اطلاعات در سياهچاله ها

"تناقض اطلاعات" محيط اطراف سياهچاله براي چندين سال وقت فيزيكدانان را گرفت. استيفن هاوكينگ ،دانشگاه كمبريج در انگلستان، بيش از سه دهه اصرار داشت كه اطلاعاتي كه به همراه ذره توسط سياهچاله بلعيده مي شود، براي هميشه از دست مي رود، هرچند كه بر خلاف قوانين مكانيك كوانتومي است كه اطلاعات از بين بروند.
وقتي كه چهارسال پيش هاوكينگ يك تجديد نظر كرد-كه اطلاعات را مي توان دوباره به دست آورد- همگان متقاعد نشدند. ابهي اشتكار (abhay ashtekar)در دانشگاه پن استيت در ايالات متحده گفت: "ديدگاه كلي اين است كه صحبت هاوكينگ به قدر كافي توضيح داده نشده است.". اشتكار و همكارانش در پن استيت ادعا كرده اند كه يك مكانيزمي قابل اعتمادتري دارند كه مي توان اطلاعات در سياهچاله را حفظ كرد.

خيلي هم سياه نيست!
پارادوكس اطلاعات اولين بار در اوايل دهه 1970 وقتي كه هاوكينگ، برپايه كارهاي ياكوب بكنشتين در دانشگاه هيبريو در بيت المقدس، پيشنهاد كرد كه سياهچاله ها كاملا سياه نيستند، روي كار آمد. او نشان داد كه ذره و پاد ذره توليد شده در محيط پيرامون سياهچاله،افق رويداد، مي توانند كه جدا شوند. يكي گير مي افتد و ديگري مي تواند فرار كند كه به شكل تابش از سياهچاله نمايان مي شود.
كوانتوم بيان مي كند كه ذره ي گرفتار شده داراي انرژي منفي ،و طبق هم ارزي جرم-انرژي آينشتين E=mc^2 - و جرم منفي است. با ذره- انرژي منفي هاي متوالي، سياهچاله جرم از دست مي دهد يا همان "تبخير" مي شود. هاوكينگ گفت بعد از اين كه سياهچاله به طور كامل تبخير شد در پشت مركز بسيار چگال آن اطلاعات به طور كامل از دست خواهد رفت.
مفهوم پارادوكس اطلاعات در سال 1997، وقتي كه هاوكينگ با همكارش كيپ ترون در كالتچ در ايالات متحده، در مورد اين صحبت با جان پرسكيل در كالتچ شرط بندي كردند، بيش تر بالا گرفت. پرسكيل اعتقاد داشت كه با توجه به مكانيك كوانتومي اطلاعات غيرممكن است كه از بين برود چون اين مورد مانع برگشت پذيري معادلات مي شد. ولي در سال2004 هاوكينگ شرط را واگذار كرد و او الان باور كرده است كه اطلاعات برمي گردند هرچند در يك شكل ديگر.

ادامه دارد...