بزرگترین وظیفه‌ی منتظران حضرت ولی‌عصر ارواحنا له‌الفداء

[محب مهدی]

انتظار حرکت است، سکون نیست

انتظار فرج، انتظار دست قاهر قدرتمند الهی ملکوتی است که باید بیاید و با کمک همین انسانها سیطره‌ی ظلم را از بین ببرد و حق را غالب کند و عدل را در زندگی مردم حاکم کند و پرچم توحید را بلند کند؛ انسانها را بنده‌ی واقعی خدا بکند.

باید برای این کار آماده بود... انتظار معنایش این است. انتظار حرکت است؛ انتظار سکون نیست؛ انتظار رها کردن و نشستن برای اینکه کار به خودی خود صورت بگیرد، نیست. انتظار حرکت است. انتظار آمادگی است... .

انتظار فرج یعنی کمر بسته بودن، آماده بودن، خود را از همه جهت برای آن هدفی که امام زمان (علیه الصلاة والسلام) برای آن هدف قیام خواهد کرد، آماده کردن. آن انقلاب بزرگ تاریخی برای آن هدف انجام خواهد گرفت. و او عبارت است از ایجاد عدل و داد، زندگی انسانی، زندگی الهی، عبودیت خدا؛ این معنای انتظار فرج است.


بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به‌مناسبت نیمه‌ی شعبان ۱۳۸۷/۰۵/۲۷

[محب مهدی]

زمینه ظهور درصورت پیروزی ملت ایران آماده میشود

امروز مسیر تاریخ، مسیر ظلم است؛ مسیر سلطه‌گری و سلطه‌پذیری است؛ یک عده در دنیا سلطه‌گرند، یک عده در دنیا سلطه‌پذیرند.اگر حرف شما ملت ایران پیش رفت، اگر شما توانستید پیروز شوید، به آن نقطه‌ی موعود برسید، آن وقت مسیر تاریخ عوض خواهد شد؛ زمینه‌ی ظهور ولى‌امر و ولى‌عصر (ارواحنا له الفداء) آماده خواهد شد؛ دنیا وارد یک مرحله‌ی جدیدی خواهد شد. این بسته به عزم امروز من و شماست، این بسته به معرفت امروز من و شماست.


بیانات در دیدار مردم قم ۱۳۹۱/۱۰/۱۹

[محب مهدی]

زندگی اصلی بشر از دوران ظهور آغاز می‌شود

بشریت دارد همین‌طور این راه را طى میکند تا به اتوبان برسد؛ این اتوبان، دورانِ مهدویت است، دوران ظهور حضرت مهدى (سلام الله علیه) است. این‌جور نیست که وقتى به آنجا رسیدیم، یک حرکت دفعى انجام بگیرد و بعد هم تمام بشود؛ نه، آنجا یک مسیر است. در واقع باید گفت زندگى اصلى بشر و حیات مطلوب بشر از آنجا آغاز میشود و بشریت تازه مى‌افتد در راهى که این راه یک صراط مستقیم است و او را به مقصد آفرینش میرساند؛ «بشریت» را میرساند، نه آحادى از بشریت را، نه افراد را، مجموعه‌ها را میرساند.

بیانات در دیدار پژوهشگران و کارکنان‌ مؤسسه «دارالحدیث» و پژوهشگاه «قرآن و حدیث» ۱۳۹۳/۰۳/۲۱

[صادق]

امام زمان (ع) مانند سایر معصومین پیام آور اسلام ناب وبیانگر حقایق توحید ومعارف دین هستند . بنابراین پیام ایشان پیام اسلام است . پیام اسلام دو هدف را دنبال می کند :
1- تربیت انسان ها در ابعاد مختلف وجودی که مشتمل است بر اصلاح اعمال ، خلقیات ورسیدن به معرفت حقیقی نسبت به توحید ومعارف دین .
تربیت افراد ، الهی شدن آنها هدف اسلام وهمه معصومین بوده است .
2- اصلاح (تربیت ) جامعه : وظیفه داریم جامعه ای اسلامی با حکومت اسلامی بسازیم .
اسلام زمانی ارائه خواهد شد که تربیت افراد به حکومت ضمیمه شود .افراد چنان که به غذا نیاز دارند برای اصلاح خود به حکومت ،بیت المال واخذ وجوه ومالیات ها (برای رفع فقر واحتیاجات جامعه ) نیازمند هستند . اصلاح این دو در گرو یکدیگر است .
امام حسن عسگری (ع) در وصیت خود ، درباره وظایف فردی واجتماعی می فرمایند :
" قال لشیعته اوصیکم بتقوی الله والورع فی دینکم والاجتهاد لله وصدق الحدیث واداء الامانة الی من ائتمنکم من برأو فاجر و طول السجود وحسن الجوار فبهذا جاء محمد (ص) صلّوا فی عشائرهم واشهدوا جنائزهم وعودوا مرضاهم وادّوا حقوقهم . فَاِنَّ الرجل منکم اذا ورع فی دینه وصدق فی حدیثه وادی الامانة وحسّن خلقه مع الناس قیل هذا شیعی ، فیسرنی ذلک ، اتقوا الله وکونوا زیناً ولا تکونوا شینا،ً جرّوا الینا کلّ مودة وادفعوا عنا کل قبیح... اکثروا ذکرالله وذکر الموت وتلاوة القرآن والصلاة علی النبی (ص).. احفظوا ما وصیتکم به... "
وصیت می کنم شما را به تقوای الهی و ورع در دینتان وتلاش برای خدا و راستی در گفتار وادای امانت به کسی که شما را امین قرار داده، چه نیکوکار باشد چه بدکار .نیز طولانی کردن سجود و نیکویی و حسن هم جواری. به خاطر اینها پیامبر مبعوث شد . در جماعت نماز بخوانید و تشییع جنازه همدیگر بروید وعیادت از مریضان کنید .حقوق یکدیگر را پرداخت کنید . پس هر کس از شما ورع در دینش داشته باشد ودر گفتارش صادق باشد وامانت را ادا کند وبا مردم حسن خلق داشته باشد، این فرد شیعه است. این امر مرا خوشحال می کند . تقوای الهی داشته باشید وزینت اسلام باشید . باعث زشتی وآبرو ریزی نباشید.محبت ها را به سوی ما جذب کنید و زشتی ها را ازما دور کنید( یعنی بد رفتار نکنید تا به سبب رفتار بد شما چیزهایی را به ما نسبت دهند) ذکر خدا ومرگ وتلاوت قرآن وصلوات بر پیامبر را بسیار داشته باشید .چیزهایی را که به شما وصیت کردم حفظ کنید . (1)
وظیفه منتظر امام زمان(ع) این است که مانند یک منتظر واقعی زندگی کند. وقتی انسان منتظر کسی باشد ،تمام رفتار و سکناتش نشان از منتظر بودن او دارد. اگر منتظر میهمان باشد ،حتما خانه را تمیز و مرتب می‏کند، وسایل پذیرایی را آماده می‏کند و با لباس مرتب و چهره‏ای شاداب در انتظار می‏ماند.
لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ عشق بازان چنین مستحق هجرانند
انتظار باید قبل از آن که از ادعای انسان فهمیده می شود ،از رفتار و کردار او فهمیده ‏شود. نمی‏توان هر کسی را که ادعای دوستی و ولایت امام زمان(عج) را دارد، در شمار دوستان و منتظران او قلمداد نمود.
منتظر واقعی باید رفتارش به گونه‏ای باشد که هر لحظه منتظر ظهور امام باشد. یعنی در هر لحظه که این خبر را به او بدهند خوشحال شود و آماده باشد برای یاری امام با مال و جان خویش جهاد نماید و خود را در راه حضرت فدا نماید. منتظر واقعی اهل گناه و دلبستگی به دنیا نیست .
: با توجه به نکات ذکر شده می‏توان برخی وظایف منتظر امام را چنین ذکر کرد:
1- اولین شرط انتظار؛ معرفت است .
تا انسان میهمان خود را نشناسد و از خصوصیات او مطلع نباشد ،منتظر او نخواهد شد. هنگامی انسان در انتظار کسی می‏نشیند که او را خوب بشناسد اما اگر انسان کسی را نشناسد ولو بداند که آن شخص خواهد آمد برایش اهمیتی نخواهد داشت و منتظر او نخواهد ماند.
کسانی که حضرت را نمی‏شناسند مانند کفار و یا اهل ادیان دیگر، هرگز انتظار او را نمی‏کشند اما کسانی که او را می‏شناسند و ارزش او را می‏شناسند و مقام او رامی‏دانند منتظر او می‏مانند. کسانی که امام را نمی‏شناسند اگر چه به ظاهر مسلمان باشند چنانچه در این حال بمیرند ،در حال جاهلیت از دنیا رفته‏اند. پیامبر فرمود: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه؛ هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد ،به مردن جاهلیت از دنیا رفته است» (2).
هر مقدار معرفت انسان نسبت به امام بیشتر باشد ، ارزش او را بیشتر درک خواهد کرد و به عظمت او بیشتر پی خواهد برد . در حالی که افراد ناآگاه به ارزش حضرت هرگز احساس تشنگی و عطش نسبت به وجود مقدس حضرت نخواهند داشت .
وصل خورشید به شب پره اعمی نرسدکه در این آینه صاحب‏نظران حیرانند
. 2- محبت به امام ؛
تا انسان از میهمان خوشش نیاید و نسبت به او محبت نداشته باشد ،هر چند هم که او رابشناسد، نمی‏تواند واقعا منتظر آمدن او باشد. اگر انسان از میهمان بدش بیاید ،چگونه می‏تواند منتظر قدم او باشد و خود را برای پذیرایی از او آماده کند؟
3- ایجاد همگونی با امام ؛
منتظران واقعی وضع روحی و فکری و عملی خود را به گونه‏ای سامان می‏دهند که سنخیت کاملی با امام داشته باشند. آیا می‏توان منتظر قدوم کسی بود و با او مشابهت نداشت؟
ایجاد سنخیت با امام از طریق تقویت ایمان و تقوا و فضایل اخلاقی و درجات معنوی حاصل می‏شود. هر چقدر سنخیت بیشتر باشد، محبت حضرت به انسان بیشتر خواهد شد و محبت انسان نیز به حضرت افزون‏تر خواهد گشت
. 4- ارتباط با منتظران دیگر؛
منتظر امام می‏داند که برنامه حضرت جهانی است و باید یاوران زیادی داشته باشد تا حرکتش پیروز شود. بنابراین به فکر گسترش یاران و منتظران حضرت خواهد افتاد و با ارتباط با آنها به تقویت روحیات ایمانی خود و دیگران خواهد پرداخت تا بر اساس «تعاونوا علی البرّ و التقوی» به کمک مؤمنان منتظر دیگر خود را آماده ظهور حضرت بنماید. 5- دعا برای شتاب در ظهور ؛
منتظر واقعی هر لحظه انتظار محبوب را می‏کشد و از خدا می‏خواهد که هر چه زودتر او را برساند. دعای فراوان برای فرج حضرت از وظایف همیشگی منتظران می‏باشد.
6-ارتباط با امام زمان(ع) به شکل‏های مختلف؛
اگر منتظر محبوب خویش را نیابد ،سعی می‏کند عدم دوری محبوب خویش را از طریق دیگری مانند تلفن و نامه جبران نماید تا اگر به ملاقات او موفق نشده است ،لا اقل ارتباط ضعیفی با او داشته باشد.
منتظر امام وقتی موفق به زیارت حضرت نمی‏شود، از طریق خواندن دعای ندبه، زیارت آل یاسین، دعای عهد که از طرف بزرگان بسیار توصیه شده است، نیز از طریق رفتن به مسجد جمکران ارتباط خود را با آن حضرت حفظ می‏کند.
7-یاد فراوان حضرت؛
یاد کردن از محبوب عادت دیرینه منتظران عاشق است . به یاد آوردن امام و عنایت او به شیعیان با ذکر احادیث، کرامات، مقام امام و عنایت امام به شیعیان وظیفه دیگری است که منتظران واقعی احساس می‏کنند و بدین طریق همواره نام و یاد حضرت را زنده نگه می‏دارند.
. 8- دادن صدقه برای سلامتی آن عزیز و یا حواله نمودن ثواب‏هایی برای حضرت
9- رفع شبهه و مبارزه با شبهه‏افکنان درباره وجود، طول عمر و آثار وجودی حضرت در بین منتظران.
10- امیدواری بر قیام و انقلاب آن یوسف زهرا(س) و امید دادن به دیگران
11- ایجاد آمادگی دائم رزمی برای ظهور حضرت . در روایت آمده است: «لیعدن احدکم لخروج القائم و لو سهما؛ هر یک از شما برای قیام قائم باید آماده گردد هر چند با تهیه یک تیر باشد» (4)
منتظران و یاوران مصلح جهانی بایدصالح باشند؛ بنابراین برای فراهم کردن زمینه ظهور حضرت، باید از خود آغاز کنیم و با اراده‏ای محکم، عزمی راسخ و برنامه‏ای دقیق به اصلاح افکار و اندیشه‏ها و نیز تغییر و اصلاح رفتار و کردارمان بپردازیم .
با آگاهی ازوظایف عملی و گسترش شناخت خود از مبانی دینی و معرفتی، در راه تقویت بنیه اعتقادی و اخلاقی خویش، تلاش و کوشش کنیم.
با اجتناب از معاصی، لغزش‏ها و گناهان و انجام دادن واجبات و وظایف دینی ـ در هر محیطی که هستیم ـ به خودسازی اقدام کنیم . باتوبه از اعمال گذشته، قلب خویش را برای تجلّی نور الهی آماده سازیم. بنابراین گناهان گذشته ـ هر چند زیاد باشد ـ نمی‏تواند مانع مهمی در راه رشد و کمال و پیوستن به جرگه منتظران و یاوران واقعی امام باشد. پس با توبه واقعی، می‏توان سیئات و بدی‏های گذشته را به حسنه و نیکی تبدیل کرد و به اصلاح گذشته همت گماشت..
در حدیثی از حضرت صادق(ع) آمده است:
«من سره ان یکون من اصحاب القائم فلینتظر و لیعمل بالورع و محاسن الاخلاق و هو منتظر، فان مات و قام القائم(ع) بعده، کان له من الاجر مثل اجر من ادرکه؛
هر کس دوست دارد از یاوران قائم باشد باید در انتظار بماند و تقوا بورزد و اخلاق نیکو را پیشه خود سازد .اگر قبل از قیام حضرت از دنیا برود، همان پاداش اخروی که زمان حضور را درک کرده اند به آنها می دهند» (5
خواندن دعایی که از حضرت صادق(ع) وارد شده در زمان غیبت بسیار نافع است. حضرت این دعا را به یکی از نزدیکترین یارانش یعنی «زراره» آموختند و آن دعا چنین است:
«اللهم عرفنی نفسک، فانک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف نبیک. اللهم عرفنی رسولک فانک ان لم تعرفنی رسولک، لم اعرف حجتک. اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی؛
خدایا! خودت را به من بشناسان، چون اگر خود را به من نشناسانی، پیامبرت را نمی شناسم.
خدایا رسولت را به من بشناسان، چون اگر چنین نکنی، حجت تورا نمی شناسم.
خدایا حجتت را به من بشناسان چون اگر حجتت را به من شناسایی از دینم منحرف و گمراه خواهم شد» (6

1) بحارالانوار ، جلد 75 ،ص 372 .

2)همان، ج 32، ص 331

3) شوری، آیه23

4) بحارالانوار، ج 52، ص 366، ح 146

5) اثبات الهداه، ج 3، ص 536 ، ح 488

6) بحارالانوار، ج 52، ص 146، روایت 70