راه‌اندازی شبكه‌های رايانه‌ای ويژه ازدواج ضروری است

[hadimha]

راه‌اندازی شبكه‌های رايانه‌ای ازدواج توسط نهادهای دولتی و خصوصی، علاوه بر جوانان خانواده‌های آنان را نيز با مزايا و معايب ازدواج اينترنتی آشنا می‌كند و به اين جريان سامان می‌بخشد.

«علی لطيفی» دكترای فقه و حقوق و مدرس دانشگاه علوم قرآنی تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، با اعلام اين مطلب قضاوت مطلق درباره خوبی يا بدی شيوه همسريابی اينترنتی را صحيح ندانست و گفت: درصد موفقيت در اين نوع همسريابی امری نسبی است زيرا چه بسيار افرادی كه اطلاعات خود را از طريق شبكه‌های رايانه‌ای منتشر كرده‌اند و بدين‌ترتيب با بهترين گزينه خود ازدواج كرده‌اند.
وی افزود: و اين در حالی است كه برخی از جوانان نيز با اين شيوه با يكديگر آشنا شده‌اند ولی اطلاعات ارائه‌شده توسط طرفين درباره سوابق تحصيلی، موقعيت خانوادگی و ... به‌طور كامل صحيح نبوده و مشكلاتی را به دنبال داشته است.
لطيفی در ادامه شيوع همسريابی اينترنتی را از جمله ملزومات دنيای ارتباطات عنوان و تصريح كرد: شرايط شغلی، خانوادگی و گاه اخلاقی برخی از افراد اجازه ازدواج سنتی به آنها را نمی‌دهد لذا آنان ترجيح می‌دهند خود را از اين طريق به سايران معرفی كنند تا بتوانند بهترين همسر را برای خود انتخاب كنند.
به گفته اين دكترای حقوق نمی‌توان تفاوت فاحشی ميان ازدواج‌ اينترنتی با ساير شيوه‌ها در نظر گرفت چراكه در برخی از موارد دو نفر از طريق ارتباط چهره‌به‌چهره با هم آشنا می‌شوند، عده‌ای با معرفی خانواده و يا اقوام به خواستگاری كسی می‌روند و در دنيای مجازی نيز افراد با اطلاعات خود به جست‌وجوی همسر می‌پردازند.
در اين بخش از گفت‌و‌گو خبرنگار ايكنا خطاب به مدرس دانشگاه علوم قرآنی تهران گفت: آيا در اين شيوه احتمال فريبكاری و معرفی ايده‌آل‌های ذهنی بيشتر از ساير شيوه‌ها نيست؟ كه وی در اين‌باره اظهار كرد: يك ازدواج موفق با شناخت صورت می‌گيرد به اين معنی كه دختر و پسر پس از آشنايی بايد زمانی را صرف شناخت يكديگر كنند زيرا در غير اين‌صورت هر ازدواجی ممكن است با شكست مواجه شود چه اينترنتی چه غيراينترنتی.

ضرورت شناخت قبل از ازدواج يك ازدواج موفق با شناخت صورت می‌گيرد به اين معنی كه دختر و پسر پس از آشنايی بايد زمانی را صرف شناخت يكديگر كنند زيرا در غير اين‌صورت هر ازدواجی ممكن است با شكست مواجه شود چه اينترنتی چه غيراينترنتی

لطيفی تصريح كرد: ما نمی‌توانيم به دليل تجربه‌های شخصی و محدود خودمان همسريابی اينترنتی را تأييد و يا نفی كنيم زيرا تأكيد بر اين مطلب به مثابه اين است كه بگوييم «ازدواج نكنيم مبادا كه مجبور به طلاق گرفتن شويم.»
مدرس دانشگاه علوم قرآنی تهران راه‌اندازی شبكه‌های رايانه‌ای ويژه ازدواج را گام مهمی در راستای ساماندهی آن دانست و اظهار كرد: اگر اين شبكه‌ها راه‌اندازی شود خانواده‌ها نيز در جريان اين مسئله قرار می‌گيرند و از همين طريق با مزايا و معايب اين نوع ازدواج آشنا می‌شوند.
وی تدوين قوانين جزايی برای برخورد با متخلفان را از ديگر راهكارهای ساماندهی فضای مجازی ذكر كرد و گفت: در اين صورت نيز دختر و پسر مقيد می‌شوند كه با پايبندی به موازين شرعی و خويشتن‌داری و بينش وارد اين حوزه شوند و هرگونه بهره‌برداری نامطلوب نيز مجازات‌هايی را به دنبال دارد.
اين دكترای حقوق درباره دخالت نهادهای دولتی در روند همسريابی اينترنتی افزود: در جامعه ما بخشی از اين تعهدات و حقوق به‌عهده دولت نهاده ‌شده كه در اين‌باره اقدامات و برنامه‌هايی نيز صورت گرفته است اما به عقيده من آسيب‌های اين حوزه با مشاوره و دخالت نهادهای دانشگاهی قابل رفع است.
لطيفی ايجاد بنگاه‌های تخصصی ازدواج با داشتن مجوزهای كارشناسانه با حضور متخصصان حوزوی و دانشگاهی را از جمله عوامل مؤثر در افزايش ازدواج موفق دانست و تصريح كرد: برخی از گروه‌های مردمی به نهادهای مشاوره‌ای اعتماد ندارند از همين‌رو بايد علاوه بر تقويت مراكز مشاوره، اين كارگاه‌ها را به مساجد و محافل مذهبی نيز وارد كنيم تا عموم جامعه از خدمات مشاوره‌ای آن بهره‌مند شوند.
اين مدرس دانشگاه با اشاره به اينكه اين دفاتر بايد به افراد اصلح واگذار شود كه بتوانند حامل و حامی اسرار شخصی افراد باشند، اظهار كرد: ما بايد در انديشه راهكارهای سهل برای افزايش ازدواج در جامعه باشيم زيرا چه بسيار دخترانی كه در محيط‌هايی زندگی می‌كنند كه نمی‌توانند برای ازدواج اعلام آمادگی كنند و ممكن است با روش همسريابی اينترنتی ازدواج خوبی داشته باشند.
وی در پاسخ به پرسش پايانی خبرنگار ايكنا مبنی بر نحوه برخورد والدين با اين شيوه همسريابی افزود: در ابتدا كه تعداد كمی موافقت می‌كنند اما اگر به اين نتيجه برسند كه توافق آنها می‌تواند به زندگی جوانانشان كمك كند، مطمئناً مقاومت نمی‌كنند.

[yeganeh]

ازدواج های اینترنتی وقتی در ادامه یه دوستی اینترنتی و بدون تحقیقات کافی باشه مطمئنا مشکلاتی به همراه خواهد داشت اما اگر از اینترنت صرفا برای معرفی افراد دارای شرایط به همدیگر استفاده بشه و بعد از معرفی خانواده ها درگیر شناخت بهتر و تحقیقات لازم باشند خیلی خوبه و یه تسهیلات به حساب میاد چون دامنه انتخاب افراد رو زیاد میکنه و باعث میشه افراد بتونن از طریق این موسسات گزینه های بیشتر و نزدیک تر به خواسته هاشون رو پیدا کنن