سنگسار کردن زناکار حکم قرآن نیست !

[امید ک]

سلام.خسته نباشید

سایتی مطلب زیر را نوشته.از شما میخاهم مطلب زیر را واقع بینانه و بدون تعصب بخوانید اندیشه کنید و سپس داوری کنید.

بنام الله

الزَّانِیَةُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا کُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْکُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّهِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَلْیَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿2﴾ سوره نور
زن زنا کار و مرد زنا کار را به هر کدام یکصد ضربه شلاق از جنس پوست بزنید و در دین خدا نسبت به آن دو نفر مهربانی اتخاذ نکنید اگر شما به خدا و روز آخر ایمان دارید و باید گروهی از مومنین شاهد عذاب آن دو (زناکار) باشند ﴿٢﴾

مشکل ما مسلمانان و اهل کتاب اینست که به حرفهای خداوند گوش نمیدهیم بلکه آنچیزی که هوای نفس و خواهشهای درونی ماست پیروی میکنیم این تنها حکمی است که برای مرد زناکار و زن زنا کار در قرآن وجود دارد فقط در حکم ملکت ایمانکم ( که در مقاله ای دیگر به این ملکت ایمانکم که چه کسانی هستند نیز اشاره خواهیم داشت ) این صد ضربه نصف میشود که در همین مقاله به آن میپردازیم و احکامی مانند محصن و غیر محصن در حکم خدا نیست و از جعلیات اصحاب احادیث است ( سوره نساء آیه 15 ) :

وَاللاَّتِی یَأْتِینَ الْفَاحِشَةَ مِن نِّسَآئِکُمْ فَاسْتَشْهِدُواْ عَلَیْهِنَّ أَرْبَعةً مِّنکُمْ فَإِن شَهِدُواْ فَأَمْسِکُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ حَتَّىَ یَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ یَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلاً ﴿١٥﴾
و زنهایی از زنهای شما که مرتکب فحشا میشوند پس بر علیه آنها شاهد بخواهید و اگر (شاهدان) شهادت دادند از آنها در خانه هایتان نگهداری کنید تا وقتیکه مرگ دریابدشان یا خدا راهی را برای آنها قرار دهد ﴿۱۵﴾

دستور خداوند در این آیه به مومنان این است، اگر همسر شما مرتکب فحشایی شد و این فحشا ثابت هم شد و چهار نفر هم بر آن شهادت دادند حق ندارید آنها را از خانه هایتان بیرون کنید و باید از آنها در خانه های خود تا هنگام مرگ نگهداری کنید یا خدا برای او راه دیگری قرار دهد مانند ازدواج با کس دیگر یا رجوع به شوهرش یا پیدا کردن شغلی که بتواند هزینه های زندگی را تامین و خودش را اداره کند زیرا خدا نمیخواهد کسی را که مرتکب گناه شده نابود سازد و زندگی اش را تباه کند این دستور خداست هر چند هیچ یک از مدعیان روشنفکری امروز حاضر به تبعییت از چنین قانونی نباشند و متعصبین ناگاه اصرار بر حکم سنگسار داشته باشند! برخی از ناباوران لجوج به جهت ضدیت با قرآن چنین القاء میکنند که واژه فَأَمْسِکُوهُنَّ به معنی نگهداری کردن نیست و حبس کردن و زندانی کردن است تا در زندان خانگی بمیرند اما باید دانست که هر واژه ای در قرآن جایگاه خودش را دارد و در قرآن هم واژه حبس به معنی بازداشت موقت و هم سجن به معنی زندان وجود دارد ( سوره مائده آیه 106 و نیز سوره یوسف آیات 25 - 32 - 33 و 39 ) :

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَیْنِکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ حِینَ الْوَصِیَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنکُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَیْرِکُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِی الْأَرْضِ فَأَصَابَتْکُم مُّصِیبَةُ الْمَوْتِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلَاةِ فَیُقْسِمَانِ بِاللَّـهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِی بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۙ وَلَا نَکْتُمُ شَهَادَةَ اللَّـهِ إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الْآثِمِینَ ﴿١٠٦﴾
ای کسانی که ایمان آوردید شهادت میان شما هر وقت یکی از شما مرگش فرا برسد هنگام وصیت کردن دو نفر از صاحبان عدالت از شما (خواه زن باشند یا مرد) یا دو نفر دیگر غیر ازآشنایان شما شاهد بگیرد اگر شما در زمین در سفر بودید و با مصیبت مرگ روبرو شدید آن دوشاهد را باز داشت کنید اگر مشکوک شدید بعد از نماز تا به خدا قسم بخورند که آن شهادت را به هیچ قیمتی نمی فروشیم و اگر چه خویشاوندان ما باشند و شهادت خدا را پنهان نکنیم در آن هنگام ما از گناهکاران هستیم ﴿۱۰۶﴾

وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِیصَهُ مِن دُبُرٍ وَأَلْفَیَا سَیِّدَهَا لَدَى الْبَابِ ۚ قَالَتْ مَا جَزَاءُ مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِکَ سُوءًا إِلَّا أَن یُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿٢٥﴾
و هردو بسمت در با سرعت میدویدند ( یوسف فرار میکرد و آن زن می خواست او را بگیرد ) و پیراهن او ( یوسف ) از پشت پاره شد و شوهر آن زن را جلوی در یافتند . ان زن گفت سزای کسی که برای خانواده ی تو بدی بخواهد چیست ؟ مگر آنکه به زندان رود یا عذابی دردناک ( را تحمل کند ) ﴿۲۵﴾

قَالَتْ فَذَٰلِکُنَّ الَّذِی لُمْتُنَّنِی فِیهِ ۖ وَلَقَدْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ فَاسْتَعْصَمَ ۖ وَلَئِن لَّمْ یَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَیُسْجَنَنَّ وَلَیَکُونًا مِّنَ الصَّاغِرِینَ ﴿٣٢﴾
آن زن گفت این همان کسی است که شما من را در بارۀ او ملامت میکنید و بطور حتم من از جان او کام خواستم و او خودش را نگه داشت و اگر کاری را که از او می خواهم انجام ندهد زندانی می شود و خوار و ذلیل می گردد ﴿۳۲﴾

قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِمَّا یَدْعُونَنِی إِلَیْهِ ۖوَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّی کَیْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَیْهِنَّ وَأَکُن مِّنَ الْجَاهِلِینَ ﴿٣٣﴾
(یوسف ) گفت :پروردگارمن! زندان برایم دوست داشتنی تر از آن چیزی است که آن زنها من را به آن دعوت می کنند و اگر نقشۀ آنها را از من رفع نکنی به سوی آنها میل میکنم و از نادانها می شوم ﴿۳۳﴾

یَا صَاحِبَیِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللَّـهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ﴿٣٩﴾
ای دو یار زندانی من آیا ارباب های متفرق بهتر هستند یا خداوند تنها و نیرومند ؟ ﴿۳۹﴾

اما آیاتی که مسک در آنان ذکر گردیده هم دلیل روشنی بر نگهداری از زنان است و نه حبس یا زندانی کردن به نمونه ای از این آیات اشاره میکنیم :

فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَیْ عَدْلٍ مِّنکُمْ وَأَقِیمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّـهِ ۚذَٰلِکُمْ یُوعَظُ بِهِ مَن کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ ۚ وَمَن یَتَّقِ اللَّـهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا ﴿٢﴾ سوره طلاق
وقتی که آن زنها به سر رسید عدّ ۀ خود رسیدند پس یا آنها را به عرف و نیکی نگهدارید یا از آنها به عرف و نیکی جدا شوید و باید دو نفر از خودتان که عدالت دارند شاهد باشند و شهادت را برای خدا اقامه کنند آنست آنچه که خدا شما را به آن نصیحت میکند هر کسی را که به خدا و روز آخرت ایمان دارند و هر کس حدود خدا را رعایت کند برایش راه جروجی قرار میدهد ﴿۲﴾

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ۚ وَلَا تُمْسِکُوهُنَّ ضِرَارًا لِّتَعْتَدُوا ۚ وَمَن یَفْعَلْ ذَٰلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ وَلَا تَتَّخِذُوا آیَاتِ اللَّـهِ هُزُوًا ۚ وَاذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ وَمَا أَنزَلَ عَلَیْکُم مِّنَ الْکِتَابِ وَالْحِکْمَةِ یَعِظُکُم بِهِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ﴿٢٣١﴾ سوره بقره
و هر وقت زنان را طلاق دادید و بعد از آن به سر رسید خود رسیدند پس از آنها به خوبی نگهداری کنید و یا به خوبی رهایشان کنید و آنها را به اجبار نگهداری نکنید تا (از حدود خدا) تجاوز کنید و آنکس که آن را انجام دهد قطعاً به خودش ظلم کرده و آیات خدا را به مسخره نگیرید و به یاد آورید نعمت خدا را بر شما و آنچه از کتاب و حکمت بر شما فرستاد شما را به آن نصیحت می کند وحدود خدا را عایت کنید و بدانید که خدا به هر چیزی داناست ﴿۲۳۱﴾

وَمَن لَّمْ یَسْتَطِعْ مِنکُمْ طَوْلًا أَن یَنکِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مَّا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُم مِّن فَتَیَاتِکُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ۚ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِکُم ۚبَعْضُکُم مِّن بَعْضٍ ۚ فَانکِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَیْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ ۚ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَیْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ۚ ذَٰلِکَ لِمَنْ خَشِیَ الْعَنَتَ مِنکُمْ ۚ وَأَن تَصْبِرُوا خَیْرٌ لَّکُمْ ۗ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ﴿٢٥﴾ سوره نساء
و هر کس از شما که توانایی مالی ندارد که با زنان مومن غیر مهاجر ازدواج کند پس ازدواج کند با زنان مهاجر مومنی اززنان جوان با ایمان شما که با شما پیمان دارند و خدا به ایمان شما داناتر است بعضی از شما مانند بضی دیگر هستید (همه مثل هم انسان هستید) پس با اجازه خانواده هایشان با آنها ازدواج کنید و به آنها مهریه هایشان را به نیکویی بدهید در حالیکه پاکدامن باشند ونه بی عفت و نه زنانی که همدم (رفیق ) میگیرند وقتی که (زنان مومن و مهاجری که دور از خانواده هایشان هستند) شوهر کردند اگر مرتکب فحشایی شدند مجازات آن زنان(مومن مهاجر) نصف آن مجازاتی است که بر زنان غیر مهاجر(که در دیار خودشان و در کنار خانواده هایشان هستند) از عذاب است . آن برای هر کدام از شماست که از فاسد شدن میترسد و اگر صبر کنید برایتان بهتر است و خدا آمرزنده ای مهربان است ﴿۲۵﴾

در همین آیه بالا ( نساء 25 ) به وضوح گفته شده که زنانی که ایمان آورده و از قوم کافر جدا شده و به سوی مومنین مهاجرت کرده اند و اکنون کنار خانواده های خودشان نیستند ( ملکت ایمانکم ) اگر مرتکب فحشایی شوند مجازات آنان نصف زنانی است که در دیار خودشان و در کنار خانواده هایشان هستند!
حال سوال این است اگر حکم زنا سنگسار است نصف این حکم چقدر است؟؟؟؟ و چگونه میتوان حکم سنگسار را نصف کرد؟؟؟ بنابراین دلایل حکم زنا در قرآن سنگسار نیست و فقط یکصد ضربه شلاق بعد از اثبات آن است...!

والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته...

[معین]

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد صدرا

[آلاء]

بسم الله الرحمن الرحیم

عرض ادب و سلام و احترام خدمت شما دوست گرامی

سایتی مطلب زیر را نوشته.از شما میخاهم مطلب زیر را واقع بینانه و بدون تعصب بخوانید اندیشه کنید و سپس داوری کنید.

مطالب مطرح شده بر اساس نگاه صرف و یک بعدی به آیات قرآن بدون در نظر گرفتن احادیث به عنوان ثقل دوم و یادگار دیگری است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آن را در کنار قرآن برای ما به یادگار نهاد. ظاهرا نویسنده محترم نه تنها به حدیث و لزوم مراجعه به آن اعتقاد ندارد ؛ بلکه احادیث موجود را در دامنه جعلیات می داند.

اما به هر صورت وظیفه ما و شما تذکر است و تبلیغ آنچه در متن قرآن و روایات صحیح رسیده ؛ حق پذیری نهایی به عهده خود افراد است.

ابتدائا لازم است پیش از پرداختن به اصل مساله سنگسار و نیز معنا شناسی کلمه « فامسکوهن» به دلیل رجوع به احادیث اهل بیت به عنوان یکی از مصادر شرع و دین اسلام بپردازم . اولین و اصلی ترین دلیل بر این مساله خود آیات قرآن است که برای نمونه به برخی از این آیات اشاره می کنم. در این آیات به روشنی دستور داد شده است که کلام و امر پیامبر را در کنار فرامین الهی در قرآن نصب العین خود سازیم :

خداوند متعال در قرآن کریم در موارد متعددی امر به اطاعت مطلق از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نموده است.
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فِي شَيْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِيلا»؛ً[1] اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! اطاعت كنيد خدا را! و اطاعت كنيد پيامبر خدا و اولو الأمر [اوصياى پيامبر] را! و هر گاه در چيزى نزاع داشتيد، آن را به خدا و پيامبر بازگردانيد (و از آنها داورى بطلبيد) اگر به خدا و روز رستاخيز ايمان داريد! اين (كار) براى شما بهتر، و عاقبت و پايانش نيكوتر است.

«مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ...»؛[2]كسى كه از پيامبر اطاعت كند، خدا را اطاعت كرده و كسى كه سرباز زند، تو را نگهبان (و مراقب) او نفرستاديم (و در برابر او، مسئول نيستى).

«وَ ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا...»؛[3]آنچه را رسول خدا براى شما آورده بگيريد (و اجرا كنيد)، و از آنچه نهى كرده خوددارى نماييد.

«وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‏؛ إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحى‏»؛[4]و هرگز از روى هواى نفس سخن نمى‏گويد! آنچه مى‏گويدفغ چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست.

«وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبِينا»؛[5]هيچ مرد و زن با ايمانى حق ندارد هنگامى كه خدا و پيامبرش امرى را لازم بدانند، اختيارى (در برابر فرمان خدا) داشته باشد و هر كس نافرمانى خدا و رسولش را كند، به گمراهى آشكارى گرفتار شده است!

البته آیات متعدد دیگری نیز در قرآن وجود دارد اما بنا بر تمامی این آیات، اطاعت خدا از اطاعت پيامبر(صلی الله علیه و آله) نمى‏ تواند جدا باشد، زيرا پيامبر(صلی الله علیه و آله) هيچ گامى بر خلاف خواست خداوند بر نمى ‏دارد، سخنان و كردار و رفتار او همه مطابق فرمان خدا است.

منابع :

[1].النساء/59.

[2].النساء/80.

[3].الحشر/7.

[4].النجم/3و4.

[5].الاحزاب/36.

[صدرا]

سلام.خسته نباشید

سایتی مطلب زیر را نوشته.از شما میخاهم مطلب زیر را واقع بینانه و بدون تعصب بخوانید اندیشه کنید و سپس داوری کنید.

بنام الله

الزَّانِیَةُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا کُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْکُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّهِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَلْیَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿2﴾ سوره نور
زن زنا کار و مرد زنا کار را به هر کدام یکصد ضربه شلاق از جنس پوست بزنید و در دین خدا نسبت به آن دو نفر مهربانی اتخاذ نکنید اگر شما به خدا و روز آخر ایمان دارید و باید گروهی از مومنین شاهد عذاب آن دو (زناکار) باشند ﴿٢﴾

مشکل ما مسلمانان و اهل کتاب اینست که به حرفهای خداوند گوش نمیدهیم بلکه آنچیزی که هوای نفس و خواهشهای درونی ماست پیروی میکنیم این تنها حکمی است که برای مرد زناکار و زن زنا کار در قرآن وجود دارد فقط در حکم ملکت ایمانکم ( که در مقاله ای دیگر به این ملکت ایمانکم که چه کسانی هستند نیز اشاره خواهیم داشت ) این صد ضربه نصف میشود که در همین مقاله به آن میپردازیم و احکامی مانند محصن و غیر محصن در حکم خدا نیست و از جعلیات اصحاب احادیث است ( سوره نساء آیه 15 ) :

.....

با سلام و عرض ادب

نویسنده ی فوق مطالب را به هم آمیخته و در این میان برداشتهای شخصی خود را داخل در تفسیر آیات نموده تا وی را در رسیدن به نتیجه ی مطلوب خویش یاری رساند که ما به صورت خلاصه به نقل آن می پردازیم:

1) نگارنده سخن از اطاعت از حکم خدا نموده؛ در حالی که خود فراموش نموده تبعیت از سنت و گفتار پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) خود حکمی از احکام قطعی پروردگار است:
«ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقاب»؛^[1] «آنچه را رسول خدا براى شما آورده بگيريد (و اجرا كنيد)، و از آنچه نهى كرده خوددارى نماييد و از (مخالفت) خدا بپرهيزيد كه خداوند كيفرش شديد است».

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فِي شَيْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِيلاً »؛^[2]«اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد پس هر گاه در امرى [دينى‏] اختلاف نظر يافتيد، اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد، آن را به [كتاب‏] خدا و [سنت‏] پيامبر [او] عرضه بداريد، اين بهتر و نيك‏فرجام‏تر است».

2) آیه ی زنای زنان شوهر دار را ذکر نموده و آنرا تفسیر به رأی نموده است و چنین امری را نیز دستور خدا خوانده است؟!!

قرآن کریم در این رابطه می فرماید:«وَ اللاَّتِي يَأْتِينَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْكُمْ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّى يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلاً».[3] «و از زنانِ شما، كسانى كه مرتكب زنا مى‏ شوند، چهار تن از ميان خود [مسلمانان‏] بر آنان گواه گيريد پس اگر شهادت دادند، آنان [زنان‏] را در خانه‏ ها نگاه داريد تا مرگشان فرا رسد يا خدا راهى براى آنان قرار دهد».

اما وی در ترجمه و تفسیر خود آورده است: «...و باید از آنها در خانه های خود تا هنگام مرگ نگهداری کنید یا خدا برای او راه دیگری قرار دهد مانند ازدواج با کس دیگر یا رجوع به شوهرش یا پیدا کردن شغلی که بتواند هزینه های زندگی را تامین و خودش را اداره کند زیرا خدا نمیخواهد کسی را که مرتکب گناه شده نابود سازد و زندگی اش را تباه کند این دستور خداست».

نگارنده در بیان استفاده چنین نتیجه ای به تفاوت استعمال واژه های «امساک» و «سَجن» پرداخته و بیان نموده که موارد استعمال این دو در قرآن متفاوت بوده؛ بنابراین مجازات زنان زنا کار تنها نگهداری آنان در منازل بوده و چنین امری نباید به گونه ی حبس آنان و زندان خانگی آنان منجر گردد.

اشکال اساسی نگارنده آن است که متوجه نکته ی اصلی چنین حکمی در آیه ی شریفه نشده که حبس و نگاهداری زنان زنا کار در منزل تا زمان مرگشان،‌ حکمی موقت و نه دائمی بوده که فقره ی انتهایی آیه بیانگر آن است: «أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلاً».[4]

نکته ی دیگر آنکه امساک در منزل تا زمان مرگ، به معنای حبس زن در خانه به جهت تأدیب وی بوده، و اگرچنین امری جهت تأدیبی نداشته و خانه زندان وی نبوده، تفاوت وی با سایر زنان و نیز حال خود قبل از ارتکاب زنا و اثبات آن چه بوده است؟ همچنین نگهداری از زنان مطلقه در منزل چه ارتباط حکمی ای با نگهداری شخص مجرم در خانه خواهد داشت که وی این دو را با یکدیگر مقایسه نموده است؟

3) نکته ی دیگر که نگارنده فراموش نموده عدم توجه به آیه ی بعد این آیه است که این آیه بیانگر تفاوت مورد اشخاص زنا کار می باشد که یکی مربوط به زنای زنان شوهر دار و دیگری مربوط به زنای زنان بدون شوهر است:

«وَ الَّذانِ يَأْتِيانِها مِنْكُمْ فَآذُوهُما فَإِنْ تابا وَ أَصْلَحا فَأَعْرِضُوا عَنْهُما إِنَّ اللَّهَ كانَ تَوَّاباً رَحِيماً»؛[5] «و از ميان شما، آن مردان و زنانى كه (همسر ندارند، و) مرتكب آن كار (زشت) مى‏ شوند، آنها را آزار دهيد (و حد بر آنان جارى نماييد)! و اگر توبه كنند، و (خود را) اصلاح نمايند، (و به جبران گذشته بپردازند،) از آنها درگذريد! زيرا خداوند، توبه ‏پذير و مهربان است».

از این دو آیه مشخص می گردد حکم زنای زنان بی شوهر آزار دادن به واسطه ی زدن صد ضربه شلاق است؛[6] اما زنان دارای شوهر حکمشان در ابتدا حبس ابد در منازل بوده تا اینکه خدای متعال راهی برای آنان قرار دهد که این راه در مورد این زنان پایان یافتن زمان این حکم بوده که در صورت حیات آنان در این مدت، با پایان یافتن زمان حکم اول مجازات آنان نیز به پایان رسیده است؛ اما حکم ثابت در مورد زنای زنان دارای همسر، سنگسار بوده که بعد از تشریع نسبت به کسانی که بعد از صدور آن مرتکب چنین فحشاء شده اند به اجرا در آمده و مصدر تشریع آن نیز سنت نبوی(صلی الله علیه وآله) بوده است.

3) نگارنده ی مطالب از کنیز و عبد با واژه ی زنان و مردان مهاجر یاد نموده که اصطلاحی خود ساخته بوده که هیچ ارزش علمی ای در ساختن چنین واژه ای یافت نمی گردد.
وی در برداشتی ناشایست می نویسد: «به وضوح گفته شده که زنانی که ایمان آورده و از قوم کافر جدا شده و به سوی مومنین مهاجرت کرده اند...»؟!! که ما متوجه نشدیم کدام عبد و کنیزی به اختیار خودشان از قوم کافر خود جدا شده و به دامن حکومت اسلام پناه آورده و آن حکومت نیز از باب پاداش، آنان را به بندگی گرفته است که فساد چنین مطالبی بر هر صاحب عقلی آشکار است.

---

[1] . الحشر(59)، 7.

[2] . النساء(4)، 59.

[3] . النساء(4)، 15.

[4] . علامه ی طباطبایی(ره) در توضیح این فقره ی از آیه می نویسند: «و اين تعبير ظهور در اين دارد كه حكم حبس ابد زنان بزودى به حكمى ديگر مبدل مى‏شود، حال اگر كسى بخواهد اين تبديل حكم را نسخ بنامد عيبى ندارد ولى نبايد آن را نسخ آيه قرآن به وسيله روايت بشمرد، چون خود آيه قرآن در اينجا اشعار دارد بر اينكه به زودى حكمش برداشته مى‏شود.(ترجمه الميزان، ج‏4، ص: 373).

[5] . النساء(4)،16.

[6] . به ضمیمه ی آیه ی دوم سوره ی نور: «الزَّانِيَةُ وَ الزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْكُمْ بِهِما رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لْيَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِين».

[صدرا]

در همین آیه بالا ( نساء 25 ) به وضوح گفته شده که زنانی که ایمان آورده و از قوم کافر جدا شده و به سوی مومنین مهاجرت کرده اند و اکنون کنار خانواده های خودشان نیستند ( ملکت ایمانکم ) اگر مرتکب فحشایی شوند مجازات آنان نصف زنانی است که در دیار خودشان و در کنار خانواده هایشان هستند!
حال سوال این است اگر حکم زنا سنگسار است نصف این حکم چقدر است؟؟؟؟ و چگونه میتوان حکم سنگسار را نصف کرد؟؟؟ بنابراین دلایل حکم زنا در قرآن سنگسار نیست و فقط یکصد ضربه شلاق بعد از اثبات آن است...!

آیا کنیز زنا کار سنگسار می شود؟

شرايط احصان در زن و مرد زنا کار كه موجب رجم مى‌شود عبارت است از:

1. بالغ و عاقل بودن زن و شوهر؛
2. آزاد بودن؛ يعنى برده نبودن آنان؛
3. دائمى بودن زوجيت بين آنان؛‌لذا زوجيّت موقّت كفايت نمى‌كند؛
4. امكان مجامعت در هر وقتى كه زن يا شوهر بخواهد. پس اگر زن يا شوهر مريض يا در سفر طولانى يا در زندان و يا غايب و در شهر دور ديگرى باشد يا در اثر منع كسى و يا به هر علت ديگرى نمى‌توانند نزديكى نمايند، احصان صدق نمى‌كند و طبعاً زناى آنان محصنه نخواهد بود.

همچنان که مشاهده می شود شرط دوم احصان حريّت و آزاد بودن فرد می باشد؛ لذا عبد و کنیز هر چند دارای همسر نیز باشند، اگر مرتكب زنا شوند، فقط شلاق مي‌خورند نه اينكه آنان را رجم كنند و چنین امری يكی از مظاهر انعطاف اسلام نسبت به آنان است که در این باب روایاتی نیز وارد شده است.[1]

با توجه به نکات فوق، اولین گروهی که در اسلام با حکم رجم مخالفت نمودند خوارج بودند. استدلال آنان چنین بود که در آیه ی: « فَإِذا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ ما عَلَى الْمُحْصَناتِ مِنَ الْعَذابِ»؛[2] خدای متعال مجازات کنیز زنا کار دارای شوهر را نصف زنای زن محصنه بیان نموده و از آنجا که مجازات سنگسار قابل تنصیف نیست؛ لذا اساسا چنین مجازاتی در اسلام اصل و اساسی ندارد.[3]

در جواب به استدلال خوارج گفته شده مراد از «احصان» در این قسمت از آیه زنان شوهر دار نمی باشد؛ بلکه مراد از «احصان» در این فقره ی از آیه، به قرینه ی صدر آیه که می فرماید: «وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلاً أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَناتِ الْمُؤْمِناتِ»؛[4]زن آزاد می باشد؛ زیرا بدیهی است که با زن شوهر دار نمی توان ازدواج نمود؛ لذا از آنجا که مجازات زن آزاد زنا کار تازیانه می باشد، چنین امری در مورد کنیز تنصیف می گردد.[5]

جهت اطلاع بیشتر به این تاپیک مراجعه فرمائید:

http://www.askdin.com/showthread.php?t=56648&page=4

---

[1] . ر.ک: المبسوط، الطوسی، ج8، ص13؛ جواهر الکلام، ج41، ص272.

[2] . سوره النساء (4)، 25: « پس چون به ازدواجِ [شما] درآمدند، اگر مرتكب فحشا شدند، پس بر آنان نيمى از عذاب [مجازاتِ‏] زنان آزاد است».

[3] . مجمع البیان، الطبرسی، ج3،‌ص56: «و استدلت الخوارج بهذه الآية على بطلان الرجم قالوا إن الرجم لا يمكن تبعيضه و قد قال «فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ ما عَلَى الْمُحْصَناتِ مِنَ الْعَذابِ» فعلمنا أن الرجم لا أصل له».

[4] . سوره النساء (4)، 25: «و هر كس از شما، از نظر مالى نمى‏ تواند زنانِ [آزادِ] پاكدامنِ با ايمان را به همسرى [خود] درآورد، پس با دختران جوان سالِ با ايمان شما كه مالك آنان هستيد ازدواج كند».

[5] . مجمع البیان، الطبرسی، ج3،‌ص56: «و الجواب عن ذلك إذا كان المراد بالمحصنات الحرائر سقط هذا القول و يدل على ذلك قوله في أول الآية «وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلًا أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَناتِ الْمُؤْمِناتِ» و لا شك أنه أراد بها الحرائر و العفائف لأن اللاتي لهن أزواج لا يمكن العقد عليهن».