راه‌آموزي از حضرت زهرا (س)

[اخلاقي]

ما بايد راه را از همه ستارگان بياموزيم «وَ بِالنَّجمِ هُم يَهتَدونَ (نحل: 16)» انسان عاقل اين گونه است. از ستاره بايد استفاده كرد. ستاره در آسمان است و مي‌درخشد. آن جا عالم عظيمي است. مگر اين ستاره هميني است كه من و شما مي‌بينيم، بعضي از ستارگان كه در آسمانند و مثل يك نقطه سوسو مي‌زنند، كهكشاني هستند. گاهي يك ستاره بزرگ‌تر است از كهكشان راه شيري كه ميلياردها ستاره داخل آن است، قدرت الهي كه حد و اندازه‌اي ندارد. ولي من و شما آن را يك ستاره كوچك درخشان مي‌بينيم. خوب، مقصود از اين مطالب چيست، مقصود اين است انسان عاقلي كه خدا به او چشم داده است، بايد از اين ستاره براي امري در زندگي استفاده كند. قرآن مي‌گويد«وَ بِالنَّجمِ هُم يَهتَدونَ» به وسيله آن راه را پيدا مي‌كنند.
عزيزان من، اين ستاره درخشان عالم خلقت، فقط همان نيست كه به چشم ما مي‌آيد. فاطمه زهرا (س) بسيار بالاتر از اين حرف‌ها است. ما فقط درخشندگي‌اي مي‌بينيم، ولي بسيار بزرگ‌تر از اين حرف‌هاست. اما من و شما چه استفاده‌اي مي‌كنيم، همين قدر كه بدانيم او زهرا است، كافي است، در روايتي خواندم كه درخشندگي فاطمه زهرا (س) باعث مي‌شود تا چشمان كروبيان ملأ اعلي خيره شود، زهرا نورها للملائكة السماء. براي آنها مي‌درخشد. ما از اين درخشندگي چه استفاده‌اي بكنيم، ما بايد از اين ستاره درخشان، راه به سوي خدا و راه بندگي را كه راه راست است و فاطمه زهرا (س) پيمود و به آن مدارج عالي رسيد، پيدا كنيم. اگر مي‌بينيد خدا خميره او را هم خميره متعالي قرار داده است، به اين دليل است كه مي‌دانست اين موجود در عالم ماده و عالم ناسوت، خوب از امتحان بيرون خواهد آمد، امتحنك الله الذي خلقك قبل ان يخلقك فوجدك لما امتحنك صابرة، قضيه اين است. خداي متعال حتي اگر لطف ويژه‌اي درباره آن خميره مي‌كند، بخشي مربوط به اين است كه مي‌داند او از عهده امتحان چگونه برخواهد آمد، و الا بسيار كسان خميره خوب داشتند. مگر همه توانستند از عهده برآيند، اين بخش از زندگي فاطمه زهرا (س) آني است كه ما براي نجات خودمان به آن احتياج داريم.