امام زمان عليه السلام در قرآن

[اخلاقي]

آيه 5 سوره مباركه قصص(متن آیه در پیوست ضمینه گردید)

معني آيه : ( اراده ي ما بر اين قرار گرفته كه بر مستضعفين زمين منت بگذاريم و آنان را پيشوايان و وارثان روي زمين قرار دهيم. )

منّت در لغت به معناي نعمت سنگين است ( مفردات راغب ، ص ۷۷۷ ، ماده ي "منّ " ) . زيرا (منّ) در اصل به معناي سنگيني است و منّت خدا همان نعمت هاي سنگين و ارزشمند اوست كه به انسان ها ارزاني مي شود ( الميزان ، ج ۱۶ ، ص ۱۰ ) .
مستضعف از ماده ي ضعف خلاف قوّت است ( مفردات قرآن ، ص ۵۰۶ ) . و استضعاف آن است كه كسي طلب ضعف شخصي را كند و مستضعف كسي است كه ضعيف شمرده شده است ( التحقيق في كلمات القرآن الكريم ، ج۷ ، ص۳۰ ).
تعيين مصداق آيه
طبق سياق آيه شريفه ، مفسرين اهل سنت و شيعه ، شأن نزول آيه را مربوط به قوم ( بني اسرائيل ) مي دانند ( مجمع البيان ، ج ۷-۸ ) . آن ها بودند كه در روي زمين به استضعاف كشيده شده و خداوند آن ها را بر فرعونيان پيروز گرداند ، ولي حقيقت آيه دلالت بر يك قانون كلي و اراده و مشيّت هميشگي خداوند نسبت به مستضعفين تا روز قيامت دارد. خداوند اراده كرده كه به حسب شرايط خاص ، منستضعفين عالم پيروز گرداند ، كه نمونه ي آن تحقق مشيّت الهي نسبت به پيروزي بني اسرائيل و زوال حكومت فرعونيان بود. نمونه ي كاملتر آن حكومت پيامبر اسلام (ص) بعد از ظهور اسلام است. و مطابق روايات ، مصداق كامل و تمام آن در عصر ظهور حضرت مهدي (عج) است كه خداوند حكومت آن حضرت را كه حكومت مستضعفين است در سرتاسر عالم گسترش خواهد داد ، و كره ي زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد

[اخلاقي]

آيه 41 سوره مباركه حج (متن آیه در پیوست ضمینه گردید)

معني آيه ۴۱ سوره مباركه حج : ( "ياران خدا" كساني هستند كه هرگاه در زمين به آنها قدرت بخشيديم ، نماز را برپا مي دارند و زكات را ادا كرده و امر به معروف و نهي از منكر مي كنند ، و پايان همه ي كارها از آن خداست.)
تمكين در لغت به معناي فراهم ساختن وسايل و ابزار كار است. و مراد به تمكين در زمين در آيه فوق ياري دادن مسلمانان بر دشمنانشان مي باشد. (جامع البيان ، ج ۱۰ ، ص ۱۷۸ )
آيه شريفه گرچه ممكن است اطلاق داشته باشد ولي مصداق كامل و اتم و اكمل آن عصر حضرت مهدي (عج) است كه ياران حضرت بعد از آن كه بر تمام روي زمين مسلط شده و زمين در اختيارشان قرار مي گيرد به وظايف ديني خود كه برپايي نماز و اداء زكات و امر به معروف و نهي از منكر است خواهند پرداخت.
حاك حسكاني از زيدبن علي نقل مي كند كه فرمود : ( هر گاه قائم از آل محمد قيام كند مي گويد : اي مردم ! ما كساني هستيم كه خداوند شما را در كتابش وعده داده : " الذين إن مكّنّاهم في الأرض " ( شواهد التنزيل ، ج ۱ ، ص ۴۰۰ )
ابي الجارود از امام باقر (ع) در تفسير آيه ي فوق نقل مي كند كه فرمود : ( اين آيه در شأن آل محمد است ، در شأن مهدي و اصحاب اوست ، خداوند آنان را صاحبان مشرق هاي زمين و مغرب هاي آن قرار خواهد داد ، دين را ظاهر كرده و به توسط او و اصحابش خداوند عزوجل بدعت ها و باطل را از بين مي برد ، آنگونه كه تبه كاران ، حق را نابود كرده بودند ، تا اين كه اثري از ظلم ديده نشود . و امر به معروف و نهي از منكر مي كنند. ) ( تفسير صافي ، ج۳ ، ص ۳۸۲ )

[اخلاقي]

در آیۀ ۵ سورۀ مبارکه ابراهیم می فرماید:


(هماناما موسی رابا آیات خود فرستادیم،که قوم خود را از تاریکی ها به سوی نور بیرون بیاور ، و روزهای خدا "ایّام الله" را به آنها یاد آوری کن که در این یادآوری برای هر انسان بسیار شکیبا و شکرگزار نشانه هایی است.)
شیخ سلیمان قندوزی حنفی در کتاب "ینابیع المودّة" از امام محمد باقر(ع) روایت کرده است که در مورد این جمله آیه شریفه("وَ ذَکِرّ هُم بأیّام الله") فرمود:
"روز های خداوند -تبارک تعالی- سه روز است:
۱-روز قیام قائم(عج)
۲-روز رجعت
۳-روز قیامت

[meshkaat]

بر خلاف آنچه بعضى از ناآگاهان تصور مى‏كنند اعتقاد به قيام مهدى (ع) و حكومت جهانى او مخصوص شيعه و پيروان مكتب اهل بيت (ع) نيست، بلكه تمام فرق اسلامى بدون استثناء ظهور مردى از دودمان پيامبر را در آخر زمان به نام مهدى كه دنيا را پر از عدل و داد مى‏كند پذيرفته‏اند، و روايات آن را در كتب خود از پيامبر اكرم (ص) نقل كرده‏اند .
كتابهاى فراوانى در اين زمينه به وسيله دانشمندان اهل سنت و علماى شيعه نگاشته شده است كه به قسمتى از آن در بحثهاى آينده شاره مى‏شود.
اين روايات متواتر و قطعى است كه همه محققان اسلامى - صرف نظر از مذهب خاص خود - آن را پذيرفته‏اند، تنها عده محدودى مانند «ابن خلدون» و «احمد امين مصرى» در صدور اين روايات از پيامبر ترديد كرده‏اند، و قرائنى در دست داريم كه انگيره آنها از اين كار ضعف روايات نبوده بلكه شايد فكر مى‏كردند كه روايات مربوط به قيام مهدى مشتمل بر خارق عاداتى است كه به سادگى نمى‏توانند آن را باوركنند .

[meshkaat]

بر خلاف آنچه بعضى از ناآگاهان تصور مى‏كنند اعتقاد به قيام مهدى (ع) و حكومت جهانى او مخصوص شيعه و پيروان مكتب اهل بيت (ع) نيست، بلكه تمام فرق اسلامى بدون استثناء ظهور مردى از دودمان پيامبر را در آخر زمان به نام مهدى كه دنيا را پر از عدل و داد مى‏كند پذيرفته‏اند، و روايات آن را در كتب خود از پيامبر اكرم (ص) نقل كرده‏اند .

كتابهاى فراوانى در اين زمينه به وسيله دانشمندان اهل سنت و علماى شيعه نگاشته شده است كه به قسمتى از آن در بحثهاى آينده شاره مى‏شود.
اين روايات متواتر و قطعى است كه همه محققان اسلامى - صرف نظر از مذهب خاص خود - آن را پذيرفته‏اند، تنها عده محدودى مانند «ابن خلدون» و «احمد امين مصرى» در صدور اين روايات از پيامبر ترديد كرده‏اند، و قرائنى در دست داريم كه انگيره آنها از اين كار ضعف روايات نبوده بلكه شايد فكر مى‏كردند كه روايات مربوط به قيام مهدى مشتمل بر خارق عاداتى است كه به سادگى نمى‏توانند آن را باوركنند .

بنام خدا
متعصب‏ترين فرق اسلامى يعنى «وهابى‏ها» نيز آن را پذيرفته و به متواتر بودن احاديث آن اعتراف كرده‏اند .
شاهد اين مدعا بيانيه‏اى است كه چند سال قبل از طرف رابطه العالم الاسلامى كه شديداً زير نفوذ وهابيان و دولت سعودى است، در پاسخ سؤالى كه از آنها درباره ظهور حضرت مهدى شده بود صادر گرديد .

اين بيانيه در پاسخ يكى از اهالى «كنيا» به نام «ابو محمد» و به امضاى دبير كل «رابطة العالم الاسلامى» «محمد صالح القزاز» بود، در اين بيانيه آمده است كه :
«ابن تيميه» مؤسس مذهب وهابيان احاديث مربوط به مهدى (ع) را نيز پذيرفته است سپس به رساله‏اى كه پنج تن از علماى معروف حجاز در اين زمينه تهيه كرده‏اند مى‏پردازد:

در قسمتى از اين رساله مى‏خوانيم :
«به هنگام ظهور فساد در جهان و نشر كفر و ظلم، خداوند جهان رابه وسيله «مهدى» پر از عدل و داد مى‏كند آنگونه كه از ظلم و ستم پر شده است، او آخرين خليفه راشدين دوازده گانه است كه پيامبر طبق كتب صحاح ازآن خبر داده است... .
احاديث مربوط به مهدى را بسيار از صحابه پيامبر (ص) نقل كرده‏اند از جمله عثمان بن عفان، على بن ابى طالب، طلحه بن عبيدالله، عبدالرحمن بن عوف، عبدالله بن عباس، عماربن ياسر، عبدالله بن مسعود، ابوسعيد خدرى، ثوبان، قرة بن اياس مزنى، عبدالله بن حارث، ابوهريره، خذيفه بن يمان، جابر بن عبدالله، ابوامامه، جابربن ماجد، عبدالله بن عمر، انس بن مالك، عمران بن حصين و ام سلمه .
اينها بيست نفر از كسانى هستند كه روايات مهدى را نقل كرده‏اند، افراد زياد ديگرى غير آنها نيز وجود دارند.
سخنان فراوانى نيز از خود صحابه درباره ظهور مهدى نقل شده است كه آنها را نيز مى‏توان در رديف روايت پيامبر شمرد، زيرا اين مساله از مسائلى نيست كه بتوان با اجتهاد پيرامون آن سخن گفت (بنابراين صحابه اين مطالب را از پيامبر شنيده‏اند).

سپس مى‏افزايد: اين دو مطلب (روايات پيامبر (ص) و روايت صحابه كه در اينجا در حكم حديث است) در بسيارى از متون معروف اسلامى و كتب اصلى حديث اعم از «سنن» و «معاجم»و «مسانيد» آمده است .

از جمله سنن ابى داود، سنن ترمذى، ابن ماجد، ابن عمرو، مسند احمد، و ابن ليلى، و بزاز، و صحيح حاكم، و معاجم طبرانى، و دار قطنى و ابونعيم، و خطيب بغدادى و ابن عساكر و غير آنان .

سپس مى‏افزايد: اين مطلب آن اندازه اهميت دارد كه بعضى از دانشمندان اسلامى كتابهاى مخصوص در زمينه اخبار مهدى تاليف كرده‏اند از جمله ابو نعيم اصفهانى،«در اخبار المهدى»، «ابن حجر هيثمى» در «القول المختصر فى علامات المهدى»،«شوكانى»در «التوضيح فى تواتر، جاء فى المنتظر و الرجال و المسيح »و «ادريس عراقى مغربى» در كتاب «المهدى »و ابو العباس ابن «عبدالمومن المغربى» در كتاب «الوهم المكنون فى الرد على بن خلدون».

بعد از اضافه مى‏كند: گروهى از دانشمندان بزرگ اسلام از قديم و جديد در نوشته‏هاى خود تصريح كرده‏اند كه احاديث درباره مهدى در حد تواتر است (و به همين دليل قابل انكار نيست).
از جمله از «سخاوى» در كتاب «فتح المغيث» محمد بن احمد سفاوينى در كتاب «شرح العقيده» و ابوالحسن الابرى، در كتاب «مناقب الشافعى» و ابن تيميه در كتاب فتاوايش، و سيوطى در «الحاوى »و ادريس عراقى در كتاب خود و شوكانى در «التوضيح» و محمد جعفر كنانى «نظم التنامر».


و در پايان اين بحث مى‏گويد: تنها «ابن خلدون» است كه خواسته احاديث مهدى را مورد ايراد قرار دهد، ولى بزرگان دين و دانشمندان اسلام گفتار او را رد كرده‏اند، و بعضى مانند «ابن عبدالمؤمن» كتاب ويژه‏اى در رد او نوشته‏اند .
كوتاه سخن اينكه حافظان حديث و بزرگان دين تصريح كرده‏اند كه احاديث مهدى مشتمل بر احاديث صحيح و حسن است و در مجموع متواتر مى‏باشد .
و در پايان چنين نتيجه مى‏گيرد:«بنابراين اعتقاد به ظهور مهدى بر هر مسلمانى واجب است، واين جزء عقائد اهل سنت و جماعت است، و هيچكس جز افراد نادان و بيخبر يا بدعتگذار آن را انكار نمى‏كنند.(1)
***********
1:از نامه مورخ 21 يوما 1976 كه به امضاء مدير مجمع فقهى اسلامى محمد منتظر كنانى رسيده است، اين رساله نتيجه بحث نامبرده و چهار نفر ديگر از فقهاى معروف حجاز: شيخ صالح بن عثيين، و شيخ احمد محمد جمال، و شيخ احمد على، و شيخ عبدالله خياط.

[f-a-r-a-z]

من یک سوال داشتم؟

از نظر اسلام ، امام مهدی ظهور می کنه.. از نظر مصیحیت ، حضرت مصیح و به همین ترتیب تمامی دین های کسی را برای ظهور دارند...
حالا کدوم ظهور می کنن؟

[║★║فاطمی║★║]

بر خلاف آنچه بعضى از ناآگاهان تصور مى‏كنند اعتقاد به قيام مهدى (ع) و حكومت جهانى او مخصوص شيعه و پيروان مكتب اهل بيت (ع) نيست، بلكه تمام فرق اسلامى بدون استثناء ظهور مردى از دودمان پيامبر را در آخر زمان به نام مهدى كه دنيا را پر از عدل و داد مى‏كند پذيرفته‏اند، و روايات آن را در كتب خود از پيامبر اكرم (ص) نقل كرده‏اند .
كتابهاى فراوانى در اين زمينه به وسيله دانشمندان اهل سنت و علماى شيعه نگاشته شده است كه به قسمتى از آن در بحثهاى آينده شاره مى‏شود.
اين روايات متواتر و قطعى است كه همه محققان اسلامى - صرف نظر از مذهب خاص خود - آن را پذيرفته‏اند، تنها عده محدودى مانند «ابن خلدون» و «احمد امين مصرى» در صدور اين روايات از پيامبر ترديد كرده‏اند، و قرائنى در دست داريم كه انگيره آنها از اين كار ضعف روايات نبوده بلكه شايد فكر مى‏كردند كه روايات مربوط به قيام مهدى مشتمل بر خارق عاداتى است كه به سادگى نمى‏توانند آن را باوركنند .

بنام حضرت دوست

سلام و عرض ادب و احترام خدمت شما بزرگوار

عنوان مطلب شما ظهورامام مهدى (عج) ازنگاه قرآن بود. اما من در متن شما اشاره اي از قران نديدم. بلكه استناد كرده ايد به روايات . ممكنه توضيح بديد كجاي اين مطلب اشاره به ظهور حضرت از منظر قرآن دارد ؟؟؟
با تشكر

[سيد حسين]

عنوان مطلب شما ظهورامام مهدى (عج) ازنگاه قرآن بود. اما من در متن شما اشاره اي از قران نديدم. بلكه استناد كرده ايد به روايات . ممكنه توضيح بديد كجاي اين مطلب اشاره به ظهور حضرت از منظر قرآن دارد ؟؟؟
با تشكر

هديه فاطمي سلام
نياز به امام و راهنما مورد اتفاق همه عقلاء مي‏باشد، طبعا نياز به امام و نصب امام (كه از آن به لزوم استمرار امامت نام مي‏بريم) به دفعات مورد تأكيد قرآن قرار گرفته است.
اگر اين آيات بررسي شوند درمي‏يابيم كه آيات قرآن در اين زمينه يا بصورت عمومي به امامت مي‏پردازد و يا منحصرا اشاره به شخص حضرت مهدي سلام الله عليه دارد.
حال اگر دسترسي به يك تفسير (مثلا تفسير نمونه) برايتان مقدور باشد من آيات را برايتان تايپ ميكنم شما تفسيرش را ببينيد.
من ادعا مي‏كنم:
كمتر سوره‏اي را يافت مي‏كنيد كه اشاره‏اي به امامت نداشته باشد.
در واقع بايد اينطور سؤال كرد كدام سوره است كه از امامت حرفي نزده باشد.
موفق باشيد

[روشن بيان]

اين همه آدم هر كدام از يك نژاد و يك دين اگر ظهور كنند دنيا را به آتش ميكشند اصلا نسل انسان را منقرض ميكنند .

[ابو محمد]

اين همه آدم هر كدام از يك نژاد و يك دين اگر ظهور كنند دنيا را به آتش ميكشند اصلا نسل انسان را منقرض ميكنند .

اقاجون خیالت راحت اگر تو این همه آدم که تو میگی وهابی جماعت نباشه همشون به توافق میرسند و نکته زیباتراینکه در اینصورت فقط نسل وهابیها منقرض خواهد شد نه نسل انسانها