امام زمان عليه السلام در قرآن

[Behrooz_313]

سوره‏ حج، آيه 41

الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّهُمْ في الأَرْضِ أَقَامُوا الصلَوةَ وَ ءَاتَوُا الزَّكوةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَ للَّهِ عَقِبَةُ الأُمُورِ(41)

ياران خدا کساني هستند که هرگاه در زمين به آنها قدرت بخشيديم نماز را بر پا مي‏دارند و زکات را مي‏پردازند و امر به معروف و نهي از منکر مي‏نمايند و پايان همه کارها از آن خداست.

امام باقر عليه‏السلام در تفسير اين آيه‏ي شريفه مي‏فرمايد:

اين آيه براي آل محمد عليهم‏السلام است تا آخر آيه، خداوند حضرت مهدي عليه‏السلام و اصحابش را مالک و مسلط بر مشارق و مغارب زمين خواهد ساخت و دين را آشکار و غالب خواهد فرمود: و خداوند به وسيله‏ي او و اصحابش بدعتها و باطل را از بين خواهند برد. همچنانکه سفيهان حق را ميرانده باشند. تا جائيکه اثري از ظلم ديده نشود. (و امر به معروف و نهي از منکر نمايند).

تفسير علي بن ابراهيم قمي، جلد 2، ص 87.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره‏ طارق، آيه 15-17

إِنهُمْ يَكِيدُونَ كَيْداً(15) وَ أَكِيدُ كَيْداً(16) فَمَهِّلِ الْكَفِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدَا(17)

حيله مي‏کنند. و من هم در مقابل آنها حيله مي‏کنم حال که چنين است کافران را اندکي مهلت ده. تا سزاي اعمالشان را ببينند.

ابو بصير به نقل از امام صادق عليه‏السلام در توضيح اين آيه که مي‏فرمايد: (پس او را در آن روز قوت و توانايي و ياوري نيست) مي‏گويد:

امام عليه‏السلام فرمود: براي او قوت و نيرويي نيست که بر عليه خالقش به وسيله‏ي آن نيرو گردد. و هيچ ياوري از سوي خداوند نمي‏باشد تا اگر خداوند اراده فرمايد او را عذاب کند ياريش نمايد:

ابو بصير مي‏گويد عرضه داشتم، (آنان هر چه مي‏توانند کيد و مکر کنند و من هم کيد خواهم کرد) به چه معناست.

امام عليه‏السلام فرمود:

با رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم کيد و مکر نمودند و با اميرالمومنين عليه‏السلام کيد کردند و نسبت به فاطمه عليهاالسلام با مکر و حيله رفتار نمودند. پس خداوند مي‏فرمايد: اي محمد.

آنان هر چه بتوانند کيد و مکر مي‏کنند و من هم در مقابل آنان کيد خواهيم کرد. پس تو اي محمد: (کافران را مهلت ده کمي)

تا زمان قيام و خروج قائم عليه‏السلام که براي او از جباران و طاغوتهاي قريش و بني اميه و ساير مردم انتقام خواهد گرفت.

المحجة في ما نزل في القائم الحجة. به نقل از تفسير قمي، جلد 2، ص 416.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره‏ نمل، آيه 62

أَمَّن يجِيب الْمُضطرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ يَكْشِف السوءَ وَ يَجْعَلُكمْ خُلَفَاءَ الأَرْضِ أَ ءِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِيلاً مَّا تَذَكرُونَ(62)

يا کسي که دعاي مضطر را اجابت مي‏کند و گرفتاري را برطرف مي‏سازد و شما را خلفاي زمين قرار مي‏دهد. آيا معبودي با خداست کمتر متذکر مي‏شويد.

امام صادق عليه‏السلام مي‏فرمايد:

هر گاه حضرت قائم عليه‏السلام خروج کند به مسجد الحرام داخل مي‏گردد.

پس روي به قبله و کعبه نموده و پشت به مقام مي‏کند.

سپس دو رکعت نماز مي‏گذارد. آنگاه به پا مي‏خيزد و مي‏گويد.

اي مردم، من نزديکترين مردم به آدم عليه‏السلام هستم.

اي مردم، من نزديکترين مردم به ابراهيم عليه‏السلام هستم.

اي مردم، من نزديکترين مردم به اسماعيل هستم.

اي مردم، من نزديکترين مردم به محمد صلي الله عليه و آله و سلم هستم.

آنگاه دستهايشان را به سوي آسمان بر مي‏دارد و دعا و تضرع مي‏کند. تا اينکه بر روي خود مي‏افتد و اين است معناي فرموده‏ي خداي عزوجل.

آيا چه کسي جز خداوند است که دعاي بيچاره‏ي مضطر را به اجابت مي‏رساند و رنج و غم را برطرف سازد. و شما را جانشينان زمين قرار مي‏دهد. آيا خدايي جز خداي يکتا هست. (هرگز) ولي اندکي از شما متذکر اين حقيقت شوند.(1)

امام صادق عليه‏السلام مي‏فرمايد:

اين آيه درباره‏ي قائم از آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم نازل شد.

بخدا قسم مضطر واقعي اوست. هنگامي که در مقام ابراهيم دو رکعت نماز گذارد. و خداوند را بخواند. پس او را اجابت نمايد و ناراحتي را برطرف سازد و او را خليفه در زمين قرار دهد. (2)

[1] المحجة في ما نزل في القائم الحجة. شناخت امام عصر، (از مولف) ص 206.

[2] المحجة في ما نزل في القائم الحجة. به نقل از تفسير علي بن ابراهيم قمي، جلد 2، ص 129. شناخت امام عصر عليه السلام (از مولف)، ص 205.

----------------------

[Behrooz_313]

سوره انعام، آيه 158

... يَوْمَ يَأْتي بَعْض ءَايَتِ رَبِّك لا يَنفَعُ نَفْساً إِيمَنهَا لَمْ تَكُنْ ءَامَنَت مِن قَبْلُ أَوْ كَسبَت في إِيمَنهَا خَيراً قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ(158)

آن روز که آيات و نشانه‏هاي پروردگارت تحقق پذيرد ايمان آوردن افرادي که قبلا ايمان نياورده‏اند و يا عمل نيکي انجام نداده‏اند سودي به حالشان نخواهد داشت.

بگو اکنون که شما چنين انتظارات غلطي داريد انتظار بکشيد ما هم انتظار کيفر شما را مي‏کشيم.

ابو بصير مي‏گويد: حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام درباره‏ي همين آيه شريفه فرمود: منظور از آن روز، روز خروج حضرت قائم عليه‏السلام آن انتظار کشيده شده‏ي از ماست.

آنگاه امام عليه‏السلام فرمود: اي ابا بصير.

خوشا به حال شيعيان قائم ما که در زمان غيبت او منتظر ظهورش باشند و در زمان ظهورش از او اطاعت نمايند که اينان اولياي خدايند که هيچ ترس بر ايشان نيست و حزن و اندوهي نخواهند داشت.

کمال الدين و تمام النعمه، جلد 2، ص 357.

----------------------

[سيد حسين]

آیات مهدویت به چگونه است؟

ضمن عرض تشکر از جناب بهروز 313 (که انشاء الله در راه 313 یار امام زمان علیه السلام قرار بگیرند) از نشر معارف اهل بیت علیهم السلام، لازم است نکته ای را عرض کنم.

آیاتی که بر امام زمان علیه اسلام منطبق است بر دو گونه میتوان تقسیم کرد:

اول: به کمک روایات تأویلی، یعنی روایاتی که از معنای آیه وجود مقدس امام زمان ثابت نمیشود (که اگر بشود تفسیر نام دارد نه تأویل) و فقط به کمک احادیث منطبق بر ایشان است.

دوم: به کمک خود قرآن و ادله عقلی، مثلا آیات زیادی که خداوند وعده آسایش، برقراری امنیت و عدالت فراگیر داده ولی تاکنون محقق نشده است، مثل همان آیه پست:

شماره 3 سوره نور آیه 55

روایاتی که تا بحال در این تاپیک نقل شده از نوع همان روایات قسمت اول هستند، یعنی روایات تأویلی که بدون روایت امام معصوم هیچ اشاره ای به امام زمان نخواهد داشت.

برای تکمیل بحث میتوان به سائر آیات قرآن و بکار گیری ادله عقلی، بر وجود مقدس امام زمان استناد کرد.

برای نشاط بیشتر دوستان لطف کنند با این دیدگاه مروری بر آیات قرآن داشته باشند، در ادامه در خدمت هستم.

موفق باشید.