در كشور ما با اين جمعيت عظيم جوانان، يكي از اولويت‌هاي اساسي اين است: همه مسئولان ـ در درجه اول، مسئولان دولتي و همچنين ديگران ـ بايد همتشان بر اين باشد كه دل‌هاي پاك اين جوان‌ها را با نور اسلام منور كنند، پايه‌هاي ايمان را در دل آنها مستحكم نمايند و نگذارند بر اثر سوء رفتار، سوء تشخيص، سوء تبليغ، بد فهميدن حقايق، بد ادا كردن حقيقت‌هاي روشن و ميدان دادن به افكار مخرب، دل‌هاي اين جوانان از جاده حقيقت منحرف شود، اين مسئوليت بزرگي بر دوش ماست. عمق بخشيدن به ايمان مردم و هدايت قلبي و معنوي انسان‌ها در يك جامعه، اولين وظيفه مسئولان امر است. «اِنّا اَرسَلنکَ شاهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذيرًا * وَ داعِيًا اِلَي اللهِ بِ‍اِذنه وَ سِراجًا مُنيرًا(احزاب: 45 و 46)» اين وظيفه پيغمبر است، همين پيغمبري كه امروز روز ولادت اوست. ما مي‌خواهيم همان راه را برويم. «هُوَالَّذي بَعَثَ فِي الامِّيّينَ رَسولا مِنهُم يَتلوا عَلَيهِم ءايتِه وَ يُزَکيهِم وَ يُعَلِّمُهُمُ الکِتبَ وَ الحِکمَةَ(جمعه: 2)» تزكيه و تعليم، جزو وظايف اصلي پيغمبر است. در جوامع اسلامي، مسئولان بايد همان راه را بروند، بايد تعليم بدهند و تربيت كنند، بايد ايمان ديني را در ذهن‌ها تقويت و راسخ كنند، اين جزو وظايف ماست، اين سپاسگزاري ما در مقابل اين ملت است، اين شكرانه ما در مقابل خداي متعال است كه اين نعمت‌هاي بزرگ، اين حضور مردمي را به ما داده است. اين دل‌ها دست خداست، توجه و اقبال و حضور و عزم و اراده و شوق مردم، نعمت‌هاي بزرگ الهي است كه ارزاني ما كرده است، بايد اينها را شكر بگوييم. شكرانه اين نعمت به اين است: در راه اصلاح امور زندگي و تقويت ايمان ديني مردم بايد همه تلاش خودمان را بكنيم.