وحدت و برائت از مشركين

[اخلاقي]

بسم الله الرحمن الرحیم

الحَجُّ اَشهُرٌ مَعلوماتٌ فَمَن فَرَضَ فیهِنَّ الحَجَّ فَلا رَفَثَ وَ لا فُسوقَ وَ لا جِدالَ فی الحَجِّ وَ ما تَفعَلوا مِن خَیرٍ یعلَمهُ اللهُ وَ تَزَوَّدوا فَاِنَّ خَیرَ الزّادِ التَّقوی وَاتَّقونِ یاُولِی الالبابِ (بقره/197)

«حج ابراهيمي و محمدي بي‌گمان يکي از بزرگ‌ترين مقدمات و ارکان اين دو هدف بزرگ [توحيد و نفي شرک، تشکيل امت واحده] است. بدين جهت در اين عرصه عظيم، در همان حال که ذکر خدا: «فَاذکُرُوا اللهَ کَذِکرِکُم ءاباءَکُم اَو اَشَدَّ ذِکرًا 1» و اعلام برائت از مشرکان: «وَ اَذانٌ مِنَ اللهِ وَ رَسولِه اِلَي النّاسِ يَومَ الحَجِّ الاکبَرِ اَنَّ اللهَ بَريءٌ مِنَ المُشرِکينَ وَ رَسولُه 2» رکن حج محسوب مي‌شود، حساسيت در برابر هر حرکتي که ميان برادران ـ يعني اجزاي اين امت واحده ـ جدايي و دشمني بيافريند، نيز در حد اعلاست، تا آن جا که حتي بگومگوي دو برادر مسلمان نيز که در زندگي عادي چندان مهم نمي‌نمايد، در حج ممنوع و حرام است، «فَلا رَفَثَ وَ لا فُسوقَ وَ لا جِدالَ فيِ الحَجِّ» آري، همان صحنه که در آن برائت از مشرکان ـ يعني دشمنان بنياني امت واحده توحيدي ـ لازم مي‌شود، جدال با برادران مسلمان ـ يعني اجزاي بنياني امت واحده توحيدي ـ ممنوع و حرام مي‌گردد، و بدين گونه پيام وحدت و جماعت در حج، صراحت بيشتري مي‌يابد.»


[۱]. بقره: 200.

.[۲] توبه: 3.

[اخلاقي]

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ اَذانٌ مِنَ اللهِ وَ رَسولِه اِلَی النّاسِ یومَ الحَجِّ الاکبَرِ اَنَّ اللهَ بَریءٌ مِنَ المُشرِکینَ وَ رَسولُه فَاِن تُبتُم فَهُوَخَیرٌ لَکُم وَ اِن تَوَلَّیتُم فَاعلَموا اَنَّکُم غَیرُ مُعجِزِی اللهِ وَ بَشِّرِ الَّذینَ کَفَروا بِعَذابٍ اَلیمٍ (توبه/3)

«شرك همواره به يك گونه نيست، و بت هميشه به شكل هياكل چوب و سنگ و فلز ظاهر نمي‌شود. خانه خدا و حج بايد در همه زمان‌ها شرك را در لباس خاص آن زمان، و بت شريك خدا را با جلوه مخصوص آن بشناساند و نفي و طرد كند. امروز البته از لات و منات و عزّي خبري نيست، اما به جاي آن و خطرناك‌تر از آن، بت‌هاي زر و زور استكبار و نظام‌هاي جاهلي و استكباري است كه همه فضاي زندگي مسلمين را در كشورهاي اسلامي فرا گرفته است. بتي كه بسياري از مردم جهان و از جمله بسياري از مسلمين، امروز به جبر و تحميل، به عبادت و اطاعت از آن وادار مي‌شوند، بت قدرت آمريكا است كه همه شئون فرهنگي و سياسي و اقتصادي مسلمين را در قبضه گرفته و ملت‌ها را خواه و ناخواه در جهت منافع و اغراض خود كه نقطه مقابل مصالح مسلمين است حركت مي‌دهد. عبادت، همين اطاعت بي چون و چراست كه امروز در برابر خواست استكبار و در رأس آن آمريكا، بر ملت‌ها تحميل مي‌شود و آنان با شيوه‌هاي گوناگون، به سمت آن سوق داده مي‌شوند. فرهنگ فساد و فحشا كه به وسيله دست‌هاي استعماري در ميان ملت‌ها ترويج مي‌شود، فرهنگ مصرف‌زدگي كه روز به روز زندگي ملت‌هاي ما را بيشتر در لجنزار خود فرو مي‌برد، تا كمپاني‌هاي غربي كه مغز و قلب اردوگاه استكبارند، بيشتر سود ببرند، سلطه سياسي غرب استكباري كه پايه‌هاي آن به وسيله حكومت‌هاي دست‌نشانده و ضدمردمي كار گذاشته شده است، حضور نظامي كه با هر بهانه‌اي شكل آشكارتري به خود مي‌گيرد، اينها و امثال آن، همه مظاهر همان شرك و بت‌پرستي است كه در ضديت كامل با نظام توحيدي و حيات توحيدي است كه اسلام براي مسلمانان مقرر داشته است. حج و اجتماع عظيم بر گرد خانه توحيد، بايد آن مظاهر شرك را نفي كند و مسلمانان را از آن برحذر دارد. حج با اين مفهوم روشن و جليّ است كه برترين جايگاه برائت از مشركين شناخته شده و خداي متعال از زبان خود و نبي مكرمش اعلام برائت از مشركين را به روز حج اكبر مؤكول ساخته است: «وَ اَذانٌ مِنَ اللهِ وَ رَسولِه اِلَي النّاسِ يَومَ الحَجِّ الاکبَرِ اَنَّ اللهَ بَريءٌ مِنَ المُشرِکينَ وَ رَسولُه فَاِن تُبتُم فَهُوَخَيرٌ لَکُم وَ اِن تَوَلَّيتُم فَاعلَموا اَنَّکُم غَيرُ مُعجِزِي اللهِ وَ بَشِّرِ الَّذينَ کَفَروا بِعَذابٍ اَليمٍ».»