بهترین تفسیر «الله الصمد» کدام است؟

[میقات]

ما با هر آیه قرآن که دلیل می آوریم به بی نیازی خداوند از بندگان، قدرت شفاعتمان بالاتر میرود و جزئی از ذرات و انوار الهی قلمداد میشویم و ما نیز از غیر خوبان بینیازیم.

پس ما جزئی از الله الصمدی شدیم که نیاز ما در آنچه خلق کرده بود را میدانست و برکت داد. و ما را از غیر خود تبری داد.
این‌چنین شد که انا لله و انا الیه راجعون آمد. و عذاب برداشته شد.
شاید نعمات زمینی باعث شده، انسان از آسمانها دور بماند و‌ زمینی شود، درصورتی که امیرالمومنین ع فرمود شما برای آسمانها و آنچه‌درون آن هست خلق شدید نه زمین، فقط جسم برمیگردد و روح تعالی به عالی رجوع میکند.
برخی برای الصمد بودن خداوند، معنای بدون نقص و کمبود می آورند، بله هست و شاید روحمان از این باشد که بدون نقص بود و نفس راهنما.

با سلام و درود

ببخشید. متوجه فرمایشتان نشدم. شما الآن به عنوان مخالف هستید یا موافق؟

لطفا مستندات این گونه برداشت از قرآن را نیز بیان فرمایید.

[کربلائی]

با سلام و درود

ببخشید. متوجه فرمایشتان نشدم. شما الآن به عنوان مخالف هستید یا موافق؟

لطفا مستندات این گونه برداشت از قرآن را نیز بیان فرمایید.

سلام و تبریک میلاد
وقتی افرادی براشان حرمت نام مخصوص یس و طه نباشد، الله الصمد ما هم برایش فرقی نمیکند، کدام روزی گیرنده و دهنده معبود شماست.

لا اکراه فی الدین ... باید یکی ضامن بشه برای اتصال، شفاعت کنه.

ما میدانیم این افراد یس و طه نیستند ولی وقتی به مردم قبولاندیم که این یس و طه است، سنت او ولو برگرفته از سنت رسول الله باشد در اولویت رشد ماست .

یا الله و یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک

[میقات]

سلام و تبریک میلاد
وقتی افرادی براشان حرمت نام مخصوص یس و طه نباشد، الله الصمد ما هم برایش فرقی نمیکند، کدام روزی گیرنده و دهنده معبود شماست.

لا اکراه فی الدین ... باید یکی ضامن بشه برای اتصال، شفاعت کنه.

ما میدانیم این افراد یس و طه نیستند ولی وقتی به مردم قبولاندیم که این یس و طه است، سنت او ولو برگرفته از سنت رسول الله باشد در اولویت رشد ماست .

یا الله و یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک

با سلام و درود

ممنون. بنده نیز این ایام مبارک را بر شما تبریک می گویم.

فکر، نظر و یا رفتار درست یا نادرست انسان ها، ارتباطی با بی نیازی و صمد بودن خداوند ندارد.

خداوند در هر حال، بی نیاز و صمد است.

بی نیازی و صمد بودن برای خداوند، ذاتی است و چیزی در این بی نیازی و صمد بودن، تاثیر و دخالتی ندارد.

[کربلائی]

با سلام و درود

ممنون. بنده نیز این ایام مبارک را بر شما تبریک می گویم.

فکر، نظر و یا رفتار درست یا نادرست انسان ها، ارتباطی با بی نیازی و صمد بودن خداوند ندارد.

خداوند در هر حال، بی نیاز و صمد است.

بی نیازی و صمد بودن برای خداوند، ذاتی است و چیزی در این بی نیازی و صمد بودن، تاثیر و دخالتی ندارد.

سلام
تمام کلام شما، برگرفته از علم اساتید را قبول داریم ولی نعمت از خدا بودن و با خدا بودن را هم کفران نمیکنیم.
ما از خدائیم و بسوی او هم بازخواهیم گشت
همان خدایی که الصمد بود و به ما در روز ازل قدرت شناخت خود را داد تا از او و خواسته رسولش دور نباشیم.

موفق باشید

موفق هم نام غلام امام رضا ع بوده
غلام امام زمان خودمان باشیم

دونقطه دی

[کربلائی]

با سلام و درود

ممنون. بنده نیز این ایام مبارک را بر شما تبریک می گویم.

فکر، نظر و یا رفتار درست یا نادرست انسان ها، ارتباطی با بی نیازی و صمد بودن خداوند ندارد.

خداوند در هر حال، بی نیاز و صمد است.

بی نیازی و صمد بودن برای خداوند، ذاتی است و چیزی در این بی نیازی و صمد بودن، تاثیر و دخالتی ندارد.

آیا روح انسان نه از خداست!؟
یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک

از خداوند بدور است که مخلوقی را خلق کند و روزی دهد و اطاعت بنده ببیند و به خلقت خود احسنت بفرماید و او را از خود بینیاز کند و از بنده ممتحن هم بدور است که خود را از خداوند بینیاز یا متصل به او نداند و رحمت خداوند در عدم یاس از کرامات را بینیازی بداند.

خدا با ماست و ما بینیازیم از غیر او

داره جریان عنب و انگور میشه ولی انگور ما شیرینتره، باور ندارید بچش

[میقات]

آیا روح انسان نه از خداست!؟
یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک

با سلام و درود

کل وجود انسان از خداست. لذاست که انسان ها فقیر و نیازمندند و خدا غنی و بی نیاز.

از خداوند بدور است که مخلوقی را خلق کند و روزی دهد و اطاعت بنده ببیند و به خلقت خود احسنت بفرماید و او را از خود بینیاز کند

هیچ گاه هیچ موجودی از خداوند، بی نیاز نمی شود و خداوند نیز هیچ موجودی را از خودش بی نیاز نکرده است و اصلا به غیر از خداوند متعال، هیچ موجود بی نیازی نداریم.

و از بنده ممتحن هم بدور است که خود را از خداوند بینیاز یا متصل به او نداند

این عبارت همخوانی ندارد. بی نیازی با متصل بودن، با هم ناسازگار است.

و رحمت خداوند در عدم یاس از کرامات را بینیازی بداند.

این را نفهمیدم.

خدا با ماست و ما بینیازیم از غیر او

بله همین است.

داره جریان عنب و انگور میشه ولی انگور ما شیرینتره، باور ندارید بچش

شرمنده. باور بفرمایید وقتی که برای فهم قلم شما صرف می شود، بیش از زمان پاسخدهی به آن است.

[میقات]

پرسش:
تفسیر «الله الصمد» در تفاسیر مختلف چیست؟

پاسخ:
برای واژه «الصمد» معانی مختلفی ذکر شده است:
بی نیاز؛ کسی که هیچ نیازی ندارد و همه به او نیازمندند.
قصد؛ کسی که مقصود دیگران است.
سیّد؛ آقا و بزرگى كه براى انجام كارها به سوى او مى ‏روند.
اجوف نیست؛ چيزى كه تو خالى نيست بلكه پُر و کامل است.
صلابت و استحكام، و... .(1)
بنابر این: «صمد» از نظر لغت به معنى شخص بزرگى است که همه نیازمندان به سوى او مى روند و مقصود نیازمندان است و از هر نظر پُر و کامل است. بطور قطع، چنین موجودی خودش بی نیاز از همه کس و همه چیز است.

«صمد» از نگاه روایات:
امام حسين (علیه السلام) در حديثى براى «صمد» پنج معنا بيان فرموده اند:
"صمد" كسى است كه در منتهاى سيادت و آقايى است.
"صمد" ذاتى است دائم ازلى و جاودانى.
"صمد" وجودى است كه جوف ندارد.
"صمد" كسى است كه نمى‏ خورد و نمى ‏آشامد.
"صمد" كسى است كه نمى ‏خوابد.(2)
در عبارت ديگرى آمده: «صمد كسى است كه قائم به نفس است و بى نياز از غير.»(3)

امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: «صمد» كسى است كه شريک ندارد، و حفظ چيزى براى او مشكل نيست، و چيزى از او مخفى نمى ‏ماند.(4)
در روایت دیگری از امام حسین (علیه السلام) آمده: «خداوند خودش «صمد» را تفسير فرموده است: «لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ»؛ نه زاد، و نه زاده شد و احدى مانند او نيست،... آرى خداوند "صمد" كسى است كه از چيزى به وجود نيامده، و در چيزى وجود ندارد، و بر چيزى قرار نگرفته، آفريننده اشياء و خالق آنها است، همه چيز را به قدرتش به وجود آورده، آن چه را براى فنا آفريده به اراده ‏اش از هم متلاشى مى ‏شود، و آن چه را براى بقاء خلق كرده به علمش باقى مى ‏ماند، اين است خداوند صمد...»(5)

حدیثی دیگر:
از امام علی (علیه السلام) در باره «صمد» سؤال شد و ایشان فرمودند:
«تأويل صمد آن است كه او نه اسم است و نه جسم، نه مانند و نه شبيه دارد، نه صورت و نه تمثال، نه حد و حدود، نه محل و نه مكان، نه "كيف" و نه "أين"، نه اين جا و نه آن جا، نه پُر است و نه خالى، نه ايستاده است و نه نشسته، نه سكون دارد و نه حركت، نه ظلمانى است نه نورانى، نه روحانى است و نه نفسانى، و در عين حال هيچ محلى از او خالى نيست، و هيچ مكانى گنجايش او را ندارد، نه رنگ دارد و نه بر قلب انسانى خطور كرده، و نه بو براى او موجود است، همه اين ها از ذات پاكش منتفى است.»(6)
در تفسیر نمونه آمده: اين حديث به خوبى نشان مى ‏دهد كه «صمد» مفهوم بسيار جامع و وسيعى دارد كه هر گونه صفات مخلوقات را از ساحت مقدسش نفى مى ‏كند، خداوند از همه اين ها برتر و بالاتر است.(7)

ممکن است گفته شود شاید بی نیازی خداوند از معاندین و دشمنانش باشد نه محبین و دوستانش؛ که در جواب باید گفت خیر، در خداوند ذره ای نیاز نیست؛ با دقت در معانی لغوی و بیان روایات تفسیری، روشن می شود که در این بی نیازی هیچ فرقی بین مؤمن و غیر مؤمن نیست. افزون بر این که همه نیازمندان رو به سوی او می کنند و به او نیازمندند؛ لذا هر چه نیاز است مربوط به غیر خداوند است.

«یا اَیُّهَا النّاسُ اَنْتُمُ الْفُقَراءُ اِلَى اللّهِ وَ اللّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ‏ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَديد»؛ اى مردم! شما (همگى) نيازمند به خدائيد؛ تنها خداوند است كه بى ‏نياز و شايسته هر گونه حمد و ستايش است‏. اگر بخواهد شما را مى ‏برد و خلق جديدى مى ‏آورد.(8)
«وَ رَبُّکَ الْغَنِیُّ ذُو الرَّحْمَهِ اِنْ یَشَاْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَسْتَخْلِفْ مِنْ بَعْدِکُمْ ما یَشاءُ کَما اَنْشَاَکُمْ مِنْ ذُرِّیَّهِ قَوْم آخَرِینَ»؛ پروردگارت بى ‏نياز و مهربان است؛ (پس به كسى ستم نمى‏ كند؛ بلكه همه، نتيجه اعمال خود را مى‏ گيرند؛) اگر بخواهد، همه شما را مى‏ برد؛ سپس هر كس را بخواهد جانشين شما مى ‏سازد؛ همان طور كه شما را از نسل اقوام ديگرى به وجود آورد.(9)

ممکن است گفته شود اگر خداوند بی نیاز است چرا مخلوقات را آفریده و فرموده من تو را برای خودم خلق کردم، پس بی نیازی به غیر خود و از معاندین است نه محبین؛ در مقابل باید گفت آفرینش، دلیل نیازمندی نیست؛ خداوند غنی است و به عبادت بندگان، هیچ نیازی ندارد:
«وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌ‏ عَنِ الْعالَمين‏»؛ و هر كس كفر ورزد (و حج را ترك كند، به خود زيان رسانده)، خداوند از همه جهانيان، بى ‏نياز است.(10)
«إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌ‏ عَنْكُم‏»؛ اگر كفران كنيد، خداوند از شما بى ‏نياز است.(11)

«إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌ‏ عَنِ الْعالَمينَ»؛ خداوند از همه جهانيان بى نياز است‏.(12)
اگر هم منظورتان این روایت است: «کنتُ کنزاً مخفیاً فاحببتُ أن أُعرف و خلفتُ الخلق کی أُعرف»؛ گنجی پنهان بودم، دوست داشتم شناخته شوم، خلایق را آفریدم تا شناخته شوم؛ در معنای این حدیث ـ گذشته از اين كه خبر واحد است ـ باید گفت شناخت خداوند برای خلق، وسیله تکامل آن ها است، یعنی من (خدا) دوست داشتم که فیض رحمتم همه جا را بگیرد، به همین جهت خلایق را آفریدم و برای سیر کمالی آن ها راه و رسم معرفتم را به آنان آموختم، چرا که معرفت و شناخت من رمز تکامل آن هاست.(13)

به بیان دیگر؛ خداوند، چون معدن کمال است از خود تعبیر به گنج کرده و چون دریافت و فهم حقیقت و ذات او بر غیر او، دور از دسترس است، خود را پنهان دانسته و این که می فرماید: «دوست داشتم شناخته شوم» یقینا از نوع عرفی و عاطفی آن نیست، زیرا خداوند نیازی به چنین شناختی از خود ندارد.
لازم به ذکر است چون خداوند دارای همه کمالات است و هیچ نقصى در او نبوده و بى نیاز مطلق است، هیچ گونه کمبودى ندارد تا بخواهد با آفرینش جهان یا انسان، آن را جبران نماید و یا سودى از آفرینش عالم و آدم نصیب او شود. خداوند چون کامل است، لازمه کمالش فیّاضیت و بخشندگی است.

در حدیثی امام صادق (علیه السلام) از امام حسین (علیه السلام) نقل می کنند که آن حضرت فرمودند: «انّ اللّه عزّ و جلّ ما خلق العباد الا لیعرفوه، فاذا عرفوه عبدوه، فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة من سواه»؛ خداوند متعال بندگان خود را نیافرید مگر برای این که او را بشناسند، و پس از معرفت، او را پرستش کنند و با عبادت او، از پرستش غیر او بی نیاز گردند.(14)
بنابراین؛ خداوند چون بی نهایت و کامل است، هیچ کمبودی ندارد، لذا نیاز هم ندارد.
بی نیازی و صمد بودن برای خداوند، ذاتی است و چیزی در این بی نیازی و صمد بودن، تاثیر و دخالتی ندارد.

_________
(1) ر.ک: راغب، مفردات ألفاظ القرآن، ص 492؛ قرشی، قاموس قرآن، ج ‏4، ص 150-152؛ مکارم شیرازی و همکاران، تفسير نمونه، ج ‏27، ص 437- 440.
(2) مجلسی، بحار الانوار، ج 3، ص 223، بیروت ـ موسسه الوفاء.
(3) همان.
(4) همان.
(5) طبرسی، مجمع البيان، ج 10، ص 565؛ عاملی، وسائل الشیعه، ج 27، ص 189، مؤسسه آل البیت.
(6) بحار الانوار، ج 3، ص 230، ح 21.
(7) ر.ک: تفسير نمونه، ج ‏27، ص 439.
(8) فاطر/ 15و16.
(9) انعام/ 133.
(10) آل عمران/ 97.
(11) زمر/ 7.
(12) عنکبوت/ 6.
(13) تفسیر نمونه، ج 22، ص 394 و 395.
(14) بحارالانوار، ج 5، ص 312.