریخ یعقوبی،ص-59)رسول اکرم(ص)فرموده است که:

درقیامت هیچ بنده ای قدم ازقدم برنمی دارد

تااینکه به این پرسش هاپاسخ دهد: اول آنکه عمرش رادرچه کاری فانی نموده است،

دوم جوانیش راچگونه ودرچه راه تمام کرده است.

ازاین حدیث بخوبی استفاده می شود که:

اسلام تاچه پایه بجوانی وارزش آن توجّه مخصوص دارد،

این سرمایه درپیشگاه الهی به اندازه ای مهمّ است

که روز حساب ازصاحبش سؤال میشودکه چگونه آنراصرف کرده است؟

گرچه دوران جوانی خودقسمتی ازمجموع عمرآدمی است

ولی این قسمت ازعمرآنقدر ارزنده وممتازاست که دربارۀآن پرسش مخصوص می شود.



ادامه دارد

   

1-(گفتارفلسفی جلد-1– جوان ص7-)

[علی ولی زاده]

فرصت ايام جواني فرصت رسيدن به بالاترين مراحل توانمندي و عالي ترين منازل زندگي است

و انسان در اين دوران در اوج توانايي قرار دارد.

اگر فردي در اين دوران قدم در راه راست بگذارد و از رهنمودهاي بزرگان دين بهره ببرد

مسلم به سعادت واقعي دست مي يابد و اگر كوتاهي كند خود را از سعادت و آينده درخشان محروم مي سازد.

فرصت هايي كه بر سر راه زندگي بشر پيش مي آيد زودگذر و ناپايدار است

و در اثر كوچكترين سهل انگاري و غفلت ممكن است فرصت هاي بزرگي از كف برود

و چيزي جز حسرت و ندامت براي صاحبش بر جاي نگذارد

همانطوري كه علي (ع) فرمود: « الفر صت تمرمر السحاب فانتهزوا فرص الخير:

فرصت بسان ابر از افق زندگي مي گذرد پس هنگامي كه فرصتهاي خوبي پيش آيد غنيمت بشماريد و از آنها استفاده كنيد. »

بهترين فرصتي كه در زندگي انسان براي رسيدن به پيروزي و موفقيت پيش مي آيد ايام جواني است كه

دوران ظهور نيروي جسماني و معنوي افراد است.

لذا اگر انسان ها از اين عطيه الهي استفاده كنند به سعادت و خوشبختي دست مي يابند.

در غير اين صورت تنها بايد تاسف ايام گذشته را بخورند.

با اين بيان دقت در سخنان حكيمانه و مشفقانه و در عين حال متواضعانه حضرت امام درس بزرگي به ما مي دهد.

امام خميني (قدس سره)در اين باره مي فرمايند: «

بدان كه يك روز خواهي بر جواني كه به همين سرگرمي ها يا بالاتر از آن ازدستت رفت

همچون من عقب مانده از قافله عشاق دوست خداي نخواسته بار سنگين تاسف را

به دوش مي كشي پس از اين پير بينوا بشنو كه:

اين بار را به دوش دارد و زير آن خم شده است به اين اصطلاحات كه دام بزرگ ابليس است

بسنده مكن و در جستجوي او جل و علا باش.

جواني ها و عيش و نوش هاي آن بسيار زودگذر است كه من خود همه مراحلش را طي كردم

و اكنون با عذاب جهنمي آن دست به گريبانم

و شيطان دروني دست از جانم بر نمي دارد تا پناه به خداي تعالي آخر ضربه را بزند

ولي ياس از رحمت واسعه خداوند خود از كبائر عظيم است و خدا نكند كه معصيت كاري مبتلاي به آن شود.

اين هشدار حضرت امام بايد عزم جوانان را به خودسازي جزم كند تا در نبرد با خود سري ها و هوسراني ها پيروز شوند

و راه خير و سعادت را بپويند چه در دوران جواني كه نيروي جسماني و معنوي جوان در اوج توانايي قرار دارد

اگر از اين نيروها بهره درست نبرد حسرت از دست دادن توانايي و از دست دادن پيروزي را براي هميشه خواهد داشت

و به همين جهت پيشوايان اسلام همواره بر اين اصل مهم تاكيد كرده و جوانان را به استفاده

از فرصت جواني تشويق و برحسرت از دست دادن جواني منع مي كردند.

جوانان افتخار اسلام و ميهن اسلامي اگر نيروي ايمان و قدرت جوانان مسلمان و فداكار در طول تاريخ اسلام نبود

مسلما اين همه موفقيت براي اسلام و مسلمين پيش نمي آمد بيشترين گرايش به پيامبر(ص) را جوانان داشتند.

بسيار بودند جوانان فداكاري چون مصعب بن عمير كه فشار و شكنجه نزديكان آنان نتوانست خللي

در ايمان آوردن آنان به پيامبر(ص) و اسلام وارد كند.

مصعب همچنان درمسلماني خود ثابت قدم بود.

در جنگ بدر در ركاب پيغمبراكرم (ص) شركت كرد و در جنگ احد نيز حضور فعالانه داشت
تا اينكه به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

در تاريخ چنين جواناني مايه افتخار ملت بوده و همواره مورد ستايش قرار مي گيرند.

همانطور كه امام خميني در اين باره مي فرمايند:

« آفرين بر اين قدرت ايمان و قوت بازوي عزيزان و صدها آفرين بر امتي كه خود را و

جوانان خود را از لجنزار و كانون فساد و تيره روزي كه

رژيم ستمشاهي براي آنان فراهم كرده بودند رها ساخته و به اوج عظمت و معنويت رساندند.. .

درود بر مادران و پدران و فرزندان وبستگان شهدا و جانبازان برومند جبهه ها و سلام بر معلولين و مفقودين و اسراي عزيز كه:

افتخار اسلام و ميهن اسلامي خويش مي باشند و رحمت خداوند بر اين دامن هاي پاكي

كه پروراننده اين جوانان شير دل مي باشند.

همان طور كه امام خميني در بيانات خويش مطرح نمودند جوانان توانستند در پرتو معنويت اسلام

خود را از منجلاب رژيم ستمشاهي رهايي بخشند

و به اوج عظمت و معنويت دست يابند و آنهمه افتخارات بيافرينند.

لذا حضرت امام همواره از جوانان به عنوان افتخار اسلام و ميهن ياد نموده و از آنان به خاطر اين فداكاري

در راه اسلام تشكر مي نموده و براي پيمودن اين راه تشويق مي كردند.

جوانان ذخيره ملت اند حضرت امام با اين ديد به جوانان مي نگريستند كه آنان سرمايه هاي انقلاب و ذخاير ملتند.

ايشان مي فرمودند: « من اميدوارم خداي تبارك و تعالي به شما جوان ها عزت و سلامت سعادت عنايت فرمايد.

ما از خداي تبارك و تعالي استقلال كشور خودمان را و آزادي خودمان را مسالت مي كنيم.

شما ذخيره ما هستيد و من خدمتگزار شما هستم .

جوانان ملت به عنوان ذخيره ملت به حساب مي آيند و مسلما سرنوشت يك جامعه

به دست جوانان آن جامعه رقم زده مي شود.

در دوران انقلاب جوانان با اتكال به خداي يگانه و با بهره وري از نيروي جسمي و معنوي

نقش عظيمي در اين حركت انقلابي داشتند

و قطعا چنين جواناني سرمايه و ذخيره ملت به شمار مي آيند.

حضرت امام با ناميدن جوانان به عنوان ذخيره ملت و سپردن انقلاب به دست جوانان

رسالت عظيمي بر دوش جوانان گذاشتند.

جوانان ايراني كه پرورش يافته مكتب او بودند توانستند با بهره بردن از فرمايش امام راحل

خود را باور كنند و كارهاي عظيمي انجام دهند

انقلاب را به پيروزي برسانند و در هشت سال دفاع مقدس بار اصلي جنگ را بر دوش بكشند.

اين نسل اميد واقعي امام بوده و هستند.

« من اميد دارم به شما. اميد من به شما جوانان است. اميد من به شما دبستاني هاست »

اميد من به شماست كه : ان شاالله مقدرات كشور ما بعد از اين به دست شماها باشد و
ش
ماها وارث اين كشور باشيد» و نيز ايشان در اين رابطه مي فرمايند:

« فرزندان عزيزم! ديگر اين شمائيد كه بايد هر چه بيشتر كوشش كنيد تا نهال استقلال و آزادي كشور را آبياري كنيد.

فرداي شما فرداي دشواري است كه اگر مجهز به علم و تقوا و شعور انقلابي اسلامي شديد پيروزيتان حتمي است

و اگر خداي نكرده در اين مرحله كوتاهي كنيد مسئوليت آن به عهده خود شما است.

هرگز اجازه ندهيد كه عده اي معدود چون گذشته تلخ روزهاي استبداد بر شما حكومت كنند »

اميد حضرت امام به جوانان بود كه پرشور و انقلابي بودند تا با اتحاد و هم بستگي و پشت پا زدن به لذت هاي كاذب دنيوي

انقلابي را به وجود آوردند كه شهرت و آوازه آن در جهان بپيچيد و براي جوانان مسلمان جهان الگو شود.

امام راحل مطمئن بودند اگر جوانان از فرصت جواني استفاده لازم را نمايند

و با جديت به تحصيل علوم و كسب معارف بپردازند

و هيچ گاه سلاح مبارزه با ظلم و استكبار و استضعاف را بر زمين نگذارند

مي توانند حافظ انقلاب باشند. به همين جهت همواره اين نكات را به جوانان گوشزد مي نمود و همواره به آنان اميدوار بود.

   

برداشتی باتصرف ازمقالات مشاوران جوان وزارت آموزش و پرورش

[علی ولی زاده]

مغتنم شمردن فرصت جوانی



به هر کدام از شماها به چشم منبعی برای روشنگری و افشاگری نگاه می کنند؛

که اگر این منبع فعال شود و کار بکند و باطن و استعداد و ظرفیت خودش را بروز دهد،

کار بر استکبار دشمن دشوار خواهد شد.

از نظر آنها هر یک از شما بالقوه یک امام خمینی هستید.



برای این که انسان به قلّه برسد، راه وجود دارد؛ باید آن راه را شناخت.

هیچ مانعی ندارد که ما یک نقشه ی راهنما داشته باشیم

و بگوییم راههایی که به قلّه می رود، اینهاست

و این نقشه ی راهنما را در جیبمان نگه داریم و از آن حفاظت کنیم.

این کار به معنای این نیست که ما متحجّریم،

بلکه به معنای این است که ما عاقلیم و می دانیم که بدون این نقشه ی هدایت،

حرکت کردنِ نااندیشیده ما را به سقوط منتهی خواهد کرد.

بنابراین، این کارها لازم است.

امروز ما احتیاج مبرمی داریم به این که تفکر آزاداندیشانه -

که با آن فرهنگ و علم تولید خواهد شد و گسترش و توسعه ی واقعی پیدا خواهد کرد -

در جامعه رشد پیدا کند و بتواند استعدادهای افراد را به سمت خود جذب نماید.

امیدواریم که عناصر مستعد، با همّت و با توکل -

چه در حوزه، چه در دانشگاه و چه در مجموعه هایی مثل مجموعه ی شما -

قدر این کارها را بدانند (1) از این فضای معنوی، مواریث و یادگارهای معنوی ای

که در این فضا انباشته است، استفاده کنید.

مرحوم سید حسین رضوی، از همین آستان مقدّسه و از علمای اوایل قرن چهاردهم است که

از حالاتش نقل می کنند، مثلاً در قنوت نماز وتر، دعای «ابی حمزه» را از ابتدا تا انتها می خوانده است!

چنین عابدان و زاهدانی را این حوزه تربیت کرده است.

من از بزرگان حوزه خواهش می کنم، درس اخلاق و تهذیب را برای جوانان مستعد،

روشن و نورانی - که در این حوزه فراوان هستند - جدّی بگیرند.
پس، نکته ی اوّل مغتنم شمردن این فضا، جوانی، فراغت و نورانیتی است که بحمداللَّه در شما وجود دارد،
و این فرصتْ پایه ی همه چیز است.

نکته ی دوم را که باز مربوط به همین ویژگی هاست و باید به شما عزیزان عرض کنم،

اغتنام فرصت برای کسب علم و مجهّز شدن به سلاح فکری است.

استعدادها نباید در این حوزه هدر برود.

البته، این قضیه دو بخش دارد:

یک بخشِ آن مربوط به نظام حوزه است و بخش دیگر به خود طلبه مربوط می شود.

نظام حوزه، نقش زیادی در جلوگیری از اتلاف وقت طلبه دارد.

کتاب درسی خوب، نظام آموزشی درست و منطقی، فرصتهای آموزشی مناسب،

قرار دادن صحیح و منطقی درسها در کنار هم - که همین، جزوِ نظام آموزشی است -

کم کردن تعطیلات حوزه و مسائلی از این قبیل به مسئولان و گردانندگان امور حوزه مربوط می شود(2)

   

1-بیانات در دیدار جمعی از اعضای انجمن قلم 8/11/1381 « تبیان » 2- .(بیانات در دیدار جمعی از روحانیون 16/9/1374)

[علی ولی زاده]

جوان وفرصت جوانی

جوان که سراپاشوروشوق استعداداست

بایدبداندکه این دوره جوانی یک فرصت زودگذراست

وبه هرنحوی شده درهرشرایطی

باید به بهترین وجه ازاین فرصت استفاده کند

وانرژی وتوان خودرا درمسیرسعادت خودبکاربگیرد

وصیتی را که رسول خدا (ص)در مورد ارزش عمر به اباذر غفاری فرمودند، استادمطهری نقل می‌کند که:

حضرت فرمودند: «ای اباذر،از آن بپرهیز که خیالات و آرزوهایت

سبب شود که کار امروزت را به فردا موکول کنی،

زیرا تو متعلق به امروز هستی و نه برای روزهای نیامده،

پس اوقاتت را غنیمت بشمار،

در آن جا که کار مفید و لازم و خداپسندی می‌خواهی انجام دهی، تأخیر نیانداز.

ای اباذر، به عمرت بیشتر بخل بورز تا به ثروتت»1.

این سخنان در زمینه غنیمت شمردن عمر و استفاده کردن از فرصت‌های زندگی است.

جای بسی تأسف است که در نظر بسیاری از مردم چیزی از وقت و زمان

و این رشته طولانی ارزان که نامش «عمر» است،

بی قیمت‌تر و بی ارزش‌تر وجود ندارد.

«علامه حلّی» یکی از ستارگان درخشان علوم اسلامی است

و گذشته از اینکه یک فقیه درجه اول است،

درسایر رشته های علوم اسلامی تألیفات دارد.

ایشان سال‌ها در خدمت حکیم و ریاضی دان بزرگ

«خواجه نصیرالدین طوسی» شاگردی کرده است.

ایشان درباره استاد خود می‌گوید:

من در مدت ملازمت خدمت استاد، حتی یک عمل کوچک که استحباب شرعی داشته باشد،

ندیدم که انجام ندهد؛ یعنی چنان وقت خود را تنظیم کرده بود که:

هر کاری را در موقع خود انجام می‌دادند.

اگر احیاناً تفریحی داشت، به گونه ای بود که بجا و لازم باشد.

رسول الله صلى الله عليه و آله فرمودند:

ما بَعَثَ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبِيّا إلاّ و هُوَ شابٌّ و لا اُوتِيَ عالِمٌ عِلما إلاّ وَ هُوَ شابٌّ .

خداوند عزّ و جلّ ، هيچ پيامبرى را جز در جوانى، مبعوث نكرد، و به هيچ دانشمندى،

جز در جوانى، دانش عطا نشد.2

آنچه مهم است درک این حقیقت است که:

یک جوان این فرصت را درمسیر رشدوکمال وشکوفائی بکاربگیرد

که غفلت ازاین امروبی توجهی به این فرصت باهیچ چیز دیگری قابل جبران نیست.

پس همانگونه که شنیده ای: کارامروز را بفردا مگذارکه فردابرای توکارها ومشگلات خاص خودش را دارد.

   

1-(کتاب حکمت‌ها و اندرزهای، ص 158) و (جهادبانفس باب اغتنام الفرصةص-335)

   

2-میزان الحکمةجلد-

5

   

(منبع:اختصاصی راسخون)

[علی ولی زاده]

(دوران جوانی، دوران بهره برداری از زمان و فرصت طلائی است.

جوان اگر از این نعمت با ارزش که خداوند در اختیار او قرار داده است استفاده نکند،

پس از چه زمان و فرصتی می‌خواهد بهره برداری نماید؟

اگر از فرصت‌های جوانی استفاده نشود،

جز آه و افسوس در زمان میانسالی و پیری چیز دیگری عاید او نخواهد شد.

جوان نسبت به افراد میانسال و انسان‌های سالخورده، دغدغه های کمتری دارد،

فکرش آزادتراست.

اگر جوان با مسئولیت‌هایی که هنوز

در جامعه و یا خانواده بر دوش او نیامده وآزادانه در رفت و آمد است،

از فرصت‌هایش استفاده نکند،

آیا در بعد از سن جوانی

که انواع مسئولیت‌های فردی و خانوادگی و اجتماعی بر عهده‌اش می‌آید،

خواهد توانست آنفرصت‌های طلائی را بدست آورد؟

هرگز! به هیچ وجه آن فراغت بال و شور و حال جوانی بازگشتنی نیست.

جوان باید بداند که تا دیر نشده است،

از این فرصت و نعمت ذی قیمت الهی کمال بهره را ببرد

و دوران جوانی را غنیمت بشمارد

و اجازه ندهد لحظه ای ازآنات جوانی‌اش هدر رفته و ضایع گردد؛

خلاصه این گونه نباشد که بعد از چند صباحی،

افسوس روزهای هدر رفته جوانی را بخورد

که این ندامت و پشیمانی هیچ سودی نخواهدداشت.) 1

ادامه دارد...

   

1

   

-برداشتی از- نويسنده:محمد خندان
منبع :اختصاصی راسخون

[علی ولی زاده]

جوان وفرصت جوانی

جوانی بهترین فرصتی است برای خودسازي:

خودسازي به عنوان يك فريضه عقلي و ديني در همه ادوار زندگي انسان

بایدجريان داشته باشد و در هيچ لحظه اي از عمر نبايد ترك شود؛

زيرا كمال و سعادت انسان در دنيا و آخرت در گرو تلاش برای خودسازی است.

سهولت خودسازي، در همه دوران هاي زندگي به يك اندازه نيست.

كسي كه دوران جواني را سپري كرده و در ميان سالي به غفلت خو كرده،

به دشواري مي تواند كام خود را از عادت هاي بد و لذت هاي حرام محروم سازد.

دشوارتراينكه، خروج او از غفلت كار آساني نيست و چون غافل است

درد خود را نمي داند تا به درمان آن روي آورد.

حتي اگر به علتي از خواب غفلت بيدار شود، توان او براي ساختن حال و آينده خود

اندك شده و نمي تواند به راحتي با گذشته خود وداع نمايد.

حقيقت خودسازي انس با خداوند و ترك تعلق به دنيا است.

لطافت روحي جوان زمينه بسيار مناسبي براي ارتباط با خداوند و انس با قرآن است

و چون هنوزحب دنيا و وابستگي به لذت هاي مادي در دل جوان رسوخ نكرده،

در اين سنين راحت تر ميتواند خود را از دوستي دنيا تخليه نمايد

و به جاي آن حب الهي را جايگزين كند.

   

برداشتی باتصرف ازپرسمان127

[علی ولی زاده]

جوان وفرصت جوانی

جوانان عزیزبرای خودشناسی قبل ازهرچیزی

بایددونکته را دریابد:

عقل ضعیف واحساسات حادّ

(برای اینکه جوانان بتواننددوران طوفانی وخطرناک جوانی را بسلامت طی کنند

برای اینکه بتوانندازطرفی خودراازپرتگاه هائی که برسرراه دارندمحافظت نمایند،

وازطرف دیگربه سرمایه های جوانی متوجه شوند وازنیروهائی که دراختیاردارند

حداکثراستفاده رابنمایندبایدهمواره به دونکته اساسی توجه کامل داشته باشند:

اول- آنکه وضع طبیعی خود رابشناسند

تاجائیکه ممکن است ازآشفتگی هائی که مخصوص دوران جوانی است آگاه شوند،

متوجه باشندکه درجوانی عقل ضعیف واحساسات حادّ وآتشین است،

بیشترتصمیم های جوانان ،براساس احساس است وکمترباعقل سروکاردارند

واین خودخطربسیاربزرگی است که پیوسته سعادت آنان راتهدید می کند

وممکن است بایک تصمیم نادرست ،برای همیشه خویشتن رادچارتیره روزی وبدبختی نمایند.

نوجوانان هنوزقسمت بزرگترعمرخودرا درپیش دارندبنابراین خودشناسی بهترمی تواندبرای

آنان مفیدباشد،زیرا بدان وسیله می توانند،ازعکس العملهاورفتار ناسالم وناپسند

،دربرابرپیش آمدهای آینده خودراحفظ نمایند وهمچنین دارای این قدرت خواهندبودکه

دربرابرموفقیت هایاشکست های زندگی خودرانبازند،زیراغروردرنتی جۀموفقیت،

یانومیدی درنتیجۀ شکست هردوبرای شخص ،خطرناک است.

بایددانست که گذشتن ازمرحلۀکودکی وواردشدن بمرحلۀ بلوغ وجوانی چندان آسان نیست

بلکه جریان مشگلی است که گاهی چندین سال طول می کشدتااین راه باموفقیت پیموده شود

ولی اگرشمابدانیدکه دراین هنگام در درون وجودشماوسایرین چه تغییراتی پدیدار می شود،

آنوقت گذشتن ازاین راه خیلی آسانتر خواهدبود

دوم-فرصت جوانی رامغتنم شمارند،فکرگذشته معدوم وآیندۀموهوم راازصفحۀخاطربزدایندوتنها

متوجه نقدحال باشند،کوشش کنندکه ازنیروهای موجودجوانی،درراه فراگرفتن علم واخلاق استفاده

کنندوخویشتن راانسان شایسته ای بسازند

وخودرابرای یک زندگی آبرومندوپرافتخارمجهزنماین د.)«1»

   

گفتارفلسفی -جوان-ص84

[علی ولی زاده]

جوان وفرصت جوانی

جمال وزیبائی ظاهری

وکمال وزیبائی باطنی جوان

برای اینکه جوانان به ارزش

جمال معنوی وفضائل روحانی،بیشترپی ببرند

واین حقیقت رابهتردرک نمایند،

برای اینکه دردوران شباب موجبات خوشبختی ابدی خویش رافراهم آورند،

وخودرابزیورسجایای اخلاقی بیارایند،

مثل ساده ای می آورم که برای همۀ طبقات قابل درک باشد:

گلهای گونان بارنگهای مختلف وجمال طبیعی خود،

محبوب زیباپسندان وموردعلاقۀمردمند.

گل فروشان آنهارا ازشاخه ها جدامی کنند

وازاقسام مختلف شان دسته گل می سازند،

ونوارهای رنگارنگ به آن می پیچند

وبااینکاربرزیبائی وجلوۀگل می افزایند.

وسپس دسته گل نواربسته رادرگلدان زیبائی جای میدهند

ودوستداران جمال وزیبائی ،آنراباقیمت قابل ملاحظه ای می خرند

ودرسالن پذیرائی یاروی میزغذا میگذارند،

تا ازجمال طبیعی گل وتجمل مصنوعیش محظوظ وبهره مندگردند.

گل زیبائی که علاوه برجمال طبیعی وتجمل ظاهری

دارای بوی مطبوع وعطردلخواهی است،محبوبیت بیشتری دارد.

ازیکطرف روی زیبایش چشم رامحظوظ میکند

وازطرف دیگربوی مطبوعش شامه رابهره مندمی سازد.

اگرگل زیبائی بوی نامطبوع وزننده داشته باشد،

استشمام هوای مجاورآن باعث سردردوتهوع شود،

هرگزعزیزومحبوب نخواهدشد،

مردم ازچنین گلی می گریزند

وازجمال وزیبائی آن چشم میپوشند،

هیچکس راضی نمیشود آن گل بدبوراهرقدرهم که زیباباشد

درسالن پذیرائی یاروی میزغذاخوری خودقراردهد

وبقیمت تماشای جمال آن،سلامت وآسایش خودرابخطراندازد.

جوانان دربوستان بشریت بمنزلۀگلهای نوشکفته وزیبائی هستند

که به علت طراوت وجمال طبیعی درنظرمردم جمال شناس،

عــزیــزومحبــوبنـــــد.

تزئین وخودآرائی موهای منظم ومعطر،لباسهای آراسته،

وخلاصه تجمل ظاهری به منزلۀ نوارهای خوشرنگ وزیبائی است

که برجلوۀ وجمال جوانان می افزاید

وآنانرابیشتردلخواه ومحبوب میکند.

صفات خوب وبدوخلقیات پسندیده وناپسندبرای جوانان،

به منزلۀ بوهای مطبوع ونامطبوع گل های مختلف است.

جوانی که دارای سجایای اخلاقی وصفات انسانی است،

جوانی که پاکدل وباایمان،راستگودرستکار،خد متگذاروفداکار،امین وخیرخواه،

وخلاصه دارای ملکات پسندیده است،

درجامعه محبوبیت بسیاردارد.

اوواجدزیبائی ظاهری وجمال معنوی است

وهمواره موردعلاقه واحترام مردم خواهدبود.

چنین جوانی مانند شاخۀ گل معطری است که علاوه برطراوت وجمال طبیعی،

دارای بوی مطبوع وشامه نوازاست،

این گل محبوب است که مردم ازدیدن روی زیباوبوی مطبوع آن لذت می برند

وهمواره درنگهداریش می کوشندوبه آن ابرازعلاقه میکنند.


ادامه دارد

   

گفتارفلسفی جلد-1صفحه-55

[علی ولی زاده]

جوان وفرصت جوانی

بعضی ازجوانان که فاقدصفات پسندیده وسجایای انسانی هستند،

ولی به صفات ناپسندو پلیدی های اخلاقی هم آلوده نشده اند،

اینان اگرخدمتی نمی کنند خیانتی هم نمی نمایند، اگرخیرشان بمردم نمی رسدشرّی هم ندارند،

اگرنمی تواننددو رنجیده خاطررا آشتی دهندباعث تفتین وافسادهم نیستند
،
اکرازبینوایان دستگیری نمی نمایندبه آنان آزارهم نمیرسانند،

اکریارمظلومان نیستند به ستمگران هم کمک نمی کنند،

اگربازوی افتادگان رانمی گیرندآنان رالگدکوب هم نمی نمایند،

خلاصه اکرازفضائل انسانی محرومندبررذائل اخلاقی هم آلوده نشده اند.

این گروه جوانان نیزتااندازه ای محبوب اجتماعند،

زیرابه مردم آسیبی نمی رسانندوجامعه ازشرآنان درامان است.

اینان مانندگلهای زیباوباطراوتی هستندکه اگرعطرمطبوعی ندارند

بوی بدوآزاردهنده ای هم ندارند که باعث ناراحتی وایذاءمردم گردند.

جوانی که آلوده به صفات رذیله وفساداخلاق است ومردم ازرفتاروگفتارناپسندش همواره درعذابند

هرقدرزیباوجمیل باشد،وبه هراندازه موی و روی خودرابیارایدوجامۀزیبابپوش د،

بازهم موردبدبینی وانزجاراست،ومردم ازدیدن وی متنفرند.

جمال جوانی وتجمل وخودآرائی قادرنیست نقائص معنوی اوراجبران نماید،

وحُسن ظاهر،هرگز نمی تواندقبح باطنش رابپوشاندوازوی محبوبیتی نزدمردم ایجادنماید.

اومانندگل زیبائی است که مردم ازبوی بدوزننده اش دچارانقلاب وناراحتی می شوند،

گل بدبوو آزاردهنده هرقدرزیباباشدمحبوب مردم نخواهدشد،

وکسی حاضرنیست آن رادرمنزل خودنگاهداری کندودرکنارش بنشیند.

ادامه دارد....

   

برداشتی ازگفتارفلسفی جلد-1صفحۀ-56

[علی ولی زاده]

جوان وفرصت جوانی

جوانان عزیزخودشان بایددرخودکشف کنندکه:

احساس وخواهش شان؛ علم ودانش شان رامدیریت می کند

یااعتقادودانش شان برهیجان وخواهش شان تسلط دارد؟

«جوانان بایدخودرابشناسندودرخاطردا شته باشندکه ایام کودکی راپشت سرگذارده

واینک خود،دارای استقلال ومسؤلیت شخصی هستند.

بایدبدانندکه اکنون قسمت اعظم خوشبختی وبدبختی آنان دراختیارخودشان قرارگرفته است.

این جوانان هستندکه می توانندبامراقبت های صحیح علمی وعملی وباکوشش های مداوم خود

درراه فراگرفتن سجایاس اخلاقی وبکاربستن آنها موجبات سعادت ابدی

خودرافراهم آورندواززیبائی وجمال معنوی که مایۀ محبوبیت

اجتماعی است برخوردارگردند.

این جوانان هستندکه می توانندباپیروی ازخواهشهای لجام گسیخته

وبا هنجارشکنی وبی توجهی به آداب واعتقادات

با خودآرائی ونمایش خودبامدل گرائی وهوسرانی باشرکت درمجالس گناه

وآمیزش باافرادآلوده وناپاک ،موجبات تیره روزی وبدبختی خودرافراهم آورند

وخویشتن رابفساداخلاق که باعث بدنامی ونفرت اجتماعی است آلوده نمایند

پدران ومادران ومربیان نیزبایدهمواره ظبع حساس و زود رنج جوانان را

درنظرداشته باشندوباآنان براساس تکریم واحترام

برخوردنمایند وبایدمتوجه باشندکه بی احترامی بجوانان وتحقیرشخصیت آنان،

یکی ازعوامل تجاوزکاری وطفیان وسرکشی نسل جوان است ،

پدران ومادرانی که مراعات عواطف فرزندان جوان خودرانمی نمایند

وباکلمات تندورفتارخشن،باعث آزردگی ورنجش خاطرشان می گردند بایدبدانند

که بااین رفتارناپسند، آنان را براه سیئات اخلاقی وانتقام جوئی سوق می دهند

وعملاً فکرنادرستی واحیاناًجنایتکاری رادرمغزشان می پرورانند

قالَ رَسوُلُ الله: یاعَلیُ لَعنَ اللهُ والِدَینِ حَمَلاً وَلَدَهُماعلی عُقُوقِهِما:

رسول اکرم به علی علیه السلام فرمود:ازرحمت خدادورباد آن پدرومادی که

بارفتارنادرست شان موجبات بدکاری فرزندان خودونارضائی خویشتن رافراهم آورند.

   

برداشتی باتصرف ازگفتارفلسفی -جوان صفحۀ-58