کدام امام اجازه عقد موقت را به دخترش داده است؟

[سیصد وسیزده]

سلام
یه سوال دارم
با توجه به اینکه صیغه در اسلام جایز هست ایا پیامبران و امامان خودشون دخترانشوت رو به عقد موقت کسی در اوردن ؟ اگر در اوردن کدام امام این کار رو کرده
ممنون میشم جواب بدین

[نور الثقلین]

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد عماد

[عماد]

با توجه به اینکه صیغه در اسلام جایز هست ایا پیامبران و امامان خودشون دخترانشوت رو به عقد موقت کسی در اوردن ؟ اگر در اوردن کدام امام این کار رو کرده

سلام علیکم
احکام از طرف خداوند تبارک و تعالی تشریع میشود پیامبر(صلی الله علیه وآله) وظیفه ابلاغ و نیز تبین آن را دارند. ائمه معصومین (علیهم السلام) نیز وظیفه تفسیر و تبیین احکام را دارند.
احکام به پنج قسمت(واجب، مستحب، مباح، مکروه و حرام) تقسیم میشود. در واجبات و محرمات که امرو نهی اکید است حتما پیامبر(صلی الله علیه واله) و ائمه معصومین(علیهم السلام) طبق دستور خدا عمل می کردند
در مستحبات و مکروهات تا آنجا که لازم بود عمل می کردند و ولی در موارد اولویتی پیش می آمد که عمل به این دو تحت شعاع قرار می گرفت.
برخی از مسائل نیز مباح بود. گاهی به جای واژه مباح «جایز» نیز به کار می رود. مثلا خوردن گوشت ملخ مباح است. اگر روایتی از امامی باشد که بر مبنای آن گوشت ملخ را مباح اعلام کند، نباید حتما به دنبال آن باشیم تا ثابت کنیم امام معصوم، خودش هم گوشت ملخ خورده است.
امام در مقام بیان حکم مباح است. از این گونه مثلها زیاد است. صیغه نیز این موارد است، یعنی جایز است که انسان صیغه کند، این بدان معنا نیست که خود گوینده هم حتما به این عمل کند.
ازدواج با دو خواهر در صورتیکه خواهر اول از دنیا رفته باشد جایز است. این بدان معنا نیست که آیا امامی که این روایت را نقل کرده است خودش هم حتما باید به آن عمل کند. به محض این که همسرش مرد با خواهر همسرش ازدواج کند، بلکه روایت می گوید اگر کسی چنین کاری کرد اشکالی ندارد.
عقد موقت نیز چنین است اگر کسی انجام داد، اشکالی ندارد.

[کریم اردکانی]

یعنی نداشتیم دیگه؟

[کربلائی]

یعنی نداشتیم دیگه؟

چون دخترانشان پاک بودند،تربیت صحیح شده بودند که چگونه به فاسد کشیده نشوند پس از مرگ پدر نیازی نبود.
فلسفه صیغه برای جلوگیری از فساد شدن است برای آنهایی که قدرت ازدواج دائم ندارند.

[عماد]

یعنی نداشتیم دیگه؟

بله نبوده چون بنانیست تمام مباح ها را ائمه علیهم السلام انجام داده باشند
عمل واجب یا حرام الزام آور است اما عمل مستحب یا مباح الزام آور نیست تا چه رسد به مباح

[عماد]

پرسش:
با توجه به اینکه صیغه در اسلام جایز هست ایا پیامبران و امامان خودشان دخترانشان رو به عقد موقت کسی در آوردند؟

پاسخ:
ازدواج موقت پشتوانه قرآنی دارد. در قرآن آمده«فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً ۚ»(1) ترجمه:پس چنانچه از آنها بهره‌مند شوید آن اجر آنها که حق آنهاست به آنان بپردازید.
خداوند متعال در این آیه شریفه بر لزوم پرداخت مهری که برای ازدواج موقت مقرر کرده اید تاکید دارد. این نحوه بیان نشان میدهد که اصل جواز ازدواج موقت، مسئله‌ای مسلم بوده است و قرآن کریم صرفا بر لزوم پرداخت مهریه تاکید دارد.
در روایات شیعه(2) و سنی(3) اشاره به حلال بودن عقد موقت شده است اما حلال بودن به معنای جایز بودن است نه واجب بودن
احکام از طرف خداوند تبارک و تعالی تشریع میشود پیامبر(صلی الله علیه وآله) وظیفه ابلاغ و نیز تبین آن را دارند. ائمه معصومین (علیهم السلام) نیز وظیفه تفسیر و تبیین احکام را دارند.
احکام به پنج قسمت(واجب، مستحب، مباح، مکروه و حرام) تقسیم میشود. در واجبات و محرمات که امر و نهی اکید است حتما پیامبر(صلی الله علیه واله) و ائمه معصومین(علیهم السلام) طبق دستور خدا عمل می کردند
در مستحبات و مکروهات تا آنجا که لازم بود عمل می کردند ولی در موارد اولویتی پیش می آمد که عمل به این دو تحت شعاع قرار می گرفت.
برخی از مسائل نیز مباح بود. گاهی به جای واژه مباح «جایز» نیز به کار می رود. مثلا خوردن گوشت ملخ مباح است.
امام در مقام بیان حکم مباح است. از این گونه مثلها زیاد است. صیغه نیز از این موارد است، یعنی جایز است که انسان صیغه کند، این بدان معنا نیست که خود گوینده هم حتما به این عمل کند.
اگر روایتی از امامی باشد که بر مبنای آن گوشت ملخ را مباح اعلام کند، نباید حتما به دنبال آن باشیم تا ثابت کنیم امام معصوم، خودش هم گوشت ملخ خورده است. ازدواج با دو خواهر در صورتیکه خواهر اول از دنیا رفته باشد جایز است. این بدان معنا نیست که اگر امامی که این روایت را نقل کرده است خودش هم حتما باید به آن عمل کند. یا به محض این که همسرش مرد با خواهر همسرش ازدواج کند، بلکه روایت می گوید اگر کسی چنین کاری کرد اشکالی ندارد.
عقد موقت نیز چنین است اگر کسی انجام داد، اشکالی ندارد.

منابع:
1. سوره نساء، آیه 24
2.شیخ کلینی، محمد بن یعقوب، فروع کافی، قم، دارالحدیث، 1388ش، ج11، ص7
3.محمد بن عیسی، سنن ترمذی، بیروت،‌ دار الفکر، ۱۴۲۱ق، ج3، ص185-186