اعمال وادعیه روز چهارشنبه

[1111]

دعاى روز چهارشنبه‏
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ لِبَاساً وَ النَّوْمَ سُبَاتاً وَ جَعَلَ النَّهَارَ نُشُوراً
به نام خداى بخشنده مهربان ستايش مخصوص خداست كه شب را لباس و پوشش خلق قرار داد و خواب را قوت و آسايش مردم و روز را براى جنبش و كار

لَكَ الْحَمْدُ أَنْ بَعَثْتَنِي مِنْ مَرْقَدِي وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَداً
اى خدا تو سزاوار حمدى كه مرا از خوابگاهم برانگيختى و اگر مى‏خواستى خواب مرا ابدى قرار مى‏دادى

حَمْداً دَائِماً لاَ يَنْقَطِعُ أَبَداً وَ لاَ يُحْصِي لَهُ الْخَلاَئِقُ عَدَداً
آن حمدى كه دائم و پيوسته و بى‏حد و ابدى است و خلايق شمار آن نتوانند (و ندانند)

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّيْتَ وَ قَدَّرْتَ وَ قَضَيْتَ وَ أَمَتَّ وَ أَحْيَيْتَ‏
اى خدا ستايش تو را سزد كه عالم را خلق كردى و نيكو آراستى و هر چيزى را حدى مقدر كردى و سرنوشتى مقرر فرمودى تو ميراندى و زنده كردى

وَ أَمْرَضْتَ وَ شَفَيْتَ وَ عَافَيْتَ وَ أَبْلَيْتَ وَ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَيْتَ وَ عَلَى الْمُلْكِ احْتَوَيْتَ‏
و بيمار كردى و شفا بخشيدى و سلامتى دادى و مبتلا ساختى تو بر كل عالم حاكمى و بر تمام ملك وجود متصرف و محيطى

أَدْعُوكَ دُعَاءَ مَنْ ضَعُفَتْ وَسِيلَتُهُ وَ انْقَطَعَتْ حِيلَتُهُ‏
اى خدا تو را به دعا مى‏خوانم مانند كسى كه وسيله او ضعيف شده و كارش به بيچارگى كشيده

وَ اقْتَرَبَ أَجَلُهُ وَ تَدَانَى فِي الدُّنْيَا أَمَلُهُ‏
و اجلش نزديك گرديده و آرزويش در دنيا تدريجا اندك شده

وَ اشْتَدَّتْ إِلَى رَحْمَتِكَ فَاقَتُهُ وَ عَظُمَتْ لِتَفْرِيطِهِ حَسْرَتُهُ‏
و حاجتمنديش به رحمت و كرم تو بسيار شدت يافته و به سبب تقصيردر طاعت اندوه و حسرتش عظيم

وَ كَثُرَتْ زَلَّتُهُ وَ عَثْرَتُهُ وَ خَلُصَتْ لِوَجْهِكَ تَوْبَتُهُ‏
و لغزش و خطايش بسيار است و با توبه خالص به ذات بزرگوار تو روى آورده است

فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ‏
پس درود فرست بر محمد (ص) خاتم رسولانت و بر اهل بيت او كه پاكان و پاكيزگان عالمند

وَ ارْزُقْنِي شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏
و شفاعت محمد صلى الله عليه و آله را روزى من گردان

وَ لاَ تَحْرِمْنِي صُحْبَتَهُ إِنَّكَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ‏
و مرا از صحبت او محروم مگردان (و كرم فرما) كه مهربانترين مهربانان عالم تويى

اللَّهُمَّ اقْضِ لِي فِي الْأَرْبَعَاءِ أَرْبَعاً اجْعَلْ قُوَّتِي فِي طَاعَتِكَ وَ نَشَاطِي فِي عِبَادَتِكَ‏
بار خدايا در اين روز چهار شنبه بر من چهار چيز مقرر فرما و مرا در طاعت خود نيرومند كن و در عبادتت با نشاط گردان

وَ رَغْبَتِي فِي ثَوَابِكَ وَ زُهْدِي فِيمَا يُوجِبُ لِي أَلِيمَ عِقَابِكَ إِنَّكَ لَطِيفٌ لِمَا تَشَاءُ
و در هوايت راغب و مشتاق ساز و از آنچه موجب عذاب دردناك توست دور و بى‏رغبت فرما (و لطف كن) كه تو را هر چه خواهى لطف و رحمت نامنتها است.

روز چهارشنبه به اسم حضرت موسى بن جعفر و امام رضا و امام محمد تقي و امام علي النقي عليهم السلام است بگو در زيارت ايشان‏
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْلِيَاءَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا حُجَجَ اللَّهِ‏
درود بر شما (يعنى موسى بن جعفر و حضرت رضا و امام محمد تقى و امام على النقى «ع» ) باد اى پيشوايان من سلام بر شما باد اى حجت‏هاى الهى
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا نُورَ اللَّهِ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ‏
سلام بر شما باد اى انوار خدا در ظلمات عالم

السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكُمْ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي‏
درود و رحمت خدا بر شما باد و بر اهل بيت شما كه خوبان و پاكان عالمند پدر و مادر من فداى شما

لَقَدْ عَبَدْتُمُ اللَّهَ مُخْلِصِينَ وَ جَاهَدْتُمْ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّى أَتَاكُمُ الْيَقِينُ‏
حقا كه شما به اخلاص كامل بندگى خدا را كرديد و حق جهاد در راه خدا را بجا آورديد تا آنكه به مقام يقين (وقت رحلت) رسيديد

فَلَعَنَ اللَّهُ أَعْدَاءَكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَجْمَعِينَ وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ‏
بارى لعن خدا بر هر كس از جن و انس كه دشمن شماست باد و من بسوى خدا و بسوى شما از آن دشمنان بيزارى مى‏جويم

يَا مَوْلاَيَ يَا أَبَا إِبْرَاهِيمَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ
اى امام من‏اى موسى بن جعفر (ع)
يَا مَوْلاَيَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى‏
اى امام من اى على بن موسى الرضا (ع)
يَا مَوْلاَيَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍ‏
اى امام من اى محمد بن على التقى (ع)
يَا مَوْلاَيَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ
اى امام من اى على بن محمد النقى (ع)
أَنَا مَوْلًى لَكُمْ مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَ جَهْرِكُمْ مُتَضَيِّفٌ بِكُمْ فِي يَوْمِكُمْ هَذَا وَ هُوَ يَوْمُ الْأَرْبِعَاءِ وَ مُسْتَجِيرٌ بِكُمْ‏
من از دوستان شمايم و ايمان و اعتقاد به پنهان و آشكار شما دارم و در اين روز چهار شنبه به مهمانى شما آمده‏ام و به شما پناه آورده ‏ام

فَأَضِيفُونِي وَ أَجِيرُونِي بِآلِ بَيْتِكُمُ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ‏
پس مرا به مهمانى و در پناه خود بپذيريد به حق خاندان شما كه همه از خوبان و پاكان عالمند.