داشتم با خودم فکر می کردم ، درباره چی بنویسم که یهو یادم اومد نزدیک به لیالی قدریم پس چه بهتر در این مورد چیزی بنویسم.
عجب شبهای نورانی هست ولی از بعضی از کارهایی که تو این شب ها انجام می دهیم خیلی لجم میگیره.یکیش همین قرآن به سر گرفتن. طرف از ساعت 8 شب اومده تو مسجد سوره های عنکبوت ، روم ، دخان و... خونده بعد مناجات حضرت علی در مسجد کوفه بعد 5 شبانه روز نماز قضا بعد دعای جوشن کبیر تو همین بین یک نگاهی به ساعت می ندازه و ساعت 12 بله الان موقع یک مرثیه سرایی است ، مداح شروع می کنه به روضه خوندن بعد دما می ره بالا میگه آقا لباس ها رو دربیارین و یک سینه زنی پرشی ، همه رو هم که جو گرفته می بینه بغل دستیه داره محکتر سینه می زنه اون هم به خاطر اینکه کم نیاره قندون رو بر می داره می کوبه تو کلش از شدت درد یک یا حسن می گه و همه باز شور می گیرند و شروع می کنند به پرش. بعد از اینکه مراسم سینه زنی برای امام علی (البته اینجاش رو شک دارم برای امام علی بوده باشه )تموم شد.بلند گو اعلام می کنه دوستان میت لطفا خودشون رو جمع و جور کنند که حاجاقا می خواهد بیاد سخنرانی کنه.بله دیگه ساعت یک هست و سخنران در حال تبین این لیالی و مقام والای امام علی و دوستان پا منبری در حال پوشیدن لباس ، چرت پای منبر ، تعداد بسیار زیادی هم کار ضروری براشون پیش اومده و می رند بیرون . بعد از اتمام سخنان گوهربار مراسم قرآن به سر گرقتن هست.دوستان همه قرآن ها رو در میارند و روی سرشون می گذارند ، یکی رو عمامش می گذاره ، یکی همچین رو سرش می گذاره که انگار تو سیرک و باید تعادلش رو بی دست حفظ کنه ، یکی دیگه برای اینکه چرتش هم نپره قرآن رو مگذاره بین کلش و دیوار ، قرآن هم نباید یک لحظه از سر جدا شده که اتصال قطع می شه دیگه سرتون رو درد نیارم وضعیتی آقا ، ماشاالله به هر امامی هم که می رسه باز دوستان یک قندون دیگه می شکونند و باز روضه خوانی و اینجاست که تو ذهنم با خودم می گم کمثل الحمار

ان شاالله که هیچ جا مراسمشون اینجوری نیست و عزیزان هم هیچ کدومشون تو این مایه ها نیستن ولی من خداییش دارم از این کار هایی که تو لیالی قدر هر ساله و هر سالی 3 بار انجام می دهیم خیلی لجم می گیره مخصوصا قسمت قرآن به سر گرفتنش.
بابا این همه دعای جوشن خوندیم چی شد . این همه سوره خوندیم به کجا رسید . این همه مثل جت نماز قضا خوندیم و از همه بدتر این همه قرآن رو مثل یک اوراد شفا دهنده مقامش رو پایین اوردیم و روی سرمون گذاشتیم به کجا می خواهیم بریم؟؟؟؟؟
آیا مشکل از ما بوده یا از این مضایل؟؟ اگه هم موقع قرآن به سر گرفتن از یکی بپرسن آقا برای چی همین قرآن رو به سر گرفتی می گه که ، این چه حرفی برادر مگه شما مرتدی ، برو پسر جان بگذار بک یا الله مون رو بگیم ، اصلا فضیلت شب قدر به این هست که قرآن رو بگیریم رو سرمون دیگه.

کمثل الحمار

بعد از اون ور قرآن میاد می گه کمثل الحمار. یعنی خدا می گه بعضی ها مثل خر می مونند. آ خدا خر که خیلی بده ، یکم مودبانه تر بگو ، مثلا بگو کمثل وانت . خدا باز می گه نه کمثل حمار .من بهتون می گم که قرآن رو در سر بگیرید شما میاید قرآن رو بر سر می گیرید. درست مثل یکی که داره از گشنگی می میره بعد میاد یک جعبه ساندویچ رو سرش می گیره . خوب هم گردنش کج می شه هم از گشنگی می میره.
خر عیسی گر چه به مکه برند چون برگردد باز همان خر است ، حاجاقا خر که نمی شه. به هر حال دوستان علیکم انفسکم ، اول بیاین تکلیف خودمون رو با خودمون مشخص کنیم بعد بریم شبهای قدر شب زنده داری .
بیاین تصمیم بگیریم حداقل روزی یک آیه با معنی بخونیم که وقتی شب قدر قرآن رو روی سرمون گذاشتیم اون 365 آیه ای که با تفکر خوندیم بر قبلمون معنایش نزول کنه تا متوجه بشیم چرا باید شب قدر قرآن رو بر(در) سر بگیریم.
یادمون باشه که بالاترین عبادت تفکر است. همانگونه که روایت داریم که در شب قدر که بالاتر از 1000 ماه است اگر یک جا کسب علم بود و جایه دیگر شب زنده داری ، به کسب علم بپردازیم. حالا این به این معنا نیست که شب قدر بریم درس بخونیم بگیم گفتن آقا کسب علم بهتر است ، بلکه این روایت می خواسته بر روی تفکر تاکید کند ، که بیاین آقا ببینین تو این دعای جوشن کبیر چه معانی نهفته است ،هم یک فراز رو با تفکر بخونیم به نظر من بهتر از 1000 فراز بدون تفکر است ، رابطه این سوره هایی که شب قدر می خونیم چی هست و چه معانی رو در برگرفته ، حضرت علی تو مناجات مسجد کوفه خدا رو با چه نام هایی صدا زده و خودش رو با چه نامهاییی..........

به هر حال برامون خیلی دعا کنید. ما هم براتون دعا می کنیم.
(دوستان از دست ما ناراحت نشین, این الحمار که نوشتیم خودم هست داشتم حدیث نفش می گفتم یک موقع بی احترامی نشده باشه)
یا حق