کنجکاوی جنسی کودکان

[مدیر ارجاع سوالات]

با نام و یاد دوست


سلام

یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود

لذا سوال ایشان ضمن حفظ امانت، جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم، با نام کاربری "مدیر ارجاع سؤالات" درج می شود:

سلام.
ما در یک خانه با مادر شوهر و برادر شوهرم زندگی میکنیم. ما طبقه پایین و اونها بالا. من یک دختر 5 ساله دارم و برادر شوهرم سه فرزند: پسر 5 ساله، دختر 4 ساله و دختر 1 ساله دارد.
چند وقت قبل جاریم به من گفت دختر کوچکم رو شستم گذاشتم توی هال، رفتم داخل دستشویی و زود برگشتم دیدم پسرم به بدن خواهر کوچکش دست می زنه.
من پیش خودم فکر کردم شاید این بچه متوجه تفاوت اندام جنسی خودش و خواهرش شده و درصدد شناخت عضوی از بدن خودش یا خواهرش بر اومده. حدود چند ماه قبل هم به دختر من گفته بود بریم پشت پرده لباس مون رو در بیاریم و به بدن هم دست بزنیم. من واقعا تصورم از رفتار این پسر بچه شناخت اندام جنسی بود هرچند خیلی مراقب دخترم هستم ضمن اینکه اصولی رو بهش یاد دادم من جمله همین که کسی نباید زیر لباس تو رو ببینه یا دست بزنه.

یکی دو سه روز قبل دخترم اومد و به من گفت: مامان پسر عموم به من میگه به بدن من دست بزن؛ ولی من اینکار رو نکردم.
خیلی بهم ریختم به مشاور مراجعه کردم. مشاور به من گفت خیلی خطرناکه باید محل زندگیتون رو عوض کنید والا ممکنه دخترتون آسیب ببینه. گفت اون پسر بچه چیزی از کسی دیده و... .
امکان تغییر محل سکونت برای من فعلا وجود نداره. میخوام بدونم واقعا این خانم مشاور تشخیصشون درست بوده یا به قول معروف پیاز داغشو زیاد کرده؟ آخه یه پسر بچه 5 ساله واقعا آسیب جنسی میتونه وارد کنه؟
ممنون میشم.

با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید

[مدیر ارجاع سوالات]

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد امیـد

[امید]

سلام

نگرانی مادر و پدر درباره رفتارهای فرزندشان یا درباره رفتارهای کودکان دیگر با فرزندشان به جا می باشد. سنین سه تا چهار سالگی، زمان تشکیل خاطرات در ذهن کودک و بیداری جنسی است. در این سنّ، کودک نسبت به ویژگی های جسمی و تفاوتِ جنسیِ دختر و پسر کنجکاو می شود. البته کنجکاویِ کودک در این سنین تنها جنبه شناختی و کشف دارد. از سنّ پنج تا هفت سالگی، کودک هنگام دیدن بدنِ برهنه اطرافیان کنجکاو می شود که بدنِ آنها چه ویژگی هایی دارد. در دستشویی و حمام یا هنگام تعویض لباس کودک به بدن خود نگاه می کند و ممکن است به خاطر کنجکاوی به آلت تناسلی اش دست بزند و این کار را تکرار کند.

همچنین کودکان با دقت رفتار والدین را نگاه می کنند، در ذهنشان ثبت می نمایند، از آنها الگو می گیرند و رفتارشان را تقلید می کنند. بخشی از رفتارهای پسر جاری تان در این سنّ، ناشی از اقتضای سنّ اوست و احتمالا بخشی نیز از ثبت رفتارهای اطرافیان یا حتی ثبت رفتارهای مشاهده شده در فیلم های پورن می باشد. من نمی گویم:«حتما خانه خود را تغییر دهید». فرزند شما در محیط های دیگر نیز با کودکانِ هم سنّ یا بزرگ تر از خود مواجه می شود. آن چه در این زمینه مهمّ است، نظارتِ دقیقِ شما بر روابط فرزندتان با کودکان دیگر است. نکات زیر را برای این منظور رعایت کنید:

- همیشه فرزندتان را در خانه دیگران همراهی کنید و از فرستادن فرزندتان به تنهایی به خانه اقوام و بستگان خودداری نمایید.

- سعی کنید همیشه فرزندتان در حضور یک فرد بزرگ تر با پسر جاری تان یا پسرهای هم سنّ یا بزرگ تر از خود بازی کند. هنگام بازی، آنها را به هیچ وجه تنها نگذارید.

- اطرافیان خود، را در مورد تأکید بر تنها نماندنِ کودکان توجیه کنید. لازم نیست به رفتارهای فرزند جاریِ خود دقیقا اشاره کنید. فقط کافی است خطرات احتمالیِ ناشی از تنهاماندنِ کودکان را به بزرگ ترها یادآوری نمایید.

- اینکه به دخترتان آموزش می دهید که هیچ فردی حقّ ندارد به قسمت های خصوصیِ بدنش نگاه کند یا دست بزند، بسیار خوب و به جا است. این گونه آموزش ها باید در همه سنین فرزند، متناسب با مسائل هر سنّ ارائه شوند.

[امید]

پرسش:

ما با مادر شوهر و برادر شوهرم در واحدهای یک آپارتمان زندگی می کنیم. من یک دختر پنج ساله دارم و برادر شوهرم سه فرزند دارد که یکی از آنها پسری پنج ساله است. مدتی قبل پسر پنج ساله جاری ام به دخترم گفته بود:« بیا پشت پرده برویم و لباسمان را در بیاوریم». ولی دخترم قبول نکرده بود. من به دخترم اصولی را یاد داده ام؛ از آن جمله این که کسی نباید زیر لباست را ببیند یا به بدنت دست بزند. دو سه روز قبل دخترم آمد و به من گفت: «مامان، پسر عمو به من گفت به بدن من دست بزن؛ ولی من این کار را نکردم». خیلی نگران شدم. به یک مشاور مراجعه کردم. مشاور به من گفت:«خیلی خطرناک است؛ باید محل زندگی تان را عوض کنید؛ وگرنه ممکن است دخترتان آسیب ببیند». امکان تغییر محل سکونت برای ما فعلا وجود ندارد. لطفا راهنمایی ام کنید که چه کار کنم؟

پاسخ:

نگرانی مادر و پدر درباره رفتارهای فرزندشان یا درباره رفتارهای کودکان دیگر با فرزندشان به جا می باشد. سنین سه تا چهار سالگی، زمان تشکیل خاطرات در ذهن کودک و بیداری جنسی است. در این سنّ، کودک نسبت به ویژگی های جسمی و تفاوتِ جنسیِ دختر و پسر کنجکاو می شود. البته کنجکاویِ کودک در این سنین تنها جنبه شناختی و کشف دارد. از سنّ پنج تا هفت سالگی، کودک هنگام دیدن بدنِ برهنه اطرافیان کنجکاو می شود که بدنِ آنها چه ویژگی هایی دارد. در دستشویی و حمام یا هنگام تعویض لباس کودک به بدن خود نگاه می کند و ممکن است به خاطر کنجکاوی به آلت تناسلی اش دست بزند و این کار را تکرار کند.

همچنین کودکان با دقت رفتار والدین را نگاه می کنند، در ذهنشان ثبت می نمایند، از آنها الگو می گیرند و رفتارشان را تقلید می کنند. بخشی از رفتارهای پسر جاری تان در این سنّ، ناشی از اقتضای سنّ اوست و احتمالا بخشی نیز از ثبت رفتارهای اطرافیان یا حتی ثبت رفتارهای مشاهده شده در فیلم های مبتذل می باشد. من نمی گویم:«حتما خانه خود را تغییر دهید». فرزند شما در محیط های دیگر نیز با کودکانِ هم سنّ یا بزرگ تر از خود مواجه می شود. آن چه در این زمینه مهمّ است، نظارتِ دقیقِ شما بر روابط فرزندتان با کودکان دیگر است. نکات زیر را برای این منظور رعایت کنید:

- همیشه فرزندتان را در خانه دیگران همراهی کنید و از فرستادن فرزندتان به تنهایی به خانه اقوام و بستگان خودداری نمایید.

- سعی کنید همیشه فرزندتان در حضور یک فرد بزرگ تر با پسر جاری تان یا پسرهای هم سنّ یا بزرگ تر از خود بازی کند. هنگام بازی، آنها را به هیچ وجه تنها نگذارید.

- اطرافیان خود، را در مورد تأکید بر تنها نماندنِ کودکان توجیه کنید. لازم نیست به رفتارهای فرزند جاریِ خود دقیقا اشاره کنید. فقط کافی است خطرات احتمالیِ ناشی از تنهاماندنِ کودکان را به بزرگ ترها یادآوری نمایید.

- اینکه به دخترتان آموزش می دهید که هیچ فردی حقّ ندارد به قسمت های خصوصیِ بدنش نگاه کند یا دست بزند، بسیار خوب و به جا است. این گونه آموزش ها باید در همه سنین فرزند، متناسب با مسائل هر سنّ ارائه شوند.

- به دخترتان یاد دهید که هیچ وقت بدون حضور یک بزرگ تر با پسر عمویش بازی نکند و همیشه در حضور یک فرد بزرگ تر با پسر عمویش بازی کند. این مسأله را در قالب یک بازی به دخترتان آموزش دهید. مثلا به او بگویید:«پسر عمو نباید تنها با تو توی اتاق باشه. الان مثلا پسر عمو تنها توی این اتاق اومده و تو هستی؛ تو چه کار باید بکنی؟».

- اشکالی ندارد اگر همسرتان به صورت پنهانی با این بچه صحبت کند و به او تذکر دهد که نباید لباس خودش یا لباس دخترتان را در بیاورد یا دخترتان را اذیت کند. البته این تذکر باید به گونه ای باشد که باعث دلخوریِ جاری شما و برادر شوهرتان نشود. بهتر است که تذکر پنهانی باشد تا باعث دلخوری نشود.