مقدمه‌ای بر کیهان شناسی

سال نوری یا پارسک ، مناسبترین واحد طول برای کیهانشناسی است. از لحاظ ماهیت ، زمین جسم بزرگی به نظر می‌رسد، خصوصا اگر بخواهیم بر روی قسمتی از آن مطالعه کنیم. سیاره ما ، تقریبا کره‌ای است با شعاع ۶.۴۰۰ کیلومتر.یک پاسخ یک جمله‌ای به سؤال "کیهان شناسی چیست؟" را به این نحو می‌توان بیان کرد که کیهان شناسی عبارت است از: " مطالعه ساختمان جهان به صورت یک کل". اما تعریف فوق برای بحث فعلی ما زیاده از حد کلی و گسترده است، زیرا بیجان و جاندار ، هر دو را شامل می‌شود و اگر درست بدان بنگریم ، شامل بزرگ و کوچک ، گذشته ، حال و آینده می‌شود. از این رو ناگزیریم خود را به هدفهای متعادلتری محدود کنیم. مشاهدات ستاره ‌شناختی چه جیزی در مورد ساختمان بزرگ مقیاس جهان به ما بازگو می‌کنند؟
آیا قوانین فیزیک ، آن گونه که امروزه می‌شناسیم قادرند الگوهایی که از یک چنین مطالعه‌ای سر بر می‌آورند را توضیح دهند؟ تجسس و تحقیقی در مورد این پرسشها ، همان چیزی است که ما از کیهان شناسی مدنظر داریم. برای در دید قراردان صفت "بزرگ مقیاس" محتوای فضا - زمان را درون حوزه دید قویترین تلسکوپهای امروزی و نسبت به واحدهای معروف و گوناگونی از طول ، جرم و زمان ، قرار می‌دهیم.

ادامه دارد...