تعريف تبليغ

[اخلاقي]

بسم الله الرحمن الرحیم

تبليغ، يعني رساندن ـ «اَلَّذينَ يُبَلِّغونَ رِسالاتِ اللهِ» (احزاب: 39) ـ يعني حجاب‌ها و مانع‌ها را درنورديدن، و رساندن سخن حق به مركزي كه بايد برسد.
مسئله تبليغ، يكي از مسايل اساسي در حيات اجتماعي است، مخصوص يك دوره نيست. تبليغ كه به آن در قرآن، بلاغ، بيان، تبيين و تعبيراتي از اين قبيل شده است، يكي از وظايف مقدس، وظيفه انبيا، وظيفه علما، وظيفه متفكران و دانايان و مصلحان است. تبليغ، يعني رساندن. رساندن چه؟ رساندن آن حقايقي به اذهان و دل‌هاي مخاطبان كه بدون آن، دچار خسارت خواهد شد. اين است كه ارزش تبليغ را بالا مي‌برد. تبليغ، يك جنبه انساني دارد.
تبليغي كه اسلام به آن امر مي‌كند و علماي اسلام و روحانيت شيعه، در طول تاريخ به آن پايبند بوده‌اند، وظيفه‌اي است كه هم جنبه الهي دارد، «لَتُبَيِّنُنَّه لِلنّاسِ وَ لا‌تَکتُمونَه» (آل عمران: 187)، هم جنبه انساني دارد، چون دستگيري از دل‌ها و ذهن‌ها و انسان‌هايي است كه دچار عدم علم، دچار شك و دچار جهالتند.

[شهيدان]

باسلام
«تبليغ، بلاغ و ابلاغ»سه واژه اند ازيک ريشه به معني «رسانيدن»
راغب در المفردات في غريب القرآن گويد:«البلوغ و البلاغ، الانتها الي اقصي المقصد و المنتهي، مکانا کان او زمانا او امرا من الامور المقدره... و يقال بلغته الخبر و ابلغته: مثله،و بلغته اکثر، قال تعالي:«ابلغتکم رسالات ربي...» (المفردات في غريب القرآن،ماده دعا)
ديگر لغت نامه هاي عرب نيز تبليغ را بدين گونه توضيح داده اند.
نکته قابل ذکر اينکه، در تبليغ رساندن يک امر فکري و نظري و به عبارت ديگر يک پيام در مورد رسانيدن،يک شيي خارجي و عيني استعمال دارد.«تبليغ در مفهوم کلي آن عبارتست از:رساندن پيام به ديگري از طريق برقراري ارتباط بمنظور ايجاد دگرگوني در بينش و رفتار او و بر سه عنصر اصلي پيام دهنده، پيام گيرنده و محتواي پيام مبتني است.

والسلام

[شهيدان]

تعریف دیگر درباره تبلیغ:
«تبليغ عبارت است از روش يا روش‌هاي بهم پيوسته (در غالب يك مجموعه) براي بسيج و جهت دادن نيروهاي اجتماعي و فردي از طريق نفوذ در شخصيت، افكار و عقايد و احساسات آن‌ها جهت رسيدن به يك هدف مشخص كه اين هدف ممكن است سياسي، نظامي، فرهنگي و ... مشروع و نامشروع باشد.»