امام زمان عليه السلام در قرآن

[Behrooz_313]

سوره يونس، آيه 20

وَ يَقُولُونَ لَوْ لا أُنزِلَ عَلَيْهِ ءَايَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْب للَّهِ فَانتَظِرُوا إِني مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ(20)

و مي‏گويند چرا معجزه‏اي از پروردگارش بر او نازل نمي‏شود. بگو غيب و معجزات براي خدا و به فرمان او است.

شما در انتظار باشيد من هم با شما در انتظارم.

از امام صادق عليه‏السلام درباره‏ي فرموده‏ي خداي عزوجل.

(«الم» اين کتاب هيچ ترديدي در آن نيست هدايتگر متقيان است. کسانيکه به غيب ايمان آورند) پرسيدم.

امام عليه‏السلام فرمود: متقين در اين آيه شيعيان علي عليه‏السلام هستند. و غيب همان حجت قائم غائب عليه‏السلام مي‏باشد و شاهد بر اين مدعا فرموده‏ي خداوند است در اين آيه که مي‏فرمايد:

و کافران گويند: چرا آيت و نشانه‏اي از پروردگارش بر او نازل نمي‏شود. پس بگو همانا غيب مخصوص خداوند است. پس منتظر باشيد که من نيز از منتظران هستم.

کمال الدين شيخ صدوق «ره»، جلد 2، ص 340.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره‏ نحل، آيه 45

أَ فَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السيِّئَاتِ أَن يخْسِف اللَّهُ بهِمُ الأَرْض أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَاب مِنْ حَيْث لا يَشعُرُونَ(45)

آيا توطئه گران از اين عذاب الهي ايمن گشتند که ممکن است خدا آنها را در زمين فرو برد و يا مجازات حق از آنجا که انتظارش را ندارند به سراغشان بيايد.

از جابر جعفي روايت شده که امام باقر عليه‏السلام ضمن حديثي طولاني به او فرمود:

و مبادا که با معدود کساني که از فرزندان محمد صلي الله عليه و آله و سلم (بعنوان بر پايي عدل و داد و تشکيل دولت حق) خروج کنند همراهي کني.

زيرا که براي آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم و علي پرچمي و دولتي خاص است و ديگران به پرچمهايي وابسته مي‏شوند (يعني ديگران هم دولتهايي دارند).

پس هميشه با اينان (امام بر حق از آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم) باش و از آناني که برايت ياد کردم جدا بپرهيز.

و هر گاه مردي از ايشان که سيصد و سيزده نفر با وي بود و پرچم رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم را همراه داشت بپا خاست و عازم مدينه شود با او همراهي کن.

و چون از بيابان بيداء بگذرد مي‏گويد: اينجا جاي کساني است که به زمين فرو خواهند رفت.

و اين است معني آيه‏اي که خداي عزوجل فرمود:

آيا کساني که بر کارهاي زشت. مکرها مي‏کنند. ايمن هستند از اينکه خداوند آنان را بر زمين فرد برد يا عذاب او از آنجا که پي نبرند به سراغشان بيايد. يا آنکه هنگام آمد و شدشان به ناگاه آنها را بگيرد و آنان توان مقابله با قدرت حق را ندارند.

تفسير عياشي: جلد 1، ص 65.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره‏ نحل، آيه 1

أَتي أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَستَعْجِلُوهُ سبْحَنَهُ وَ تَعَلي عَمَّا يُشرِكُونَ(1)

فرمان خدا (دائر به مجازات مشرکان و مجرمان) فرا رسيده است براي آن عجله نکنيد.

امام صادق عليه‏السلام پيرامون اين آيه شريفه فرمود:

آن امر ماست، امر خداوند عزوجل است. پس در آن عجله نشود، خداوند آن را با سه ارتش تأييد مي‏فرمايد:

1- بوسيله فرشتگان.

2- بوسيله‏ي مومنان.

3- بوسيله‏ي رعب.

و خروج آن حضرت هم چون خروج رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم خواهد بود و آن فرموده‏ي خداي عزوجل است که خطاب به رسولش مي‏فرمايد:

همچنانکه خداوند تو را به حق و براي اعلاي کلمه‏ي توحيد از خانه‏ات بيرون ساخت و گروهي از مومنين آن را اکراه داشتند.

کتاب الغيبة، ص 128، شناخت امام عصر، از مولف، ص 226.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره يوسف، آيه 110

حَتي إِذَا استَيْئَس الرُّسلُ وَ ظنُّوا أَنهُمْ قَدْ كذِبُوا جَاءَهُمْ نَصرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشاءُ وَ لا يُرَدُّ بَأْسنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ(110)

(رسولان به دعوت خود و دشمنان به مخالفت هم چنان ادامه دادند) تا اينکه رسولان مأيوس شدند و گمان کردند که (حتي گروه اندک مومنان) به آنها دروغ گفته‏اند.

در اين هنگام ياري ما به سراغ آنها آمد هر کس را مي‏خواستيم نجات مي‏داديم و مجازات و عذاب ما از قوم زيانکار بازگردانده نمي‏شود.

در کتاب مسند فاطمه عليهاالسلام به سند خود از ابو علي نهاوندي آورده که گفت محمد بن احمد کاشاني حديث کرد که گفت محمد بن سليمان حديث آورد که گفت: علي بن سيف حديث کرد که گفت پدرم از مفضل بن عمر برايم حديث کرد

از امام صادق عليه‏السلام روايت شده که فرمودند:

مردي به محضر امام اميرالمومنين عليه‏السلام شرفياب شد و از طولاني شدن دولت جور و ستم به آن جناب شکايت کرد.

اميرالمومنين عليه‏السلام به او فرمود: به خدا سوگند آنچه آرزويش را داريد نخواهد شد تا اينکه باطل جويان هلاک شوند و جاهلان از ميان بروند و متقيان که اندک هستند در امان گردند:

تا جائيکه احدي از شما جاي پايي براي خودش نخواهد يافت و تا آنجا که شما در نظر مردم از مردار در چشم صاحبش نيز بي‏ارزشتر خواهيد شد.

و همانطور که شما در آن حال هستيد، ناگهان ياري خداوند و پيروزي بيايد و اين است معناي فرموده‏ي پروردگار عزوجل در کتابش:

تا آنجا که رسولان مأيوس شدند و گمان کردند.(حتي افراد اندک مومن نيز) به آنان دروغ گفته‏اند. در آن حال ياري ما به سراغشان آمد.

المحجة في ما نزل في القائم الحجة، به نقل از دلائل الامامة محمد بن جرير طبري،ص 251.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره‏ نساء، آيه 59

يَأَيهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسولَ وَ أُولي الأَمْرِ مِنكمْ ...(59)

اي کساني که ايمان آورده‏ايد، اطاعت کنيد خدا را و اطاعت کنيد پيامبر خدا و صاحبان امر را.

جابر بن يزيد جعفي مي‏گويد. شنيدم که جابر بن عبدالله انصاري چنين مي‏گفت: هنگاميکه خداوند عزوجل بر پيامبرش حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم اين آيه را نازل کرد.

عرض کردم يا رسول الله:

خدا و رسولش را شناختيم. اولوالامر که خداوند طاعتشان را به طاعت تو مقرون ساخته کيانند؟

رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم فرمود:

آنان جانشينان من هستند اي جابر. و امامان مسلمين پس از من مي‏باشند. نخستين آنها علي بن ابيطالب. سپس حسن، سپس حسين. سپس علي بن الحسين. سپس محمد بن علي که در تورات به باقر معروف است و تو اي جابر او را درک خواهي کرد. پس هر گاه او را ملاقات کردي سلام مرا به او برسان.

سپس جعفر صادق. سپس موسي بن جعفر. سپس علي بن موسي. سپس محمد بن علي.

سپس علي بن محمد. سپس حسن بن علي، سپس همنام و هم کنيه‏ي من حجت خدا در زمين و بقية الله در بين بندگان خدا فرزند حسن بن علي.همان که خداي (تعالي ذکره) بوسيله او مشارق و مغارب زمين را بر دستهاي او فتح خواهد کرد.

آنکه از شيعيان و دوستانش غيبتي خواهد داشت که در زمان غيبتش بر اعتقاد به امامتش ثابت نمي‏ماند مگر کسي که خداوند دلش را براي ايمان آزمايش کرده باشد.

جابر بن عبدالله انصاري گويد: عرضه داشتم يا رسول الله.

آيا براي شيعيان نفعي از او در زمان غيبت هست؟

فرمود: آري.

سوگند به آنکه مرا به پيغمبري مبعوث ساخت. آنها را در عصر غيبت به نور او روشنايي مي‏گيرند و به وسيله ولايت او بهره‏مند مي‏گردند. هم چنان که مردم از نور خورشيد سود مي‏برند هر چند که ابري آن را بپوشاند.

اي جابر اين از مکنون سر الهي و مخزون علم اوست. آن را جز از اهلش مخفي بدار.

کمال الدين و تمام النعمه، شيخ صدوق «ره»، جلد 1، ص 253.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره آل عمران، آيه 83

أَ فَغَيرَ دِينِ اللَّهِ يَبْغُونَ وَ لَهُ أَسلَمَ مَن في السمَوَتِ وَ الأَرْضِ

طوْعاً وَ كرْهاً وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ(83)

و تمام کساني که در آسمانها و زمين هستند. از روي اختيار يا از روي اجبار در برابر فرمان او تسليم هستند و به سوي او باز مي گردند.

عياشي به سند خود از رفاعة بن موسي چنين آورده که مي‏گويد: شنيدم حضرت صادق عليه‏السلام مي‏فرمود:

(و هر که در آسمانهاو زمين است خواه و ناخواه مطيع امر حق است) فرمود: هر گاه قائم عليه‏السلام به پا خيزد هيچ سرزميني باقي نماند. مگر اينکه گواهي به شهادتين در آن ندا گردد. (1)

از ابن بکير نقل شده است که مي‏گويد: از حضرت ابوالحسن عليه‏السلام در مورد همين آيه سوال نمودم.

امام فرمود: اين آيه درباره‏ي حضرت قائم نازل شده.

هرگاه بپا خيزد بر يهود و نصاري و ستاره پرستان و زنادقه و مرتدين و کفار در شرق و غرب زمين، اسلام را عرضه مي‏کند.

پس هر کس از روي دلخواه و اختيار مسلمان شود. قائم عليه‏السلام او را به نماز و زکات و ساير کارهايي که يک مسلمان بايد انجام دهد و براي خداوند بر او واجب مي‏شود امر فرمايد:

و هر کس اسلام را نپذيرد. گردنش را مي‏زند. تا آنجا که در شرق و غرب عالم هيچ کس نماند جز اينکه موحد گردد. (2)

[1] تفسير عياشي، جلد 1، ص 183.

[2] تفسير عياشي، جلد 1، ص 183.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره آل عمران، آيه 200

يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا اصبرُوا وَ صابِرُوا وَ رَابِطوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(200)

اي كساني كه ايمان آورده‏ايد صبر بيشه سازيد و در برابر دشمنان نيز استقامت كنيد و از مرزهاي خود مراقبت كنيد، و از خدا بپرهيزيد. شايد رستگار شويد.

امام باقر عليه‏السلام در مورد اين آيه مي‏فرمايد: صبر كنيد. بر اداي فرائض. و پايداري و استقامت كنيد در مقابل دشمن و با امامتان كه انتظار ظهورش را مي‏كشيد مرابطه نماييد و خود را به رشته ولايت او ببنديد.

غيبت نعماني، ص 105.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره‏ اعراف، آيه 159

وَ مِن قَوْمِ مُوسي أُمَّةٌ يهْدُونَ بِالحَْقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ(159)

و از قوم موسي گروهي به سوي حق هدايت مي‏کنند و حاکم به حق و عدالتند.

امام جعفر صادق عليه‏السلام مي‏فرمايد: براي ياري و نصرت حضرت قائم عليه‏السلام از پشت کعبه بيست و هفت مرد بيرون مي‏آيند. پانزده تن از قوم موسي عليه‏السلام همانها که به حق هدايت مي‏کرده و به آن باز مي‏گشتند و هفت نفر اصحاب کهف.

و يوشع بن نون. و سلمان. و ابودجانه انصاري. و مقداد بن اسود و مالک اشتر.

پس در پيشگاه آن حضرت ياراني و حاکماني خواهند بود.

روضة الواعظين، ص 228.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره‏ هود، آيه 80

قَالَ لَوْ أَنَّ لي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ ءَاوِي إِلي رُكْن شدِيد(80)

گفت افسوس اي کاش در برابر شما قدرتي داشتم يا تکيه گاه و پشتيبان محکمي در اختيار من بود.

ابن بابويه. به سند خود از ابو بصير نقل مي‏کند که او گويد امام صادق عليه‏السلام پيرامون آيه مورد بحث فرمود: اينکه::حضرت لوط عليه‏السلام به قومش گفت:

(اي کاش در برابر شما قدرتي داشتم يا تکيه گاه و پشتيبان محکمي در اختيارم بود) مقصودش جز اين نبود که نيروي قائم عليه‏السلام را تمنا مي‏کند.

و منظورش از رکن شديد، ياران و اصحاب آن حضرت مي‏باشند که يک مرد از آنها قوت چهل مرد را دارد و دلش از کوه آهنين محکمتر است و اگر به کوههاي آهن بگذرند. آنها را از بين مي‏برند. و شمشيرهايشان را کنار نگذارند مگر وقتي که خداوند عزوجل راضي شده باشد.

المحجة في ما نزل في القائم الحجة. به نقل از کمال الدين و تمام النعمة، جلد 2، ص 673.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره‏ حج، آيه 39

أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلي نَصرِهِمْ لَقَدِيرٌ(39)

به آنها که در جنگ بر آنان تحميل شده اجازه‏ي جهاد داده شده است چرا که مورد ستم قرار گرفته‏اند و خداوند بر نصرت و ياري آنها قادر است.

امام صادق عليه‏السلام پيرامون اين آيه مي‏فرمايد:

اين آيه درباره‏ي حضرت قائم عليه‏السلام و اصحاب اوست. (1)

امام صادق عليه‏السلام در تفسير همين آيه شريفه مي‏فرمايد: اهل سنت مي‏گويند اين آيه درباره‏ي رسول صلي الله عليه و آله و سلم نازل شده: هنگاميکه که کفار قريش آن حضرت را از مکه بيرون کردند و حال آنکه درباره‏ي حضرت قائم عليه‏السلام است که چون خروج کند براي حسين عليه‏السلام خونخواهي نمايد و اين است فرمايش او که:

(ما اولياي خون و طالبان ديه هستيم). (2)

[1] المحجة في ما نزل في القائم الحجة. به نقل از تأويل الآيات الظاهرة، ص 338.

[2] المحجة في ما نزل في القائم الحجة. به نقل از تفسير علي ابن ابراهيم قمي، جلد 2، ص 84.

----------------------