بی اعتماد شدن کودک به مادرش

[یار مهربان]

من سوال خواهرم رو می پرسم لطفا راهنمایی کنید.
خواهرم با جاریش در یک ساختمان در دو طبقه مجزا زندگی میکنند. خواهرم برای اینکه بچه اش رو در مواقعی که خودش حضور نداره کنترل کنه - چون برخی رفتارهای خارج از عرف رو از بچه های جاریش دیده مثل اینکه به بدن هم نگاه میکنند یا دست میزنند و این به یک رفتار گاه و بیگاه براشون تبدیل شده- به دختر 6 سالش گفته من دوربین دارم و متوجه رفتارهای شما میشم. لذا تا الان این راهکار جواب داده و الحمدلله کنترل خوبی اعمال شده. جاری خواهرم یک پسر حدودا 6 ساله و دو دختر 5 و 2 ساله داره .بچه خواهرم چند روز قبل رفته بوده خونه اونها بعد اومده به مامانش گفته زن عمو میگه مامانت دروغ میگه دوربین نداره از حس ششم اش میفهمه شما چکار میکنید. دختر خواهرم از اون زمان دو تا مساله مهم براش پیش اومده :
یکی اینکه اعتمادش رو به مادرش از دست داده و دائم مادرش رو با سوالات مختلف چک میکنه که ببینه مامانش درست میگه و دوربین داره یا نه .
و دوم اینکه براش سنگین تموم شده که زن عموش بهش گفته مامانت دروغ میگه میخواد به زن عمو و بچه های عموش ثابت کنه مامانش دروغگو نیست.
خواهرم تا الان خیلی سعی کرده هیچ زمان به دخترش دروغ نگه و قضیه دوربین رو هم یه جورایی توریه کرده چون هم دوربین داره و هم به انحاء مختلف رفتار فرزندش رو کنترل و چک میکنه . اما جاریش خیلی واضح به فرزندانش دروغ میگه. الان خواهرم خیلی بهم ریخته میگه باید برم تذکر اساسی به جاریم بدم که در نحوه تربیت من دخالت نکنه ولی نمیدونه با بی اعتمادی دخترش چکار کنه؟ لطفا راهنمایی کنید.

[نور الثقلین]

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد امیـد

[امید]

لطفا راهنمایی کنید.

سلام
این متن را برای خواهرتان بفرستید:

شما مادری هستید که دوست دارید روابط خوبی با دخترتان داشته باشید و بتوانید او را به خوبی تربیت نمایید تا در آینده به خانمی شایسته تبدیل شود. شما می توانید نام عملی که انجام داده اید را «توریه» یا «شوخی» بگذارید؛ اما مسأله اینجاست که شما و دخترتان در جامعه ای زندگی می کنید که هر فردی تفسیر خودش را از عملِ فرد دیگر دارد و نمی توانید مانعِ قضاوتِ دیگران درباره اعمالِ خود شوید. شما نام «توریه» را بر عملتان می گذارید و آن را برای کنترل رفتار دخترتان در هنگامِ عدم حضور در خانه لازم می دانید؛ اما جاری شما نام «دروغ» را بر عملتان می گذارد. شما می توانید هر نامی بر عملتان بگذارید. مهم این است که نتیجه علمتان «زیر سؤال رفتن اعتمادِ دخترتان به شما» می باشد.

می پرسید:«من چه کار کنم که اعتماد دخترم را دوباره جلب کنم؟»

در پاسخ به این سؤال، راهکارهایی ارائه می دهم:

- دیگر به هیییییییچ وجه مسأله کارگذاشتن دوربین را با دخترتان مطرح ننمایید. اگر می ترسید دخترتان در هنگام عدم حضورتان، کار خطرناکی انجام دهد، هنگام خروج از خانه، او را به دست یک فرد بزرگ ترِ قابل اعتماد مانند: مادرتان بسپارید. اگر گاهی فرد قابل اعتمادی در دسترس ندارید که دخترتان را پیش او بگذارید، دخترتان را همراه خود ببرید.

- دخترتان تا مدتی شما را چک می کند که دوربین در خانه کار گذاشته اید یا خبری از دوربین نیست. روی این مسأله حساسیت به خرج ندهید. اگر دخترتان در مورد کارگذاشتن دوربین از شما سؤالی پرسید، به او یادآوری کنید که دیگر بزرگ شده است و می فهمد که نباید کار خطرناکی انجام دهد.

- در کارهای ساده ای مانند: تهیه خوراکیِ مورد علاقه دخترتان یا کتابی که دوست دارد برایش بخوانید با او مشورت کنید. مشورت کردن با کودک و نظرخواهی از او در تصمیم های کوچک، به او این پیام را می رساند که نظرش برایتان مهمّ است و او فردی قابل قبول و شایسته احترام و اهمیّت می باشد. این کار، نقطه مقابلِ پیامِ بی اعتمادی است که با حرفتان به ذهنِ دخترتان منتقل شده است.

ادامه دارد...

[امید]

لطفا راهنمایی کنید.

- فرزندتان را مجبور نکنید کاری که دوست ندارد انجام دهد. به خواسته دخترتان اهمیت دهید و اگر کاری از او می خواهید، آن را با خوش رفتاری مطالبه نمایید. مثلا به جای اینکه بگویید:«پاشو مسواک بزن»، به دخترتان بگویید:«لطفا مسواک بزن تا همیشه دندون های قشنگت سالم بمونه». از امر و نهیِ زیاد به دخترتان خودداری نمایید.
- وقتی دخترتان کار اشتباهی انجام می دهد، از بدرفتاری و کتک زدنِ او خودداری نمایید. در این مواقع، خشم تان را کنترل کنید و به دخترتان بفهمانید که از کارش دلخور یا عصبانی شده اید. اما این عصبانیت را با داد و فریادْ سرِ او خالی ننمایید. با کمی اخم کردن می توانید به راحتی دلخوریِ خودتان را از کار اشتباه دخترتان به او بفهمانید.

- از تحقیر و سرزنش دخترتان جدا خودداری نمایید. وقتی دخترتان اشتباهی مرتکب می شود و می خواهید به از تذکر دهید، به جای حرف هایی که شخصیت فرزندتان را مورد هدف قرار می دهد، رفتارش را مورد توجه قرار دهید. شخصیت هر فردی تقریبا ثابت و پایدار است. اما رفتار فرد، موقتی و قابل تغییر می باشد.
هنگام انتقاد از رفتار فرزندتان و دیگران (مثلا همسرتان) از قالب زیر (روش XYZ+خواسته) استفاده کنید تا موثرتر باشد:
« وقتی که در موقعيتِ X ، عملِ Y را انجام دادی، احساسِ Z به من دست داد. ميشه کار ... را انجام بدهی؟(خواسته)».
مثال: وقتی توی اتاق(X) اسباب بازی ها را پخش می کنی و بعد از بازیْ اونها رو جمع نمی کنی(Y) از دستت دلخور میشم(Z). میشه بعد از بازی، اسباب بازی ها رو جمع کنی؟

- نیازهای اساسیِ دخترتان را به موقع برآورده سازید. منظورم این نیست که همه خواسته های دخترتان را سریعا انجام دهید. منظورم از نیازهای اساسی، غذا، پوشاک، توجه و محبت است. سایر نیازها را به اندازه برآورده سازید تا هم دخترتان پرتوقّع بار نیاید و هم به توجه شما به خودش خللی وارد نشود.

برای اینکه اعتماد دخترتان به شما بیشتر شود، بازی های زیر را با دخترتان انجام دهید:

- بازی جفتش را نقاشی کن
یک کاغذ بردارید و بدون اینکه دخترتان ببیند، نیمی از چیز ساده ای (مثلا یک توپ) را بکشید و سپس بدون اینکه نیمِ نقاشی شده را به دخترتان نشان دهید، از او بخواهید نیمِ دیگرِ آن را با راهنماییِ شما بکشد. می توانید با گفتنِ جهتِ خطّ، دخترتان را راهنمایی کنید. فقط نباید نامِ چیزی را که کشیده اید را به دخترتان بگویید. وقتی که نقاشی تمام شد، قسمت پنهان شده را نشان دهید و هر دو نقاشی را با یکدیگر مقایسه کنید.

- بازی یافتنِ اشیاء پنهان شده با استفاده از صدا
یک شیء کوچک (مثلا یک عروسک کوچک) را به دخترتان نشان دهید و بگویید:«تو به اتاقِ کناری برو. من این عروسک را در این اتاق قایم می کنم. بعد تو به این اتاق بیا و با راهنماییِ من عروسک را پیدا کن». وقتی دخترتان به اتاق آمد، با گفتنِ جهتِ رفتن، او را در پیداکردنِ عروسک کمک کنید.
وقتی دخترتان در یافتنِ عروسک با شنیدنِ جهتِ حرکتْ مهارت پیداکرد، می توانید از صدا برای راهنمایی اش استفاده کنید. مثلا با دست به یک سینی بزنید. وقتی دخترتان به محل عروسک نزدیک شد، صدا را بلندتر کنید و وقتی از آن دور شد، صدا را آهسته تر نمایید.


- بازی Trust-fall(اعتماد کن و خودت را بینداز):
این بازی به این صورت است که دخترتان روبروی شما به پشت می ایستد و بدون اینکه علامتی دهد، خود را به سمت عقب می اندازد و شما باید او را بگیرید. این بازی باعث می شود دخترتان به شما اعتماد کند که شما در زمان مناسب، او را می گیرید و نمی گذارید او روی زمین بیفتد. در زیر تصویری از این بازی را قرار می دهم. فقط باید بدانید لازم نیست دخترتان در بلندی قرار گیرد و خود را بیندازد. همین که او روی زمینْ پشت به شما بایستد و خود را بیندازد و شما او را بگیرید کافی است.

[Ahmad91]

اگر مادر به رفع نیازهای کودک حساس نباشد و توجه کافی به این امر نداشته باشد، موجب می‌شود کودک نسبت به شرایط موجود احساس رضایت نکند و عدم رضایت‌مندی از شرایط زندگی، حس بی‌اعتمادی او را نسبت به خانواده به ویژه مادر به دنبال می‌آورد.عدم توجه به رفع نیازهای کودک، رشد در شرایط نا به سامان و عدم رضایت‌مندی از زندگی موجب بروز حس بی‌اعتمادی در آینده می‌شود، ادامه داد: کودک در خانواده خود شاهد ارتباطات ضعیف اعضا باهم بوده و حتی دروغ‌گویی و فریب دادن را نیز تجربه می‌کند و نتیجه رشد در چنین محیطی انتقال حس بی‌اعتمادی به کودک است.
با وجود همه صحبت های مربوط به اپیدمی چاقی کودکان ، بسیاری از والدین به احتمال زیاد شگفت زده میشوند
اعتماد در پاسخ به رفع نیازهای اجتماعی و در تعاملات روزمره شکل می‌گیرد، گفت: شکل گیری حس اعتماد از دوران کودکی موجب می‌شود فرد در بزرگ‌سالی نیز در برخورد با محیط اجتماع بی‌اعتماد نباشد.
پارانویید به معنای اختلال شخصیت است، افزود: این بیماری در صورت شدت موجب تشدید بیماری اسکیزوفرنی از نوع پارانویید می‌شود.