كداميك از اصحاب پيامبر در طي هفت سال سوره بقره را حفظ نمود

[neylabak]

سلام
ببخشید یک سوال دارم
کدامیک از اصحاب پیامبر(ص) در 7 سال توانست سوره بقره را حفظ کند؟
خواهشمند است زودتر جواب را به من بگویید




کارشناس بحث: پاسخگوی تاریخی 1

[askari110]

با سلام
پاسخ این سؤال را حقیر با مراجعه در منابعی که در دست داشتم دریافت نکردم ...لذا اگر دوستانی اطلاع دارند با ذکرمنبع کمک کنند.التماس دعا

[javad_438]

فکر کنم عمر بود که بعداز حفظ آن قربانی هم داد.

[مقداد]

سلام
ببخشید یک سوال دارم
کدامیک از اصحاب پیامبر(ص) در 7 سال توانست سوره بقره را حفظ کند؟
خواهشمند است زودتر جواب را به من بگویید




کارشناس بحث: پاسخگوی تاریخی 1

با عرض سلام و ادب خدمت شما دوست بزگوار

تا جایی که بنده بررسی کردم،چنین موضوعی درباره اصحاب پیامبر(ص) نقل نشده است.البته در مورد خلیفه دوم عمر بن خطاب در منابع متعدد برادران اهل سنت این موضوع نقل شده است که ایشان مدت 12 سال تلاش کردند تا سوره بقره را یا گرفت و بعد از این شتری قربانی کرد:

بيهقى در شعب الإيمان، قرطبى در تفسير خود، ابن عساكر در تاريخ مدينه دمشق، ذهبى در تاريخ الإسلام، سيوطى در تنوير الحوالك و الدر المنثور، زرقانى در شرح خود بر موطأ مالك، كتانى در نظام الحكومة و ... نوشته‌اند:

وَأَخْبَرَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ بْنُ الْفَضْلِ الْقَطَّانُ، ثنا أَبُو عَلِيٍّ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ الصَّوَّافُ، ثنا بِشْرُ بْنُ مُوسَى أَبُو بِلالٍ الأَشْعَرِيُّ، ثنا مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ، عَنْ نَافِعٍ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: " تَعَلَّمَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ الْبَقَرَةَ فِي اثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً، فَلَمَّا أَتَمَّهَا، نَحَرَ جَزُورًا "

از عبد الله بن عمر نقل شده است كه گفت: عمر بن خطاب، دوازده سال طول كشيد تا سوره بقره را ياد بگيرد، وقتى تمام كرد، شترى را ذبح نمود.

منابع:
- البيهقي، أحمد بن الحسين بن علي بن موسي ابوبكر (متوفاي458هـ)، شعب الإيمان، ج2، ص1954، تحقيق: محمد السعيد بسيوني زغلول، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1410هـ؛

- الأنصاري القرطبي، ابوعبد الله محمد بن أحمد (متوفاي671هـ)، الجامع لأحكام القرآن، ج1، ص40، ناشر: دار الشعب – القاهرة؛

- ابن عساكر الدمشقي الشافعي، أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله،(متوفاي571هـ)، تاريخ مدينة دمشق وذكر فضلها وتسمية من حلها من الأماثل، ج44، ص286، تحقيق: محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري، ناشر: دار الفكر - بيروت – 1995؛

- الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج3، ص267، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولى، 1407هـ - 1987م؛

- السيوطي، جلال الدين أبو الفضل عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، تنوير الحوالك شرح موطأ مالك، ج1، ص162، ناشر: المكتبة التجارية الكبرى ـ مصر، 1389هـ ـ 1969م؛

- السيوطي، جلال الدين أبو الفضل عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، الدر المنثور، ج1، ص54، ناشر: دار الفكر - بيروت – 1993؛
الزرقاني، محمد بن عبد الباقي بن يوسف (متوفاي1122هـ) شرح الزرقاني علي موطأ الإمام مالك، ج2، ص27، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1411هـ؛

- الكتاني، عبد الحي بن عبد الكبير (متوفاي1383هـ)، نظام الحكومة النبوية المسمي التراتيب الإدراية، ج2، ص280، ناشر: دار الكتاب العربي – بيروت.

[خادم حسین ع]

سلام
سالها پیش در چایی خوانده بودم که در یکی از جنگها پیامبر ص جوانی ر ا فرمانده جنگ قرار دادند زیرا ان جوان سوره بقره را حفظ بودند .
ایا کسی از این موضوع با اطلاع هست.

[مقداد]

سلام
سالها پیش در چایی خوانده بودم که در یکی از جنگها پیامبر ص جوانی ر ا فرمانده جنگ قرار دادند زیرا ان جوان سوره بقره را حفظ بودند .
ایا کسی از این موضوع با اطلاع هست.

با عرض سلام و ادب

در عصر نبوی، حفظ قرآن چنان اهمیت داشت که حتی غلامان حافظ نیز بر مردم عادی مقدم شمرده می‌شدند..

قرآن کریم بر اساس فرهنگی که در بر دارد، به حافظ خود امتیاز اجتماعی ویژه‌ای را اعطا می‌کند، شبیه جایگاهی که علما در عصر حاضر به آن دسته می‌یابند. این جایگاه اجتماعی یکی از عوامل مهم پرداختن به علوم و تحصیل آن در تمام زمان‌ها بوده است، پس طبیعی است که یکی از عناصر مؤثر در حفظ‌ کردن قرآن کریم نیز باشد.

رسول خدا(ص)به حفظ قرآن بسیار اهمیت میدادند و تلاش میکردند مسلمانان قرآن را بیاموزند و به کار برند.ایشان همواره سعی میکردند کلام خدا در دل های مؤمنین بنشیند و به آن عمل کنند.

پیامبر فرموده است:نورا بیوتکم بتلاوة القرءان(خانه های خود را با خواندن قرآن نورانی کنید)
یعنی هم خانه هایتان و هم دل هایتان را با خواندن قرآن نورانی کنید.در نزد پیامبر کسانی که در حفظ و قرائت قرآن پیشقدم بودند،بیش تر مورد توجه قرار میگرفتند.

رسول گرامی اسلام در اختصاص مسئولیت ها و مناصب اجتماعی و حکومتی نیز نگاه ویژه ای به حافظان قرآن داشتند. به گونه ای که دستور داده بودند هر مسلمانى بيش از ديگران قرآن فراگرفته , گرد آورده يا حفظكرده است بر ديگران فرمان راند و بر مردگان نماز گـذارد. (1).

در صحيح ابن خزيمه، بابي وجود دارد با عنوان «استحقاق امامت و پيشوايي به سبب حفظ قرآن، اگرچه غير حافظ قرآن داراي سنّ بالا و شرافت بيشتري باشد.» در اين باب روايتي از پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم بدين عبارت نقل شده است:
روزى پيامبراسلام (ص ) جمعى را به سفرى مى فرستاد، از آنان پرسيد: چقدر قرآن مى دانيد؟ يـكـى از آنان كـه از هـمـه جـوان تر بود پاسخ داد: من سوره بقره و چند آيه ديگر از قرآن مى دانم .فرمود: برويد، اين شخص سرپرست و امير شماست .گفتند: شخصى كه شما مى فرماييد از همه جوانتر است! پيامبر(ص) فرمود: او سوره بقره را مى داند.(2).

و نقل شده: پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم گروهي از اصحاب را به طرف يمن گسيل نمود و شخصي را كه از همه جوان تر بود، امير آنها قرار داد. چند روز گذشت؛ ولي حركت نكردند. پيامبر گرامي صلي الله عليه وآله وسلم با يكي از ايشان برخورد نمود و به او فرمود: آيا حركت نكردي؟ آن شخص جواب داد: يا رسول الله! شخصي كه بر ما امير قرار دادي، بيماري در پاي او پيدا شده است. پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم وي را ملاقات نمود و براي وي چنين دعا كرد: بِسمِ اللهِ وَ بِاللهِ أَعُوذُ بِاللهِ وَ بِعِزَّةِ اللهِ وَ قَدْرَتِهِ مِنْ شَرِّ ما فيها؛ و سپس بر محلّ درد وي دميد و اين عمل را هفت مرتبه تكرار كرد تا اينكه بيماري برطرف شد.

شخصي از پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم پرسيد: چه شده است؟ او كه از همه ما جوان تر است، بر ما امير قرار داده اي؟ پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم فرمود: به جهت قرائت (و حفظ) قرآن!(3).


بنابر این نقل های می توان سیره آن حضرت را اینگونه معرفی کرد که:پیامبر اکرم(ص)کسی را به عنوان فرمانده و امیر لشگرش انتخاب کرد که علاوه بر دارا بودن ویژگی های فرماندهی،حافظ قرآن نیز بود.


پی نوشتها:

(1). ابن سعد،الطبقات الكبرى, ج 8, ص 89.
(2). صحيح ابن خزيمه، ج 3، ص 5.
(3). متقی هندی،كنزالعمّال،ح 4020.

[مقداد]

ارزش حفظ قرآن

جمع بندی:

پرسش:

کدامیک از اصحاب پیامبر(ص) در 7 سال توانست سوره بقره را حفظ کند؟ آیا این مطلب درست است که پیامبر(ص) در یکی از جنگها جوانی را که سوره بقره را حفظ بود،فرمانده قرار داد؟


پاسخ:

با عرض سلام و ادب خدمت شما دوست بزگوار

تا جایی که بنده بررسی کردم،چنین موضوعی درباره اصحاب پیامبر(ص) نقل نشده است.البته در مورد خلیفه دوم عمر بن خطاب در منابع متعدد برادران اهل سنت این موضوع نقل شده است که ایشان مدت 12 سال تلاش کردند تا سوره بقره را یاد گرفت و بعد از این شتری قربانی کرد:

بيهقى در شعب الإيمان، قرطبى در تفسير خود، ابن عساكر در تاريخ مدينه دمشق، ذهبى در تاريخ الإسلام، سيوطى در تنوير الحوالك و الدر المنثور، زرقانى در شرح خود بر موطأ مالك، كتانى در نظام الحكومة و ... نوشته‌اند:

وَأَخْبَرَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ بْنُ الْفَضْلِ الْقَطَّانُ، ثنا أَبُو عَلِيٍّ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ الصَّوَّافُ، ثنا بِشْرُ بْنُ مُوسَى أَبُو بِلالٍ الأَشْعَرِيُّ، ثنا مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ، عَنْ نَافِعٍ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: " تَعَلَّمَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ الْبَقَرَةَ فِي اثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً، فَلَمَّا أَتَمَّهَا، نَحَرَ جَزُورًا "

از عبد الله بن عمر نقل شده است كه گفت: عمر بن خطاب، دوازده سال طول كشيد تا سوره بقره را ياد بگيرد، وقتى تمام كرد، شترى را ذبح نمود.(1)


مطلب دیگر؛ در عصر نبوی، حفظ قرآن چنان اهمیت داشت که حتی غلامان حافظ نیز بر مردم عادی مقدم شمرده می‌شدند..

قرآن کریم بر اساس فرهنگی که در بر دارد، به حافظ خود امتیاز اجتماعی ویژه‌ای را اعطا می‌کند، شبیه جایگاهی که علما در عصر حاضر به آن دسته می‌یابند. این جایگاه اجتماعی یکی از عوامل مهم پرداختن به علوم و تحصیل آن در تمام زمان‌ها بوده است، پس طبیعی است که یکی از عناصر مؤثر در حفظ‌ کردن قرآن کریم نیز باشد.

رسول خدا(ص)به حفظ قرآن بسیار اهمیت میدادند و تلاش میکردند مسلمانان قرآن را بیاموزند و به کار برند.ایشان همواره سعی میکردند کلام خدا در دل های مؤمنین بنشیند و به آن عمل کنند.

پیامبر فرموده است:نورا بیوتکم بتلاوة القرءان(خانه های خود را با خواندن قرآن نورانی کنید)
یعنی هم خانه هایتان و هم دل هایتان را با خواندن قرآن نورانی کنید.در نزد پیامبر کسانی که در حفظ و قرائت قرآن پیشقدم بودند،بیش تر مورد توجه قرار میگرفتند.

رسول گرامی اسلام در اختصاص مسئولیت ها و مناصب اجتماعی و حکومتی نیز نگاه ویژه ای به حافظان قرآن داشتند. به گونه ای که دستور داده بودند هر مسلمانى بيش از ديگران قرآن فراگرفته , گرد آورده يا حفظكرده است بر ديگران فرمان راند و بر مردگان نماز گـذارد. (2).

در صحيح ابن خزيمه، بابي وجود دارد با عنوان «استحقاق امامت و پيشوايي به سبب حفظ قرآن، اگرچه غير حافظ قرآن داراي سنّ بالا و شرافت بيشتري باشد.» در اين باب روايتي از پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم بدين عبارت نقل شده است:
روزى پيامبراسلام (ص ) جمعى را به سفرى مى فرستاد، از آنان پرسيد: چقدر قرآن مى دانيد؟ يـكـى از آنان كـه از هـمـه جـوان تر بود پاسخ داد: من سوره بقره و چند آيه ديگر از قرآن مى دانم .فرمود: برويد، اين شخص سرپرست و امير شماست .گفتند: شخصى كه شما مى فرماييد از همه جوانتر است! پيامبر(ص) فرمود: او سوره بقره را مى داند.(3).

و نقل شده: پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم گروهي از اصحاب را به طرف يمن گسيل نمود و شخصي را كه از همه جوان تر بود، امير آنها قرار داد. چند روز گذشت؛ ولي حركت نكردند. پيامبر گرامي صلي الله عليه وآله وسلم با يكي از ايشان برخورد نمود و به او فرمود: آيا حركت نكردي؟ آن شخص جواب داد: يا رسول الله! شخصي كه بر ما امير قرار دادي، بيماري در پاي او پيدا شده است. پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم وي را ملاقات نمود و براي وي چنين دعا كرد: بِسمِ اللهِ وَ بِاللهِ أَعُوذُ بِاللهِ وَ بِعِزَّةِ اللهِ وَ قَدْرَتِهِ مِنْ شَرِّ ما فيها؛ و سپس بر محلّ درد وي دميد و اين عمل را هفت مرتبه تكرار كرد تا اينكه بيماري برطرف شد.

شخصي از پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم پرسيد: چه شده است؟ او كه از همه ما جوان تر است، بر ما امير قرار داده اي؟ پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم فرمود: به جهت قرائت (و حفظ) قرآن!(4).


بنابر این نقل های می توان سیره آن حضرت را اینگونه معرفی کرد که:پیامبر اکرم(ص)کسی را به عنوان فرمانده و امیر لشگرش انتخاب کرد که علاوه بر دارا بودن ویژگی های فرماندهی،حافظ قرآن نیز بود.


پی نوشتها:
(1). - البيهقي، أحمد بن الحسين بن علي بن موسي ابوبكر (متوفاي458هـ)، شعب الإيمان، ج2، ص1954، تحقيق: محمد السعيد بسيوني زغلول، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1410هـ؛

- الأنصاري القرطبي، ابوعبد الله محمد بن أحمد (متوفاي671هـ)، الجامع لأحكام القرآن، ج1، ص40، ناشر: دار الشعب – القاهرة؛

- ابن عساكر الدمشقي الشافعي، أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله،(متوفاي571هـ)، تاريخ مدينة دمشق وذكر فضلها وتسمية من حلها من الأماثل، ج44، ص286، تحقيق: محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري، ناشر: دار الفكر - بيروت – 1995؛

- الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج3، ص267، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولى، 1407هـ - 1987م؛

- السيوطي، جلال الدين أبو الفضل عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، تنوير الحوالك شرح موطأ مالك، ج1، ص162، ناشر: المكتبة التجارية الكبرى ـ مصر، 1389هـ ـ 1969م؛

- السيوطي، جلال الدين أبو الفضل عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، الدر المنثور، ج1، ص54، ناشر: دار الفكر - بيروت – 1993؛
الزرقاني، محمد بن عبد الباقي بن يوسف (متوفاي1122هـ) شرح الزرقاني علي موطأ الإمام مالك، ج2، ص27، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1411هـ؛

- الكتاني، عبد الحي بن عبد الكبير (متوفاي1383هـ)، نظام الحكومة النبوية المسمي التراتيب الإدراية، ج2، ص280، ناشر: دار الكتاب العربي – بيروت.

(2). ابن سعد،الطبقات الكبرى, ج 8, ص 89.
(3). صحيح ابن خزيمه، ج 3، ص 5.
(4). متقی هندی،كنزالعمّال،ح 4020.