سالروز جنگ احد و شهادت حضرت حمزه

[seyyed]

جنگ احد یکی از غزوه های مشهور رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود که در دامنه کوه احد، در 4 کیلومتری شمال مدینه و در شوال سال سوم هجری، بین مشرکان قریش و سپاه اسلام رخ داد.
قریش به تلافی شکست در جنگ بدر و خونخواهی کشتگان خود با سه هزار مرد جنگی و دویست اسب و هزار شتر، به همراه جمعی از زنان از جمله هند جگرخوار، به قصد جنگ با مسمانان راهی مدینه شدند و پس از ده روز راهپیمایی در دامنه کوه احد که در شمال مدینه و جای خوش آب و هوایی بود چادر زدند.
پیامبر که از طریق عمویش، عباس بن عبدالمطلب، از حرکت قریش اطلاع یافته بود، پس از مشورت با یاران خود آماده جنگ شد و به همراه هزار نفر از مسلمانان از مدینه بیرون آمد. اما در میان راه عبدالله بن ابی، رئیس منافقان مدینه، با سیصد تن از یاران خود از صف مسلمانان خارج شد و به مدینه بازگشت. سرانجام رسول خدا با هفتصد تن از جنگجویان مسلمان (و تنها با دو اسب و صد تن زره‌پوش) شامگاه به احد رسید.
فردای آن روز جنگ تن به تن آغاز شد و در نهایت با یورش همگانی مسلمانان، قریش شکست خورد. پس از این پیروزی اولیه، هنگامی که مسلمین به جمع آوری غنایم مشغول بودند، محافظان و تیراندازانی که حفاظت تنگه مهم و سوق الجیشی احد را بر عهده داشتند، علی رغم تاکید شدید پیامبر به حفظ محل نگهبانی خود، به دنبال سهم خود از غنایم، مقر خویش را ترک کردند.
خالد بن ولید که در کمین همین فرصت بود با سواران خود از تنگه احد به مسلمانان حمله کرد و از پشت، بر قلب سپاه اسلام خنجر زد. به این ترتیب، پیروزی مسلمین به شکست تبدیل شد.
در این نبرد، دندان رسول خدا شکست، 74 تن از مسلمانان، از جمله حمزه سید الشهدا، به شهادت رسیدند و بسیاری نیز مجروح شدند.
فردای شبی که پیامبر و سپاهش به مدینه برگشتند، دوباره از طرف خدا مامور شدند دشمن را تعقیب کنند. پیامبر ابن ام مکتوم را جانشین خود در مدینه قرار داد و با پیشروی به‌سوی حمراء الاسد در هشت فرسخی مدینه، دشمن را از حمله مجدد به مرکز اسلام منصرف ساخت.
منابع:
دایرةالمعارف تشیع،‌ ج 1؛ دایرةالعارف الشیعه العامه، ‌ج 2؛ المغازی، ‌ج 1؛ سیره ابن هشام،‌ ج 3

[seyyed]

خوب، در جنگ احد هفتاد قسمت يا شصت قسمت، قسمت‌هاي زيادي از، جاجاي بدن اميرالمؤمنين آسيب ديده بود، قسمت‌هايي بريده شده بود خون مي‌آيد، کفار هم مطمئن شدند که ما هفتاد نفر، هفتاد و دو نفر را در احد کشتيم، راز هفتاد و دو تا نفهميدم رازي داره يا تصادف بوده، سه تا هفتاد و دو تا در تاريخ داريم، هفتاد و دو نفر در احد کشته شدند در ياري پيغمبر، هفتاد و دو نفر در کربلا شهيد شدند، هفتاد و دو نفر در حزب جمهوري. چطور اين سه تا هفتاد و دو تا درآمده، تصادف است يا يک رمزي توش است نفهميدم. در احد هفتاد و دو نفر شهيد شدند. عده‌اي هم فرار کردند و بالاخره کفار گفتند ديگه بريم بسشان است، وقتي رفتند دومرتبه به سرشان افتاد که برگردند. حالا که ما يک عده‌اي را کشتيم اين باقي ها را هم لت و پار کنيم، تار و مار کنيم، يعني کلک اسلام را يکجا بکنيم، به هر صورت خبر دادند حضرت فرمود زخمي‌ها دومرتبه لباس بپوشند از کساني که قبل از هرکس روي زخم‌هايش لباس پوشيد آمد جبهه اميرالمؤمنين است. آيه نازل شد. الذين استجابوا، الذين استجابوا لله و الرسول من بعد ما اصابهم القرح، بعد از آني که قرح، اصابهم القرح، يعني با اينکه بدنشان خوني بود، تا پيغمبر گفت بيايد آمدند. تازه يک چيز مهم، قرآن مي‌گويد للذين احسنوا منهم واتقوا اجر عظيم، اين انقلابي‌ها هم اگر اهل تقوا باشند اجر دارند، يعني ممکن است کسي بدنش تکه تکه هم شده باشد ولي بعد تقوايش را از دست بدهد اجرش را از بين ببرد. يک بار ديگر هم مي‌گويم يک چيز مهمي به ذهنم آمد. زيادي گوش بدهيد. در جنگ احد حضرت علي (ع) مواردي از بدنش آسيب ديده بود، خون از بدن مقدس مي‌آمد، حضرت فرمود کفار دارند برمي‌گردند باز همان زخمي‌ها برويد جبهه. اميرالمؤمنين با بدن زخمي حرکت کرد خدا نمي‌گويد براي اميرالمؤمنين اجر است، مي‌گويد للذين اتقوا، للذين احسنوا منهم واتقوا اجر عظيم. يعني سابقه انقلابي به تنهايي کافي نيست، جبهه و ترکش به تنهايي کافي نيست. اميرالمؤمنين بدنش خون مي‌آمد در عين حال مي‌گويد اگر احسنوا و اگر اتقوا، اجر عظيم. چون افرادي هستند در يک مرحله، دو ماه، سه ماه، چند سال از انقلابي‌هاي درجه يک هستند در جبهه هم بودند بر که مي‌گردند مي‌بيني اه اين اون نيست، فکرش حرفهاش اصلا يک جور ديگه دارد مي‌شود. اين خيلي مهم است. شب نوزدهم بيننده‌ها بحث را مي‌بينند. به اميرالمؤمنين گفتند چقدر مي‌گويي اهدنا الصراط المستقيم، گفت من تا حالا راهم مستقيم است خبر از بعد ندارم بنابراين همه بايد بگوييم اهدنا الصراط المستقيم، نمي‌دانيم فردا چه مي‌شود. قصه طعام دادنِ يطعمون الطعام، قصه‌اش را همه شنيديد، از آياتي است که اميرالمؤمنين محور است. در رکوع انگشتر دادن در قرآن آمده همه‌تان مي‌دانيد من توضيح نمي‌دهم، محور اميرالمؤمنين است. تنها کسي که در رکوع انگشترش را داد. از اين يک نکته استفاده مي‌شود که کمک به فقرا توي نماز است نه بعد از نماز. حضرت علي اشاره نکرد بنشين نمازم تمام شود، رسيدگي به گرسنه‌ها توي نماز است نه بعد از نماز، به همين خاطر مي‌گويند نمازِ بي زکات، قبول نيست.

منبع http://qaraati.net

[شهيدان]

روز پانزدهم شوال (یا به نقل بعضی مورخین 7 شوال) نیروهای اسلام در برابر نیروهای مهاجم ومتجاوز قریش صف آرائی کردند . ارتش توحید نقطه ای را اردوگاه قرار داد ، که از پشت سر به یک مانع وحافظ طبیعی یعنی کوه احد محدود می گشت ولی در وسط کوه احد شکاف وبریدگی خاصی قرار داشت ، که احتمال می رفت دشمن ، کوه احد را دور بزند واز وسط آن شکاف در پشت اردوگاه اسلام ظاهر گرددو از عقب جبهه ، مسلمانان را مورد حمله قرار دهد . پیامبر اسلام برای دفع این خطر ، دو دسته تیر انداز را روی تپه ای مستقر ساخت وبه فرمانده آنها (عبدالله جبیر)چنین فرمود :شما با پرتاب کردن تیر دشمن را برانید ، نگذارید از پشت سر وارد جبهه گردند وما را غافلگیر سازند ما در نبرد خواه غالب باشیم یا مغلوب ، شما این نقطه را خالی نگذارید.هر دو لشکر صفوف خود را منظم کرد و سپاه حدود700نفری اسلام در مقابل لشکر4000 نفری شرک ایستاد وپس از نبردی سخت وسنگین مسلمانان توانستند با تکیه بر نیروی ایمان بر لشکر کفر چیره شوند وآنها را فراری دهند
مسلمانان گمان کردند که کار تمام شد وپیروز میدان هستند ومشغول جمع آوری غنائم شدند . آن پنجاه نفری هم که بالای کوه به دستور پیامبر برای محافظت از گردنه وشکاف قرار گرفته بودند نیز پائین آمدند مگر عده کمی از آنها که حدود ده نفر بودند نتوانستند سخن پیامبر را که فرموده بود در هر حال نباید آنجا را ترک کنند ، نادیده بگیرند.

دشمن از این فرصت استفاده کرد واز آن گردنه خود را به عقب سپاه مسلمین رسانید وآنان را غافلگیر کرد .جنگی دوباره وسخت آغاز شد وعده کثیری از مسلمانان شهید شدند که از آن جمله حضرت حمزه بن عبد المطلب بود .

در این گیرو دار ( لیثی) پرچمدار قریش فریاد زد الا قد قتل محمد ) هان ای مردم محمد کشته شد.

انتشار این خبر بی اساس باعث جرات دشمن گردید وارتش قریش موج آسا به حرکت در آمد .این خبر به همان اندازه که در تقویت روحیه لشکر دشمن تاثیر داشت ، روحیه مجاهدان اسلام را نیز بشدت تضعیف نمود به طوری که گروه بی شماری از مسلمانان دست از جنگ کشیدند وبه کوه پناه بردند که در آخربه شکست مسلمین انجامید .

طبق این سیاسیت شیطانی بود که ابوسفیانهای زمان در دی ماه 85 در روزنامه های "یو.اس.ای تودی"سانفرانسیسکو تایمز"، واشنگتن پست"، "واشنگتن تایمز"، "فایننشال تایمز"، "دیلی اکسپرس"، "سان" و شبکه های خبری "فاکس نیوز"، "بی.بی.سی" و "سی.ان.ان"شایعه فوت رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله) را مخابره کرده بودند

ولی امت مسلمان با توجه به آن تجربه دردناک جنگ احد وبا هوشیاری تمام به این شایعات جواب منطقی ومحکمی دادند که دیگر استکبار نتوانست به این مهملات ادامه دهد .

تاریخ نشان داده است که هر گاه مسلمین از گفته ولی امر زمان خویش پا فراتر نهاده اند نتیجه ای جز شکست ندیده اند که خداوند در قرآن می فرماید :ای کسانی که ایمان آورده اید چیزی را بر خدا ورسولش مقدم نشمرید

در زمان ما نیز که ولی فقیه ، ولایت معصومین را دارد به نصیحت پدر امت حضرت امام خمینی (ره) گوش می دهیم که فرمود پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد) .