ده نعمتی که خداوند به حضرت یحیی عطا کرد

[کربلائی]

سلام
نام ده نعمتی که خداوند به حضرت یحیی عطا کرد را بفرمایید.

[معین]

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد آلاء

[آلاء]

پرسش:
نام ده نعمتی که خداوند به حضرت یحیی عطا کرد را بفرمایید.

پاسخ:
در پاسخ به سوال فوق باید عرض کنم حضرت یحیی (علیه السلام) از پیامبران الهی است که در قرآن در مورد ایشان موهبت ها و نعمت هایی زیادی بالغ بر ده مورد ذکر شده است. از این رو دلیل ده نعمت را در سوال شما دوست گرامی متوجه نشدم که آیا این سوال بر اساس روایت خاصی بوده و یا علت دیگری داشته.
با عنایت به آیات قرآنی در این پست برخی از نعمت های خداوند به یحیی (علیه السلام) را بر اساس آیات قرآن بر می شماریم:

يحيى (عليه السلام)، برخوردار از كتاب آسمانى:
1. «وَ زَكَرِيَّا وَ يَحْيى‏ ... أُولئِكَ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ‏....»؛ زکریا و یحیی از کسانی بودند که به ایشان کتاب اعطا نمودیم.(1)
«يا يَحْيى‏ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ ....»؛ اى يحيى! كتاب (خدا) را با قوّت بگير! و ما فرمان نبوّت (و عقل كافى) در كودكى به او داديم!(2)

2. برخوردارى يحيى (عليه السلام) از رحمت الهى:
«يا يَحْيى‏ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا وَ حَناناً مِنْ لَدُنَّا ...»؛ اى يحيى! كتاب (خدا) را با قوّت بگير! و ما فرمان نبوّت (و عقل كافى) در كودكى به او داديم! و رحمت و محبّتى از ناحيه خود به او بخشيديم ...(3)

3. يحيى (عليه السلام)، برخوردار از حكمت الهى:
«وَ زَكَرِيَّا وَ يَحْيى‏ ... أُولئِكَ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ‏...»؛ زکریا و یحیی از کسانی بودند که به ایشان کتاب و حکمت اعطا نمودیم.(4)

4. يحيى (عليه السلام)، بهره‏مند از عشق و محبّت به خداوند:
«يا يَحْيى‏ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا وَ حَناناً مِنْ لَدُنَّا ...»؛ اى يحيى! كتاب (خدا) را با قوّت بگير! و ما فرمان نبوّت (و عقل كافى) در كودكى به او داديم! و رحمت و محبّتى از ناحيه خود به او بخشيديم ...(5)

5. روحيّه مهربانى و عطوفت نسبت به مردم، موهبت خداوند به يحيى (عليه السلام):
«يا يَحْيى‏ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا وَ حَناناً مِنْ لَدُنَّا ...»؛ اى يحيى! كتاب (خدا) را با قوّت بگير! و ما فرمان نبوّت (و عقل كافى) در كودكى به او داديم! و رحمت و محبّتى از ناحيه خود به او بخشيديم ...(6)

6. يحيى (عليه السلام)، از جمله پيامبران برترى يافته خدا بر تمام مردم عصر خويش:
«وَ زَكَرِيَّا وَ يَحْيى‏ ... وَ إِسْماعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ يُونُسَ وَ لُوطاً وَ كلًّا فَضَّلْنا عَلَى الْعالَمِينَ‏ أُولئِكَ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ...»؛ و زکریا و یحیی ... و اسماعیل و یسع و یونس و لوط را همگی برتری دادیم بر جهانیان؛ آنان کسانی بودند که به ایشان کتاب و حکمت و نبوت اعطا کرده بودیم ... .(7)

7. فضيلت و برترى يحيى (عليه السلام) بر ديگران، موهبتى الهى به آن حضرت:
«وَ زَكَرِيَّا وَ يَحْيى‏ ... وَ إِسْماعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ يُونُسَ وَ لُوطاً وَ كلًّا فَضَّلْنا عَلَى الْعالَمِينَ»؛ و زکریا و یحیی ......و اسماعیل و یسع و یونس و لوط را همگی برتری دادیم بر جهانیان.(8)

8. يحيى (عليه السلام) داراى شخصيّتى بى ‏نظير در پيشينيان از جهت نامگذارى خداوند:
«يا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ اسْمُهُ يَحْيى‏ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا»؛ اى زكريا! ما تو را به فرزندى بشارت مى‏دهيم كه نامش «يحيى» است؛ و پيش از اين، همنامى براى او قرار نداده ‏ایم.(9)

9. يحيى (عليه السلام)، انسانى مورد رضايت خداوند:
«... فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا يَرِثُنِي وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا يا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ اسْمُهُ يَحْيى‏ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا»؛ تو از نزد خود جانشينى به من ببخش كه وارث من و دودمان يعقوب باشد؛ و او را مورد رضايتت قرار ده! اى زكريا! ما تو را به فرزندى بشارت مى‏ دهيم كه نامش «يحيى» است؛ و پيش از اين، همنامى براى او قرار نداده‏ ايم!(10)

10. یحيى (عليه السلام)، بهره‏مند از سلام ويژه خداوند در هنگام تولّد، مرگ و رستاخيز:
«يا يَحْيى‏ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ ... وَ سَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا»؛ اى يحيى! كتاب (خدا) را با قوّت بگير! سلام بر او، آن روز كه تولّد يافت، و آن روز كه مى‏ميرد، و آن روز كه زنده برانگيخته مى‏شود!(11)

11. يحيى (عليه السلام)، از سالكان و راه يافتگان به صراط مستقيم:
«... وَ يَحْيى‏ ...... وَ اجْتَبَيْناهُمْ وَ هَدَيْناهُمْ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ»؛ ... و یحیی را برگزیدیم و به راه راست هدایت کردیم.(12)

12. يحيى عليه السلام، بهره‏مند از هدايت خاصّ خداوند:
«وَ زَكَرِيَّا وَ يَحْيى‏ ...... وَ هَدَيْناهُمْ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ‏ أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ‏.»؛ و زکریا و یحیی .... را به راه راست هدایت کردیم آنها كسانى هستند كه خداوند هدايتشان كرده؛ پس به هدايت آنان اقتدا کن.(13)

13. برخوردارى يحيى عليه السلام از مقام نبوت، كتاب الهى، حکمت الهی و مقام قضاوت در كودكى:
« يا يَحْيى‏ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا»؛ اى يحيى! كتاب (خدا) را با قوّت بگير! و ما فرمان نبوّت (و عقل كافى) در كودكى به او داديم!(14)

14. مصونيّت يحيى (عليه السلام) در هنگام مرگ از هرگونه رنج و عذاب:
«يا يَحْيى‏ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ ... وَ سَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا»؛ اى يحيى! كتاب (خدا) را با قوّت بگير! سلام بر او، آن روز كه تولّد يافت، و آن روز كه مى‏ ميرد، و آن روز كه زنده برانگيخته مى‏ شود.(15)

15. مصونيّت يحيى (عليه السلام) از عصيان و گناه:
«يا يَحْيى‏ خُذِ الْكِتابَ‏ ... وَ بَرًّا بِوالِدَيْهِ وَ لَمْ يَكُنْ جَبَّاراً عَصِيًّا»؛ اى يحيى! كتاب (خدا) را بگير! او نسبت به پدر و مادرش نيكوكار بود؛ و جبّار (و متكبّر) و عصيانگر نبود.(16) و (17)

_______
(1) انعام/ 85 و 89 .
(2) مريم/ 12.
(3) مريم/ 12 و 13.
(4) انعام/ 85 و 89.
(5) مريم/ 12 و 13.
(6) مريم/ 12 و 13.
(7) انعام/ 85 و 86 و 89.
(8) انعام/ 85 و 86.
(9) مريم/ 7.
(10) مريم/ 5- 7.
(11) مريم/ 12 و 15.
(12) انعام/ 85 و 87.
(13) انعام/ 85 و 87 و 90.
(14) مريم/ 12.
(15) مريم/ 12 و 15.
(16) مريم/ (19) 12 و 14.
(17) اکبر هاشمی رفسنجانی/ فرهنگ قرآن/ ج33/ ص: 233-243.