تفسیر حروف((معجم))

[Moamma]

امام رضا (ع) فرمود :نخستین چیزهایی را که خداوند برای این که بندگانش نوشتن را بدانند ,آفرید, حروف((معجم)) بود.

الف: نعمت های الهی است

باء: بهجت خدااست(باقی و ابداع کننده آسمانها و زمین)

تاء: تکامل کار به قائم خاندان محمد(ص) است

ث: ثواب مومنان برای کارهای صالحانش میباشد

ج: جمال , جلال خداست

ح : حلم خدا {زنده,حق, حلیم} از گنهکاران است

خ: خمول و فراموشی یاد نافرمان در نزد خدای عزوجل است

د: دین خداست {که برای بندگانش برگزیده است}

ذ: صاحب جلال و اکرام بوده است

ر: از رﺆوف و رحیم بودن

ز: از زلزله روز قیامت برگزیده شده است

س: خدایی و {سرمدیت }اوست

ش: خواستن ,خدا هر آنچه را که می خواهد و اراده کردنش هر آنچه را اراده می کند و ((چیزی نمی خواهد جز آنچه را که خدا بخواهد))

ص: از راست وعده بودن در گذر دادن مردم از صراط و نگه داشتن ستمکاران در کمین گاه است

ض: یعنی هرکس مخالف محمد و خاندانش است گمراه است

ط: خوشی و نیک فرجامی برای مومنان است

ظ: گمان خیر مومنان به خدا و گمان همگون کافران به خداست

ع: از عالم

غ: غنایی است که هیچگاه نیازمندی بر آن مستولی نمی شود

ف: {شکافنده دانه و هسته}و فوجی ازفوجهای آتش است

ق: قرآن است که جمع و خواندن آن بر خداست

ک: ازکافی

ل: از لغوگویی کافران در نسبت دروغ دادن به خداست

م: پادشاهی خدا در روز قیامت است روزی که جز او پادشاهی نیست و خدای عزوجل
میگوید :امروز پادشاهی ازآن کیست ؟آنگاه روح پیامبران ,رسولان و حجت الهی به سخن آمده میگویند ((از آن یگانه قهار))خدای جلیل می فرماید (امروز هر شخصی به آنچه که به دست آورده پاداش داده می شود ,امروز ستمی درکار نیست همانا خدا سریع الحساب است))

ن: بخشش خدا برای مومنان و خودداری از نعمت برای کافران است

و: ویل از کیفر روز عظیم برای افرادی است که نافرمانی خدا کرده اند

ه: خواری از سوی خدا برای کسانی است که او را نافرمانی کردند

لام: لام و الف لا اله الا الله است که کلمه اخلاص می باشد هیچ بنده ای خالصانه آن را نمی گوید جز آنکه بهشت برای او واجب می گردد

ی: یدالله بر سر مردم است که به روزی دهندگی گشوده شده است منزه ومتعالی از آن چه شرک می ورزند است

آنگاه فرمود :خداوند تبارک و تعالی این قرآن را به این حروفی که بین همه عرب ها متداول است نازل کرد .آن گاه فرموده:اگر جن و انس گرد آیند تا اینکه مثل این قرآن را بیاورند نخواهند توانست همگون آن را بیاورند گرچه پشت همدیگر را هم داشته باشند

منبع :التوحید شیخ صدوق(ره)