اهل سنت! بشتابید تا فرصت دارید!

[reza007]

واقعه غدیر/( اثبات ولایت و امامت و خلافت امیرالمومنین علی علیه السلام با استفاده از کلمه مولی)

شنبه 2 آذر 1387 10:08 ق.ظ




شرح مختصری از واقعه غدیر از قلم علمای اهل سنت ---------------------------------
روز هیجدهم ذی الحجه الحرام در حجه الوداع سال دهم هجرت، زمان برگشتن از مکه معظمه، ایه 67 مائده بر پیامبر نازل شد .
(( یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس .یعنی : ای پیامبر! انچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر نکنی ، تبلیغ رسالت و ادای وظیفه نکرده ای...،و خدا تو را از [ گزند] مردم نگاه می دارد)) ...
لذا پیامبر (ص) تمامی اصحاب را در بیابانی که انجا را غدیر خم می گفتندجمع نمود، حتی جلو رفتگان قافله را به امر ان حضرت برگرداندند و عقب ماندگان هم رسیدند که به سند شیعه و برخی از علمای اهل سنت هفتاد هزار نفر و به سند برخی دیگر از علمای اهل سنت مثل امام ثعلبی در تفسیرش و یا ابن جوزی در تذکره اش صد و بیست هزار نفر بودند، سپس پیامبر دستور نماز دادند.پیامبر در ان هوای گرم و در ان بیابان خشک و بی اب و علف سه روز دستور توقف دادند.
رسول اکرم (ص) بالای منبری که برایش درست کرده بودند رفت و شروع به خواندن خطبه ای غرا و بسیار طولانی ( که در بخش بعد قسمتی از ان را می گذارم ) نمودند که غالب ان در مدایح و فضائل و ایاتی بود که در شان مولانا علی علیه السلام نازل و جاری شده بود و جمیع امت را به خوبی متوجه مقام مقدس ولایت امیرالمونین نمود، انگاه فرمود:
معاشر الناس ! الست اولی بکم من انفسکم ؟ ( ای جماعت مردم ! ایا من اولی به تصرف از شما در نفس هایتان نیستم؟)
قالوا: نعم
قال: من کنت مولاه فهذا علی مولاه ( پس هر کس که من مولای او هستم، این علی مولای اوست)
و جمله اخر را پیامبر سه مرتبه تکرار نمودند...
انگاه دستها را برداشت و دعا کرد: اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله: دوست بدار کسی که علی را دوست بدارد و دشمن بدار کسی که علی را دشمن بدارد و یاری کن کسی که علی را یاری کند و واگذار کسی که علی را واگذارد))
سپس در پایان فرمود: معاشر الناس! قولو الذی قلت لکم و سلموا علی «علی» بآمره المومنین . (( ای مردم! انچه راکه برای شما گفتم با من بگویید و بر علی به خاطر امارت مومنین درود بفرستید))
سپس امر فرمود خیمه ای بر پا دارند و علی (ع) را امر فرمود در خیمه بنشینند و به تمام امت که حاضر بودند، دستور داد بروید و با علی بیعت کیند، زیرا که من از جانب پروردگار مامورم که از شما بیعت بگیرم...
امت و اصحاب همه با خوشحالی ، پیشوایی علی (ع) را تبریک گفتند و اولین کسی که بیعت کرد عمر بن خطاب بود که گفت: بخ بخ لک یا علی اصحبت مولای و مولی کل مومن و مومنه
پس از اتمام سخن رانی پیامبر، جبرئیل ایه سوم سوره مائده را نازل کرد...( ایه اکمال)
(( الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا : امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را برای شما [به عنوان] ائینی برگزیدم))
رسول خدا از نزول این ایه بسیار مسرور شد، لذا توجه به حاضرین نموده و فرمود:
الله اکبر اکمال الدین و اتمام النعمه و رضا الرب برسالتی و الولایه لعلی ابن ابیطالب بعدی : خدای بزرگ دین را کامل و نعمت را تمام نمود و راضی شد به رسالت من و به ولایت علی بن ابیطالب بعد از من.
سپس « حسان بن ثابت» شاعر مخصوص پیامبر در وصف ولایت و خلافت و امامت علی (ع) شعری سرود...
تذکر: و باز برای انکه جای تردیدی برای برادران سنی باقی نماند اسناد ایه تبلیغ( 67 مائده)، ایه اکمال( 3 مائده)، شعر حسان که خود دلیل بزرگی برای اثبات مقام ولایت علی (ع) است و جمله پیامبر که فرمود(( الست اولی بکم من انفسکم)) را از کتب علمای اهل سنت می گذارم...
موقعیت جغرافیایی غدیرخم
غدیر خم در بیابانی بین مکه و مدینه واقع است و تنها محلی است که مسلمین در انجا به هم رسیده و از هم جدا می شوند. در واقع این مکان به عنوان « مرکز ثقل» محسوب می شود و اگر خواسته باشیم خبری را به امت مسلمان بدهیم بهترین مکان همین جاست، زیرا مسلمانانی که از شهرهای مختلف بین مکه و مدینه در حرکتند در این مکان بهم می رسند...

عوام اهل سنت « مولی» را چه معنی می کنند؟
دوستان خوبم همانطور که گفتم عوام اهل سنت می گویند پیامبر در روز غدیر علی (ع) را به عنوان دوست و یار و یاور مسلمین معرفی کرد نه بعنوان جانشین و خلیفه خود بعد از امت! حال ما با دلایل عقلیه و برهان های نقلیه از علمای اهل سنت ثابت می کنیم که مراد و مقصود پیامبر از این عمل ، تعیین جانشین و خلیفه بعد از خود بوده است!


دلایل جانشینی و خلافت و امامت امیرالمومنین علی (ع)
دلیل اول عمل پیامبر)
عزیزان ! قدری انصاف دهید. در ان هوای گرم، در یک محل بی اب و علف و ابادانی که سابقا مرکزیت توقف در انجا نبوده،انگاه پیامبر تمام امت را درانجا جمع کند و جلو رفتگان قافله را امر کند که برگردند و منتظر بایسد که عقب ماندگان هم برسند، انگاه در مقابل افتاب سوزان که مسلمانان پاهای خود را پیچیده و در پناه شتر ها نشسته بودند، بالای منبر برود و خطبه طولانی را هم بخواند و سه روز وقت مردم را در ان بیابان خشک و سوزان بگیرد و امر کند که همه ی افراد از عالی و دانی بایستی فردا ، یک به یک با علی بیعت کنند، نتیجه ان باشد که علی را دوست بدارید یا انکه علی دوست و ناصر و یاور شماست!!!
در صورتی که احدی نبود از افراد امت که کثرت علاقه ی ان حضرت را به علی (ع) نداند و مکرر توصیه و سفارش نشنیده باشد...
واقعا خنده دار است که پیامبر ، امت را در یک بیابان خشک و سوزان سه روز جمع کند و بعد بگوید که : ای امت ! علی دوست و یاور شما بعد از من می باشد ! این عمل از نظر عقلا عملی لغو است و حال انکه عمل لغو از یک پیامبر معصوم سر نمی زند!
واقعا اگر مقصود پیامبر معرفی کردن علی (ع) به عنوان دوست و یار و یاور می بود، می توانست انرا در شب که هوا بهتر است انجام دهد نه انکه امت را سه روز در یک بیابان خشک و سوزان نگه دارد، لذا از همین جا مشخص می شود که پیامبر امر مهمی را می خواهد به امت معرفی کند که مجبور است در ان بیابان سه روز توقف کند...
دلیل دوم: ( دستور به نماز)
امام احمد بن حنبل ( رضی الله عنه) پیشوای حنبلی های اهل سنت، در ص 281 جلد چهارم(( مسند)) نقل نموده از براء بن عازب که گفت : با رسول خدا بودیم در سفری، تا رسیدیم به غدیر. ان حضرت در میان جمعیت ندا داد: الصلوه جامعه. عادت و رسم چنین بود که هرگاه پیش امد مهمی روی می داد ان حضرت امر می فرمود: الصلوه جامعه. لذا امت جمع می شدند و پس از ادای نماز، ان امر مهم را ابلاغ می کرد...
سپس شروع به خواندن خطبه غدیر فرمود...
دلیل سومنزول ایه 67 مائده < ایه تبلیغ> )
(( یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس .یعنی : ای پیامبر! انچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر نکنی ، پیامش را نرسانده ای [تبلیغ رسالت و ادای وظیفه نکرده ای] ،و خدا تو را از [ گزند] مردم نگاه می دارد))
فحول علمای اهل سنت مثل:
جلال الدین سیوطی در ص 289 جلد دوم (( در المنثور)) ،
حافظ ابو حاتم رازی در (( تفسیر غدیر)) ،
قاضی شوکانی در ص 57 جلد سوم (( فتح القدیر)) ،
بدر الدین حنفی در ص 584 جلد هشتم ((عمده القاری فی شرح صحیح بخاری)) ،
امام فخر رازی در ص 636 جلد سوم (( تفسیر کبیر))،
حافظ ابو نعیم اصفهانی در ص 170 جلد ششم (( نفسیر)) خود ،
شهاب الدین آلوسی بغدادی در ص 348 جلد دوم (( روح المعانی)) ،
ابن صباغ مالکی در ص 27 (( فصول المهمه))
امام احمد ثعلبی در (( تفسیر کشف البیان))
علی بن احمد واحدی در ص 150 (( اسباب النزول)) ،
محمد بن طلحه شافعی در ص 16 (( مطالب السئول)) ،
شیخ سلیمان بلخی حنفی در باب 39 (( ینابیع الموده))
و ...
همگی نوشته اند که این ایه شریفه در شان امیرالمومنین علی ( علیه السلام ) در روز غدیر نازل گردیده.
خوب دوستان ! اگر به معنی و مفهوم ایه توجه کنید متوجه دو مطلب می شود
اول انکه :خداوند متعال خطاب به پیامبر می فرماید: انچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر نکنی، پیامش را نرسانده ای[ تبلیغ رسالت و ادای وظیفه نکرده ای]...پیامبر مامور به ابلاغ خبر مهمی شده است و باید خبر مهمی را به امت برساند و اگر این کار را انجام ندهد پیام خدا را نرسانده و در واقع رسالت خود را به پایان نبرده است. خداوند متعال در این ایه هم تاکید می کند و هم تهدید! لذا نمی توان منظور خداوند را بیان یک دوستی ساده گرفت!
دوم انکه اگر توجه کنید به ادامه ایه، یعنی: و خدا تو را از [ گزند] مردم نگاه می دارد ، متوجه خواهید شد پیامبر باید مسئله ی مهمی را به خلق معرفی کند و انقدر این مسئله حساس و مهم است که خداوند می فرماید: تو را از گزند مردم نگه می دارم ! این مسئله ی مهم « تعیین جانشین بعد از خود و حاکم حکومت اسلامی» است.
و اگرنه ، اگر مقصود پیامبر « دوستی » بود نیازی نبود که خداوند او را از شر و گزند مردم نگاه دارد...
لذا منظور پیامبر و ان امر مهمی که مامور به ابلاغ ان شده مقامی است که تالی تلو مقام رسالت بوده و ان (( امامت و ولایت و خلافت و اولی به تصرف بودن است که حافظ و نگهبان دین و احکام اسلام است))
دلیل چهارم ایه اکمال/ ایه 3 مائده)
(( الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا : امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را برای شما [به عنوان] ائینی برگزیدم))

پاسخ به یک شبهه: عوام اهل سنت می گویند که این ایه در روز عرفه نازل شده است
جواب: یوسف سبط ابن جوزی که یکی از علمای اهل سنت است در اخر صفحه ی 18 کتاب خود یعنی (( تذکره خواص الامه)) می نویسد: احتمل ان الایه نزلت مرتین مره بمعرفه و مره یوم الغدیر کما نزلت « بسم الله الرحمن الرحیم» مرتینمره بمکه و مره بمدینه: احتمال دارد این ایه دو مرتبه نازل شده باشد، یک مرتبه در عرفه و مرتبه ی دیگر در غدیر. چنانکه بسم الله الرحمن الرحیم دو بار نازل شد، یک بار در مکه و یک بار در مدینه...
منابع اهل سنتی که شان نزول این ایه را در روز غدیر می دانند:
(( در المنثور)) سیوطی ج 2 ص 256
((اتقان)) سیوطی ج 1 ص 31
(( تفسیر )) ابن کثیر شامی ج 2 ص 14
(( فرائد المسطین)) ابو اسحاق حموینی، باب 12
(( تاریخ بغداد)) خطیب بغدادی ج8 ص 290
(( مناقب)) خوارزمی فصل 14 و فصل 4 (( مقتل الحسین))

تمامی این علما به مختصر کم و زیاد در الفاظ نوشته اند که :
زمانی که پیامبر خطبه اش در غدیر تمام شد، انقدر دست علی (ع) را بالا برد که زیر بغلش نمودار شد. انگاه امر فرمود به امت: سلموا علی «علی» بآمره المومنین: بر علی به خاطر امارت مومنین سلام کنید، امت همگی به ان اذعان نمودند و هنوز از هم جدا نشده بودند که ایه شریفه نازل شد. رسول خدا از نزول این ایه بسیار مسرور شد، لذا توجه به حاضرین نموده و فرمود:
الله اکبر اکمال الدین و اتمام النعمه و رضا الرب برسالتی و الولایه لعلی ابن ابیطالب بعدی : خدای بزرگ دین را کامل و نعمت را تمام نمود و راضی شد به رسالت من و به ولایت علی بن ابیطالب بعد از من
حال از دوستان اهل سنت می پرسم در جمله ((بر علی به خاطر امارت مومنین سلام کنید)) ، معنای امارت چیست؟
ایا امارت را هم به معنای دوست و ناصر می گیرید؟!
دلیل پنجم جمله: معاشر الناس ! الست اولی بکم من انفسکم)
پیامبر فرمود:
معاشر الناس الست اولی بکم من انفسکم ؟ ( ای جماعت مردم ! ایا من اولی به تصرف از شما در نفس هایتان نیستم؟)
قالوا: نعم
قال: من کنت مولاه فهذا علی مولاه ( پس هر کس که من مولای او هستم، این علی مولای اوست)
خوب ! دوستان اگر ولی به معنای دوست ویاور می بود ، پیامبر بایستی می فرمود: ای جماعت مردم ! ایا من دوست و یاور شما بر شما نیستم؟ انگاه می فرمود: هر کس من دوست و یاورش هستم این علی بعد از من دوست و یاورش است...
اما با توجه به جمله « الست اولی بکم من انفسکم » که تصرف پیامبر را در نفس های امت نشان میدهد که همان حاکم و زمامدار حکومت اسلامی است مشخص می شود ((مولی)) در جمله «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» به معنای (( اولی به تصرف)) و (( زمام دار)) و (( رهبر)) می باشد...
یوسف سبط ابن جوزی که یکی از علمای اهل سنت است در ص 2 باب دوم کتاب « تذکره خواص الامه» چنین می نویسد: جمله « الست اولی بکم بالمومنبن من انفسهم» دلیل دیگر است بر اینکه کلمه ((مولی)) به معنی اولی به تصرف است و این خود نص صریح است در اثبات امامت و قبول اطاعت علی(رضی الله عنه).
دلیل ششم شعر حسان بن ثابت انصاری)
حسان شاعر مخصوص پیامبر بود، در روز غدیر پس از اتمام خطبه، با اجازه پیامبر شعری سرود که وقتی پیامبر ان را شنید، فرمود : یا حسان لا تزال مویدا بروح القدس ما نصرتنا اونا فحت بلسانک: ای حسان مادامی که ما را یاری کنی به زبانت( مدح ما را بگویی) موید به روح القدس هستی( یعنی فرشتگان تو را کمک می کنند)
این هم ابیات شعر حسان:
ینادیهم یوم الغدیر نبیهم بخم فاسمع بالرسول منادیا
و قال فمن مولاکم و ولیکم فقالوا و لم یبدوا هناک التعامیا
الهک مولانا و انت ولینا و لم تلف منا فی الولایه عاصیا
فقال له قم یا علی فاننی رضیتک من بعدی اماما و هادیا
فمن مولاه و فهذا ولیه فکونوا له انصار صدق موالیا
هناک دعا اللهم و ال الیه و کن للذی عادی علیا معادیا
معنی:
روز غدیر خم ، نبی اکرم ندا می کرد امت را وانها شنیدند، ندای منادی ان حضرت را.فرمود: کیست مولا و ولی شما؟ گفتند: خدا مولای ما و تو ولی ما و احدی انکار و عصیان این معنی ندارد. پس فرمود به علی، برخیز! به درستی که من راضی شدم تو هادی و امام خلق باشی.پس هر کس را که من ولی او هستم این علی ولی اوست...(بقیه را خود معنی کنید!)
این اشعار از واضخ ترین دلایل است که نشان میدهد در همان روز اصحاب از لفظ مولی در ک نکردند مگر امامت و خلافت علی (ع) و اگر ((مولی)) به معنی امام و هادی و اولی به تصرف نبود، قطعا بایستی پیامبر موقعی که شنید حسان ضمن اشعار گفت:رضیتک من بعدی اماما و هادیا، بفرماید: ای حسان ! تو اشتباه کردی و مقصود مرا نفهمیدی، زیرا هدف و مقصود من از بیان امام و هادی و اولی به تصرف، تالی تلو مقام نبوت نبوده، بلکه مرادم محب و ناصر بوده...
پیامبر علاوه بر اینکه تکذیب نکرد بلکه با جمله مویدا بروح القدس، از حسان تشکر و قدر دانی کردند و تصدیق حرف حسان را نمودند...
منابع اهل سنت :
(( فرائد المسطین)) حموینی باب 12 ، (( کفایه الطالب)) گنجی شافعی باب اول، ((مناقب)) خوارزمی و فصل چهارم(( مفتل الحسین)) ، (( مانزل القرآن فی علی )) ابونعیم...

[reza007]

اهل بیت از خود دفاع می کند

پاسخ به شبهات اهل سنت از کتب معتبر خود اهل سنت


واقعه غدیر/(گفته ها و نا گفته ها ، فضیلت عید غدیر، عاقبت صحابه ای که عهد و پیمان شکستند)




گفته ها و ناگفته های علمای اهل سنت
محمد بن جریر طبری متوفی سال 310 هجری در کتاب(( الولایه)) خود که مستقلا در مورد واقعه غدیر و احادیث و ایات ان نوشته است، می گوید که پیامبر (ص) فرمود:
اسمعوا و اطیعوا فان الله مولاکم و علی امامکم- ثم الامامه فی ولدی من صلبه الی یوم القیامه- معاشر الناس هذا اخی و وصیی و واعی علمی و خلیفتی علی من آمن بی و علی تفسیر کتاب ربی.
بشنوید و اطاعت کنید، پس به درستی که خدای عزوجل مولای شما و علی امام بر شما می باشد، پس امامت تا قیامت در اولاد من است از صلب علی. ای جماعت مردم ! علی ، برادر و وصی و حافظ علم و خلیفه ی من است بر کسی که ایمان به من اورده و بر تفسیر کتاب پروردگار من.
ابوالفرج یوسف سبط ابن جوزی در باب دوم ص 20 (( تذکره خواص الامه)) از برای کلمه ی « مولی» ده وجه و معنی ذکرنموده، انگاه دراخر ان جملات گوید : هیچ یک از این ده معنی مطابقت با کلام رسول الله نمی نماید، سپس می گوید: والمراد من الحدیث الطاعه المحضه المخصوصه فتعین وجه العاشر و هو الاولی و معناه من کنت اولی به من نفسه فعلی اولی به:
مراد از حدیث، اطاعت محض مخصوصه است،پس متعین وجه و معنای دهم است و آن اولی به تصرف بودن است و معنی چنین می شود، کسی را که من اولی به تصرف به او هستم از نفس او، پس علی اولی به تصرف می باشد.
ابن ابی الحدید معتزلی در ص 26 جلد اول (( شرح نهج البلاغه)) می نویسد:
فلا ریب عندنا ان علیا(رضی الله عنه) کان وصی رسول الله (ص) و ان خائف فی ذلک من هو منسوب عندنا الی العناد:
شک و شبهه ای نیست در نزد ما(=اهل سنت) که علی (رضی الله عنه) وصی رسول خدا (ص) است و کسی مخالف این معنی است که در نزد ما اهل عناد و دشمنی باشد...
علامه شهیر معتزلی صلاح الدین صفدی در کتاب خود تحت عنوان (( وافی الوفیات)) گفته: نص النبی- صلی الله علیه و سلم- علی ان الامام علی و عینه و عرفت الصحابه ذلک و لکن کتمه عمر لاجل ابی بکررضی الله عنها.
یعنی: نص نموده رسول اکرم (ص) بر امامت علی(ع) و تعیین نموده ان حضرت را به امامت و می شناختند صحابه این معنی را و لکن عمر بن الخطاب کتمان نمود انرا برای ابوبکر.
2- محمد بن جریر طبری در (( تاریخ طبری)) در جلد5 ص34 می گوید:
عمر بن خطاب گفت :بیعت ابوبکر کاری ناگهانی و بی اندیشه بود، جز انکه خداوند شرش را نگه داشت.
محمد بن طلحه شافعی در ص 16 ((مطالب سئول)) اواسط فصل پنجم از باب اول می گوید:
ثابت می شود رسول اکرم(ص) برای نفس علی (رض) به این حدیث و لفظ مولی هر چیزی که ثابت است بر نفس خودش یر مونین. پس به درستی که رسول خدا اولی به تصرف در امور مومنین است و یاور مومنین است و سید و اقای مومنین است و هر معنی که امکان دارد اثبات او از چیزی که دلالت دارد بر او. لفظ « مولی» برای رسول الله (ص) قرار داد او را در این حدیث شریف و گفتار لطیف برای علی بن ابیطالب و این مرتبه سامیه و منزلت عالیه و درجه و مکان بلندی است برای ان حضرت که تخصیص داده است پیغمبر منحصرا او را به این خصیصه، برای همین معنی، فلذا ان روز (غدیر) عید و موسم سرور و شادمانی گردید برای دوستان ان حضرت.

منزلت و فضیلت روز غدیر

ابوبکر احمد بن علی خطیب بغداد (رضی الله عنه) متوفی سال 462 هجری در ص 289 و 290 جلد هشتم (( تاریخ بغداد)) حدیث مفصلی از ابوهریره نقل می کند که :
هر کس روز هیجدهم ذی الحجه الحرام( یوم الغدیر) را روزه بگیرد ثواب شصت ماه روزه گرفتن برای او می باشد...

عاقبت صحابه ای که عهد و پیمان شکستند...

خداوند سبحان در ایه 91 سوره نحل می فرماید:
و چون با خدا پیمان بستید، به پیمان خود وفا کنید و سوگندهای [خود را] پس از استوار کردن ان نشکنید، با اینکه خدا را بر خود ضامن [و گواه] قرار داده اید، زیرا خدا انچه را انجام می دهید می داند.
و در ایه 25 سوره رعد می فرماید:
و کسانی که پیمان خدا را پس از بستن ان می شکنند و انچه را خدا به پیوستن ان فرمان داده می گسلند و در زمین فساد می کنند، بر ایشان لعنت است و بد فرجامی ان سرای ایشان راست.
ودر قسمتی از ایه 10 سوره فتح می فرماید:
پس هر کس پیمان شکنی کند، تنها به زیان خود پیمان می شکند...

والسلام علی من اتبع الهدی