بسم الله الرحمن الرحیم


فهم علما و دانشمندان ـ همانند فهم خود حضار آن حادثه ـ از اين عمل پيغمبر، كه دست اميرالمومنين را بلند كرد و فرمود: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه» اين بود كه پيغمبر اميرالمومنين را براي جانشيني خود نصب كرد. نمي‌خواهيم وارد مسأله شيعه و سني و اختلافات و درگيري‌هاي اعتقادي بشويم ـ دنياي اسلام تا امروز هرچه از دعواي شيعه و سني كشيده، بس است! ـ ولي معرفتي كه در اين كلام عميق پيغمبر وجود دارد، بايد درست فهميده بشود، پيغمبر اميرالمومنين را منصوب كرد.
پيغمبر براي اين مبعوث شده بود كه مردم را تعليم دهد و تزكيه كند، «يُعَلِّمُهُمُ الکِتبَ وَ الحِکمَةَ وَ يُزَکيهِم» يا در جاي ديگر «وَ يُزَکيهِم وَ يُعَلِّمُهُمُ الکِتبَ وَ الحِکمَةَ» بايد انسان‌ها، هم آموزش داده بشوند، هم تزكيه بشوند، تا اين كره خاكي و اين جامعه بزرگ بشري بتواند مثل يك خانواده سالم، راه كمال را طي كند و از خيرات اين عالم بهره‌مند شود، هدف همه نبوت‌ها و بعثت‌ها اين است. هر كدام از انبيا به نبوت مبعوث شدند، اين اقدام بزرگ تعليم و تربيت را تا آن حدي كه امكانات زمان اجازه مي‌داد، پيش بردند، اما دين خاتم و نبي خاتم بايد اين حركت عظيم الهي را ابديت ببخشد، چون پيغمبر ديگري مبعوث نخواهد شد تا بشر به آن سر منزل نهايي خود در اين عالم ـ كه زندگي در كره خاكي و در خانواده بشري، بايد همراه با صلح و صفا و عدالت و با بهره‌مندي از خيرات عالم باشد ـ نزديك بشود و بالاخره به آن برسد. چگونه مي‌شود بشريت را به آن سرمنزل نهايي نزديك كرد آن وقتي كه اين تربيت مستمر باشد. بايد تعليم و تربيت مستمري از موضع حكومت و قدرت سياسي ـ آن هم قدرت سياسي كسي مثل پيغمبر، يعني معصوم ـ اين جامعه بشري را به تدريج پيش ببرد و تربيت كند و ناهنجاري‌ها را در ميان آنها كاهش دهد تا بشريت بتواند به آن نقطه‌اي كه شروع زندگي سعادتمندانه همه انسان‌هاست ـ كه ما آن دوره را، دوره حضرت ولي عصر (ارواحنافداه) مي‌دانيم ـ برسد. دوره ولي عصر (ارواحنافداه) دوره آغاز زندگي بشر است
... همه پيغمبرها آمده‌اند تا ما را به آن نقطه‌اي برسانند كه زندگي بشر تازه شروع مي‌شود. پيغمبر خاتم اگر بخواهد انسان‌ها را به مقتضاي دين خاتم به اين جا برساند، بايد چه كار كند بايد اين تربيتي را كه او ارزاني انسان‌ها كرده است، مستمر و طولاني باشد و چندين نسل را پي در پي شامل بشود. خود پيغمبر اكرم كه از دنيا خواهد رفت ـ «اِنَّکَ مَيِّتٌ وَ اِنَّهُم مَيِّتونَ[3]» ـ پس بايد كسي را نصب كند كه بعد از خود او دقيقاً همان راه و همان جهت و همان شيوه‌ها را مورد استفاده قرار بدهد، و او علي بن ابي طالب است، معناي نصب غدير اين است.