چرا چاپلوسی کردن در اسلام حرام است.

[galile]

از اساتید کسی است نظری راجب این موضوع بدهد.

[hossein777]

اول معنی دقیق چاپلوسی کردن رو یکی واسه من بگهههههههههههه

[astaneh44]

سلام

امام علیعلیه السلام در رابطه با چاپلوسی می فرماید:

1- ستودن بیش از انچه که سزاوار است نوعی چاپلوسی وکمتر از آن درماندگی یا حسادت است (حکمت347)

2- چه بسا کسانی که با ستایش دیگران فریب خوردند (حکمت 462)


3- ستایش بی اندازه {تملق گویی} خودپسندی می آورد و انسان را به سرکشی وا می دارد ( نامه 53 قسمت القیاده و الروابط الاجتماعیه)

[darya.com]

والله تو كشور ما كه فكر نكنم حرام باشه!!!!! مخصوصا تو ادارات وقتي رئيس جديد مياد ميشه اينو متوجه شد

[rana_]

نکوهش چاپلوسی در بیان اهل بیت علیه‏السلام

آن گاه که انسان از محیط ارزش‏های خدایی خارج می‏شود و ارزش‏های مادی ملاک به روزی و برتری او قرار می‏گیرد، اسارت آغاز می‏شود. چاپلوسی، حالتی است برخاسته از ضعف نفس و نوعی اسارت روحی انسان که در برابر دیگر آدمیان برای جلب منافع و کسب امتیازهای مادی صورت می‏گیرد. امیرمؤمنان علی علیه‏السلام می‏فرماید: الثَّناءُ بِأکْثَرِ مِنَ الْاِسْتِحقاقِ مَلَقٌ وَ التَّقْصیرُ عَنِ الْاِسْتِحْقاقِ عَیٌّ اَوْ حَسَدٌ.
ستایش بیش از حد، تملق است و کوتاهی در ستایش، درماندگی است یا حسد.

ستایش و ستودن کسی که در انجام دادن وظایف شرعی یا اجتماعی، سهل انگار است، چاپلوسی نام دارد. این کار، نوعی آفت زبانی است و نکوهیده بودن آن در سخنان هدایت گر رهبران معصوم اسلام آشکارا بیان شده است. این حرکت، ستایش شوندگان دروغین را فخرفروشی و خودبین بار می‏آورد و برای ستمگران و خیانتکاران نیز، نوعی تأیید و تشویق عملی به شمار می‏آید. گروهی از افراد چاپلوسی دیگران، مغرور می‏شوند و خود نیز به باوری بی اساس از خویش می‏رسند. اینان در وظایف و مسئولیت‏های خود، سستی و خیانت روا نمی‏دارند و در عین حال؛ خود را وظیفه شناس، امانت دار و فداکار در راه مردم می‏پندارند و از آنان انتظار تأیید و سپاسگذاری دارند.

[rana_]

جمعی در مقابل امیرالمؤمنین علی علیه‏السلام به مدح و ثنا پرداختند، امام دست‏ها را به دعا برداشت و فرمود: خدایا تو به حال من از خودم داناتری و من خودم را بهتر از دیگران می‏شناسم. خدایا توفیقی به من بده که بهتر از آن باشم که می‏پندارند و لغزش هایی را که از من نمی‏دانند، بر من ببخشای!
نقل است مولای متقیان علی علیه‏السلام به چاپلوسان فرمود: «از من تعریف و تمجید نکنید؛ چون یا دروغ می‏گویید (که در این صورت گناه مرتکب شده‏اید) یا راست می‏گویید؛ که من تنها در حد توان و وظیفه‏ام کار انجام داده‏ام و نیازی به تعریف و تمجید ندارم و ایشان رو به مدیران خود می‏فرماید: زنهار. انتخاب راز دارانست را تنها بر اساس خوش بینی و اطمینان به آنان قرار مده؛ زیرا برخی از اطرافیان با چاپلوسی و خوش خدمتی می‏کوشند خود را نزد فرمانداران، با تدبیز و وارسته و کاردان جا کنند. پس تو اراده و دلخواهت را تنها محک و معیار سنجش آنان قرار مده؛ چون در پس این چهره‏ها از درستی و امانت خبری نیست و دیری نمی‏پاید که می‏بینی، رفتار و کردارشان با بندگان خدا با دوان درنده یکی است.