زنده بودن شهداء

[رسانه]

سلام
ایه معروف ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون، میگه شهدا زنده اند و نزد پروردگارشون روزی میخورن. از طرفی خب بقیه افراد مومن و سالک و متدین هم که از دنیا رفتند همین وضعیت رو دارند، یعنی نزد پروردگارشون روزی میخورند و از طعامهای بهشتی متنعم هستند.
پس فرق شهدا با اونها چیه؟ اگر در پاسخ بگویید اونها بر طبق متن آیه قرآن، زنده اند خب معنی این زنده بودن که دیگر درگذشتگان از مومنین و سالکین اونطور نیستند چیه؟ میشه خوب و دقیق این سوال رو جواب بدید؟

[مدیر ارجاع سوالات]

با نام و یاد دوست

کارشناسان بحث: استاد هدی

[هدی]

با سلام و عرض ادب

بله نه تنها سایر مومنین بعد از مرگ زنده هستند بلکه کفار و منافقین هم بعد از مرگ زنده اند و اساسا با مرگ، صرفا شکلی از حیات، به شکل دیگر تبدیل می شود نه اینکه نیستی و نابودی بهمراه داشته باشد.
در مورد حیات کفار بعد از مرگمیتوان به این آیه استشهاد نمود:

«حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ*لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ»(1)
تا آنگاه كه مرگ يكى از ايشان فرا رسد مى‏ گويد پروردگارا مرا بازگردانيد*شايد من در آنچه وانهاده‏ ام كار نيكى انجام دهم نه چنين است اين سخنى است كه او گوينده آن است و پشاپيش آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته خواهند شد.

بنابراین برای کفار هم پس از مرگ زندگی وجود دارد اما به شکل دیگر کما اینکه برای مومنین نیز همینگونه است و صرفا شکل حیات از این جهان به جهان دیگر، تغییر میکند وگرنه مرگی وجود ندارد.
ادامه...

1. مومنون/99و100

[هدی]

دو آیه در قرآن کریم وجود دارد که توهم نابودی را از شهدا می زداید:
«وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لَا تَشْعُرُونَ»(2) و كسانى را كه در راه خدا كشته مى ‏شوند مرده نخوانيد بلكه زنده‏ اند ولى شما نمیدانید
و

«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»(3)
هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‏ اند مرده مپندار بلكه زنده‏ اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى ‏شوند

در مورد شهدا، وضعیت پس از مرگ و شهادتشان اینگونه است که به حیاتی برتر و عنداللهی می رسند و مطلب دیگری که در دو آیه مورد استشهاد وجود دارد این است که دیگران این توهم را داشته یا دارند که شهید از زندگی و تنعمات آن محروم شده و نابود می شود، این دو آیه شریفه بیان میکنند که شهدا با شهادت، از بین نمیروند و به کام نیستی و نابودی فرو نمیروند بلکه زنده اند و عند الله مرزوقند.
توضیحات فوق در بیانات استاد "جوادی آملی" بدین شرح است:

1. بقره/154
2.

آل عمران/169

[هدی]

«حقيقت مرگ
مقام اول ناظر به اين بود كه هر انساني وقتي مي‌ميرد از نشئه‌اي به نشئهٴ ديگر منتقل مي‌شود؛ مرگ به معناي انتقال از دنيا به برزخ است، نه به معناي زوال و نابودي.

ـ معذب بودن كافران پس از مرگ
مقام ثاني بحث اين بود كه آنهايي كه كافر و منافق و گرفتار تباهي اعتقاد و اخلاق و اعمال‌اند بعد از مرگ معذب‌اند.

ـ متنعم بودن صالحان پس از مرگ
و آنهايي كه از تباهي نجات پيدا كردند و داراي عقيده و خُلق و عمل صالح‌اند بعد از مرگ منعم‌اند.
يكي از آن گروهي كه بعد از مرگ منعم‌اند گروه شهدا هستند. آيه محل بحث فرمود: دربارهٴ شهدا شما تعبير به مرگ نكنيد، نگوييد اينها نابود مي‌شوند. كفّار و منافقين عقيده‌شان بر اين بود [كه] هر انساني كه مي‌ميرد نابود مي‌شود [و] در نتيجه اين عقيده سوء، فكر مي‌كردند كساني كه شهيد مي‌شوند خود را نابود مي‌كنند.»(4)

4. عبد الله جوادی آملی، تفسیر سوره بقره، جلسه 265:
http://www.portal.esra.ir/Pages/Inde...sZ2%2bxScYY%3d

[هدی]

«شهدا بهرهٴ بهتر و بالاتر دارند و اين توهم را دربارهٴ شهدا داشتند كه اينها نابود مي‌شوند، لذا قرآن كريم درباره شهدا بالصراحه فرمود: مپنداريد كه اينها با شهادت نابود مي‌شوند وگرنه اصل اين معنا كه هر انساني بعد از مرگ زنده است مشترك است (چه بين مؤمن، چه بين كافر) و اينكه كفار معذب‌اند مشترك است (چه بين مقتولين في سبيل الطاغوت و بين غير مقتولين) و اينكه مؤمنين بعد از مرگ منعم‌اند مشترك است (بين مقتولين في سبيل الله و غير مقتولين في سبيل الله) منتها مقتولين في سبيل الله از يك حيات طوبا و حيات برتر برخوردارند و از يك نعمتهاي بيشتري برخوردارند [و] متنعم‌اند...آن حيات طوبا با كفر و نفاق حاصل نمي‌شود، آن يك حيات ديگر است كه واقعاً زنده‌اند و از يك حيات بالاتر و بيشتري برخوردارند.»(5)



5. پیشین

[هدی]

خلاصه پاسخ اینکه همه بعد از مرگ، زندگی دارند منتها مراتب حیات در جهان دیگر متفاوت است، حیات کفار و منافقین بسیار عذاب آور است و در مقابل حیات شهدا، مرتبه برتری از حیات است آنان عند الله مرزوقند.
تاکید آیات شریف بر زنده بودن شهدا به این معنا نیست که دیگران زنده نیستند بلکه برای دفع این توهم است که دیگران(کفار و منافقین و یا افراد کوته بین) می اندیشند که شهدا با انتخاب مرگ در راه خدا، خود را به هلاکت افکنده و از نعم دنیا بی بهره ماندند، آیات شریفه با تاکید بر اینکه شهدا به هلاکت نرسیده اند بلکه زنده اند، به این نکته نیز تاکید میفرماید که شهدا علاوه بر زنده بودن، عندالله مرزوق نیز هستند و از نعمی، برتر از نعم دنیایی برخوردارند.

[هدی]

پرسش: آیه معروف (ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون)، میگه شهدا زنده اند و نزد پروردگارشون روزی میخورند. از طرفی خب بقیه افراد مومن و سالک و متدین هم که از دنیا رفتند همین وضعیت رو دارند، یعنی نزد پروردگارشان روزی میخورند و از طعامهای بهشتی متنعم هستند.
پس فرق شهدا با اونها چیه؟ اگر در پاسخ بگویید اونها بر طبق متن آیه قرآن، زنده اند خب معنی این زنده بودن که دیگر درگذشتگان از مومنین و سالکین اونطور نیستند چیه؟
پاسخ: بله نه تنها سایر مومنین بعد از مرگ زنده هستند بلکه کفار و منافقین هم بعد از مرگ زنده اند و اساسا با مرگ، صرفا شکلی از حیات، به شکل دیگر تبدیل می شود نه اینکه نیستی و نابودی بهمراه داشته باشد.
در مورد حیات کفار بعد از مرگ میتوان به این آیه استشهاد نمود:

«حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ*لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ»(1)
تا آنگاه كه مرگ يكى از ايشان فرا رسد مى‏ گويد پروردگارا مرا بازگردانيد*شايد من در آنچه وانهاده‏ ام كار نيكى انجام دهم نه چنين است اين سخنى است كه او گوينده آن است و پشاپيش آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته خواهند شد.

بنابراین برای کفار هم پس از مرگ زندگی وجود دارد اما به شکل دیگر کما اینکه برای مومنین نیز همینگونه است و صرفا شکل حیات از این جهان به جهان دیگر، تغییر میکند وگرنه مرگی وجود ندارد.

دو آیه در قرآن کریم وجود دارد که توهم نابودی را از شهدا می زداید:
«وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لَا تَشْعُرُونَ»(2) و كسانى را كه در راه خدا كشته مى ‏شوند مرده نخوانيد بلكه زنده‏ اند ولى شما نمیدانید
و
«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»(3)
هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‏ اند مرده مپندار بلكه زنده‏ اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى ‏شوند
در مورد شهدا، وضعیت پس از مرگ و شهادتشان اینگونه است که به حیاتی برتر و عنداللهی می رسند و مطلب دیگری که در دو آیه مورد استشهاد وجود دارد این است که دیگران این توهم را داشته یا دارند که شهید از زندگی و تنعمات آن محروم شده و نابود می شود، این دو آیه شریفه بیان میکنند که شهدا با شهادت، از بین نمیروند و به کام نیستی و نابودی فرو نمیروند بلکه زنده اند و عند الله مرزوقند.

استاد جوادی آملی در توضیحاتی در پاسخ به سوال فوق بطور خلاصه می فرمایند که همه بعد از مرگ، زندگی دارند منتها مراتب حیات در جهان دیگر متفاوت است، حیات کفار و منافقین بسیار عذاب آور است و در مقابل حیات شهدا، مرتبه برتری از حیات است آنان عند الله مرزوقند.
تاکید آیات شریف بر زنده بودن شهدا به این معنا نیست که دیگران زنده نیستند بلکه برای دفع این توهم است که دیگران(کفار و منافقین و یا افراد کوته بین) می اندیشند که شهدا با انتخاب مرگ در راه خدا، خود را به هلاکت افکنده و از نعم دنیا بی بهره ماندند، آیات شریفه با تاکید بر اینکه شهدا به هلاکت نرسیده اند بلکه زنده اند، به این نکته نیز تاکید میفرماید که شهدا علاوه بر زنده بودن، عندالله مرزوق نیز هستند و از نعمی، برتر از نعم دنیایی برخوردارند.(4)

پی نوشتها:
1. مومنون/99و100
2. بقره/154
3. آل عمران/169
4. عبد الله جوادی آملی، تفسیر سوره بقره، جلسه 265:
http://www.portal.esra.ir/Pages/Inde...sZ2%2bxScYY%3d