آیا هر کس وقت زمان ظهور را حدس بزند نیز دروغگوست؟

[کربلائی]

سلام
همه‌ما معتقدیم امام عصر عج زنده و ظهور و حکومت میکند.
از روایات ائمه ع فهمیدیم‌که هزار سال بیشتر طول میکشد و برای محقق شدن ظهور هم پنج حادثه قطعی اعلام شد، از طرفی زمان آن و مکانش هم اعلام شد، شب جمعه ای که ۲۳ ماه رمضان باشد و مکه، کنار خانه خدا.
اگر بخواهیم بر اساس زمان آن حدس بزنیم، این اتفاق ۶ سال آینده هست که ۲۳ رمضانش مصادف با شب جمعه هست و نیازمند رخ داده اتفاقات دیگر، انشاالله

این امیدواری باید در شیعه باشد تا منکران حضرت به اعتقادات ایشان لطمه نزنند.
آیا این حدس ها هم شامل دروغگوئی است!؟
آیا شایسته نیست، تبلیغات ظهور بهتر معرفی بشه تا افراد کمتر آسیب روحی ببینند!؟

راهنمایی فرمایید

متشکریم

[مدیر ارجاع سوالات]

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد مشکور

[مشکور]

پرسش:
بر اساس روایات، تعیین کنندگان وقت ظهور دروغگویند، آیا اگر کسی وقت ظهور را حدس بزند هم دروغگو محسوب می شود؟

پاسخ:
در پاسخ نکاتی را تقدیم می کنیم:

اولاً بر اساس روایات معتبر دینی تعیین کنندگان وقت ظهور دروغگویند. ابی بصیر از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که: «از او درباره قائم (علیه السلام) پرسیدم؛ فرمود: وقت گزاران دروغ گفته‏ اند. ما خاندانی هستیم که وقت را تعیین نمی کنیم‏.»(1) همچنین فضیل بن یسار گوید: «به امام باقر (علیه السلام) عرض کردم: برای این امر وقتی هست؟ فرمود: وقت‏ گزاران دروغ گویند؛ وقت‏ گزاران دروغ گویند؛ وقت ‏گزاران دروغ گویند... .»(2) اینکه گفته شده تعیین کنندگان وقت دروغگویند چون علم زمان ظهور، همانند زمان قیامت و زمان مرگ، فقط نزد خدای متعال است و دیگران هیچ علم یقینی ندارند و فقط بر اساس حدس و گمان حرفی می زنند، قرآن کریم نیز ما را از پیروی حدس و گمان برحذر داشته و به علم و یقین فرا خوانده است.(3)، بر این اساس علت دروغگو بودن ایشان، بخاطر حدسی و گمانی بودن سخن ایشان است چون هیچ پایه و اساسی ندارد.

ثانیاً ایجاد امید در منتظران و مؤمنان، بی نیاز از حدس و گمان و دروغگویی است بلکه می بایست برای تزریق امید در دلها تلاش کنیم:
1. ایمان مردم را به وجود و الطاف و عنایات غایبانه حضرت (عجل الله فرجه) بر اساس اعتقادات و روایات دینی معتبر تحکیم ببخشیم و دلهای آنها را با دعا و توسل و استغاثه به آن غایب منتظَر پیوند بیشتری بزنیم.
2. همچنین مردم را به آیات و روایاتی که گواه وعده های حق خداوند است و در امت های پیشین محقق شده ارجاع دهیم اینکه غیبت امام عصر (ارواحنافداه) میدان امتحان الهی است تا منتظران واقعی از دنیاطلبان و سره از ناسره تمیز داده شود. پس صبر و شکیبایی رمز موفقیت در امتحانات آخرالزمانی است. نیز متذکر شویم که امتحانات، موجب کمال بشر در دوران غیبت است باید با صبر و شکیبایی، ایمان و اعتقاد، تقوا و مجاهدت و پرهیزکاری و با سلاح دعا و توسل، عاجزانه و ملتمسانه از خداوند بخواهیم تا وعده ظهور با لطف و عنایت الهی تعجیل شود.
3. یکی از راه های تقویت امید در دلها، تمرکز منتظران بر خودسازی و تهذیب نفس و رعایت تقوای الهی است زیرا علاوه بر نورانیت دل، قدرت ایمان و یقین و تشخیص را افزایش داده،(4) بستر خروج از بحرانهای آخرالزمانی غیبت را فراهم می کند،(5) و به راههای هدایت الهی که از جمله آن می توان به اطمینان و سُکَینه قلبی و امید به وعده های حق خدا اشاره کرد رهنمون می شود.(6)
4. بعلاوه، باید با تبلیغ و ترویج معارف حقه الهی و پیشقدم شدن عالمان و مبلغان دین در عمل، روح عبودیت و بندگی را در مردم تقویت کنیم در اینکه ظهور و دیدار امام عصر آرزوی قلبی همه مشتاقان است تردیدی نیست، باید مردم آگاه شوند که مهم عمل به دستورات الهی و ترک محرمات است، چه در حضور امام و چه در زمان غیبت، آنچه اهمیت دارد خشنودی قلب امام عصر (عجل الله فرجه) است. اینکه ایشان حاضر باشند و ما را ببینند و ما در حضور ایشان، در مسیر گناه و نافرمانی خدا باشیم چه ارزشی دارد؟! در نقطه مقابل اگر ایشان غایب باشند و ما در مسیر رضای خدا و حجت او باشیم، آنوقت است که کار ما ارزش دارد.
5. ضمن آنکه اگر منتظر واقعی باشیم و قلباً آرزوی بودن در رکاب آن حضرت داشته باشیم، حتی اگر عمر ما هم اقتضا نکند بدون شک بر اساس روایات، اجر کامل به ما داده می شود. همچنین می توانیم امید منتظران را با روایات باب رجعت بیفزاییم اینکه امکان بازگشت و افتخار پا در رکابی و شهادت همراه آن حضرت میسر است پس جای نگرانی وجود ندارد.
همه اینها که بیان شد، امیدآفرین هستند و نیازی به دروغ گفتن و تعیین وقت نیست.

ثالثاً تعیین زمان برای ظهور، امیدبخشی کاذب است و نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه چون زمان ظهور نامعلوم است، اگر موعد مشخص شده برسد و آن اتفاق حادث نشود، به اعتقادات مردم آسیب جدی وارد شده و یأس و نومیدی سرتاسر وجود جامعه و منتظران را فرا گرفته، زبان یاوه گویان و مخالفان دین دراز می شود. از طرفی تعیین وقت ظهور، باب ادعاهای دروغین مدعیان مهدویت و مصداق های دروغین نشانه های ظهور را توسعه می بخشد و آن قدر فضای جامعه تیره و تار و مبهم و شبهه آلود می شود که خواسته و ناخواسته بخش عظیمی از جامعه و مردم گرفتار این قبیل انحرافات و شبهات می شوند.

بنابراین، به هیچ وجه نباید به عنوان امیدبخشی به مردم و منتظران اجازه دهیم، تعیین وقت هایی که هیچ مبنای قطعی و یقینی و شرعی و دینی ندارد در جامعه باب شود. باید به شدت با این قبیل انحرافات مبارزه کرد.

پی نوشت ها:
1. کلینی، الکافی، کتابفروشی علمیه اسلامیه، تهران، 1369، ج 1، ص 368.
2. همان منبع.
3. «وَ لا تَقْفُ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْم‏...؛ چیزی را که بدان علم نداری دنبال مکن»، اسراء، آیه 36.
4. «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا، ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، برای شما وسیله‌ای جهت جدا ساختن حق از باطل قرارمی‌دهد.» انفال، آیه 29.
5. «وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا ...، و هر کس خدا ترس و پرهیزکار شود خدا راه بیرون شدن (از عهده گناهان و بلا و حوادث سخت عالم) را بر او می‌گشاید.»، طلاق، آیه 2.
6. «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ، و آنان که در (راه) ما (به جان و مال) جهد و کوشش کردند محققا آنها را به راه‌های (معرفت و لطف) خویش هدایت می‌کنیم، و همیشه خدا یار نکوکاران است.»، عنکبوت، آیه 69.