لذت دعا و مناجات با خدا

[║★║فاطمی║★║]

بنام تو اي قرار هستي

یکی از ویژگی‏های انسان، نیاز به لذت است؛ هم جسم او لذت طلب است و هم روحش. با این تفاوت که لذت جسمی همگانی است و زود درک می‏شود، ولی لذت روحی ـ معنوی چنین نیست و همه کس از آن بهره‏مند نخواهد بود، بلکه شرایط و مقدمه‏هایی دارد که اگر رعایت شود و مدتی استمرار یابد اندک اندک به دست می‏آید و اگر حاصل شد، به یقین، با هیچ لذت مادی نمی‏توان آن را مقایسه کرد.
در حدیث قدسی آمده است که خداوند عزوجل فرمود:
«اَنَا جَلیسُ مَنْ ذَکَرَنی؛
من هم‏نشین کسی هستم که مرا یاد کند.» ا
گر هم‏نشینی با خداوند ستایش شونده را درک کنیم، لذتی می‏بریم؟! آیا هیچ لذت جسمی را با این لذت روحی یارای مقایسه هست؟

برون رفتند از خود تا که دریابند دلبر را
تو در کنج قفس منزلگه عنقا نمی‏دانی

فرق میان لذت جسمی و روحی، همانند تفاوت میان حیوان و انسان است. یکی از عرفا فرموده است: اگر شاهان و شاه‏زادگان می‏دانستند چه لذتی در مناجات است، تاج و تخت را کنار می‏گذاشتند و به مناجات روی می‏آوردند.

هر که را ذوق دین پدید آید
شهد دنیاش کی لذیذ آید

دعا وسیله تکامل روح و رسیدن به بهجت معنوی است که کم‏کم انسان را به عشق حق می‏رساند و او را چون قطره‏ای، در دریا محو می‏کند.

دل به عشق خدای یکتا ده
قطره‏ای را رهی به دریا دِه
تا نماند ز عاشقان اثری
خاک مجنون به آب لیلا دِه
فیض کاشانی


پس بیاییم و دعا را فقط وسیله‏یی برای رفع حوایج مادی ننگریم تا از لذت‏های معنوی آن نیز بهره‏مند گردیم.

برگی از مناجات‏های حضرت سجاد علیه‏السلام

طاووس فقیه نقل کرده است:
امام سجاد علیه‏السلام از سر شب تا سحرگاه به عبادت می‏پرداخت، آن گاه رو به آسمان می‏کرد و با صدای بلند گریه و مناجات می‏کرد. گاهی به خود می‏گفت: وای بر من! هر چه از عمرم می‏گذرد، گناهانم زیاد می‏شود و توبه نمی‏کنم. آیا وقت آن نرسیده است که از پروردگارم حیا کنم؟ و گاهی نیز به خدا عرض می‏کرد: «خدایا! آیا واقعا مرا به خاطر گناهانم می‏سوزانی؟ پس امید و محبتم به تو چه می‏شود؟ خدایا! چنان از فرمانت سرپیچی می‏کنیم که گویا نمی‏بینی! و چنان حلم می‏ورزی که گویا کسی تو را معصیت نکرده! خدایا! چنان به مردم نیکی می‏نمایی که گویا محتاج آنهایی، در حالی که تو سَرورِ بی‏نیازی».

طاووس گوید:
امام سجاد علیه‏السلام ناگهان به حالت سجده روی زمین افتاد. دیدم سجده‏اش طول کشید. نزدیک شدم، سرش را به دامن گرفتم، دیدم از حال عادی خارج شده است. گریه کردم، اشکم روی صورت مبارکش ریخت. به هوش آمد و فرمود: کیست که مرا از توجه به معبودم بازداشت؟

هر که با تو آشنا شد از جهان بیگانه گردد
ترک خان و مان بگوید دست از جان هم بشوید
هر که او روی تو بیند بر تو کی غیری گزیند
جز حدیث تو نگوید جز وصال تو نجوید
فیض کاشانی

[aliyekta]

بسم الله الذی لا ارجوا الا فضله
وقتی پروردگار خود را خوب بشناسی
وقتی که لذت عبادت را چشیدی
وقتی به معنای حقیقی عاشق شدی
آن وقت دلت آسمانی می شود
الهی و ربی من لی غیرک

[رویش]

الهي!
تو ما را ضعيف خواندي !
از ضعيف چه آيد جز خطا؟
و ما را جاهل خواندي!
از جاهل چه آيد جز جفا؟
و تو خداوندي كريم و لطيف!
از كريم و لطيف چه سزد؟
جز از كرم و وفا، و بخشيدن ِ عطا

[شهید علی اصغر پازوکی]

مناجات شهید چمران.

ای خدای بزرگ! آن چنان عشق خود را در دل ما جایگزین کن که جایی برای دیگری باقی نماند ...

[*سجاد*]

پروردگارم . من آن بنده روسیاهی هستم که بهترین شبهایت را نیز به غفلت گذراندم ... تنها تو صدایم را می شنوی آن زمان که می خوانمت که خدای خوبم . مرا به عقوبت غفلتم دچار مکن . سرنوشتم را به لطف و برکت خویش آن گونه نما که با آن به تو نزدیکتر شوم . تو هر زمان صدایم را می شنوی...قبول آنچه خیر و صلاح من در آن است را برایم آسان فرما . معرفت و فهم آن را به من عطا کن و اینها را سببی ساز برای خشنودی خویش. آمین ای مهربانترین مهربانان .

[شهید علی اصغر پازوکی]

خدای من اعمال رو می بینم رو سیاهم
رحمتت رو می بینم چشم به راهم

[║★║فاطمی║★║]

بنام تو اي همه تاب و تبم

آني تو كه حال دل نالان داني
احوال دل شكسته بالان داني
گر خانمت از سينه سوزان شنوي
وردم نزنم زبان لالان داني

[║★║فاطمی║★║]

بنام تو اي شور هستيم

پروردگارا تو را شکر می کنم
برای همه نعمت ها...
برای تمام روزهای افتابی و روزهای غمگین ابری ،
برای سلامتی و بیماری......
برای غم ها و شادی ها تو را شکر می گویم
برای تمام چیزهایی که مدتی به من قرض دادی وباز پس گرفتی تو را شکر می گویم
برای تنهایی مشکلاتم برای تردید ها و شک هایم....
چرا که همه ی این ها مر به تو نزدیک تر میکند.
پروردگارا همان را می خواهم که تو برایم می خواهی....

[║★║فاطمی║★║]

بنام تو اي شكيب دل ناشكيبم

خدايا در اين نيمه شب من هستم و تو ؛ و اين بغض تلخ ؛
و اين اشگهاي سوزان كه نميدانم از كدامين قله درد
سرچشمه مي گيرد ؟
خدايا به وسعت مهربانيت دلتنگم ؛
به وسعت تنهاييت تنهايم ؛
به وسعت كرمت نيازمندم
و به وسعت رحمتت دردمندم .
بامن سخن بگو ؛
به من بگو اگر آني و كمتر از اني مرا به خود رها كني ؛
بار اين دلتنگي را به كدامين منزل فرو اندازم؟
تنهائيم را با كه قسمت كنم ؟
از كرم كدام كريم اينهمه نياز را تقاضا كنم؟
و اينهمه درد را چگونه تحمل كنم ؟
ميداني كه تنها ترا دارم ؛
ميداني كه تنها تومي تواني ازچهره دلم
اين همه غبار غم و تنهائي و درد و دلتنگي را بزدايي
مي بارم و مي نالم و مي خوانمت به ناله هاي جانسوز:

الهي و ربي من لي غيرك

[║★║فاطمی║★║]

بنام تو اي مونس خسته دلان

الهـــی درددلرابــاتوگویم

خدایاراه چاره ازتوجویــم

نگاهم پرشده ازاشــک حسرت

دلم راپاک کنازکین و نـفرت

خداوندابه این خسته نظرکن

مـــراازآتــش دوزخ حذرکن

کویرم رحمتی کن برســــرمن

شکسته،ای خـــدابال وپرمن

کمک کن تابسازم زندگــی را

برای توبخواهم بندگــــی را

دعاگویم،اجابت کن دعایـــم

الهــی باتودرحمـــدوثنــایم

به وقت سجده دررازونیـــازم

تومعبودی ومن هم درنمـــازم

الهـــی آتش غم گشته خامــوش

توراهرگز نخواهم کردفـــراموش