جوان وفرصت جوانی

[علی ولی زاده]

أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ‏ ما يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ«فاطر-37»

آيا ما آن قدر عمر به شما نداديم كه هر كه خواهد متذكرشود تواند متذكر شد؟



امام صادق علیه السلام فرمود:

که این آیۀمبارکۀملامت وسرزنش جوانان غافلی است که به هیجده سال رسیده اند

وازفرصت جوانی استفاده نمی کنند.

متأسفانه درتمام کشورهای پیشرفته ودرحال رشد،بعلّت تربیت های نادرست

وپدران ومادران ومربّیان وهمچنین بسبب فساداخلاق اجتماع،بسیاری ازجوانان ازصراط مستقیم

منحرف شده وعملاًبتمام مقرّرات اخلاقی وانسانی پشت پازده،

به همه چیز وهمه کس بدبینندوفکرطغیان وعصیان درسرمی پرورند،اینان در دوران جوانی

ودرپرشورترین ایام زندگی،بجای امیدواری وکوشش دچاریأس وناامیدی شده اند،

نه بتحصیل دانش علاقه دارند،نه بسعادت فردای خودامیدوارند،

بیشترآنها به عادات مضرّه آلوده شده اند وفرصت گرانبهای جوانی را

بنادانی وبوالهوسی ازدست می دهند.

بهره برداری صحیح ازدوران جوانی یاضایع نمودن وبه هدردادن آن،درتمام دروان عمرآدمی

مؤثّراست ونتایج خوب وبدش تاپایان زندگی عایدمیگردد،زیرا پایه های اساسی سعادت

وخوشبختی،یاتیره روزی وبدبختی هرانسانی درجوانیش پی ریزی می شود.

پایه هائیکه درجوانی گذارده میشود بمیزان وسیع وفراوانی درباروری یابی ثمری

سالهای آینده زندگی اثردارد.معلوماتی که جوانان دررشته های مختلف علمی و

فنّی درایّام شباب فرامی می گیرند سرمایه ایست که درتمام عمر ازآن استفاده می کنند.

صفات خوب وبدوخلقیّات پسندیده وناپسندی که جوانان درایام شباب کسب می کنند،

برنامۀمعاشرتشان بامردم درتمام ایام زندگی است. آنکس که درجوانی ازفرصت

استفاده نموده وسرمایۀدانش واخلاق اندوخته است تاپایان عمر شادمان

ومباهی است وهمواره بین مردم گرامی ومحترم است.

برعکس آنکس که فرصت جوانی را به هدر داده است،آنکس که باتنبلی وتن پروری،

نالایق وبی سوادش بارآورده وسیّئات اخلاقی وگناه ، مفتضح وبدنامش نموده است،

دربزرگسالی وپیری سرافکنده وشرمساراست وهمواره درخوداحساس پستی وحقارت می کند.

پس جوانی که باسستی وسهل انگاری بهترین ایّام عمرخودرا برایگان ازکف می دهد

وازآن فرصت بی نظیر بهره برداری درست وقدردانی نمی نمایداستحقاق توبیخ وکیفروسرزنش رادارد.

   

گفتارفلسفی جوان صفحۀ-68

   

وَ سُئِلَ ع‏ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏

أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ‏ ما يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ[1]فَقَالَ تَوْبِيخٌ لِابْنِ ثَمَانِيَ عَشْرَةَ سَنَةً[2]-[3]

از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه پرسيدند كه چه معنى دارد اين آيهكه: آيا ما آن قدر عمر به شما نداديم كه هر كه خواهد متذكر شود تواند متذكر شد حضرت فرمودند كه :اين آيه سرزنشى است مر كسى را كه هيجده سال داشته باشد[4]

---

1-لفظة« ما» على هذا التفسير يراد به العمر و المعنى أ و لم نعمركم عمرا يتذكر فيه من تذكر.
2-ظاهر الآية توبيخ المعمرين الذين لم يتذكروا و لم يتنبهوا أن الدنيا فانية و الآخرة باقية حتى يسعوا في موجبات الثواب الأبدي. و فسر المعمر بمن كان له من العمر ثمانية عشر سنة، يعنى هذا المقدار من العمر كاف

للتذكر و التنبه و ملوم بالتقصير فيه، و كلما زاد فملامته أشد و أكثر.( م ت).

-3ابن بابويه، محمد بن على، من لا يحضره الفقيه - قم، چاپ: دوم، 1413 ق.

-4 مجلسى، محمدتقى بن مقصودعلى، لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقيه - قم، چاپ: دوم، 1414 ق.

[علی ولی زاده]

جوان وفرصت جوانی

برای استفاده ازفرصت جوانی

دومانع بزرگ ودوفکرخطرناک رادریابید

1-افسوس وحسرت گذشته ...
2-نگرانی واضطراب ازآینده........

فرصت جوانی نیزمانندسایرفرصت هاموانع ومشگلاتی برسرراه داردکه بامحاسبه های روانی ومراقبت های علمی

برطرف شدنی وقابل حلّ است.برای آنکه جوانان تااندازه ای ازآن موانع آگاه شوندوراه برطرف کردن آنهارا بیاموزند

به بعضی ازآنهااشاره می شود.:

این دوفکرخطرناک،این دومانع بزرگ آنچنان بروح حساس جوانان فشارمیآورندوآنانرادرمحاصر ه قرارمی دهند

که ازفعالیت تحصیلی ونشاط درس خواندن راازکف می دهند،کتاب رادرمقابل خودبازمی کنند

ولی افکارپریشان وناراحت،چنان مقهورومسخرشان نموده که ازآن چیزی نمی فهمند،

وخلاصه درکشاکش افسوس گذشته ونگرانی آینده،ایام مهلت سپری می شود،

وفرصت گرانبها برای تجدیدوامتحان بدون اخذنتیجه ازدست شان می رود،

ناچاربایدیکسال دیگردرهمانکلاس بمانند.بدبختانه باتمام شدن سال تحصیلی وسپری شدن فرصت امتحان،

وضع روحی آنان آرام نمی شودوفشارهای روانی پایان نمی پذیرد،بلکه سال بعدنیزوضع به همین منوال است

وهمچنان ازافسوس گذشته وترس آینده،پریشان خاطرونگرانند،ممکن است سال بعد،

اضطراب روحی ونگرانی افزایش یابد وآن گرفتاری شکننده وطاقت فرسا تشدیدشود.

درمان این دوبیماری روحی:

تنها بامحاسبه های صحیح وآرام کردن ضمیر میسّراست.مبتلایان بایدبامجاهده وکوشش،

فکرگذشته وآینده راازصفحۀدل بزدایندوآن دوخاطرۀمزاحم وناراحت کننده رابدست فراموشی بسپارند.

درموردگذشته بایداین مطلب رابدرستی وقطعی درباطن خودحل وفصل کنند که گذشته ماهرچه بود

گذشت ودیگربرنمی گردد،افسوس مابرگذشته نه تنهااثرمفیدنداردبلکه مضرّومایۀخسارت است :

قسمتی ازوقت گرانبهائی راکه اکنون دراختیارداریم به هدرمی دهدبعلاوه فکرماراناراحت وپریشان می کند،

مهمترآنکه ماراازفعالیت های مفیدامروزکه مایۀپیروزی وکامیابی فرداست بازمی دارد.

قال علی علیه السلام:لاتُشعِرقَلبَکَ الهَمَّ عَلی مافاتَ فَیَشغَلَکَ عَنِ الاِستِعدادبِماهُوَآتٍ.«1»

علی علیه السلام فرموده است:

افسوس ها ی گذشته رادردل خودبیدارمکن که تورا ازآمادگی پیروزی هائی که درپیش داری بازمیدارد.

درموردآینده نیزبایدروش خودراروشن کنند،نگرانی واضطراب رادرضمیرخودراه ندهند،بایدمتوجه باشندکه

آیندۀهرکس وابسته به وضع فعلی اوست.اگرامروزوظائف خودرا بدرستی انجام دهیم وازفرصتی که دراختیار

ماست بخوبی استفاده نمائیم،آیندۀماخوب ودرخشان خواهدبود.

وبرعکس اگرفرصت نقدرابیهوده ازکف بدهیم وباوحشت ونگرانی،وقت گرانبهارابگذرانیم

قطعاًآیندۀماتاریک ودرآتیه،تیره روز و بدبخت خواهیم بود.

قال علی علیه السلام:لاتَحمِل هَمَّ یَومِکَ الَّذی لَم یَـأتِکَ عَلی یَومِکَ قَداَتاکَ :«2»

علی علیه السلام فرموده:

غصۀفردای نیامده رابرامروزموجودت تحمیل مکن وبارحاضرت رابی جهت سنگین منما.

نتیجه:کسی که می خواهدازفرصت هااستفاده کند وازسرمایه هائی که دراختیاردارد بخوبی بهره برداری نماید

بایدگذشتۀمعدوم رابدست فراموشی بسپاردودل را ازحسرت واندوه آن خالی کند.

همچنین بایدآیندۀموجودنشده رانادیده انگارد ونگران آن نباشد،تمام نیروی خودرامتوجّه لحظۀحال

وشرایط موجودنمایدودرهرکاری ازخود سؤال کند«الآن چه بایدکرد؟»فکرکند،

عاقلانه به آن پرسش پاسخ دهد،وسپس به انجام آنچه موظّف است جداًقیام کند.

   

1-و2-غررالحکم،صفحۀ289و820

   

برداشتی ازگفتارفلسفی جلد-1صفحۀ74و77

[علی ولی زاده]

جوان وفرصت جوانی

جوانانی که پیشانی آنهابوسه گاه رهبری است

جمعی از بسیجیان مدال آور المپیادهای علمیِ کشوری و جهانی

ظهر امروز (یکشنبه4/05/94) با حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی

دیدار و مدالهای خود را تقدیم ایشان کردند.

در این دیدار که پس از اقامه نماز ظهر و عصر به امامت حضرت آیت الله خامنه‌ای برگزار شد،

مدال‌آوران المپیادهای علمی، 22 مدال کشوری و جهانی خود را

در رشته‌های ریاضی، فیزیک و کامپیوتر به رهبر انقلاب اسلامی تقدیم کردند.«1»

جوانانی که فرصت جوانی راازدست ندادندوبه نحودرست ازاین فرصت بهره برداری نمودند

وباسجایای اخلاقی وصفات انسانی پرورش یافتند

ودرخشانترین شخصیت معنوی رااحرازکردند،

درحالات عادی ومواقع بحرانی همواره برتمایلات نفسانی خویش حاکم شدند

ودوران عمرخودراباپاکدامنی ودرستکاری وکسب علم گذراندند

بافراگرفتن عقایدصحیح وبکاربستن برنامه های عملی مذهبی،

وخلاصه باپیروی ازآئین الهی آن خواهش فطری راارضانمودند؛

وپیمان روحی خودراباخداوندبزرگ محکم کردند؛

ودرهرحال باتمام مشگلات کوچک وبزرگ بیادپروردگارمتعال

درمسیربندگی حرکت کردندمطمئن باشندکه :

موجبات سرافرازی واقتدارخودوامت مسلمان رافراهم کردند؛

وپیشانی خودرابوسه گاه رهبرفرزانۀ انقلاب نمودند؛

همانگونه که بازوی مقتدرشان بوسه گاه حضرت امام خمینیبود«2»

رهبر معظم انقلاب نیز در این دیدار کوتاه با تشکر و قدردانی از جوانان مدال‌آور،

کسب رتبه های برتر علمی را نشانه استعداد و پیشرفتهای علمی فرزندان انقلاب خواندند و گفتند:

این نشانه‌ها و پیشرفتها همان چیزی است که به قدرت و اقتدار درونی کشور می‌افزاید.«3»

   

1-و-3پایگاه اطلاع رسانی دفترمقام معظم رهبری 2-برداشتی باتصرف ازگفتارفلسفی جوان جلد-1صفحۀ-360