اشعاری در مدح مولا علی (ع)

[╫❀نیایش❀╫]

از علی آموختم دریا دلی

روز و شب گوید دل من : یا علی

هر که با نام علی شد آشنا

بی گمان او می رود راه خدا

می شود از خویشتن آخر جدا

سر نهد بر آستان کبریا

از طلسم من رهاند جان خویش

ما شود بیند رخ جانان خویش

[سوگند]

جز از علي نباشد به جهان گره‌گشايي
طلب مدد از او کن چو رسد غم و بلايي
چو به خويش ماني در رحمت علي زن
به جز او به زخم دل‌ها ننهد کسي دوايي
ز ولاي او بزن دم که رها شوي ز هر غم
سر کوي او مکان کن بنگر که در کجايي
بشناختم خدا را چو شناختم علي را
به خدا نبرده‌اي پي اگر از علي جدايي

[╫❀نیایش❀╫]

اوصاف علی به گفتگو ممکن نیست
گنجایش بحر در سبو ممکن نیست
من ذلت علی به واجبی نشناسم
اما دانم که مثل او ممکن نیست

[╫❀نیایش❀╫]

تا میکده را ساقی ست پیوسته علی گویم
تا جان به تنم باقیست پیوسته علی گویم
تا باده ی اشراقی ست پیوسته علی گویم
تا جلوه ی مشتاقی ست پیوسته علی گویم

[╫❀نیایش❀╫]

مرا در تن بود تا جان علی گویم علی جویم
چه در پیدا چه در پنهان علی گویم علی جویم
به کامم تا زبان باشد زبان تا در دهان باشد
بهر لفظ و بهر عنوان علی گویم علی جویم
زقدسیات سبحانی هم از آیا ت قرآنی
بهر تفسیر و هر تبیان علی گویم علی جویم
اگر سباح در بحرم اگر سیاح هر شهرم
بهر مرز و بهر سامان علی گویم علی جویم
علی مولای درویشان صفا بخش دل ایشان
به هر دردی پی درمان علی گویم علی جویم
نخواهم جز علی دینی نه جز آئینش آئینی
بهر دم از سر ایمان علی گویم علی جویم
چو بلبل گر به بستانم به یاد شاه مردانم
بهر نغمه بهر الحان علی گویم علی جویم
زمهرش مست و حیرانم غم و شادی نمی دانم
چه در باغ و چه در بستان علی گویم علی جویم
من آن مرغ شب آویزم به ذکر او سحر خیزم
همه شب با هزار افغان علی گویم علی جویم
بر آورم سر چو در محشر به یاد ساقی کوثر
علی سلطان انس و جان علی گویم علی جویم
موافق گر دل آگاهی مجو غیر از علی شاهی
همی گو از دل و از جان علی گویم علی جویم

[سوگند]

تمام لذت عمرم همین است
که مولایم امیر المومنین است

[╫❀نیایش❀╫]

غیر از علی و آل علی نیست کسی
در هر دو جهان به خلق فریاد رسی
این سلسله کوه را به کاهی بخشند
غافل نشوی زکویشان یک نفسی

[╫❀نیایش❀╫]

ما پیرو آئین رسول اللهیم
گوینده لا اله الا اللهیم
داریم کتاب الله و عترت را دوست
خاک قدم علی ولی اللهیم

[سپیدارسبز]

بجز از علي نباشد به جهان گره گشايي
طلب مدد ازو كند چو رسد غم وبلايي
چو زكار خويش ماني دررحمت علي زن
بجز او به زخم دلها ننهد كسي دوايي

[ازاد]

قلب علی العظیم

هو الاول هو الاخر هوالظاهر هو الباطن
علي دنيا علي عقبي علي دريا علي صحرا
علي جانم علي قلبم علي روحم علي دينم
علي هست نور اعضايم علي هست خواب رويايم
علي پير ولي من علي راه طريق من
علي زات خداي من علي ذكر حيات من
علي يار محمد بود علي داماد احمد بود
علي سردار واحد بود علي شاه ولايت بود
علي ذاكر و ساجد بود علي قائم به احد بود
علي در مسجد كوفه به محراب عبادت بود
علي والي كوفه بود علي در قبله حاضر بود
علي در بستر احمد امانت دار صابر بود
علي همدم احمد بود علي نور محمد بود
ميان اب گل ادم به دستهاي محمد بود
به معراج خداوندي علي ناظر به احمد بود
يد الله پس پرده مهمان سيب احمد بود
علي شاهد معراج بود محمد نور مواج بود
با ركنا حوله ازحق به اشراق نور امواج بود
فتي مرد عرب مولا دمادم ذكر يا الله نموده
ريز ريز بت ها درون سينه اش پر اه
بگفت تبريك بر احمد علي پير خراباتي
بشد خرسند رسول الله بابازاده مناجاتي
یا علی مدد