آشنایی با عملیات های دفاع مقدس

[شهید گمنام]

سلام هدف این تایپیک آشنایی با عملیات ها ورشادت های جوانان دوران دفاع مقدس می باشد

[شهید گمنام]

آشنایی با عملیات ظفر ۲
عملیات «ظفر ۲» پنجم تیرماه سال ۱۳۶۴ با انگیزه پاسخگویی به شرارت‌های رژیم بعثی عراق در استان «کرکوک» طراحی و به اجرا درآمد.
عملیات «ظفر 2» روز پنجم تیرماه تیرماه سال 1366 با رمز مبارک «لبیک یا حسین(ع)» در منطقه عملیاتی «کفری» از استان کرکوک آغاز شد. هدف از اجرای این عملیات پاسخ‌گویی به شرارت‌های رژیم بعث در بمباران شیمیایی و ویران ساختن روستاهای کردنشین استان‌های شمالی عراق و نیز با انگیزه انهدام تأسیسات نظامی و اقتصادی صدام بود.
رزمندگان اسلام تحت امر «قرارگاه رمضان»، متشکل از نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و «لشکر 9 بدر» در نخستین ساعات عملیات، سلسله ارتفاعات مهم «کفری داغ» را پس از انهدام نیروهای دشمن تحت کنترل درآوردند.
رزمندگان لشکر 9 بدر نیز با یک مانور پرتحرک، پس از وارد آوردن تلفات و خسارت‌های سنگین، قرارگاه‌های دشمن را به تصرف خو درآوردند و مقدار قابل توجهی از وسایل جنگی را به غنیمت گرفتند که به این ترتیب مقدمه انهدام تأسیسات شهر «کفری» فراهم شد. دشمن پس از تحمل 300 کشته و زخمی، تلاش کرد تا از ادامه پیشروی قوای اسلام پیش‌گیری کند که با حمله نیروهای اسلام این تلاش‌ها ناکام ماند و پایگاه‌های پلیس و دژبانی اطراف شهر کفری نیز به کنترل رزمندگان مسلمان درآمد.
رزمندگان اسلام در ادامه عملیات، جاده‌های مهم کفری- بغداد و کرکوک - خانقین- تکریت را به کنترل کامل خود در‌آورند که در پی آن زمینه ورود آن‌ها به شهر فراهم شد.
با درهم کوبیدن شدن نیروهای باقی‌مانده دشمن، تأسیسات نظامی و اقتصادی شهر،‌ از جمله ساختمان سازمان امنیت،‌ ساختمان حزب بعث عراق و نیروگاه برق به آتش کشیده شد و ساختمان فرمانداری پس از نبردی تن به تن منهدم شد و فرماندار این شهر نیز به هلاکت رسید. با تداوم عملیات و پاک‌سازی مراکز مهم شهر، تعدادی از نیروهای نظامی و امنیتی شهر کشته و مجروح شدند و تعدادی نیز از مهلکه گریختند.
به دنبال اجرا این عملیات ‌۲۰سنگر اجتماعی‌ و انفرادی، پنج موضع‌ تیربار و ۱۲زاغه‏ مهمات‌ دشمن‌ منهدم‌ شد و تعداد زیادی مهمات وسلاح‌های سبک و سنگین به غنیمت نیروهای ایرانی درآمد. همچنین تمامی پایگاه‌های دشمن در ارتفاعات کفری داغ، ساختمان‌های سازمان امنیت،‌ فرمانداری، حزب بعث، شهرداری، پست و تلگراف، شعبه بانک «رافدین»،‌ نیروگاه برق،‌ یک کارخانه، پادگان نیروی «جیش‌الشعبی» و پمپ بنزین شهر کفری عراق از جمله تأسیسات منهدم شده دشمن در این عملیات بودند.

[شهید گمنام]

آشنایی با عملیات‌ هویزه‌
پیروزی‌ اولیه‌ و حماسه‌ بعدی‌ با توجه‌ به‌ اهمیت‌ ویژه‌ عملیات‌ هویزه‌ که‌ در جای‌ خود نقطه‌ عطفی‌ در تاریخ‌ جنگ‌ محسوب‌ می‌شود و همچنین‌ تبیین‌ جایگاه‌ رفیع‌ حماسه‌سازان‌ آن‌ و نقش‌آفرینی‌ برجسته‌ شهید حسین‌ علم‌الهدی‌ لازم‌ است‌ صفحات‌ تاریخ‌ جنگ‌ را ورق‌ زده‌ و به‌ تبیین‌ آن‌ بپردازیم‌.
آن زمان‌ در جبهه‌ خودی‌ به‌ غیر از اقدامات‌ کوچک‌ و محدود نیروهای‌ انقلابی‌ مردمی‌ در طی سه ماه‌ منتهی‌ به‌ دی ماه‌ ‌59، ارتش‌ تنها یک‌ مورد عملیات‌ منظم‌ ط‌راحی‌ و در محور دزفول‌ انجام‌ داد که‌ آن‌ هم‌ موفقیتی‌ در پی‌ نداشت‌. اقدام‌های‌ مؤثر نیروهای‌ انقلابی‌ در شکستن‌ محاصره‌ سوسنگرد توجه‌ مردم‌ و مسؤولین‌ را به‌ جنگ‌ پیش‌ از پیش‌ افزایش‌ داده‌ و آنها را به‌ تعمق‌ و مقایسه‌ عملکرد نیروها در جبهه‌های‌ جنگ‌ حساس‌تر کرد.
جو عمومی‌ جامعه‌ به‌ این‌ امر تمایل‌ داشت‌ که‌ اگر ارتش‌ دارای‌ روحیه‌ تهاجمی‌ باشد می‌تواند با بهره‌گیری‌ از امکانات‌ موجود دشمن‌ را شکست‌ داده‌ و آنها را از سرزمین‌های‌ اشغالی‌ اخراج‌ نماید، ولی‌ سکون‌ و رکود در این‌ زمینه‌ قابل‌ توجیه‌ نبود. فشار علما و مردم‌ به‌ فرماندهان‌ نظامی‌ برای‌ انجام‌ عملیات‌ آفندی‌ افزایش‌ یافت‌.
رییس‌ جمهور وقت‌ (بنی‌صدر) در جلسه‌ای‌ در قرارگاه‌ عملیاتی‌ جنوب‌ در ‌26 آذرماه‌ 1359 بر اجرای‌ یک‌ عملیات‌ آفندی‌ گسترده‌ تأکید نمود و از فرمانده‌ نیروی‌ زمینی‌ ارتش‌ خواست‌ «به‌ هر ترتیبی‌ که‌ امکان‌ داشته‌ باشد چنین‌ ط‌رحی‌ را تهیه‌ و اجرا کنید. من‌ دیگر در مقابل‌ نظرات‌ و خواسته‌های‌ مردم‌ و رهبران‌ مذهبی‌ قدرت‌ مقاومت‌ ندارم‌. یا باید طرحی‌ را تهیه‌ و اجرا کنید و یا اینکه‌ بروید در رسانه‌های‌ گروهی‌ صریحاً علت‌ عدم‌ امکان‌ اجرای‌ عملیات‌ آفندی‌ را برای‌ مردم‌ توضیح‌ دهید».


با این‌ وجود تدارک‌ عملیات‌ بسیار کند بود و اقدامات‌ دو ط‌رف‌ از اجرای‌ آتش‌ توپخانه‌ تجاوز نمی‌کرد. با اجرای‌ شبیخون‌ توسط‌ نیروهای‌ انقلابی‌ گلوله‌ باران‌ شهرها افزایش‌ می‌یافت‌. تنها در دو مورد گلوله‌ باران‌ ارتش‌ عراق‌ در هر ساعت‌ نزدیک‌ به‌ یکصد گلوله‌ توپ‌ به‌ شهر فرو ریخت‌ و حدود دویست‌ نفر از مردم‌ شهید شدند.
به‌ دنبال‌ این‌ اقدام‌ موج‌ اعتراضات‌ مردم‌ و ائمه‌ جمعه‌ و مسؤولین‌ در مورد عدم‌ تحرک‌ اساسی‌ و عقب‌ زدن‌ نیروهای‌ دشمن‌ از نزدیکی‌ شهرها بالا گرفت‌. فرماندهان‌ نظامی‌ جنگ‌ کارهای‌ ستادی‌ ط‌رح‌ عملیات‌ در منطقه هویزه‌ را آغاز کرده‌ و موضوع‌ را به‌ یگان‌ مربوطه‌ ابلاغ‌ نمودند.
عملیات‌ نصر(هویزه‌) پس‌ از ‌15 دقیقه‌ اجرای‌ آتش‌ تهیه‌ در ساعت‌ ‌10صبح‌ روز ‌15دیماه‌ ‌1359 با حمله‌ هماهنگ‌ شده‌ تیپ‌ ‌3 همدان‌ از محور جاده‌ حمیدیه‌ - سوسنگرد و تیپ‌ ‌1 قزوین‌ از جنوب‌ هویزه‌ آغاز شد. تیپ‌3 که‌ حمله‌ خود را از منطقه‌ ابوحمیده آغاز کرده‌ بود به‌ سرعت‌ به‌ سوی‌ مواضع‌ دشمن‌ پیشروی‌ کرد، ولی‌ تیپ‌1 قزوین‌ در جنوب‌ هویزه‌ هیچ سرعتی‌ نداشت‌. تیپ ‌3 طی دو ساعت‌ به‌ کرخه‌ رسیده‌ و توانست‌ با استفاده‌ از پلهای‌ احداثی‌ دشمن‌ از رودخانه‌ عبور کرده‌ و به‌ کرانه‌ جنوبی‌ کرخه‌ کور برسد، در این‌ محور طی ‌5 ساعت‌ نیروهای‌ عمل‌ کننده‌ توانستند مناط‌ق‌ جنوبی‌ کرخه‌ کور را آزاد ساخته‌ و ضربات‌ محکمی‌ بر نیروهای‌ دشمن‌ وارد آورند.
نیروهای‌ عراقی‌ که‌ شدیداً غافلگیر شده‌ بودند با بجا گذاشتن‌ توپخانه‌ خود به‌ دو کیلومتری‌ جنوب‌ کرخه‌ کور عقب‌نشینی‌ کردند و در حدود ‌800 نفر از افراد آنها به‌ اسارت‌ درآمدند. لیکن‌ به‌ دلیل‌ تأخیر نیروهای‌ محور کارون‌ در عبور از این‌ رودخانه‌ و برخورد آنها به‌ میدان‌ مین‌ پادگان‌ حمید و منطقه‌ جفیر که‌ عقبه‌ دشمن‌ محسوب‌ می‌شدند و از اهداف‌ مرحله‌ اول‌ بودند دست‌ نخورده‌ در اختیار دشمن‌ باقی‌ ماندند.
طبق‌ ط‌رح‌ عملیات‌ مرحله‌ دوم‌ حمله‌ روز بعد، ساعت‌ ‌8 صبح‌ شروع‌ شد. نیروهای‌ زرهی‌ و پیاده‌ به‌ سوی‌ پادگان‌ حمید و منطقه‌ جفیر اقدام‌ به‌ پیشروی‌ کردند. در مقابل‌ تعدادی‌ از تانک‌های‌ دشمن‌ در حوالی‌ ام‌الغفار و ام‌الفصیح‌ متمرکز شده‌ و با آرایش‌ نظامی‌ جناح‌ جنوبی‌ لشکر زرهی‌ ‌16 را مورد تهدید قرار دادند. ضد حمله‌ آنها در ساعت‌ ‌9:50 از سمت‌ شرق‌ و جنوب‌ به‌ یگانهای‌ لشکر ‌16 آغاز شد. یگانهای‌ عراقی‌ با وجود ضربات‌ سختی‌ که‌ روز قبل‌ متحمل‌ شده‌ بودند با در دست‌ داشتن‌ پادگان‌ حمید از توان‌ پشتیبانی‌ و تحرک‌ بالای‌ برخوردار بودند. نیروهای‌ خودی‌ سرمست‌ از پیروزی‌ اولیه‌ دشمن‌ را دست‌ کم‌ گرفته‌ و از تثبیت‌ مواضع‌ جدید غافل شده‌ و تلاشی‌ در تحکیم‌ موقعیت‌ بدست‌ آمده‌ به‌ عمل‌ نیاوردند. سنگری‌ ایجاد نکرده‌ و خاکریزی‌ برپا نداشتند.
از روز قبل‌ تانک‌های عراقی‌ در صحنه‌ باقی‌ مانده‌ و برخی‌ افراد به‌ جمع‌آوری‌ غنایم‌ مشغول‌ شدند. فقدان‌ تجربه‌ در مقابل‌ ضدحمله‌ و کمبود مهمات‌ و ضعف‌ تدارکات‌ دست‌ در دست‌ هم‌ داده‌ و موازنه‌ قدرت‌ را در صحنه‌ نبرد به‌ ضرر نیروهای‌ خودی‌ دگرگون‌ ساختند.
در ساعت‌ ‌11 کل‌ نیروهای‌ لشکر ‌6 زیر آتش‌ شدید توپخانه‌ دشمن‌ قرار گرفت‌ و در غرب‌ سوسنگرد نیروهای‌ دشمن‌ به‌ حرکت‌ درآمدند. حضور هواپیماهای‌ دشمن‌ در آسمان‌ منطقه‌ و بمباران‌ مواضع‌ نیروهای‌ خودی‌ اوضاع‌ را برآشفت‌. تانک‌های‌ عراق‌ به‌ هزار متری‌ محل استقرار تیپ‌ رسیدند. شدیدترین‌ جنگ‌ تانک‌ها در ط‌ول‌ جنگ‌ بین‌ لشکر ‌6 زرهی‌ و لشکر‌9 زرهی‌ دشمن‌ درگرفت‌ و تا ساعت ‌4 بعدازظهر ادامه‌ یافت‌. در این‌ ساعت، فرمانده‌ گردان‌ زرهی‌ جهت‌ تجدید قوا و اقدام‌ مجدد، دستور یک‌ خیز عقب‌نشینی‌ را صادر کرد که‌ با رسیدن‌ دستور به‌ گردان‌ تمام‌ نیروهای‌ زرهی‌ مستقر در منطقه‌ به‌ سرعت‌ صحنه‌ را ترک‌ کرده‌ و به‌ جای‌ یک‌ گام‌ چندین‌ گام‌ عقب‌ نشستند.
نیروهای‌ پیاده‌ سپاه‌ که‌ حدود 1/5 کیلومتر جلوتر تانک‌ها مشغول‌ جنگ‌ بودند از این‌ دستور خبر نداشتند و علاوه‌ بر فاصله‌ فوق‌ دو عامل‌ دیگر هم‌ در عدم‌ آگاهی‌ آنها مؤثر بود؛ یکی‌ گرد و غبار صحنه‌ نبرد که‌ دید نیروهای‌ پیاده‌ را بسیار کاهش‌ داده‌ بود و دیگری‌ عقب‌نشینی‌ نیروهای‌ زرهی‌ با به‌ جا گذاشتن‌ تانکها در صحنه‌ نبرد که‌ از دور نشان‌ می‌داد. آنها هنوز در حال‌ مقاومت‌ هستند. به‌ این‌ ترتیب‌ با این‌ عقب‌نشینی‌ نیروهای‌ سپاهی‌ در منطقه‌ جامانده‌ و به‌ محاصره‌ تانکهای‌ دشمن‌ درآمدند.
مسعود انصاری‌ یکی‌ از بازماندگان‌ این‌ حماسه‌ می‌نویسد: « تعدادی‌ از تانک‌های دشمن در صحنه‌ بودند و ما خیال‌ می‌کردیم‌ که‌ ارتش‌ هنوز در حال مقاومت است. یکی‌ از تانک‌های‌ عراقی‌ در جاده‌ به‌ بیست‌، سی‌ متری‌ ما رسید. حسین‌ علم‌الهدی با اشاره‌ به‌ من‌ گفت‌: «برجک‌ تانک‌ را بزن». من‌ هم‌ زدم‌ و خود حسین‌ هم‌ زد. دو تا تانک‌ دیگر نیز با آر.پی.چی‌ زده‌ شد و برای‌ چند دقیقه‌ پیشروی‌ آنها متوقف‌ گردید. در این‌ عملیات‌ با وجود اینکه ما بی‌سیم‌ داشتیم‌ خبرعقب‌نشینی‌ به‌ ما نرسید. من‌ خودم‌ چندین‌ بار معرف‌ لشکر را صدا زدم‌ که‌ جریان‌ چیست‌؟ گفت‌: « به‌ گوش‌ باش‌» چند بار دیگر صدا زدم‌ گفت‌:« تیپ‌1 دارد تغییر موضع‌ می‌دهد ». بعد از چند دقیقه‌ دیگر ارتباط‌ ما قطع شده‌ بود تا اینکه‌ محاصره‌ شدیم‌. همه‌ بچه‌ها مقاومت‌ کردند. چنانکه‌ در کانال‌ کوچکی‌ کنار جاده‌ بیش‌ از ‌50 نفر شهید شدند.»
برادر، عبیات‌ یکی‌ دیگر از بازماندگان‌ این‌ حماسه‌ می‌گوید: « آنجا بیابان‌ بازی‌ بود. تنها چیزی‌ که‌ مشاهده‌ می‌شد بوته‌های‌ علف‌ بودند. صدای‌ انفجارهای‌ پی‌ در پی‌ خمپاره‌ها، توپها و رگبار شدید تیربارهای‌ تانک‌، دشت‌ را پر کرده‌ بود. برادران‌ ما در لابلای‌ بوته‌ها به‌ شکل‌ سینه‌ خیز جلو می‌رفتند. در حالیکه‌ تیربارها به‌ شدت‌ مشغول‌ شلیک‌ بودند و تیرها از همه‌ ط‌رف‌ به‌ سوی‌ بچه‌ها روانه‌ می‌شدند. اما‌ بر اساس‌ تحلیلی‌ که‌ برادر علم‌الهدی‌ گفته‌ بود آن‌ نیروی‌ ایمان‌ بود که‌ نقش‌ اساسی‌ در حرکت‌ برادرها داشت‌. آنها در پشت‌ دو تل‌ خاک‌ سنگر گرفته‌ بودند و در کل‌ حدود ‌20 الی‌ ‌30 گلوله‌ آر.پی.جی‌ در آنجا وجود داشت‌.
تصمیم‌گیری‌ برای‌ عقب‌نشینی دیگر دیر شده‌ بود و بچه‌ها آماده‌ مقابله‌ بودند. حسین‌ در تل‌ خاک‌ سمت‌ چپ‌ جاده‌ بود».
محمدرضا باستی‌ یکی‌ دیگر از بازماندگان‌ حماسه‌ هویزه‌ در خاط‌رات‌ خود در مورد حوادث‌ این‌ محاصره‌ و خروج‌ از آن‌ می‌نویسد: « حسین‌ و محسن‌ به‌ من‌ گفتند: شما آر.پی.جی‌ ندارید، بروید کشته‌ می‌شوید. درست‌ یادم‌ نیست‌ حسین‌ خودش‌ آر. پی.جی‌ داشت‌ یا نه‌؟ خلاصه‌ او ما را روانه‌ کرد که‌ در آنجا نمانیم‌ که‌ حدود ‌100متر بیشتر نرفته‌ بودیم‌ که‌ برگشتیم‌ پشت‌ سر بچه‌ها را ببینیم‌.
دیدیم‌ حسین‌ یک‌ گلوله‌ آر.پی.‌جی‌ به‌ ط‌رف‌ تانک‌ عراقی‌ شلیک‌ کرد که‌ حدود یک متر از بالای‌ تانک‌ رد شد. تانک‌ها همچنان‌ جلو می‌آمدند که‌ بچه‌ها یکی‌ از آنها را زد و بقیه‌ سر جایشان‌ متوقف‌ شدند. ما حدود ‌300متر عقب‌ آمده‌ بودیم‌ که‌ یک‌ مرتبه‌ دیدیم‌ تانک‌های‌ عراقی‌ از ط‌رف‌ راست‌ جاده (سمت‌ هویزه‌) به‌ سوی‌ مواضع‌ ما می‌آیند. ما محاصره‌ شده‌ بودیم‌. رگبار تانکها قطع‌ نمی‌شد. بچه‌ها یکی‌ یکی‌ داشتند تیر می‌خوردند. خون‌ از بدن‌ آنها سرازیر بود. بچه‌ها سینه‌ خیز جلو می‌آمدند. در این‌ حال‌ مسعود انصاری‌ هم‌ داشت‌ خودش‌ را جلو می‌کشید. از او سراغ‌ حسین‌، محسن‌ و جمال‌ را گرفتم‌ .او گفت‌: آن‌ها را به‌ رگبار بستند و هر سه‌ شهید شدند.»
در این‌ حماسه‌ حدود ‌140 نفر از نیروهای‌ مؤمن‌، متعهد، تحصیل‌ کرده‌ و انقلابی‌ از اعضای‌ سپاه‌ و بسیج‌ که‌ تعدادی‌ از آنها از دانشجویان‌ پیر خط‌ امام‌ بودند به‌ شهادت‌ رسیده‌ و تعدادی‌ نیز با تن‌ مجروح‌ و با استفاده‌ از تاریکی‌ شب‌ خود را به‌ نیروهای‌ خودی‌ رساندند تا به‌ عنوان‌ پیام‌ آوران‌ حماسه‌ هویزه‌ رسالت‌ سنگینتری‌ را بر دوش‌ بگیرند.
پیامدها و تأثیرگذاری‌ حماسه‌ هویزه‌ که‌ بن‌بست‌ جنگ‌ زرهی‌ را در پی‌ داشت‌ در درون‌ خود حماسه‌ هم‌ آفریده‌ و راه‌حلی‌ برای‌ این‌ مشکل‌ پرورده‌ بود و آن‌ چیزی‌ جز تداوم‌ راه‌ حماسه‌ سازان‌ هویزه‌ نبود. نیروهای‌ انقلابی‌ به‌ تدریج‌ در قالب‌ سپاه‌ و بسیج‌ سازماندهی‌ شدند. آموزش‌های نظ‌امی‌ لازم‌ را دیده‌ و از تجربه‌های‌ تلخ‌ و شیرین‌ جنگ‌ بهره‌برداری‌ کردند. استراتژی‌ جنگ‌ مردمی‌ با تکیه‌ بر ایمان‌ و تعهد نیروهای‌ داوطلب‌ به‌ بن‌ بست‌ کمبود تجهیزات‌ و جنگ‌ منظم‌ زرهی‌ غلبه‌ کرد. نیروهای‌ سپاهی‌ راه‌ خود را یافته‌ و هر روز با کوله‌باری‌ از تجربه‌ سازمان‌ خود را گسترش‌ داده‌ و در تکوین‌ آن‌ کوشیدند، نخستین‌ تجربه‌ آنها دو ماه‌ بعد با انجام‌ یک‌ عملیات‌ محدود با نام‌ مبارک‌ حضرت‌ مهدی‌(عج) در منطقه سوسنگرد بدست‌ آمد. نیروهای‌ سپاهی‌ به‌ صورت‌ جداگانه‌ این‌ عملیات‌ را ط‌راحی‌ و اجرا کردند که‌ بیش‌ از این‌ نتایج‌ عادی‌ آن‌ عواقب‌ روحی‌ و روانی‌اش‌ مهم‌ بود. این‌ باور بوجود آمد که‌ نیروهای‌ انقلابی‌ می‌توانند به‌ بن‌بست‌ سیاسی‌ نظا‌می‌ جنگ‌ پایان‌ داده‌ و با خلاقیت‌ و ابتکار،با تجهیزات‌ دشمن‌ مقابله‌ نمایند. آنها دریافتند که‌ حل‌ معضلات‌ انقلاب‌ تنها با ابزار انقلابی‌ و خارج‌ از روشهای‌ مرسوم‌ امکان‌پذیر است‌. بدین‌ ترتیب‌ مرحله‌ جدیدی‌ آغاز گردیده‌ که‌ طی آن‌ نیروهای‌ مردمی‌ و سپاه‌ با استفاده‌ از روشها و تاکتیهای‌ مبتنی‌ بر روحیه‌ انقلابی‌ مسؤولیت‌ سنگین‌تری‌ را در جبهه‌های‌ جنگ‌ بر عهده‌ گرفتند.
سازمان‌ سپاه‌ گسترش‌ و با وجود امکانات‌ محدود در مقابل‌ مسؤولیتش‌، تجهیزات‌ و سلاحهای‌ بیشتری‌ دریافت‌ کرد. در این‌ شیوه‌ که‌ متأثر از حماسه‌ هویزه‌ شکل‌ گرفته‌ و گسترش‌ یافته‌ بود، نیروهای‌ دانشگاهی‌ به‌ دلیل‌ تحصیلات‌ عالی‌ و تواناییها و استعدادهای‌ فردی‌، خلاقیت‌ بیشتری‌ نشان‌ داده‌ و به‌ سرعت‌ مسؤولیتهای‌ فرماندهی‌ را در میان‌ نیروهایی‌ که‌ قبلاً هیچگونه‌ دانشکده‌ نظامی‌ ندیده‌ و تجربه‌ جنگی‌ نداشتند به‌ عهده‌ گرفتند. آنها تجربه‌ نظامی‌ را با همدیگر آغاز کردند، ولی‌ دانشگاهیان‌ مراحل‌ آن‌ را با سرعت‌ بیشتری‌ طی کردند که‌ در این‌ جریان‌ دریافت‌ سریع‌ تجربه‌ها و آموزش‌ها همراه‌ با روحیه‌ آرمانخواهی‌ این‌ قشر تاثیر زیادی‌ داشت‌.
شهید علم‌الهدی‌ از نخستین‌ افراد این‌ گروه‌ بود که‌ بار مسؤولیت‌ را بر دوش‌ گرفت‌ و شهید شد.
تأثیر دیگر حماسه‌ هویزه‌ بر رشد، گسترش‌ و تکامل‌ نیروهای‌ انقلابی‌، سازمان‌ سپاه‌ و رابطه‌ آنها با ارتش‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ در ط‌ول‌ جنگ‌ بود. تجربه‌ ناموفق‌ شرکت‌ نیروهای‌ انقلابی‌ در عملیات‌ هویزه‌ و آفرینش‌ حماسه‌ هویزه‌ توسط‌ این‌ گروه‌، نقش‌ آنها را در جنگ‌ آشکار نموده‌ و بستر مناسبی‌ برای‌ رشد آنها فراهم‌ کرد تا جایگاه‌ شایسته‌ خود را پیدا کند. نیروهای‌ سپاه‌ به‌ سرعت‌ تجارب‌ را کسب‌ کرده‌ و عملیاتهای‌ بزرگی‌ را ط‌راحی‌ و به‌ اجرا گذاشتند. فتح‌ المبین‌، والفجر‌8 و کربلای ‌5 را آفریدند و یکی‌ از محکمترین‌ خطوط‌ دفاعی‌ معروف‌ جهان‌ را که‌ در شرق‌ بصره‌ و توسط‌ کارشناسان‌ نظامی‌ شوروی‌ ط‌راحی‌ و ساخته‌ شده‌ بود فرو ریختند.
بخشی‌ از سخنان‌ رهبر معظم‌ انقلاب‌اسلامی‌ حضرت‌ آیت‌ الله‌ خامنه‌ای‌ پیرامون‌ زندگی‌ و حماسه‌ آفرینی‌های‌ شهید سیدحسین‌ علم‌الهدی‌:
« بسم رب الشهداء والصدیقین»
« برادر عزیز ما حسین‌ علم‌الهدی‌ در مشهد در جلسات‌ و کلاسهای‌ ما شرکت‌ فعال‌ می‌کرد، اما هنوز من‌ ایشان‌ را دقیقاً نشناخته‌ بودم‌ که‌ چه‌ نابغه مسلمانی‌ است‌ تا اینکه‌ به‌ اهواز رفتم‌ و از نزدیک‌ چندین‌ برنامه‌ و خاط‌ره‌ با شهید داشتم‌. از جمله‌ آخرین‌ روز شهادت‌ حسین‌ یعنی‌ روز ‌28 صفر من‌ کنار کرخه‌ نور ایستاده‌ بودم‌ که‌ نماز بخوانم‌ که‌ یکباره‌ مشاهده‌ کردم‌ که‌ حسین‌ علم‌الهدی‌ و عده‌ای‌ دیگر از برادران‌ از جمله‌ حسن‌ قدوسی‌ (فرزند آیت‌الله‌ قدوسی‌) خیلی‌ گرم‌ و صمیمی‌ و خیلی‌ پرشور با من‌ برخورد کردند و من‌ هم‌ از دیدارشان‌ بسیار خوشحال‌ شدم‌ و پس‌ از مقداری‌ صحبت‌ گفتم‌:« ارتش‌ ما رسیده‌ است‌ به‌ اینجا، شما می‌توانید برگردید». اما حسین‌ گفت‌:« نه‌ آقای‌ خامنه‌ای‌ ما می‌خواهیم‌ برویم‌ به‌ پیش». البته‌ آنها در حقیقت‌ به‌ پیش‌ رفتند و به‌ لقاءالله‌ پیوستند».

[شهید گمنام]

آشنایی با عملیات رمضان



صدام پس از اشغال خرمشهر و به بهانه حمله سراسری اسراییل به جنوب لبنان، قصد داشت جنگ را خاتمه داده و امتیاز خرمشهر را برای خود نگهدارد.

از سوی دیگر فرماندهان ایرانی با اطلاع از این قصد بر آن شدند تا با فتح منطقه‌ای از خاک عراق و گرفتن امتیاز اراضی، پایان عادلانه‌ای به جنگبدهند.

به این ترتیب عملیات «رمضان» در چهار محور و پنج مرحله از سوی فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروهای ارتش جمهوری اسلامی طراحی گردید، تا با عبور از خط مرز بین‌المللی، یک زمین مثلث شکل به وسعت 1600 کیلومتر مربع تصرف شود.
این منطقه از شمال به «کوشک» و «طلاییه» و پاسگاه‌های مرزی در جنوب هویزه و حاشیه جنوبی «هورالهویزه» و از غرب به رودخانه اروند ـ در نقطه تلاقی دجله و فرات به نام القرنه ـ تا شلمچه در غرب خرمشهر و از شرق به خط مرزی شمالی ـ جنوبی و از کوشک تا شلمچه منتهی می‌شد. مهندسی عراق درمنطقه شمال غربی «بصره» و «تنومه» خطوط پدافندی عراق را با ساخت یک کانال به طول 30 و عرض 1 کیلومترـ که مختص پرورش ماهی بود ـ با پمپاژ آب و احداث موانع و کمین و سنگرهای تیربار به عنوان مانعی اساسی و بازدارنده از حملات احتمالی نیروهای ایرانی به سوی بصره تدارک دیده بودند.همچنین در قسمت جنوبی منطقه ـ روبروی شلمچه ـ آب رها شده بود تا از هرگونه تردد نیروهای زرهی و پیاده، عملا ممانعت به عمل آید.
سرانجام عملیات رمضان در شب 21 ماه مبارک رمضان و سالروز شهادت امام علی (ع) در ساعت 21 و 30 دقیقه شامگاه 23 تیر 1361 با رمز «یا صاحب الزمان ادرکنی» در منطقه عملیاتی شلمچه در شرق بصره آغاز شد. در این حمله 10 تیپ از سپاه و دو لشکر از نیروی زمینی ارتش حضور داشتند که تحت امر 4 قرارگاه عملیاتی کار می‌کردند.
در مرحله نخست ـ در سه محورـ به علت موانع و استحکامات پدافند مثلثی شکل و میادین مین فراوان، نیروهای ایرانی نتوانستند با سرعت عمل به تمامی اهداف مورد نظر دست پیدا کنند، لذا با روشن شدن هوا از ادامه پیشروی خودداری شد. اما در محور جنوبی ـ جنوب پاسگاه زید ـ چهار تیپ از سپاه و دو تیپ از ارتش توانستند با سرعت عمل چشمگیری همه مواضع دشمن را در هم کوبیده و تا عمق 30 کیلومتری مواضع عراقی‌ها رسیده و خود را به نهر «کتیبان» شرق اروند و کانال «ماهیگیری» برسانند، به گونه‌ای که به قرارگاه لشکر 9 زرهی عراق دست یافته، و ضمن به غنیمت گرفتن خودروی تویوتای فرماندهی، قرارگاه را منهدم نمایند. علی‌رغم این موفقیت، جناح راست نیروها باز مانده بود و با روشن شدن هوا عراقی‌ها با یک لشکر زرهی فشار اصلی را معطوف به این منطقه کرده و از تأمین نیروهای پیشروی ایرانی ممانعت به عمل آوردند.

در این مرحله از عملیات 85 دستاه تانک و نفربر و 12 توپ دشمن منهدم و 71 دستگاه تانک و نفربر نیز به غنیمت گرفته شد. مرحله دوم نیز در محور میانی ـ جنوب پاسگاه زید ـ و با همان یگانها و با تقویت دو تیپ دیگر در تاریخ 25 مرداد ماه 1361 صورت گرفت، که چندان موفقیت‌آمیز نبود و تنها مقداری خسارت به دشمن وارد‌ آمد و شماری از آنان کشته و زخمی و اسیر شدند.
در مرحله سوم احتمال می‌رفت که دشمن با تجمع نیروهای زرهی و آرایش وسیع آنان قصد پاتک دارد، لذا در تاریخ 30 مرداد ماه 1361 از شرکت نیروهای زرهی خودی صرف‌نظر شد تا نیروهای پیاده بتوانند به انهدام تانکها و نفربرها بپردازند. بنابراین عملیات مرحله سوم از جنوب پاسگاه زید آغاز شد و نیروهای ایرانی بطور خیره‌کننده‌ای به درهم شکستن و تصرف مواضع دشمن پرداختند. رزمندگان اسلام توانستند در این مرحله مهم، در زمینی به وسعت 180 کیلومتر مربع، نزدیک به 700 دستگاه تانک و نفربر را منهدم و 14 دستگاه تانک و نفربر دشمن را که 4 دستگاه آن از نوع پیشرفته «تی 72» بود را به غنیمت بگیرند.
مرحله چهارم عملیات در یکم شهریور ماه 1361 از محور جنوبی منطقه عملیاتی شلمچه شروع شد اما به دلیل هوشیاری و آمادگی عراقی‌ها و استحکامات و مواضعی که تعبیه شده بود، راهی از خط نخست دشمن، به روی رزمندگان اسلام باز نشد.
مرحله پنجم و پایانی که تلاش نهایی و اصلی این عملیات سیاسی ـ نظامی بود، در تاریخ 6 شهریور ماه 1361 از شمال پاسگاه زید در حد فاصل دژ مرزی عراق و خاکریزهای مثلثی آغاز شد. در بدو درگیری و نبرد، همه چیز طبق طرح فرماندهان ایرانی پیش می‌رفت و نیروهای ارتش و سپاه توانستند گذشته از پاکسازی و الحاق، خاکریزی مناسب و دو جداره در جناح شمالی بسازند. ولی از آنجا که دقت کافی در ساخت آن بکار نرفت، دشمن توانست 5 کیلومتر در آن رخنه کند. در این مرحله 130 دستگاه تانک و نفربر منهدم و 11 دستگاه نیز به غنیمت گرفته شد و همچنین 800 تن از نیروهای دشمن کشته و زخمی شدند.
بنابراین آمار کل تلفات و خسارات وارده به ارتش عراق در عملیات رمضان عبارت بود از:
1097 دستگاه تانک و نفربر منهدم شده، 50 تانک و نفربر به غنیمت نیروهای اسلام در آمد و 8715 تن از نیروهای بعثی عراقی نیز کشته و زخمی و اسیر شدند.
جمهوری اسلامی ایران با اجرای این عملیات سیاسی ـ نظامی نشان داد که در نفوذ به خاک عراق و ادامه نبرد، تنها به دنبال خواسته‌های به حق مردم خود است، هر چند که محدوده پاسگاه زید عراق به وسعت 400 کیلومتر مربع تصرف و لشکر 9 زرهی عراق به طور کامل منهدم شد و هدف اصلی تأمین نگشت، اما این عملیات یک اقدام مثبت تلقی گردید.

• نام عملیات‌: رمضان
• زمان اجرا‌: 23/4/1361
• تلفات دشمن (کشته، زخمی یا اسیر)‌: 8715
• رمز عملیات‌: یا صاحب الزمان ادرکنی
• مکان اجرا: منطقه عملیاتی شلمچه ـ شمال غربی خرمشهر و شرق بصره
• ارگانهای عمل کننده‌: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروهای ارتش جمهوری اسلامی
• اهداف عملیات: فتح منطقه‌ای از خاک عراق و گرفتن امتیاز اراضی برای پایان عادلانه به جنگ دو ساله ـ طی 5 مرحله

منبع: ساجد

[شهید گمنام]

آشنایی با عملیات سوسنگرد


عملیات سوسنگرد از عملیات جنگی ایران در جریان جنگ ایران و عراق بود. این عملیات در محور سوسنگرد به صورت نیمه گسترده در تاریخ ۱۳۵۹/۸/۲۶ به فرماندهی مشترک انجام شد.
این عملیات قرار بود با مشارکت پاسداران وتیپ 2 لشکر 92 زرهی خوزستان و نیروهای ستاد جنگهای نامنظم انجام شود. کلیه هماهنگی‌ها برای انجام عملیات و نجات مدافعان توسط حضرت آیت الله خامنه ای شهید چمران انجام گرفته بود و قرار بود فردا صبح نیروی اصلی عملیات که همان تیپ 2 زرهی 92 بود حمله خود را به سوسنگرد آغاز کنند که شب ساعت حدود 12 شب فرمانده لشکر 92 زرهی امیر سرتیپ غلامرضا قاسمی نو در تماس تلفنی با حضرت آیت الله خامنه‌ای اظهار داشت که فرمانده نیروی زمینی ارتش تیمسار ظهیر نژاد اظهار داشته که تیپ 2 نباید در عملیات شرکت کند وچون احتمال انهدام تیپ وجود دارد به دستور بنی صدر از شرکت در این عملیات خوداری کند. با این دستور عملا عملیات لغو می شد وسوسنگرد نیز سوقوط می کرد وتمام مدافعان به شهادت می رسیدند.

آشنایی با عملیات پدافندی سوسنگرد
بلافاصله حضرت آقا در تماس تلفنی این مساله را باحضرت امام در میان می گذارند وامام هم می فرمایند تیپ باید شرکت کند ونیازی به اجازه بنی صدر نیست حضرت آقا هم فورا نامه ای به فرماندهی لشکر2زرهی می نویسند که تیپ باید در عملیات شرکت کند وهرکس از این دستور سرپیچی کند مسوول است شهید چمران تیز در زیرنامه متنی را اضافه میکند با این مضمون که اگر تیپ فردا عمل نکند 500نفر از مدافعان فردا به شهادت می رسند واگر من زنده باشم با مسوول متخلف برخورد خواهم کرد ((منظور بنی صدر می باشد))ازآن طرف فرماندهی متعهد لشگر 2 هم که علاقه خاصی به رهبر معظم انقلاب داشتند تیپ رادر حالت آماده باش قرار می دهند وفردا صبح عملیات به فرماندهی شهید چمران وامیر قاسمی نو در مورخه 26/8/59 اغاز می شود وباحمایت چند فروند بالگرد توپدار کبری محاصره سوسنگرد شکسته می شود.
در این عملیات که شهید چمران در خط مقدم شرکت داشتند از ناحیه پا به شدت مجروح می شوند و یکی از محافظانش هم به شهادت می رسد ولی شهید چمران با کشتن راننده یک کامیون عراقی وبه همراه دیگر محافظش با کامیون به عقب برمی گردندوشهید چمران را برای مداوا به تهرانمنتقل می نمایند. این عملیات با فرماندهی مستقیم حضرت اقا وشهید چمران با موفقیت به پایان میرسد و سوسنگرد برای همیشه آزاد می گردد مناطق مرزی بستان وچزابه در اشغال دشمن باقی می ماند تا این که عملیات طریق القدس در نیمه شب دی ماه سال 60 به فرماندهی شهید سپهبد علی صیاد شیرازی به اجرا درآمد و650کیلومتر مربع از سرزمین های جمهوری اسلامی ایران و مناطق بستان وچزابه آزاد گردید وبرای اولین بار نیرو های جمهوری اسلامی ایران به مرزهای بین المللی رسیدند.
خلبانان شهید نیروی هوایی در عملیات آزادسازی سوسنگرد
در عملیات آزاد‌سازی سوسنگرد در ۲۶ آبان‌ماه سال ۱۳۵۹ که به شکست حصر سوسنگرد منجر شد، ۲۴ خلبان نیروی هوایی شرکت داشتند که از این تعداد « هوشنگ کیان‌آرا»، «سید محمدتقی حسینی»، «محمد کام‌بخش ضیایی»، «نعمت‌الله اکبری سامانی»، « یونس خوش‌بین» و « ابراهیم‌ امیدبخش» به شهادت رسیدند.
هم‌چنین «استوار دوم شهید حسین سلمان‌زاده»، «گروهبان یکم شهید ابراهیم قهوه‌چی‌زاده»، «استوار دوم شهید غلامعلی حلاج قدوی»، «سروان فنی شهید عبدالله عیسی‌پور»، «ستوان دو شهید سیدعلی اکبر حیدری» نیز از دیگر شهدای نیروی هوایی در جریان عملیات آزاد‌سازی سوسنگرد می باشند.
لیست خلبانان هواپیمای F5 شرکت‌کننده در عملیات آزاد‌سازی سوسنگرد به شرح زیر اعلام گردید: «داود صادقی»، «محمود نعیمی»، «شیرافکن همتی»، «جلال آرام»، «پرویز نصری»، «بهنام غنامیان»، «احمد مهرنیا»،‌ «سید اسماعیل موسوی»، «سیاوش مشیری» «حبیب‌الله بقایی» ،«داوود سلمان»، «قاسم محمدامینی»، «ایرج عصاره»، «اکبر توانگریان» و همچنین خلبانان «محمد مسبوق»، «رضا رمضانی»، «فضل‌الله جاوید‌نیا» و «داوود عسگری» با هواپیمای F14 درجریان عملیات آزاد‌سازی سوسنگرد شرکت داشتند .
هدف عملیات: نجات سوسنگرد از خطر سقوط حتمی
توضیحات : بعد از شکست نخستین تلاش دشمن در اوایل مهرماه جهت اشغال سوسنگرد ، بعد از سقوط خرمشهر در اواسط آبان، دشمن یک بار دیگر برای تصرف شهر اقدام و آن را محاصره نمود . در شرایطی که مدافعان شهر آخرین مقاومت ها را انجام می دادند ، 2 گردان زرهی از ارتش با همراهی نیروهای سپاه ، بسیج و ستاد جنگهای نامنظم دکتر چمران ، در امتداد جاده سوسنگرد-حمیدیه دست به حمله زده و ضمن شکستن خط محاصره ، عراقی ها را از داخل شهر عقب راندند.
مشخصات عملیات سوسنگرد:
آغاز عملیات ۲۶/۸/۱۳۵۹
پایان عملیات ۲۶/۸/۱۳۵۹
جبهه جنوبی
مکان عملیات سوسنگرد
نوع تک نیمه گسترده
فرماندهی مشترک
سازمان عمل‌کننده مشترک (ارتش - سپاه - ستاد نیروهای نامنظم)
ایران : 6 گردان پیاده و زرهی
عراق : 8 گردان پیاده و زرهی
تلفات انسانی عراق : 795 نفر

[شهید گمنام]

آشنایی با عملیات پدافندی میمک و مهران
منطقه عمومی میمک از دیرباز مورد اختلاف مرزی ایران و عراق بوده و عراقی‌ها توانسته بودند در قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر موافقت ایران را برای تحویل دادن قسمتی از ارتفاعات که به آن «سیف سعد» گفته می‌شود به دست آورند، ولی این انتقال تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی صورت نگرفت.
ارتفاعات میمک به دلیل وضعیت خاص جغرافیایی منطقه از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و عراق از تاریخ 19/7/59 تلاش زیادی را برای به دست آوردن این ارتفاع ، چندین بار بین نیرو های ایرانی و عراقی دست به دست شد.

در دوم مهر ماه 1359 نیروهای عراقی با لشکر دوم پیاده کوهستانی و تیپ 37 زرهی ، هجوم سراسری خود را از دو محور به صورت مانور احاطه ای از مناطق ترساق ، هلاله، زرباطیه و مهران به طرف میمک و کنجان چم آغاز کردند و همزمان، حمله متقابل نیروهای ایرانی در میمک اجرا و به وسیله تیپ یک لشکر 81 زرهی تلفات سنگینی به دشمن وارد شد.


در این نبرد، سرگرد زرهی محمد عبیری، فرمانده گردان 271 تانک، به شهادت رسید.
نتیجه:
با توجه به وضعیت نه چندان مناسب نیروهای ایرانی، به ویژه از نظر استعداد که تنها منحصر به تیپ یکم از لشکر 81 و یگان‌هایی از تیپ 84 خرم‌آباد از نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.
عراقی ها توانستند بعد از دو روز نبرد سنگین و با پذیرش تلفات و ضایعات، به قسمتی از منطقه میمک دست پیدا کرده و از ادامه پیشروی بازماندند. در این عملیات، قسمتی از ارتفاعات قلاویزان و شهر مهران نیز توسط نیروهای عراقی تصرف شد.

[شهید گمنام]

آشنایی با عملیات پدافندی آزاد سازی بستان
در عملیات پدافندی آزادسازی بستان یکی از اهدافی که مدنظر بود تمرکز و صرفه جویی در نیرو های پدافندی بود .
براساس تجارب بدست آمده از عملیات‌های پیشین از تدابیر دفاعی دشمن بر مبنای پدافند عمق دار و پاتک‌های سریع و سنگین داشت و به همین دلیل دستیابی به نیروهای احتیاط دشمن مورد تاکید قرار گرفت.

با توجه به این که مواضع دشمن در محور شمالی شامل رودخانه کرخه واقع در غرب تپه‌های الله اکبر و به لحاظ وضعیت زمین ضعیف بود و دشمن درک روشنی از طرح عملیات این محور نداشت. عبور از منطقه ملی و دور زدن رده‌های دوم و سوم دشمن در عمق این منطقه به عنوان تاکتیک ویژه عملیات مورد توجه قرار گرفت.
دشمن پیش از عملیات، سمت اصلی تک نیرو های خودی را تک جبهه ای با اتکاء بر جاده سوسنگرد و بستان پیش بینی می کرد و از میزان نیروهای شرکت کننده در عملیات احتمالی در آینده نیز آگاهی نداشت لذا با وجود هوشیاری در مورد اجرای عملیات، از لحاظ تاکتیکی.
نتیجه:
دشمن در این عملیات با حدود 3500 تن کشته ، 5000 تن زخمی ، 546 نفر اسیر و انهدام 13 فروند هوایی و 4 فروند های هلی کوپتر - 170 دستگاه تانک و نفر بود - 30 قبضه سلاح ضد هوایی - 650 کیلومتری منطقه آزاد شده به غنیمت رزمندگان اسلام در آمد

[شهید گمنام]

عمليات فرمانده كل قوا - خميني روح خدا زمينه ساز شكست حصر آبادان مشكل آفريني هاي بني صدر آن قدر براي رزمندگان و فرماندهان ايراني عذاب آور شده بود كه پس از بركناري وي از فرماندهي كل قوا ، به پيشنهاد و استقبال همه فرماندهان جنگ قرار شد عملياتي كه در جبهه دارخوين در حال انجام بود ، به علامت رضايت از اين كار امام ، فرمانده كل قوا – خميني روح خدا نامگذاري شود . نيروهاي سپاه به مدت 4 ماه بدون سو و صدا و جلب توجه دشمن و در نزديكي نيروهاي عراق شبانه يك كانال به طول 1300 متر و به شكل T حفر كردند كه انتهاي آن وارد ميدان مين در جلوي خاكريز و خط آتش دشمن شده بود . پيشاني اين كانال به موازات خط آتش دشمن و به فاصله 400 تا 500 متر قرار داشت .

در اين حمله ، نيروهاي سپاه پاسداران عمل كننده و ارتش پشتيباني و پدافند را به عهده داشت . قرار بود در ساعت 3و30 دقيقه بامداد 21 خرداد ماه 1360 حمله آغاز شود . ساعت 11 شب ، خبر بركناري بني صدر از فرماندهي كل قوا توسط امام ، از راديو پخش شد و شرايط در بهترين حالت ممكن قرار گرفت . اين عمليات ، خود كليدي براي باز شدن طلسم محاصره آبادان و آزمايشي براي عمليات بزرگ ثامن الائمه بود . در اين حمله با 3 كيلومتر پيشروي مواضع محكم و مهم دشمن در اين جناح به تصرف درآمده و دست كم 32 دستگاه تانك و نفربر منهدم و 1496 تن از نيروهاي دشمن كشته ، زخمي و اسير شدند . در راه به دست آوردن اين پيروزي ، 120 تن از برادران سپاهي به شهادت رسيدند . اين عمليات توسط سردار رحيم صفوي و شهيد حسن باقري طراحي و اجرا گرديد كه فرماندهي سه محور اصلي آن را شهيدان منصور موحدي ، پهلوان نژاد و رضا رضايي به عهده داشتند . خلاصه گزارش عملیات :نام عمليات : فرمانده كل قوا – خميني روح خدا نفوذي – انهدامي زمان اجرا : 21/3/1360 مكان اجرا : منطقه عمومي دارخوين تلفات دشمن : 1496 كشته ، زخمي و اسير ارگان هاي عمل كننده : سپاه پاسداران با پشتيباني و پدافند ارتش اهداف عمليات : پيشروي در مواضع دشمن

[شهید گمنام]

عمليات بيت المقدس

نقطه عطف فتوحات سرنوشت ساز جنگ

بيش از بيست ماه از آغاز جنگ تحميلي استكبار عليه جمهوري نوپاي اسلامي ايران مي گذشت و شهر خرمشهر همچنان در چنگ نيروهاي ارتش عرق قرار داشت . عمليات فتح المبين در منطقه غرب دزفول و شوش اخيرا به پايان رسيده و نتايج شگفت انگيز آن روح تازه اي را در كالبد رزمندگان اسلام دميده بود . فرماندهان جنگ بر آن بودند تا فرصت ابتكار عمل و كشاندن جنگ به يك شكل فرسايشي و بلند مدت از دشمن گرفته شود ، به ويژه آنكه فصل گرماي طاقت فرساي جنوب كشور در راه بود . عمليات پيروزمندانه فتح المبين كه با آزاد سازي بخش گسترده اي از خاك خوزستان در شمال غرب اين استان پايان پذيرفته بود ، راه را براي آزاد سازي مناطق خرمشهر ، شلمچه ، هويزه و بخش هاي ديگر هموار ساخته بود ، چرا كه اين منطقه وسيع بر خلاف منطقه عملياتي فتح المبين فاقد عارضه و ناهمواري زميني بود . البته دشمن در غرب رودخانه كارون كه در قلب خرمشهر جاري است ، استحكامات و موانع پيشرفته را احداث و 36 هزار نفر از نيروهاي خود را در خطوط پدافندي پيچيده اي متمركز و مستقر كرده بود . گذر از چنين خط مرگباري به يك معجزه و كاري خدايي شبيه بود . همچنان امام خميني ، فرمانده كل قوا به محض آزاد شدن خرمشهر فرمودند : خرمشهر را خدا آزاد كرد .

سر انجام در ساعت 30 دقيقه بامداد 10 ارديبهشت ماه 1361 نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران قرارگاه مشترك كربلا سپاه و ارتش و 3 قرارگاه عملياتي قدس در منطقه سوسنگرد و محور شمالي كرخه كور ، قرارگاه فتح در منطقه دارخوين و قرارگاه نصر در شمال خرمشهر ، حمله سراسري خود را از منطقه عمومي رودخانه كرخه كور و غرب رود كارون به منظور آزادسازي خرمشهر و مناطق شمال آن و عقب راندن دشمن از مرز بين المللي آغاز نمودند . همچنين از سوي ستاد جنگ مقرر شده بود تا در جريان اين عمليات ، شهر هاي اهواز ، حميديه و سوسنگرد از برد توپخانه سنگين و دوربرد دشمن خارج شود . پيش از آغاز عمليات ، از سوي قرارگاه كربلا ، رمز حمله با نام مبارك يا علي بن ابي طالب در روز سيزدهم رجب و در نخستين دقايق دهم ارديبهشت ماه 1361 به نيروهاي تحت امر صادر شد . پس از 25 روز تلاش براي آماده سازي مقدمات و انجام طرح بزرگ عمليات ، به منظور رويارويي با مشكلات احتمالي ، از جمله آب گرفتگي هاي غير طبيعي كه دشمن ير سر راه رزمندگان ايراني ايجاد كرده بود و پيچيدگي مواضع و حجم ماشين آلات زرهي و نيروهاي پياده دشمن و انجام چهار مرحله عمليات تهاجمي در منطقه اي به وسعت 6000 كيلومتر مربع ، همه چيز براي يك حمله بزرگ مهيا شد . سرانجام در تاريخ سوم خرداد ماه 1361 خرمشهر كه با 34 روز مقومت غيورانه ئر برابر دشمن سقوط كرده بود ، پس از 575 روز اشغال و ويران شدن خانه ها و اماكن عمومي و دولتي ، در كمتر از 25 روز آزاد و پاكسازي شد و به آغوش ميهن اسلامي بازگشت . بازتاب اين پيروزي شگرف تا مدت ها در رسانه هاي جهان در صدر تمام اخبار و گزارش ها بود . فتح خرمشهر به منزله بزرگترين پيروزي نظامي – سياسي جمهوري اسلامي در جريان جنگ تحميلي و مهلك ترين ضربه به پيكره دشمن تلقي شد . طي عمليات پيروزمندانه بيت المقدس اين خسارات به دشمن وارد آمد : 1- لشكر هاي 3 زرهي ، 11 و 15 پياده دشمن درمحور خرمشهر ، به ميزان 80 درصد منهدم شدند . 2- لشكر هاي 5 مكانيزه و 6 زرهي در محور شمالي عمليات با فرار و عقب نشيني به ميزان 20 درصد آسيب ديدند . 3- لشكر هاي 9 و 10 زرهي كه در عمليات فتح المبين آسيب ديده بودند هر يك به ميزان 20 درصد ، لشكر 7 پياده 40 درصد ، و يك لشكر زرهي كه در آخرين روزهاي سقوط خرمشهر ظاهر شد به ميزان 20 درصد منهدم شدند . 4- تيپ 10 زرهي به ميزان 30 درصد منهدم . تيپ هاي 31 ، 32 و 33 نيروي مخصوص كه به هنگام تجاوز به خرمشهر نقش اساسي داشتند ، ضربات سنگيني را متحمل شدند. 5- تيپ هاي 9 ، 10 ، 20 و 113 گارد مرزي و تيپ هاي 238 و 501 پياده 50 درصد منهدم شدند و نيروهاي آنها به اسارت رزمندگان اسلام در آمدند . 6- تيپ هاي 416 ، 417 ، 601 ، 602 و 603 به ميزان 50 درصد و تيپ 109 پياده به ميزان 60 درصد منهدم شدند . همچنين گردان هاي شناسايي حنين و حطين آسيب ديدند . در مجموع چهار مرحله عمليات ، بيش از 16500 تن از نيروهاي دشمن كشته و زخمي و 19000 نفر نيز اسير شدند . علاوه بر بند خرمشهر ، مناطق و تاسيسات ديگري طي اين عمليات آزاد شدند كه عبارتند از :1 – پادگان حميد ، جفير ، حسينيه و شهر هويزه 2 – جاده مهم و مواصلاتي اهواز – خرمشهر 3 – آزاد سازي 180 كيلومتر از خط مرزي و 5038 كيلومتر مربع از مناطق اشغالي 4 – جاده مواصلاتي سوسنگرد – هويزه 5 – خارج شدن بخش وسيعي از خاك جنوب ايران از زير آتش توپخانه سنگين دشمن 6 – تصرف و تامين 12 پاسگاه مرزي تجهيزات و جنگ افزار هاي منهدم شده دشمن نيز بدين شرح است : 1 – 285 دستگاه تانك و نفربر 2 – ده ها انبار مهمات 3 – 40 فروند هواپيما 4 – 2 فروند هليكوپتر 5 – چندين دستگاه لودر و ماشين هاي مهندسي – رزمي 6 – 500 دستگاه خودرو 7 – ده ها قبضه توپ سنگين و سبك 8 – مقدار قابل توجهي از تيربارهاي گوناگون و سلاح هاي سبك و سنگين همچنين غنايم فراواني به دست رزمندگان اسلام افتاد كه عبارتند از : 1 – 105 دستگاه تانك و نفربر 2 – ده ها انبار مهمات 3 – 95000 عدد انواع مين 4 – صد ها دستگاه خودرو سبك و سنگين 5 – تعداد قابل توجهي لودر ، بولدزر و ماشين هاي مهندسي – رزمي 6 – 18 قبضه توپ 130 ميليمتري 7 – هزاران قبضه سلاح انفرادي


خلاصه گزارش عملیات :نام عمليات : بيت المقدس ( الي بيت المقدس )

زمان اجرا : 10/2/1361

مدت اجرا : 25 روز

مكان اجرا : منطقه عمومي رودخانه كرخه و غرب رود كارون

رمز عمليات : يا علي ابن ابي طالب

تلفات دشمن : 35500 نفر كشته ، زخمي و اسير

ارگان هاي عمل كننده : سپاه و ارتش

اهداف عمليات : آزاد سازي خرمشهر و خارج ساختن شهر هاي اهواز ، حميديه و سوسنگرد از برد توپخانه سنگين دشمن – طي چهار مرحله

[شهید گمنام]

عملیات نصر 8در تداوم سلسله عملیاتی كه در جبهه شمال غرب انجام شد، ضرورت اجرای عملیات به منظور فراهم سازی عملیات بزرگ و گسترده در این جبهه بیش از پیش احساس می شد. به همین دلیل به رغم دشواری های موجود، عملیات نصر 8 از سوی سپاه پاسداران طراحی شد. اهداف عملیاتتصرف ارتفاع گرده رشو در نتیجه تسلط بر بخشی ازرودخانه قلعه چولانو تسهیل عبور نیروها.منطقه عملیاتمنطقه عملیاتی در شمال سلیمانیه واقع و توسط ارتفاعات بلندگرده رش،گوجار، قمیش، دولبشك، الاغلو، ویولان، گرده شیلانو نیزدشت هرمدان و تپه های جنگاویاحاطه شده است. در این میان، ارتفاع گرده رش از اهمیت بیشتری نسبت به سایر ارتفاعات برخوردار است؛ چرا كه برای ورود به منطقه غرب رودخانه قلعه چولان و انجام عملیات های بعدی می بایست این ارتفاع تصرف می شد.از جمله ویژگی های این منطقه نیز می توان از كوهستانی بودن، محدودیت عقبه، نبود جاده – به طور خاص در مورد ارتفاع گرده رش – و سرما نام برد.

استعداد دشمنمسئولیت منطقه عملیاتی بر عهده سپاه یك ارتش عراق بود كه با لشكر 44 پیاده از این منطقه – به ویژه ارتفاع گرده رش – دفاع می كرد. تعدادی گردان خفیفه و گروه هایی از نیروهای جاش (كردهای محلی) نیز در مناطقی همچون ارتفاع گوجار، ویسی و الاغلو استقرار داشته و تحت امر این لشكر از مناطق مذكور حفاظت می كردند. تنها نیروی احتیاط لشكر 44 در آغاز عملیات، گردان كماندویی آن بود و حتی سپاه یكم نیز كه پدافند منطقه دربندیخان– شاخ مامندرا با چهار لشكر بر عهده داشت، فقط توانست تیپ 77 پیاده و یك گردان كماندویی را جهت پاتك به منطقه اعزام كند. در مجموع، یگان هایی كه تحت امر لشكر 44، قبل و حین عملیات در منطقه حضور یافتند، به قرار ذیل می باشد:- تیپ های 39، 74، 77، 83 و 603 پیاده.- گردان كماندویی تابع سپاه یكم و گردان كماندویی تابع لشكر 44 پیاده.- گردان تانك ابن حارث تابع لشكر 27 پیاده.- گردان های 53 و 69 توپخانه.

قوای خودینیروهای عملیات بر اساس استعدادی برابر با 11 گردان پیاده به شكلیك قرارگاه ثابت و یك قرارگاه احتیاط سازماندهی شدند.قرارگاه نجف اشرف هدایت نیروهای زیر را به عهده داشت:لشكر 11 امیرالمومنین (ع)لشكر 21 امام رضا (ع)لشكر 57 اباالفضل (ع)لشكر 155 ویژه شهداتیپ مستقل 12 قائم (عج)هم چنین، لشكرهای 7 ولی عصر (عج)، 52 قدس و تیپ های مستقل 35 امام حسن(ع) و مسلم به عقیل به عنوان احتیاط قرارگاه در نظر گرفته شدند.

طرح عملیاتمانور عملیات برای تصرف ارتفاع گرده رش به شرح زیر طراحی گردید:- تصرف نیمه جنوبی ارتفاع 1418 (قله دوم) توسط لشكر 21.- تصرف نیمه غربی ارتفاع 1426 (قله اول) توسط لشكر 11.- تصرف نیمه شمالی ارتفاع 1418 (قله سوم) توسط لشكر 57.- تصرف نیمه شرقی ارتفاع 1426 (قله اول) توسط تیپ 12.- تصرف ارتفاعات 1317 و 1348 (قله چهارم) توسط لشكر 155 ویژه.هم چنین ، در صورت فراهم شدن شرایط مشاعه، یگان های احتیاط برای تصرف ارتفاعویولان و دشت هرمدانوارد عمل می شدند.ضمناً، نیروهای اتحاد میهنی كردستان عراق می بایست روی ارتفاع ویولان و شمال آن وارد عمل شود تا ضمن تجزیه توان دشمن، راه ورودی قرارگاه رمضان به داخل خاك عراق بیشتر تامین گردد.

شرح عملیات نیروها با حركت از محورهای مختلف پس از 5 الی 8 ساعت راهپیمایی، در نزدیكی مواضع دشمن استقرار یافته و به انتظار فرمان آغاز عملیات نشستند. سرانجام عملیات در ساعت 01:16 بامداد 29/8/1366 با رمز مباركیا محمد بن عبدالله، ادركنی آغاز شد و یگان های عملیاتی به طور هماهنگ و هم زمان به مواضع دشمن یورش بردند و پس از یك ساعت موفق شدند قلل 1424، 1426 (قله اول)، 1418 (قله دوم) و 1391 (قله سوم) و قرارگاه تاكتیكی تیپ 39 را تصرف كنند. از ساعت 5 صبح، دشمن با بكارگیری عناصر باقیمانده از تیپ 39 پاتك كرده و توانست یكی از یگان های خودی را حدود 300 متر عقب براند.با روشن شدن آسمان، پاتك دوم عراق نیز شروع شد كه با مقاومت قوای خودی سركوب گردید. پس از آن، هیچ تحرك موثر و مهمی از دشمن در طول روز اول مشاهده نشد.در شب دوم، نیروهای خودی مجددا وارد عمل شده و سه قله دیگر گرده رش را تصرف كرده و در نهایت موفق شدند به طور كامل این ارتفاع را در اختیار بگیرند.دشمن كه ارتفاع گرده رش را از دست داده بود، از روز سوم عملیات شروع به پاتك برای بازپس گیری این ارتفاع كرد كه هر یك از آن ها با مقاومت طرف مقابل خنثی شد.از تاریخ 2/9/1366 نیروهای اتحاد میهنی كردستان عراق روی ارتفاع ویولان وارد عمل شد. این اقدام موجب شد دشمن توجه خود را به آن محور معطوف نماید و پس از دو روز درگیری آن ها را به عقب براند.

نتیجه عملیات- تصرف ارتفاع گرده رش- كشته و زخمی شدن حدود 300 تن از نیروهای دشمن- به اسارت در آمدن 200 تن از نیروهای دشمن

خلاصه گزارش عملیات :

نام عمليات : نصر 8 (نفوذی – انهدامی)

زمان اجرا : 29/8/1366

رمز عملیات : يا رسول الله (ص)

مكان اجرا : قله گرده رش در غرب شهر ماووت عراق - محور شمالی

جنگ تلفات دشمن (کشته ، اسیر و زخمی) : 2200

ارگان هاي عمل كننده : رزمندگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

اهداف عمليات : گسترش وضعیت جبهه خودی و قله مهم و کاربردی گرده رش و نفوذ به

قلب دشمن