دنياي فاني

[ناصح]

امام صادق (ع) : روزي جناب سليمان (ع) با يکي از نزديکانش نشسته بود که ناگاه فرشته مرگ مانند جواني بر او وارد شد و به آن شخص که نزيک سليمان بود نگاهي تند نمود هنگامي که فرشته بيرون رفت همنشين سليمان (ع) به او گفت اين مرد جوان که بود ؟ سليمان فرمود او ملک الموت بود مرد گفت من ديدم به من چنان نگريست که گويا قصد مرا دارد سليمان که ناراحتي و اضطراب او را يد به او گفت حالا از من چه ميخواهي مرد گفت از شما ميخواهم که مرا از دست او نجات دهي و به باد دستور دهي تا مرا به دورترين نقاط هند ببرد پس سليمان (ع) به باد دستور اين کار را داد و باد آن فرمان را به انجام رسانيد پس ساعتي بعد از اين ماجرا فرشته مرگ دوباره نزد سليمان حاضر شد سليمان به وي گفت چرا تو به همنشين من نگاهي طولاني کردي ؟ ملک الموت پاسخ داد : زيرا من از جانب خدا مامور شده بودم که در ساعتي نزديک او را در دورترين نقاط هند قبض روح کنم ولي ساعتي پيش که براي سرکشي به وضعيت او آمدم او را نزد تو و در اينجا ديدم و تعجب نمودم اما اينک او را در همانجائي که مقرر بود قبض روحش نمودم و از آنجا باز ميگردم.

محجته البيضاء جلد 8 صفحه 319

[ناصح]

رسول اکرم (ص) : در شب معراج از ناحيه پروردگار خطاب آمد : اي احمد دشمن بدار دنيا و اهل آنرا و دوست بدار آخرت و اهلش را عرض کردم پروردگارا اهل دنيا چه کساني ميباشند ؟ ندا آمد : اهل دنيا کسي است که خوردنش زياد و خنده اش بسيار و خوابش طولاني است و کسي است که راضي به قضاي الهي نيست اهل دنيا از گناهاني که از او سرزده معذرت خواهي نمي کند و اگر کسي از او پوزش طلبد قبول نمي کند شخص دلبسته به دنيا هنگام معصيت پروردگار شجاع است و در هنگام انجام اطاعت حق تعالي کسل و تنبل است اهل دنيا آرزويش طولاني است در حالي که مرگش نزديک است و او کسي است که در مقابل استاد خود که از او علم فرا گرفته تواضع ندارد و او کسي است که در نظر خويش خود را عاقل مي پندارد ولي در نزد عارفين به حق جاهل و نادان شمرده ميشود.

سفينه البحار جلد 2 صفحه 231

[ناصح]

امام علي(ع) :

بگذاريد و بگذريد

ببينيد و دل مبنديد

چشم بيندازيد و دل مبازيد

که دير يا زود بايد گذاشت و گذشت

[ناصح]

امامصادق (ع) : هرکه دل به دنيا به بندد دل به سه زيان بسته : 1.کوشش و گرفتاري که پايان پذير نيست2.آرزويي که به آن نخواهد رسيد3.اميدواري که نائل به آن نميشود.

بحار الانوار جلد هفدهم جلد 2 صفحه 222

[ناصح]

سول اکرم (ص) : بدبخت ترين مردم کسي است که آخرت خويش را به دنيايش بفروشد و بدبخت تر از او کسي است که آخرت خود را به خاطر دنياي ديگران از دست بدهد.

نهج الفصاحه صفحه 7

[ناصح]

امام صادق (ع) : يعقوب احمر گويد جهت تعزيت به خاطر فوت اسماعيل فرزند بزرگ امام صادق (ع) خدمت ايشان شرفياب شدم حضرت به ياد فرزندشان ترحمي نموده سپس عرض نمودند : حق تعالي خبر فوت رسولش را به او داده فرمود : سوره زمر آيه 30 : (( البته تو خواهي مرد و ديگران هم خواهند مرد )) و نيز فرمود : سوره انبياء آيه 35 : (( همه مخلوقات مزه مرگ را خواهند چشيد )) سپس فرمودند : اهل زمين خواهند مرد و از آنها احدي باقي نخواهد ماند سپس اهل آسمانها خواهند مرد و از ايشان احدي باقي نمي مانند مگر ملک الموت و حاملان عرش و جبرئيل و ميکائيل. سپس ملک الموت مي آيد و نزد حق تعالي مي ايستد پس حق تعالي خطاب ميکند چه کسي باقي مانده و حال آنکه خود بهتر ميداند که کي باقي مانده پس ملک الموت مي گويد باقي نمانده جز من و حاملان عرش و جبرئيل و ميکائيل پس امر ميشود که ايشان را هم بميران. ملک الموت گويد پروردگارا ايشان فرشتگان امين تو انند پس ندا آيد من مقرر کرده ام براي هر نفسي که در آن روح بوده باشد مرگ را . پس ملک الموت ايشان را قبض روح کند سپس بيايد نزد حق تعالي غمگين و از ترس به بالا نگاه نکند و حق تعالي از او بپرسد چه کسي باقي مانده است گويد پروردگارا غير من کسي باقي نمانده خطاب رسد بمير اي ملک الموت پس او نيز بميرد آنگاه حق تعالي زمين و آسمانها را به دست قدرت خود بگيرد و ندا کند کجايند آنهائي که با من خدائي ديگر شريک قرار دادند و کجايند متکبراني که از دستوراتم سرکشي مي نمودند.

حق اليقين مجلسي صفحه 400

[سپیدارسبز]

دل بر اين پيــــــرزن عشــــوه گر دهــــر مبــــنـد
كاين عروسي است كه در عقد بسي داماد است

[فریده بنده مخلص خدا]

یکی از مو ضوعاتی که همواره فکر مرا به خود مشغول میکند. دلبستگی های ما انسانها به زرق و برق این دنیای مادی است. هر وقت که به نمایشگاههای مبل و فرش ویا لوازم خانه میروم. نا خوداگاه این جمله مولا علی علیه السلام به یادم میاید . که فرموده اند: بگذارید و بگذرید. ببینید و دل مبندید. چشم بیندازید و دل مبازید. که دیر یا زود باید گذاشت وگذشت. البته باید بگویم که من بخاطر نزدیکی خانه مان به نمایشگاه میروم. در این روزگاری که مرگ ومیر زیاد شده . دلبستن به مادیات واقعا مسخره است. وقتی به سفر اخرت می رویم . هیچ کدام از داشته هایمان را باخود نخواهیم برد . همانطور که دیگران نبردند. پس بیاید تا زنده ایم. ونفس می کشیم. به فکر همنوعانمان هم باشیم. همه داشته هایمان را فقط برای خودمان نخواهیم. و به اطرافیانمان هم توجه کنیم. یا حق.