بسم الله الرحمن الرحیم
یاَیهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَیکَ مِن رَبِّکَ وَ اِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَه وَ اللهُ یعصِمُکَ مِنَ النّاسِ اِنَّ اللهَ لایهدِی القَومَ الکفِرینَ (مائده / 67)

«در موضوع غدير، نبي مکرم اسلام به پيروي از امر خدا و به خاطر عمل به آيات صريح قرآن، يکي از بالاترين واجبات را انجام داد: «وَ اِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَه». قضيه نصب اميرالمؤمنين به ولايت و خلافت، آن قدر مهم است که اگر آن را انجام ندهي، رسالت خود را انجام نداده‏اي! يا مراد اين است که رسالت در اين قضيه به خصوص را انجام نداده‏اي؛ چون خداوند متعال دستور داده است که «اين کار را انجام بده.» يا از اين بالاتر، اصل رسالت پيغمبر، با انجام ندادن اين کار، مورد خدشه قرار مي‏گيرد و پايه‏اش متزلزل مي‏شود. احتمال اين هم هست. کأنّه اصل رسالت، تبليغ نشده است! احتمال دارد، معنا اين باشد که در اين صورت، قضيه خيلي اهميت پيدا مي‏کند. يعني موضوع تشکيل حکومت، امر ولايت و امر مديريّت کشور، جزو متون اصلي دين است و پيغمبر، با اين عظمت، اهتمام مي‏ورزد و اين رسالت خود را در مقابل چشم آحاد مردم، به کيفيّتي انجام مي‏دهد که شايد هيچ واجبي را اين گونه ابلاغ نکرده است! نه نماز را، نه زکات را، نه روزه را و نه جهاد را. مردم را از قشرها و قبايل و مناطق مختلف، بر سرِ چهار راه بين مکه و مدينه به انگيزه انجام امري مهم جمع کند؛ آن‏گاه چنين رسالتي را ابلاغ فرمايد، که در دنياي اسلام بپيچد: «پيغمبر، پيام جديدي را ابلاغ فرمود».»
«حادثه غدير برخاسته از روح و مضمون حقيقي اسلام است. اينکه خداي متعال به پيغمبر اکرم ـ با آن همه مجاهدت‌ها ـ حدود هفتاد روز قبل از وفاتش بفرمايد که «ياَيهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَيکَ مِن رَبِّکَ وَ اِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَه»، آنچه را که به تو دستور داديم، به مردم برسان و اگر نرساني، رسالت خود را انجام نداده‏اي، نشان‌دهنده اين است که روح و مضمون حقيقي اسلام در واقعه غدير وجود دارد. دو مطلب در غدير هست: يکي تعيين اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب است و ديگري آن معيارهايي است که نبي اکرم در بيان علت و فلسفه تعيين اميرالمؤمنين در خطبه غدير بيان مي‏فرمايد.»